|
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" page="dhamma_online";
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" src="http://truehits1.gits.net.th/data/e0008481.js">
|
|
|
คำถาม
|
|
โดย : สุชีพ ฉิพิมาย ถามเมื่อวันที่
4 มิ.ย. 2547 |
จิตว่างๆทื่อๆ
กราบนมัสการองค์หลวงปู่ คือว่าเมื่อก่อนกระผมภาวนาทุกครั้งที่จิตมันสงบ จะมีอาการวูบๆให้รู้สึก แล้วก็รวมไปสู่ความสงบเกิดความว่างเปล่า ว่างมากๆ แต่พักหลังพอเริมภาวนาจิตไม่ค่อยรวมวูบๆให้รู้สึกเหมือนอย่างแต่ก่อน แต่จะค่อยๆเบากาบ เบาใจ ลมหายใจแผ่วเบาจนรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้หายใจ เกิดความว่างนิ่งทื่อๆเฉยอยู่แต่ความว่างไม่ลุ่มลึกเหมืนเดิม พักหลังๆจะเป็นอาการอย่างนี้ทุกครั้งไป ดูเหมือนมันไม่สงบ แต่มันก็สงบอยู่นะครับ คือไม่ฟุ้งซ่าน แต่มันว่างแบบจืดชืด ไม่มีความสูขเหมือนก่อน จนบางครั้งไม่อยากทำสมาธิอีกเพราะมันไม่มีอะไรต่อเลย คืออยากถามหลวงตาว่า 1 ยังจัดอยู่ในความสงบใช่สมาธิหรือเปล่าครับ 2. ทำไมไม่รวมวูบวาบเหมือนเดิม ดูจืดชืด 3. แล้วผมควรจะทำอย่างไรต่อครับ 4. ตามปรกติคำถามที่ถามไปกี่วันถึงจะได้รับคำตอบครับ หรือว่าให้เช็ค เมลย์เอาเอง ท้ายนี้ก็ขอให้หลวงตาอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มชัยให้กับลูกหลานอีกนานนะครับ
|
คำตอบ |
|
เมื่อวันที่ 6 มิ.ย. 2547 |
เรียนคุณสุชีพ หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบให้คุณ เมื่อวันที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๔๗ ณ วัดป่าบ้านตาด ดังนี้
ผู้กำกับ : ปัญหาจากอินเตอร์เน็ต คนที่หนึ่งบอกว่า กระผมภาวนา ทุกครั้งที่จิตมันสงบจะมีอาการวูบๆ แล้วก็รวมไปสู่ความสงบเกิดความเปล่า ว่างมากๆ แต่พักหลังพอเริ่มภาวนาจิตไม่ค่อยรวมวูบๆ ให้รู้สึกเหมือนอย่างแต่ก่อน แต่จะค่อยๆ เบากายเบาใจ ลมหายใจแผ่วเบาจนรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้หายใจ เกิดความว่าง นิ่ง ทื่อๆ เฉยอยู่ แต่ความว่างไม่ลุ่มลึกเหมือนเดิม พักหลังๆ จะเป็นอาการอย่างนี้ทุกครั้งไป ดูเหมือนมันไม่สงบแต่มันก็สงบอยู่นะครับ คือไม่ฟุ้งซ่าน แต่มันว่างแบบจืดชืด ไม่มีความสุขเหมือนแต่ก่อน จึงอยากถามหลวงตาว่า ข้อ ๑.ยังจัดอยู่ในความสงบใช่สมาธิหรือเปล่าครับ ข้อ ๒ ทำไมมันไม่รวมวูบวาบเหมือนเดิม ดูจืดชืด แล้วผมควรจะทำอย่างไรต่อไปครับ
หลวงตา : เอาละ ขี้เกียจตอบทั้งสองข้อ ที่ทำไปนั้นเรียกว่า จะว่าถูกต้องจริงๆ ก็ไม่ใช่ แต่ค่อนข้างถูกต้องไปแล้ว เจ้าของสำคัญนั้นสำคัญนี้มายุ่งมันเฉยๆ ธรรมดาของจิตนั้นจะให้รวมอย่างเดียวกัน หรือพิจารณาให้เป็นแบบเดียวกันไม่ได้ อาการที่พูดให้ฟังเหล่านี้เป็นอาการของนักภาวนาเท่านั้นจะต้องผ่าน แล้วแต่ใครจะผ่านแบบไหนๆ ต้องผ่านไปอย่างนี้แหละ ก็ถือว่าเป็นธรรมดาไม่เสียหาย ถ้ามันจะเสียหาย พูดออกมามันเข้าใจทันที ให้ภาวนาไปตามที่เคยภาวนานั่นนะ ไม่ผิดทาง
_________
|
|
|