เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
ตำหนิตัวเอง
พระเณรก็ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ จิตตภาวนาเป็นสำคัญ รากแก้วของพระพุทธศาสนาคือจิตตภาวนา พระพุทธเจ้าตรัสรู้ด้วยการภาวนา เป็นศาสดาของโลกด้วยการภาวนา พระสงฆ์ที่เป็น สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ ของพวกเราเกิดขึ้นด้วยการภาวนา ไม่ได้เกิดขึ้นด้วยกินแล้วนอน กอนแล้วนิน ติดเสื่อติดหมอนตลอดเวลา ผมก็ไม่ค่อยมีเวล่ำเวลาที่จะแนะนำสั่งสอนหมู่เพื่อน หรือประชุมพระสงฆ์นี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาเลย ทั้งวันๆ หมดไปๆ แยกโน้นแยกนี้ แจกโน้นแจกนี้ เลยไม่พอ เพราะฉะนั้นจึงขอให้ทุกๆ ท่านตั้งอกตั้งใจประพฤติปฏิบัติ
สติเป็นสำคัญ ดูจิต ความเคลื่อนไหวจะออกจากจิตนั่นแหละ ท่านว่า อวิชฺชาปจฺจยา อวิชชาหนุนให้คิด ความคิดนี้สำคัญมาก ถ้าสติครอบอยู่แล้วความคิดจะไม่เกิด ความคิดไม่เกิดกิเลสก็ไม่เกิดไม่ออก ต่อไปก็สร้างความสงบขึ้นมาได้ด้วยจิตตภาวนา โดยมีสติเป็นเครื่องควบคุม สติเป็นสำคัญตั้งให้ดี ใครทำหน้าที่การงานอะไรสติให้ติดแนบๆ อยู่ในนั้นจะไม่เสียประโยชน์ไปเป็นระยะๆ ทำอะไรเผลอนั้นๆ เสียไปทั้งนั้นแหละ ถ้าสติติดแนบอยู่กับตัวแล้วจะไม่เสียไม่เผลอ
ทำหน้าที่การงานข้อวัตรปฏิบัติการพร้อมเพรียงกันก็ดีอยู่แล้ว แต่พระฝรั่งรู้สึกว่าเด่น การทำข้อวัตรปฏิบัติปัดกวาดเช็ดถูที่นั่นที่นี่ ในห้องในตำหนักที่ไหนซอกแซกซิกแซ็ก แม้ที่สุดที่ล้างถ้วยล้างจานที่พวกนี้กินแล้วมันไปทิ้งเกลื่อนมันไม่ล้าง พระฝรั่งต้องไปดูแลตลอด เราดูแล้วสะดุดใจๆ มันเป็นยังไงพวกนี้มันมาเห็นแก่กินกันเหรอ ไปทิ้งไว้นั้นไม่เห็นล้างให้ดิบให้ดีบ้าง พระฝรั่งท่านมาเที่ยวเก็บเที่ยวล้าง พระฝรั่งองค์หนุ่มๆ นั่นน่ะ เก่งมากนะองค์นี้ เราดูทุกเวลา เดินไปที่ไหนมีแต่เที่ยวดูทุกสิ่งทุกอย่าง ตาต้องสอดต้องแทรกไม่งั้นไม่เห็นความบกพร่อง นี่มันบกพร่องทั่วๆ ไปนะ ให้ต่างคนต่างปฏิบัติหน้าที่ของตน
