เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อเช้าวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๙
เมตตาไปเท่าไรความดียิ่งไหลมา
เราทำบุญให้ทานให้เต็มหัวใจเรานะ การไปที่ไหนเราไปให้ทั้งนั้น เราไม่ไปเอา จะมีมากน้อยเท่าไรไอ้มือละโบกให้เอามาๆ ครั้นเอามาแล้วออกหมดเลย เราไม่เอา เราพูดมาเป็นประจำอยู่แล้วว่าเราพอทุกอย่างแล้ว เราช่วยโลกด้วยความพอ ความสุขเราก็พอแล้ว เราไม่มีทุกข์ การสอนโลกสอนด้วยความไม่มีทุกข์ของเรา โลกเป็นทุกข์มาก เราไม่มีทุกข์ หมดโดยสิ้นเชิงในหัวใจ ไม่มีอะไรเหลือ มีแต่ความเมตตาล้วนๆ เพราะฉะนั้นมีอะไรมาจึงออกหมดๆ ไม่มีอะไรตกค้าง เพราะความเมตตา กวาดออกหมดนะ เมตตาความสงสารทุกหย่อมหญ้า มีแต่จะให้เรื่อยๆ
นี่ละธรรมคือความเมตตา กิเลสคือความกวาดต้อนกอบโกย มีเท่าไรกอบโกย มีเท่าไรกอบโกย ตายกันไปกองอยู่ในนรก สมบัติที่ได้มาด้วยการกอบโกยกลายเป็นไฟเผาตัวเองลงนรก มันต่างกันนะ ผู้ที่ให้ ให้ไปเท่าไร เมตตามากไปเท่าไร ความดียิ่งไหลมาๆ อย่างนั้นละธรรมกับโลกต่างกัน ธรรมมีความเมตตาสงสารเฉลี่ยทั่วดินแดน ธรรมกระจายไปที่ไหนมีความร่มเย็นเป็นสุข ไว้อกไว้ใจตายใจกันได้ แต่กิเลสไปที่ไหนไว้ใจกันไม่ได้ ไม่ว่าผู้ใหญ่ผู้น้อยเศรษฐีกุฎุมพีไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น เพราะกิเลสไม่มีเมืองพอ ได้เท่าไรไม่พอๆ เอาละให้พรนะ
ไอ้โบ้ไปไหน ไอ้โบ้หายเงียบไปแล้ว ไอ้โบ้หางขอดไปไหน มันมานี่ จากนี่ไปไหนไม่รู้ มันก็มีวาสนานะ ไปที่ไหนใครก็รัก สัตว์-คนมีกรรมประจำตัวเหมือนกัน ตัวเป็นสัตว์ ทุกข์ยากลำบาก เสี่ยงต่ออันตรายด้วย ไอ้นี่ไปอย่างสง่าผ่าเผย ไปไหนคนรักหมด มันต่างกัน
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz
|