|
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" page="dhamma_online";
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" src="http://truehits1.gits.net.th/data/e0008481.js">
|
|
|
คำถาม
|
|
โดย : กัลยาณี เรืองไชย ถามเมื่อวันที่
18 มิ.ย. 2547 |
โรคประจำตัวกับสมาธิ
กราบนมัสการ องค์หลวงตา ที่เคารพศรัทธายิ่งเจ้าคะ เวลาหลานออกอาการเกร็งกล้ามเนื้อ เป็นอาการข้างเคียงของโรคลมชักซึ่งเป็นโรคประจำตัวของหลาน ขณะนั้นหลายคุมสติได้เป็นบางที และคุมสติได้ไม่นานนักเจ้าค่ะ ทรมานเหลือเกิน อาการในขณะที่เป็นตอนนั้นหลานจะเล่าให้ใครฟังไม่ได้ และถ้าถูกใครว่าขณะนั้นหลานต้องกลายเป็นคนผิด แม้ว่าหลานไม่ผิดก็ตาม หลานต้องทนมาก เนื่องจากสมัยอายุ 2 ขวบ หลานเคยเกิดอุบัติเหตุศีรษะฟาดพื้นมาแล้ว และอีก 5 ปีถัดมา จึงมีอาการของลมชัก และระบบประสาทมีปัญหา หลังจากนั้นหลานจะไม่สบายด้วยอาการข้างเคียงดังกล่าวอยู่บ่อย ๆ เจ้าค่ะ ขอกราบนมัสการถามองค์หลวงตาว่า 1. หลานจะต้องปล่อยอาการดังกล่าวจนกว่าจะหาย จึงจะปฏิบัติธรรมได้หรืออย่างไรเจ้าคะ? หากองค์หลวงตาไม่ว่าง ก็ขอให้ท่านผู้รู้เมตตาสงเคราะห์ด้วย จะกราบขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งเจ้าคะ 2. ขอองค์หลวงตาได้โปรดรักษาธาตุขันธ์ให้ดำรงคงอยู่อีกนาน ๆ ด้วยเจ้าค่ะ กราบนมัสการมาด้วยความศรัทธายิ่ง
|
คำตอบ |
|
เมื่อวันที่ 21 มิ.ย. 2547 |
เรียนคุณกัลยาณี
หลวงตาตอบ "อย่าไปคิดมาก ให้มีสติอยู่กับนั้น เอาพุทโธติดไว้นั่นเลย เอากว้างๆ ครอบเข้ามาตรงนี้เลย ไม่วินิจฉัยไปมาก เอาเท่านั้นแหละ ขอให้มีสติอยู่กับพุทโธ อยู่ในใจ เรื่องวิกลวิการ มีง่อยเปลี้ยเสียแข้งเสียขามีทั่วๆ ไปในโลกนี้ ขอให้จิตอย่าง่อยเปลี้ย เข้าใจเหรอ เอ้าว่าไป
โยม ข้อ ๒ เขาบอกขอให้หลวงตา ได้โปรดรักษาธาตุขันธ์ของหลวงตา
หลวงตา เรารักษาอยู่แล้วตะกี้นี้ กินพึ่งอิ่มนี่ มาหาอะไร ให้รักษาธาตุขันธ์ รักษาใจเจ้าของนั่นซิ เข้าใจ"
หลวงตาเมตตาตอบปัญหาในวันที่ 21มิ.ย.47 กรุณานำไปพิจารณา
|
|
|