ทำอย่างไรจิตจะไม่นึกถึงเรื่องอื่นขณะภาวนา
กราบเท้า หลวงตาที่รักเคารพอย่างสุดหัวใจ
ผมเป็นนักศึกษาอยู่ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ มีเรื่องกราบเรียนดังนี้
เมื่อตอนเด็กๆ ผมได้นำลูกปลานิลตัวเล็กๆ ไปให้ปลาใหญ่ที่เลี้ยงไว้กินเป็นอาหาร ภายหลังเมื่อผมโตขึ้นมาได้ศึกษาธรรมะจากครูบาอาจารย์ จึงได้ทราบว่าสิ่งที่ได้ทำไปในตอนเด็กนั้นเป็นบาปมหันต์ ที่ได้นำลูกปลาจำนวนเป็นพันๆตัวไปให้ปลาใหญ่กิน แม้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ยังเป็นบาปมหันต์อยู่ดี ผมรู้สึกผิดในสิ่งที่ได้ทำลงไปอย่างมาก และกลัวว่าสักวันหนึ่งผมจะต้องได้ชดใช้กรรมนั้นอย่างแน่นอน ผมคอยระลึกถึงลูกปลาเหล่านั้นอยู่เรื่อยๆ แม้ในขณะนั่งสมาธิบางทีจิตก็เผลอไปนึกถึง เมื่อสวดมนต์ภาวนาเสร็จผมจะแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นเสมอ กระผมอยากกราบเรียนถามหลวงตาดังนี้
1 การที่กระผมได้แผ่เมตตาระลึกถึงเขาเหล่านั้นทำถูกต้องหรือไม่ จะทำให้ลดการจองกรรมจองเวรกันไปได้หรือไม่ครับ
2 ทำอย่างไรจึงจิตจะไม่ระลึกถึงเรื่องนี้ขณะภาวนา ผมพยายามระลึกพุทโธแล้วบางทีมันก็แว๊บไปเรื่องเก่าอีก ผมกลัวว่าการภาวนาจะไม่ก้าวหน้า
ขอหลวงตาได้โปรดเมตตาตอบด้วยนะครับ
สุดท้ายนี้ผมขออาธนาให้องค์หลวงตาเมตตาดำรงธาตุขันธ์อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานประเทศชาติและศาสนา นานถึง1กัปล์ด้วยเทอญ
จาก หลานพัชร
ปล ผมได้ดูภาพวันปิดโครงการแล้วชื่นใจมาก ระลึกถึงพระคุณของหลวงตาเป็นที่สุด แต่เสียดายที่ผมไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานที่เมืองไทยด้วย
|
