คำถาม 
โดย : รพงษ์ เบศรภิญโญวงศ์ ถามเมื่อวันที่ 5 ธ.ค. 2546

สมาธิไม่มีความก้าวหน้าเท่าที่ควร

กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพ
กระผมได้กำหนดอานาปานสติ โดย หายใจเข้า "พุท" หายใจออก "โธ" เป็นประจำ ปัญหาที่เกิดขึ้นในการภาวนาของผมเป็นประจำเลย คือ เมื่อกำหนดจิตไม่เท่าไหร่ จิตเขาไม่ยอมอยู่กับพุทโธและลมหายใจเท่าไหร่ จากนั้นก็วิ่งไปปรุงแต่งความคิดต่างๆ หรือ บางทีก็คล้ายกับสงบแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ จากนั้นจึงค่อยก็รู้ลมหายใจและพุทโธอีกที แต่ก็รู้สึกว่ากำลังสตินั้นอ่อนมาก และก็พร้อมที่จะวิ่งหนีไปสู่สิ่งปรุงแต่งๆได้อีกถ้ามีโอกาส

เลยทำให้รู้สึกว่าการภาวนาไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควรครับ ทั้งๆที่หัดนั่งทุกเช้าประมาณ 10-15 นาทีครับ แต่ก็ยังไม่สามารถรู้ลมได้ตามอานาปานบรรพ กายานุปัสสนา ในมหาสติปัฏฐานสูตรที่ท่านให้กำหนดรู้ลมเข้า ออก จนถึงการระงับกายสังขารหายใจเข้า-ออก แล้วจะได้รับผลคือ เห็นกายในกาย จนถึงพิจารณาเห็นธรรมที่เกิดขึ้น แต่ผมก็ยังไม่ถึงลำดับขั้นเหล่านั้นเลย 

กระผมจึงขอความกรุณาหลวงตาโปรดให้คำแนะนำแก้ไขให้จิตรู้ลม จนรู้ธรรมในที่สุดด้วยครับ

ขอกราบนมัสการด้วยความเคารพ
รพงษ์ เบศรภิญโญวงศ์

คำตอบ
เมื่อวันที่ 26 ธ.ค. 2546

เรียนคุณรพงษ์ 
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาของคุณให้
เมื่อค่ำวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๖ ณ สวนแสงธรรม
กดฟังเสียงเทศน์ได้ที่ http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2577&CatID=0

          มันเริ่มต้นคือขั้นเริ่มเวทีบ้า เข้าใจไหม ตอนต้นไม่ได้หน้าได้หลังอะไร วกวน หาสาระไม่ด้ ตอนหลังนี่ก็แยกไปพิจารณาไปธรรมดาเสีย มันไม่ใช่ภาวนา การภาวนาต้องถือสติเป็นสำคัญ นั่นล่ะสติอ่อนมันก็ออกอย่างงั้นละ ยิ่งสติไม่มีแล้วคิดได้เตลิดเปิดเปิง โลกนี้เป็นโลกเปิดเปิงทั้งนั้น เพราะไม่มีธรรมเป็นเบรกห้ามล้อ เนื่องจากไม่มีสติ ถ้ามีสติจะรู้ความคิดของตนจะออกในแง่ใด เพียงแป็บหนึ่งรู้ทันที นั่น ละเอียดเข้าไป เพียงแย็บเท่านั้นรู้ ยังไม่รู้อย่างนั้นก็ให้รู้ไปกว่านั้นก็ได้ เช่นอย่างมันคิดไปเรื่องอะไรก็รู้แต่สติเคลื่อนนั่นแหละ สติเผลอนั่นแหละมันถึงออก ถ้าสติไม่เผลอมันไม่ออก
        


<< BACK

 


หน้าแรก