ดิฉันขอกราบเรียนถาม ขณะนี้ดิฉันทำงานทางโลก ต้องเจอคนหลาย ๆ แบบ แต่ดิฉันก็ภาวนาพุทโธ นั่งสมาธิก่อนนอน และหากมีเวลาก็ไปวัดทำบุญ ตามที่หลวงตาสอนเสมอมาค่ะ แต่มีเรื่องหนึ่งที่ดิฉันพยายามข่มใจด้วยพุทโธก็ยากในบางครั้ง คือเจ้านายจะเป็นคนชอบเอาใจคนที่ดูมีฐานะ รวย ๆ เขาจะทำอะไร พูดอะไร ก็ถูกไปหมด เสนอความคิดเห็น แนะนำอะไรเราก็ต้องทำตามคนคนนั้น คนที่ทำงานด้วยกันก็ใช้คำว่าเจ้านายลำเอียง ทำอะไรก็ต้องทำให้เขาก่อน อย่างนี้ค่ะ แต่เวลาเราแนะนำให้คนคนนั้นทำงานบางอย่างที่ถูกต้อง เจ้านายกลับบอกว่าไม่ต้องก็ได้ ดิฉันก็ไม่ได้โกรธอะไรคนที่เจ้านายเอาใจ เพียงแต่จิตใจมันคิดเอาใจไปฝักใฝ่กับความลำเอียงของเจ้านาย อย่างนี้ไม่ถูกต้องใช่ไหมค่ะหลวงตา ดิฉันจะดำเนินจิตใจอย่างไรกับเหตุการณ์ที่ต้องเจอแบบนี้ทุกวันค่ะ รบกวนเป็นคติให้ดิฉัน และอื่น ๆ ด้วยค่ะ กราบนมัสการมาด้วยความเคารพค่ะ

เรียนคุณวรรณา 
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบให้คุณ
เมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม ๒๕๔๖ ณ วัดป่าบ้านตาด  ดังนี้

หลวงตา     :     ถ้าเจ้านายเป็นอย่างนั้นจริงๆ เจ้านายก็ผิด ถ้าหากว่าเราคิดเพ่งโทษแต่เจ้านายถ่ายเดียว โดยเราเป็นผู้บริสุทธิ์พุทโธเสียหมดแล้วเราก็ผิด เพราะเราไม่บริสุทธิ์ เข้าใจไหม คนเราย่อมมีผิดมีพลาดบ้างเป็นธรรมดา ถึงเขาผิดเราก็พิจารณาให้รู้ว่าเขาผิด แล้วถ้าเราผิดอย่างนี้แล้วจะเป็นยังไง ตัวเองและคนอื่นจะตำหนิติเตียนตนเองได้ไหม เราก็พยายามแก้ไขเรา เราก็ไม่เสีย ส่วนที่ผิดถ้าหากว่าเป็นตามความจริงนั้นแล้ว ก็เรียกว่าผู้เช่นนั้นเป็นผู้ผิด เราอย่าเป็นผู้เช่นนั้นเลย ถ้าเราเป็นเศรษฐี ลูกน้องของเราเอาใจเรา เราจะเอาใจตั้งแต่ผู้ที่เอาใจเรา ผู้เฉยๆ ธรรมดาเป็นผิดไปหมดก็ไม่ได้ จะเอาตั้งแต่ใจคนมั่งคนมีมาเป็นเนื้อเป็นหนังเสียทีเดียวการงานก็ไม่สำเร็จ ผลส่วนรวมที่เป็นอรรถเป็นธรรมก็เสียหายไปหมด ต้องเอาความเป็นธรรม ใครดีก็ให้ดูเอา ใครไม่ดีก็ให้ดู แล้วอย่าเอามาเป็นตัวอย่าง ใครดีเอามาเป็นตัวอย่าง ก็มีเท่านั้นละ

(โปรดหาอ่านธรรมะหลวงตาเพิ่มเติมในเว็บไซด์นี้ได้ในหน้าธรรมะประจำวัน และหน้าหนังสือธรรมะ)