สังเกตจิตได้จากความวุ่นวาย
หนูกำหนดคำบริกรรมพุทโธ กับสติไม่ให้เผลอตามที่หลวงตาเมตตาสอนมาเป็นระยะ จนสังเกตุจิตได้ตรงที่ เวลาที่หนูไปอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย อยู่กับคนหมู่มาก เรื่องยุ่ง ๆ ทางโลกค่ะ แต่แปลกตรงที่อยู่ดี ๆ เพียงชั่วแว็บเดียวจิตมันรู้สึกเวิ้งว้าง เหมือนมีเราอยู่คนเดียว แม้ตัวเราก็เหมือนไม่มีในความรู้สึกขณะนั้น เพราะตลอดมาลูกใช้วิธีเจริญสติกับบริกรรมพุทโธ จิตมันก็ไม่วอกแวกออกไปไหน มันสงบนิ่งของมัน จนมาสังเกตได้ตรงที่อยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย แต่ข้างใจเราไม่วุ่นวาย มันกลับเหมือนอากาศเย็น ๆ อยู่ในจิตค่ะ อย่างนี้ลูกภาวนมาถูกทางบ้างไหมค่ะ หากถูกประการใดลูกก็สามารถออกพิจารณาได้ตามควรใช่ไหมค่ะ แต่ลูกรู้สึกปีติอยากเล่าให้คนอื่นฟัง เพราะลูกแน่ใจว่าเป็นผลของการรักษาสติ หมั่นภาวนาตามหลวงตาสอน จะคิด จะทำอะไรก็ดูมีหลัก มีเหตุผล ลูกเลยไปชักชวนเพื่อนฝูงให้รู้จักภาวนาบ้างค่ะ กราบนมัสการมาด้วยความเคารพรักหลวงตาเป็นที่สุด
|
