เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

จิตอิ่มตัวแล้วพอหมด

          ทองคำที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑๑,๖๓๗ กิโลครึ่ง หรือเท่ากับ ๑๑ ตัน ๖๓๗ กิโลครึ่ง หลังจากมอบแล้วได้ทองคำประเภทน้ำไหลซึมเพิ่มเข้ามาอีก ๔๗ กิโล ๒๙ บาท ๓๘ สตางค์  รวมทองคำทั้งหมดที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบเป็น ๑๑,๖๘๔ กิโล ๖๒ บาท ๒๗ สตางค์ นั่นได้น้อยเมื่อไรทองคำ ตั้ง ๑๑,๖๘๔ กิโล ทองคำที่เข้าคลังหลวงซึ่งเกิดจากช่วยชาติคราวนี้ตั้ง ๑๑,๖๘๔ กิโล นู่นน่ะไม่ใช่เล่นๆ คราวนี้ได้สมบัติเข้าคลังหลวงเยอะนะ ช่วยชาติคราวนี้ได้สมบัติเข้าคลังหลวงเยอะ

ดอลลาร์ดูเหมือนได้ ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่า นี่หมายถึงว่าได้เข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่าดอลล์ ส่วนทองคำนี้เข้าเรื่อยๆ ไม่มีแยกแยะไปไหน ร้อยทั้งร้อยเข้าตลอด เงินไทยจำเป็น ทีแรกเราเอาดอลลาร์เข้าคลังหลวงๆ ทีนี้เงินไทยที่จะออกช่วยชาติไทยไม่พอ ตกลงเลยไปแยกเอาจากดอลลาร์ที่จะเข้าคลังหลวงมาช่วยเงินไทย ทีนี้ดอลลาร์เลยไม่ได้เข้าคลังหลวง วิ่งตามเงินไทยไปหมดทั่วประเทศ ส่วนทองคำนั้นเรียกว่าร้อยทั้งร้อย ไม่มีไหลซึมไปไหนเลย เข้า พุ่งๆ เลย ดอลลาร์ออกไปช่วยเงินไทย เงินไทยออกไปช่วยโลก

เราก็ได้พยายามที่สุดที่จะยกชาติไทยของเรา เพราะมันต่ำเอามาก และถูกประเทศอื่นๆ เขาเหยียบหัวคนไทยทั้งประเทศ นี่เราหนุนขึ้นมาหัวเราสูง ตีนเขาต่ำก็เหยียบไม่ถึงใช่ไหมล่ะ มาเรื่อยเงินก็ดี เวลาออกไม่ทราบออกไปที่ไหน ได้ทราบแต่ว่าเงินหมดแล้ว มันไหลออกตลอดรอบวัดนะ ไหลออกตลอดทุกทิศทุกทาง เพราะวัดนี้ไม่เก็บ ไม่มีเก็บเงิน มีแต่ช่วยโลกทั้งนั้น ทุกอย่างช่วยโลกทั้งหมด เราไม่เอาอะไร

วันเสาร์-วันอาทิตย์หรือวันพระควรจะหันหน้าเข้าวัด มันเพลิดเพลินไปกี่วัน หันหน้าเข้าวัดเข้าสู่ศีลสู่ธรรม จิตใจแห้งผากจากศีลจากธรรม แต่มันเต็มไปด้วยฟืนด้วยไฟเผาที่หัวใจ เพลินไปวันหนึ่งๆ เท่าไร วันหนึ่งที่จะได้มาเพลิดเพลินกับศีลกับธรรมมีน้อยมากนะ ให้พากันพิจารณา จิตใจนี้เรียกร้องหาความช่วยเหลือกับเจ้าของอยู่ตลอดเวลา จิตเดือดร้อน อะไรจะมั่งมีศรีสุขแต่ใจเดือดร้อนไม่มีความสุขมนุษย์เรา ขอให้ใจมีความสุข อะไรจะขาดตกบกพร่องไม่สนใจนะเพราะจิตพอ พอจิตพอเสียอย่างเดียวอะไรพอหมด ไม่สนใจ เมื่อจิตหิวโหยแล้วอะไรไม่พอ สามโลกเอามาใส่ก็ไม่พอถ้าจิตหิวโหย จิตอิ่มตัวแล้วพอหมด ไม่มีอะไรละ

