กราบเรียนหลวงตาด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ  ข้อข้องใจที่ลูกจะกราบเรียนถามหลวงตานี้ควรไม่ควรแล้วแต่หลวงตาจะเมตตานะคะ (หากทีมงานเห็นไม่สมควรไม่เปินไรนะคะ แต่หากมีประสบการณ์ หรือข้อแนะนำดิฉันยินดีรับฟ้งค่ะ)   เนื่องจากคืนวันที่ 16 ที่ผ่านมา หลังจากสวดมนต์เสร็จ หนูได้ทำสมาธิ พร้อมทั้งเปิดธรรมะของหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก ฟังประกอบการทำสมาธิ หลังจากนั่งได้สัก 20 นาที ลูกจึงเอนกายลงและยังคงกำหนดดูลมหายใจ แต่จิตขณะนั้นยังไม่สงบดีนัก แต่ทำอารมณ์รู้จิตอยู่ตลอดเวลา จึงเผลอหลับไป และฝันว่าตนเองมีอารมณ์โกรธ โกรธคนโน้นคนนี้ จู่ ๆลูกรู้สึกอาการวูบวาบ คล้ายๆ ไฟช็อต แรง ๆ หูก็ได้ยินเสียงด้วยคะ วูบวาบขึ้นตั้งแต่ลำตัวไปจนถึงศรีษะ หนูอธิบายไม่ถูก แต่รู้ว่าวูบหายๆอยู่ 7 ครั้ง แต่ในระหว่าง เป็นอาการนี้จิดนึกอารมณ์ว่าหากเป็นอาการใกล้ตาย ขอระลึกถึงพระรัตนตรัย จึงพยายามนึงถึงภาพพระพุทธรูป แต่ก็เห็นไม่ชัดนัก ลูกจึงพยายามน้อมและยกมือพนม ไม่ให้อารมณ์ขุ่นมัว และอาการดังกล่าวก็หายไป    หนูขอกราบเรียนถามหลวงตาคะ อาการที่เกิดเป็นอาการอย่างไรคะ   การพยายามทำสติให้คงที่จะมีวิธีไหนคะที่จะสามารถควบคุมอารมณ์ได้  และข้อแนะนำในการปฏิบัติที่ถูกต้องในการควบคุมจิต กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ (ข้อสงสัยนี้หนูพยามไม่คิด แต่ไม่สามารถระงับข้อสงสัยนี้ได้ โปรดเมตตาและชี้นำลูกด้วยเถิดค่ะ)

เรียนคุณปาวิดา 
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบเป็นแนวดำเนินให้คุณ
เมื่อเช้าวันที่ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๖  ณ  วัดป่าบ้านตาด  ดังนี้

หลวงตา     :     อย่าให้มันวุ่นไปมาก สติให้บังคับคำบริกรรมไว้ให้ดี อันนี้พูดรู้สึกว่ายังไง ไม่อยากตอบ ตอบย่อๆ เท่านั้นละ มันไม่ค่อยได้หลักได้เกณฑ์นัก ให้มีสติไว้อยู่กับความสงบดีในระยะนี้ เข้าใจไหม อย่าด่วนให้มันคิด มันวูบวาบจนเกินไป