พิจารณาตัวผู้รู้
ขอกราบหลวงตา กระผมมีปัญหาอยากมาเรียนถามหลวงตาคือกระผมปฏิบัติธรรมมาแล้วเกิดข้อข้องใจคัรบ คือเวลาที่ทำสามาธิกระผมจะไม่ให้จิตดิ่งลงลึกมากนัก คือจะประคองจิตไว้แล้วจะพิจารณาที่ตัวผู้รู้ พยายามลงที่ไตรลักษ์มันจะมีอาการเป็นอย่างนี้ครับ เมื่อจับตัวผูรู้ได้อยู่หมัดแล้วจะเกิดอาการรู้สึกว่า มีการแบ่งเป็นสองอย่าง ตัวรู้ตัวไปสัมผัสทุกสิ่งที่มีมา ตัวที่มาสัมผัส เมื่อพิจรณาลงไป ตัวที่มาสัมผัสนี้จะเห็นว่ามันไม่เที่ยง เกิดผุด อยูตลอดเวลา และเป็นอยู่ของมันต่างหาก แต่ตัวที่ไปสัมผัสหรือตัวผู้รู้มันวกวนพิจรณาลงไปลงไตรลักษณ์ โดยเฉพาะข้ออนัตตาถ้ามันชัดขึ้นมา เหมือนกับว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเลยที่เป็นเรา มีแต่สองสิ่งคือตัวที่สัมผัส และ สิ่งสัมผัส แต่พิจารณาตัวนี้ให้มันชัดอยากมากๆ มันจะยึดตัวรู้อย่างแน่น พิจารณากายให้เป็นธาตุยังพอทำได้ แต่ถ้าพิจารณาตัวนี้มันจะคอยวิ่งมายึดเป็นตัวตนอย่างเร็ว
กระผมขอกราบเรียนถามหลวงตา 3 ข้อครับ
1.ตัวที่ไปสัมผัสทุกสิ่งนี้มันอะไรแน่ครับ กระผมรู้สึกว่าทุกอย่างอยู่ที่นั้น แล้วเวลาที่พิจารณาลงไตรลักษณ์ทำไมมันวกวนและทำยากมากครับ
2.ที่ผมปฏิบัติอยู่นี๋ผิกถูกอย่างไรโปรดจงชี้แจงด้วยครับ
3.ขอความกรุณาหลวงตาอธิบายจิตตานุสติ ธรรมานุสติ ด้วยครับ
อยากให้หลวงตาเป็นมิ่งขวัญแก่เราทุกคนตลอดไปจังเลยครับ
ขอบพระคุณหลวงตาอย่างสูงครับ
|