พอพูดอย่างนี้แล้วก็คิดถึงพ่อแม่ครูจารย์มั่น ไปที่ไหนท่านเข้าอยู่กระต๊อบเล็กๆ อยู่อย่างนั้นสบายๆ คือจิตมันพอ จิตพอทุกอย่างแล้วอยู่ที่ไหนร่างกายนี้ทิ้งที่นั่นที่นี่ไปอย่างนั้นนะ จิตพอแล้วสบายหมด อยู่ไหนสบาย ถ้าจิตไม่พอขึ้นหอปราสาทก็ไปครวญครางบนหอปราสาทนู่นแหละ มันสำคัญอยู่ที่ใจ ถ้าใจสะดวกสบายแล้วเย็นไปหมด ถ้าใจร้อนเสียอย่างเดียวร้อนเป็นฟืนเป็นไฟไปหมด ความทุกข์ความสุขมารวมอยู่ที่ใจ สามโลกธาตุไม่มีที่ใดเป็นที่เก็บความสุขและความทุกข์นอกจากใจดวงเดียวนี้เท่านั้น

เพราะฉะนั้นจึงให้สั่งสมความดีงามเข้าสู่ใจ เพื่อใจจะได้มีความสงบเย็นใจสบาย เรื่องภายนอกมันมีได้มาเสียไปอยู่อย่างนั้นตลอดละ จิตก็วิ่งไปตามความได้มาความเสียไป ทั้งดีใจทั้งเสียใจวันหนึ่งยุ่งกันตลอดกับความดีใจเสียใจ ส่วนมากความเสียใจมากกว่าความดีใจ ความสุขจึงน้อยกว่าความทุกข์ในหัวใจแต่ละคนๆ ทำใจให้มีความสุขเย็นใจสบาย เช่นอย่างเข้ามาในวัดให้เข้ามาภาวนานะ อย่ามาหาเรื่องหาราวยุ่งนั้นยุ่งนี้เราเบื่อจะตายแล้ว ว่าเข้ามาหาศีลธรรม มันไม่ได้เข้ามาหาศีลหาธรรมมาในวัด มาหาเรื่องหาราวเอาไฟเผากันๆ เราอกจะแตกแล้วนะ เราอยู่จุดศูนย์กลางเฉยเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ รู้อยู่เต็มหัวใจ มีอยู่อย่างนั้นละ

ถ้าจิตสงบเย็นมุ่งต่ออรรถต่อธรรม มองเห็นกันก็เป็นมิตรเป็นสหายไปตลอดเวลา มองผู้ใหญ่ผู้น้อยเป็นมงคลไปหมดถ้าจิตเป็นมงคล ถ้าจิตเป็นฟืนเป็นไฟมองที่ไหนเป็นไฟไปหมด ไม่ดี เพราะฉะนั้นจึงอบรมจิตให้ดี ให้สบายๆ

(หนังสือสวดมนต์ครับ) แจกกันเสียซิ แจกกันเสียหนังสือสวดมนต์ ให้ได้สวดมนต์บ้างแทนความบ่นความทะเลาะกันแว้ๆๆๆ ทะเลาะกันความสวดมนต์ไม่มี แจกให้ทั่วถึงกัน เอาไปอ่านสวดมนต์สวดพร

(ฟังธรรมะหลวงตาจิตนิ่งมาก ไม่คิดอะไรเลย) ฟังธรรมะนี้จิตสงบถ้าธรรมะภาคปฏิบัตินะ ถ้าภาคปริยัติมันก็อ่านตามตำรับตำราไปทวีปนั้นทวีปนี้หาความสุขไม่ได้ ธรรมต่างกัน  ธรรมภายในใจออกนี้เย็นไปหมด ในตำรามันไม่มีธรรม มีแต่ตัวหนังสือ อ่านแล้วมันก็ร้อนอยู่อย่างนั้นละ พออ่านเข้ามาทางจิตใจของตัวเองเย็นนะ เย็นสบายไปหมด (การที่สัตว์โลกเกิดมาเวียนว่ายตายเกิดไม่จบไม่สิ้น เพราะยังเต็มไปด้วยกิเลสต่างๆ จากพญามาร อยากทราบว่าตัวกิเลสเกิดจากพญามารใช่หรือไหมครับ) เรารู้จักพญามารไหมล่ะ ถ้าไม่รู้อย่ามาถาม เราตอบไม่ได้กับคนไม่รู้ เราจะตอบกับคนที่พอรู้เรื่องกัน ขี้เกียจตอบ เอาละให้พร

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

สถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