กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพ   เนื่องด้วยกระผมมีข้อสงสัยในการปฏิบัติ   จึงขออนุญาตกราบเรียนถาม  ดังนี้
   1. ในการกำหนดคำบริกรรม  เพราะเหตุใดจึงให้เลือกเพียงบทเดียว   ตอนนี้กระผมกำหนด  พุทโธ  ธัมโม  สังโฆ  พร้อมกันทั้งสามบท  ไม่ทราบว่าถูกต้องเหมาะสมประการใด
   2. ในขณะนั่งสมาธิ  จิตไม่คิดปรุงเรื่องใดแต่ยังได้กลิ่น  ได้ยินเสียงภายนอกอยู่  อาการเช่นนี้ถือว่าจิตสงบหรือไม่ครับ  ต้องไม่รับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ภายนอกหรือเปล่าครับจึงจะถือว่าจิตสงบ
   3. การพิจรณาด้านปัญญา ต้องให้มีความชำนาญในการเข้า ออกขั้นอัปปนา หรือไม่ครับ

เรียนคุณเนติ
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาของคุณให้
เช้าวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๔๖ ณ วัดป่าบ้านตาด  ดังนี้

โยม           :     ข้อที่ ๑ กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพ เนื่องด้วยกระผมมีข้อสงสัยในการปฏิบัติ ขออนุญาตกราบเรียนถามดังนี้ ในการกำหนดคำบริกรรม เพราะเหตุใดจึงให้เลือกเพียงบทเดียว ตอนนี้กระผมกำหนด พุทโธ ธัมโม สังโฆ พร้อมกันทั้ง ๓ บท ไม่ทราบว่าถูกต้องเหมาะสมประการใดครับ

หลวงตา     :     ถูกต้องถ้าอยากจะได้ทั้ง ๓ บทก็ถูกต้อง หรืออยากจะได้ทั้งพระไตรปิฎกก็ให้ยกมาแบกถ้าไม่กลัวหลังหักเราไม่ว่า เอ้า ว่าไป ต้องอย่างนั้นซิตอบใช่ไหมล่ะ

โยม           :     ข้อ ๒ ในขณะนั่งสมาธิจิตไม่คิดปรุงเรื่องใด แต่ยังได้กลิ่นได้ยินเสียงภายนอกอยู่ อาการเช่นนี้ถือว่าจิตสงบหรือไม่ครับ ต้องไม่รับรู้รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสภายนอก หรือเปล่าครับจึงจะถือว่าจิตสงบ 
 
หลวงตา     :     อันนี้ก็เรียกว่าสงบ เรียกได้แล้วว่า สงบ ก็ไม่ใช่คนตายมันก็ต้องได้ยินอยู่เป็นธรรมดา ถ้าอยากให้สงบอย่างมิดชิดก็ให้ตายเสียว่างั้น เข้าใจเหรอ ฟื้นขึ้นมาแล้วค่อยมาถามหลวงตาบัวหลวงตาบัวจะตอกย้ำอีกมันลงทะเลหลวง นั่น เอ้า ว่าไป

โยม           :     ข้อ ๓ ครับ การพิจารณาด้านปัญญาต้องให้มีความชำนาญในการเข้าขั้น อัปปนาหรือไม่ครับ

หลวงตา     :    ไม่จำเป็น แค่ไหนก็ใช้ปัญญาแค่นั้นเข้าใจเหรอ อัปปนา หมายถึง สมาธิที่มีความแนบแน่น คนที่มีสมาธิมีความสงบเป็นพื้นฐานจะใช้ปัญญาตามขั้นแห่งความสงบนั้นเป็นลำดับลำดาไปนี้ไม่ผิด ถูกต้องแล้ว เข้าใจเหรอ ใช้ปัญญาตามฐานแห่งความสงบของตนเป็นลำดับลำดาไป เข้าใจแล้วนะ 

(อนุโมทนาในธรรมปฏิบัติของคุณมา ณ ที่นี้ และโปรดหาอ่านธรรมะหลวงตาเพิ่มเติมในเว็บไซด์นี้)