เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

ภัยไม่มีในใจ มีแต่ธรรมล้วนๆ

         เมื่อวานเอาของไปส่งโรงพยาบาลท่านอาจารย์ฝั้น อ.พรรณานิคม เขาขอรถเมื่อวานนี้ก็ไม่ให้ ก็มันไม่มีเพราะให้อยู่ตลอดเป็นสายยาวเหยียด ให้เรื่อย เงินก็มาไม่ทันซิ เมื่อวานเขาขอก็ไม่ให้ วันนี้ก็ไม่ให้ ถ้าให้ก็แสดงว่าเมื่อวานนี้คันหนึ่ง วันนี้คันหนึ่ง วันพรุ่งนี้จะมาสองคัน วันมะรืนจะมาสี่คันเรื่อยละจะว่าไง

วันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ นี้ไปโรงพยาบาลต่างๆ วันละโรงๆ ถ้าเป็นวันเสาร์ วันอาทิตย์ ส่วนมากก็ไปตามวัด เอาของไปแจกวัด มีแต่ให้ตลอดเลย เมื่อวานไปโรงพยาบาลท่านอาจารย์ฝั้น ที่ว่าทางโรงพยาบาลขอรถคันหนึ่งเราไม่ให้เมื่อวานนี้ อยากได้ให้ไปเอาที่ใต้ถุนครัว ล้อเข็นน่ะ เขาไม่กล้ามาเราก็ไม่กล้าให้ ต่างคนต่างเก่งด้วยกัน มันให้ไม่ทันหาไม่ทัน ความจริงเราก็ไม่ได้หา ของมาจากไหน แน่ะมันก็มีเงื่อนของมันอยู่ เราก็เลยพูดว่าหาไม่ทัน พอดีละ

ตอนเย็นเรามักจะออกมาดู ไปประตูวัด ตั้งแต่สี่โมงครึ่งไปแล้ว สี่โมงครึ่งเป็นเวลาหยุดรับแขกที่มาเพ่นพ่านๆ จะรับเฉพาะมีกิจธุระจำเป็นจริงๆ จะมาเที่ยวตามอัธยาศัยแบบเพ่นพ่านๆ เราไม่ให้มา เขียนติดไว้นั่น แต่มันก็ไม่ขลังเหมือนเจ้าของนะหนังสือ เขาคงไม่อ่านละท่า พอเจอเจ้าของเข้าไป โอ๋ย เผ่นเลย หนังสือสู้เจ้าของไม่ได้ มาก็ไล่เบี้ยเข้าไป ไล่เบี้ยแล้วก็ชี้ อ่านหรือยังหนังสือนี้ เขาก็ไม่ตอบ เขาอ่านหรือไม่อ่านก็ไม่รู้นะ แต่ไล่กัน ไป ขนาบเลย เฉย ขนาบแล้วนะ คนทั้งหลายเขาดุใครต่อใครแล้วไปเป็นอารมณ์ทั้งวันทั้งคืนใช่ไหม เราเฉยเลย ไม่มี ทั้งดุทั้งดีทั้งอะไรแบบเดียวกันหมด เพราะพูดเป็นธรรมล้วนๆ แง่หนักแง่เบาก็เหมือนเขาถากไม้ฟันไม้ไสกบ ควรจะหนักก็หนัก ควรจะเบาก็เบาแต่เอาไม้เป็นประโยชน์ เขาทำเพื่อประโยชน์ อันนี้การแนะนำสั่งสอนจะแบบไหนก็ตาม เป็นแบบเขาถากไม้ไสกบนั่นแหละ ไม่มีอะไรเสีย

ผู้มาพักอยู่ในวัดนี้ให้ต่างหน้าต่างตาต่างคนต่างภาวนานะ อย่าให้หนักใจ เราที่อยู่จุดกลางนี้แบกหมดทั้งวัดเลย หนักมาก ทางพระทางนี้ หนัก หนักอยู่ตลอด ไปไหนตาไม่ใช่ธรรมดาแหละ ไม่ว่าตาว่าหูว่าอะไร ใจเตรียมพร้อมแล้วถ้าว่าเตรียม ถ้าว่าไม่เตรียมก็ไม่ต้องเตรียม มันพร้อมอยู่แล้ว แน่ะ ไปที่ไหนสอดส่องดูทุกอย่าง ตอนเช้าบางทีออกตั้งแต่เช้า ออกไปนู้นไปเที่ยวดูนั้นดูนี้แล้วก็มาสั่งเสีย อย่างนั้นแหละ ในวัดก็เหมือนกันไปที่ไหนก็ดู แล้วก็สั่งบ้างอะไรบ้าง ถ้าไม่ดีก็เตือนบ้างหรือดุบ้าง อย่างนั้นแหละ