ที่ล้างถ้วยล้างจานล้างให้ดีเสียก่อนค่อยกลับไปบ้าน พวกที่มานี้ขนถ้วยจานลงไปไปล้าง ล้างให้ดี อย่าทำเหลาะๆ แหละๆ เหลวๆ ไหลๆ ดูไม่ได้เป็นเรื่องของกิเลสความต่ำทราม เข้าไปเหยียบตรงไหนแหลกตรงนั้น ถ้าธรรมเข้าไปแทรกตรงไหนสะอาดสะอ้านน่าดูน่าชม พระให้ตั้งใจภาวนา สติเป็นสำคัญ อยู่ที่ไหนอย่าเผลอสติ สตินี้เป็นสำคัญมาก นั้นแหละคือความเพียรอยู่ที่สตินะ จะเดินจงกรมวันยังค่ำก็ตามถ้าเผลอสติไม่ความหมายอะไร ถ้าสติติดแนบอยู่กับตัวอยู่ที่ไหนเป็นความเพียรตลอด จำให้ดีข้อนี้ สติเป็นเครื่องควบคุมกิเลสทั้งหลายไม่ให้เกิด นอกนั้นควบคุมไม่อยู่ ถ้าสติควบคุมแล้วอยู่ อยู่ ดีดไปไม่ได้ถ้าสติดี ให้พากันตั้งอกตั้งปฏิบัติพระเรา
ผมก็ไม่เคยไปแตะไปต้องนะความเพียรของพระ ไม่ให้ออกมายุ่งเหยิงวุ่นวายกับงานนอกๆ ซึ่งเป็นงานหยาบ ให้ปฏิบัติหน้าที่ของตนโดยความพากเพียร การอ่านก็ได้อ่านพอแล้ว เทศน์ก็ฟังแล้วในเทป ไม่ทราบว่ากี่พันกี่หมื่นม้วนนะที่เราเทศน์ สอนโลกมากมายก่ายกอง ไปเปิดฟังที่ตรงไหนก็เป็นธรรมสดๆ ร้อนๆ ที่ตรงนั้น กิเลสสดๆ ร้อนๆ อยู่ภายในใจฉันใด ธรรมเครื่องแก้กิเลสอ่านเข้าไปซึมซาบเข้าไปแก้กันไปชะล้างกันไปอยู่ในนั้น เป็นปัจจุบันด้วยกัน ให้พากันตั้งอกตั้งใจนะการภาวนา ผมยิ่งแก่มาแล้วงานก็ยิ่งมาก ที่จะแยกมาหาพระนี้ลำบากมากอยู่ แต่ประชุมหรืออบรมศึกษาพระแต่ละครั้งๆ นี้หนักมาก เพราะโลกเอาไปกินหมด งานเราเลยโลกเอาไปกินหมดๆ วันหนึ่งๆ ไม่มีเวลา
ความพร้อมเพรียงสามัคคีนั้นดีอยู่แล้ว ให้พากันทำให้คงเส้นคงวาหนาแน่น แล้วสติติดแนบอยู่กับข้อวัตรปฏิบัติทุกอย่างอย่าให้เผลอ สติเป็นสำคัญ ถ้าสติเผลอเสียอย่างเดียวจะเดินจงกรมเอาสิบขามาเดินมันก็ไม่ได้เรื่องได้ราว หมาสี่ขาวิ่งสู้มันได้เมื่อไร แต่มันไม่เป็นท่า เพราะมันไม่มีสติ เห็นไหมไอ้ขอดนั่น ตอนเช้ามันวิ่งปั๊บมันไปไหนไม่รู้ละหายเงียบๆ สี่ขาไปด้วยกันหมด ไม่มีขาไหนค้างอยู่ในกรงเลย ไอ้ขอด ไปด้วยกันทั้งสี่ขา ไอ้หมีก็เข้าไปในครัวก็ไปด้วยกันทั้งสี่ขา ไม่เห็นว่ามันมีความเพียร มันไปหากิน มันเคยได้กินที่ไหนมันก็ไป หมามันเคยได้กินที่ไหนมันก็ไปแอบกินเท่านั้นเอง
หน้าที่การงานอย่างอื่นสำหรับวัดนี้เราพยายามที่สุด ไม่ให้เข้ามาทำลายความพากเพียรของพระ ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ การประกอบความเพียรเพื่อแก้กิเลสอาสวะนี้เป็นสำคัญมาก พระพุทธเจ้าถือนี้เป็นหลักของศาสนาและเป็นศาสนา คือจิตตภาวนา คนผู้มีจิตตภาวนาในใจไปที่ไหนสง่างาม สง่างามอยู่ภายในใจนั่นแหละ ข้างนอกจะประดับประดาตกแต่งขนาดมันก็เลวเหมือนส้วมเหมือนถานนั่นแหละ ไม่ได้เหมือนธรรม อย่างที่ผ้าท่านปะๆ ชุนๆ เห็นไหมนั่นนั่งอยู่นั่น นั่นละข้างในท่านสง่างามเป็นอย่างนั้นนะ ข้างนอกประดับประดาตกแต่ง โอ๋ย ไปที่ไหนตกแต่งเป็นบ้ากันเลย นี่ละกิเลสมันชอบยอ มันชอบตกแต่ง แต่ความสกปรกไม่มีอะไรเกินกิเลส
กิเลสตัวสกปรกที่สุดจึงต้องได้ชะได้ล้างตลอดเวลา ทำความสะอาด มนุษย์ไปอยู่ที่ไหนต้องได้ทำความสะอาดที่นั่น ต้องเช็ดต้องถู เสื้อผ้าที่นุ่งห่มใช้สอยนี้เหมือนกันต้องซักต้องฟอก ที่บ้านที่เรือนที่นอนหมอนมุ้งไปที่ไหนต้องได้ชำระสะสางอยู่ตลอด คือตัวคนเป็นตัวสกปรก ไปที่ไหนมันสกปรกทั้งนั้นต้องได้ชะได้ล้างติดตามกันไปเลย ให้ชำระจิตนี้ เอาให้ดีนะ
พวกที่เข้ามาอยู่ในครัวก็เหมือนกัน อย่ามาเพ่นๆ พ่านๆ นะ เราขวางพอแล้ว อกเราจะแตกแล้ว เราก็ไม่เคยรับ ในครัวมาได้ยังไงไม่รู้ เป็นต้นเหตุจากมารดา มาก็เลยยั้วเยี้ยๆ มาทะเลาะเบาะแว้งกัดกันเหมือนหมาก็อาจมีอยู่ในนั้น เราไม่ได้แน่ใจนัก เพราะเรื่องของกิเลสต้องเป็นเรื่องวิชาหมากัดกัน อย่างน้อยก็แฮ่ๆ ใส่กัน มากกว่านั้นก็กัดกัน มันไม่เอาวิชาธรรมมาอวดกันนะ ถ้าเอาวิชาธรรมมาอวดกันแล้วมองดูที่ไหนกิริยามารยาทสวยงาม ความอดความทนเก็บความรู้สึกไว้ได้ดีคือนักธรรมะนักภาวนา ถ้าไม่ใช่นักภาวนาแล้วปากก็เก่ง ปากเปราะๆ ปากบอน หาแต่เรื่องคนอื่นมาพูดมาคุยมาโม้ เอาของวิเศษวิโสจากการนินทากาเลผู้อื่นมาใช้ ใช้ไม่ได้นะพวกนี้
เรื่องธรรมแล้วไม่ต้องเอาเรื่องของกันและกันมาพูด มันอยู่ในตัวนี้ก็เต็มตัวทุกคนๆ ชำระสิ่งที่มีอยู่ด้วยกันภายในตัวของเราเองแล้วเรื่องก็สงบเอง ไม่ได้ต้องตำหนิติเตียนซึ่งกันและกัน ขอให้ตำหนิตัวเองให้ดีเถอะน่ะ คนเรามันไม่ได้ดูตัวเองตำหนิตัวเองแก้ไขตัวเอง มันถึงกระจายออกไปข้างนอก ไปที่ไหนคนนั้นไม่ดีคนนี้ไม่ดี ตัวเราคือตัวส้วมตัวถานตัวสกปรกไม่ดูนะ ให้ดูบ้างส้วมถานใหญ่มันอยู่ตัวของเรานี้แหละ เอาละให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
|