วันนี้ของก็ต้องไปโรงพยาบาลเพราะเป็นวันศุกร์ ไปโรงพยาบาล จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ ไปทางโรงพยาบาลต่างๆ ส่วนโกดังนี้เปิดไว้แล้ว สั่งของมาเต็มเอี๊ยดแหละ โรงพยาบาลไหนมาก็รับได้เลยๆ เราจัดให้เรียบร้อย พระท่านมีวาระ วาระหนึ่งอาทิตย์หนึ่งที่รักษาศาลา คอยเกี่ยวข้องกับผู้คนที่มา ตลอดถึงโกดัง ท่านรับผิดชอบหมด ใครที่เป็นวาระของตัวเองตั้งแต่ครัวมานี้ เกี่ยวข้องกับผู้คนที่มาเกี่ยวข้องกับเรา หรือมาเรื่องอะไรบ้าง พระที่อยู่ศาลาคอยรับทราบก่อนเพื่อนแหละ

ให้พากันภาวนานะ มันเป็นเพราะจิตนั่นแหละที่ดีดที่ดิ้นอยู่ตลอดเวลา คือจิตมันมีทั้งกิเลสทั้งธรรม ส่วนมากธรรมมีน้อย ผู้มาบำเพ็ญธรรมเรียกว่าธรรมมีน้อย ผู้ไม่บำเพ็ญธรรมมีแต่ส้วมแต่ถานคือกิเลสตัณหาทั้งนั้น แสดงกิริยาท่าทางอะไรออกมานี้ดูไม่ได้เลย ดูไม่ได้เพราะอะไร ผู้ที่ท่านดูเราท่านดูท่านแล้วนี่ ท่านพิจารณาไตร่ตรองทุกสิ่งทุกอย่างผิดถูกชั่วดีรอบตัวของท่านอยู่ตลอดเวลา ทีนี้มองเห็นอะไรมันขวางกับธรรมข้อใดๆ ก็รู้ทันทีๆ

พวกเราไม่เคยรักษา มีแต่ทำลายตัวเอง เก้งก้างๆ มาผิดเวล่ำเวลา เขาก็มาตามประสาของเขานั่นแหละ จะไปว่าเขาจริงๆ ก็ไม่ถูก นี่ก็ไม่ได้ว่าจริงแบบนั้น จริงแบบอื่น เพื่อให้เป็นคติเครื่องเตือนใจสำหรับผู้มา มาธุระอะไร ถามแล้ว ถามเหตุถามผลแล้วไม่ได้เรื่องอะไร มาเก้งก้างๆ ก็ไล่เลย สถานที่นี่เป็นสถานที่มีขอบเขตเหตุผลหลักอรรถหลักธรรมประจำตัวทุกคน มาเพ่นพ่านไม่ได้ แน่ะเอาแล้วนะ ไล่แล้ว พอว่างั้นก็ไล่ไปเลย เราว่าไม่มีอะไรกับใครนี่นะ

พูดจริงๆ กิริยาอาการที่แสดงออกนี้ ทางโลกเขาถือว่าส่วนที่เป็นภัยเขาบอกเป็นภัย เป็นคุณบอกว่าเป็นคุณ สำหรับธรรมแล้วที่เราแสดงออกนี้ไม่มีภัย ถึงจะดุด่าว่ากล่าวแบบไหนก็ไม่มีภัยออกมา เพราะภัยไม่มีในใจ มีแต่ธรรมล้วนๆ ออกมาได้ทุกแบบทุกฉบับ เป็นธรรมทั้งนั้น นั่นเราสอนคน เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้เป็นอารมณ์กับอะไร เพราะสอนด้วยธรรม ถูกต้องดีงามทุกอย่างแล้วไม่ว่าแง่หนักแง่เบา เราสอนอย่างนั้นทั้งนั้น

คนเราถ้าไม่มีการรักษาไม่มีค่ามีราคานะ คนเรามีค่ามีราคาอยู่กับการประพฤติการปฏิบัติตัว สมบัติเงินทองข้าวของเป็นเครื่องประดับ ถ้าตัวไม่ดีแล้วอันนั้นก็เพิ่มความเลวทรามเข้าไปอีก นี่ไม่ดี ให้พากันรักษาตัวให้ดี ในครัวมีทะเลาะกันไหมล่ะ มีตัวไหนเก่งๆ อยู่ในครัวนั้นให้บอกมา อย่าปิดอย่าบัง ในครัวมีตัวไหนแสบๆ อยู่ในนั้นให้บอกมา ไม่บอกมามากระซิบก็ได้ไม่ยาก อยู่ที่ไหนมันมีๆ ละ ไอ้ตัวเลอะเทอะตัวแสบๆ มันมี มาขวางเพื่อนขวางฝูงอยู่นั้นละ ตัวยักษ์ตัวผีมันมาสับปนอยู่ในนั้นมีนะ ในครัวนี้มีไหม ถ้ามีให้ออกมากระซิบเรา ตัวไหนเก่งๆ อยู่ในครัวนั้นให้ออกมาบอกเรา มันเคยพอแล้วเรากับเรื่องเหล่านี้ มันเบื่อเสียจนเหลือประมาณที่จะเบื่อละ วันนี้ก็ไม่มีอะไรพูดละ ได้เวลาก็จะไปธุระทั้งนั้น ต่อไปนี้ให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz