คำถาม 
โดย : กราบขออุบายในการปฏิบัติ ถามเมื่อวันที่ 16 ต.ค. 2546

จะแก้ไขจิตกลับมาสู่ในสภาวะธรรมเดิมได้อย่างไร

กราบนมัสการหลวงตามหาบัว ครูบาอาจารย์ที่เคารพยิ่งด้วยเศียรเกล้า
ลูกขอถวายรายงานด้านจิตภาวนาต่อไปนี้คือ 
๑. ขณะกำลังเดินจงกรม ได้หยุดยืนเพ่งมาที่กาย ปรากฎว่า จิตมีความอัศจรรย์ มองเห็นทะลุไปหมด ราวกับว่ามองเห็นทะลุทั้งโลก ทั้ง ๆ ที่หลับตาอยู่ และเมื่อถอนออกจากสมาธิ ก็พบว่าจิตมีสภาวะที่เปลี่ยนไปดีขึ้น มีสติว่องไวไม่เหมือนแต่ก่อน จะทำอะไรก็ไม่รู้สึกติดอยู่ในจิต แต่ต่อมาเมื่อมีเรื่องกระทบจิตอย่างรุนแรง ทำให้จิตตกอยู่เป็นเวลานาน สภาวะจิตที่ดีเช่นนั้นก็หายไป 
ลูกควรทำอย่างไร เพื่อจะให้ได้สภาวะจิตเช่นนั้นกลับคืนมา

๒. ลูกเห็นว่า การบรรลุถึงมรรคผลนิพพานเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด แต่จิตมักจะห่วงใยผู้อื่นอยากให้สรรพสัตว์ได้เข้าถึงพระพุทธศาสนา ทำให้ลูกอธิษฐานเป็นอื่น เช่น จะขอรักษาพระพุทธศาสนาให้อยู่ครบถ้วน ๕,๐๐๐ พระวรรษา ฯลฯ ลูกควรจะหาอุบายในการแก้ไขจิตอย่างไร 

คำตอบ
เมื่อวันที่ 17 ต.ค. 2546

เรียนคุณใช้นาม ขออุบายในการปฏิบัติ
หลวงตาได้เมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาธรรมของคุณให้
เมื่อเช้าวันที่ ๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๖  ณ  วัดป่าบ้านตาด  ดังนี้

หลวงตา     :     สภาวะปรกติที่จิตของเรามีความสงบไม่โกรธเป็นยังไง ก็ให้เอาอารมณ์ของธรรมประเภทนั้นมาภาวนาเข้าใจไหม อย่าไปยุ่งกับความโกรธ ความเคียดแค้น ความกระทบกระเทือนนั้นซึ่งเป็นความเสียหายเป็นความผิดไม่ถูก อย่ามาถือเป็นอารมณ์ เข้าใจเหรอ ให้พิจารณาจิตที่เป็นปรกติเพราะการภาวนาเป็นความสงบเย็นนั้นเป็นอารมณ์ต่อไปเข้าใจ

โยม            :     ข้อ ๒ ลูกเห็นว่า การบรรลุถึงมรรคผลนิพพานเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด แต่จิตมักจะห่วงใยผู้อื่นอยากให้สรรพสัตว์ได้เข้าถึงพุทธศาสนา ทำให้ลูกอธิษฐานเป็นอื่น เช่น จะขอรักษาพระพุทธศาสนาให้อยู่ครบถ้วน ๕,๐๐๐ พระวรรษา

หลวงตา     :     จะรักษาด้วยแบบไหนล่ะ

โยม            :     เขาบอก ๕,๐๐๐ พระวรรษาด้วยครับ

หลวงตา      :     ก็นั่นแหละ มันจะเป็นบ้าแล้วนะให้ว่าอย่างนี้ เข้าใจไหม ใครๆ เขาก็รักษา 

โยม            :     เขากราบเรียนว่า ลูกควรจะหาอุบายในการแก้ไขจิตอย่างไรครับ 

หลวงตา     :     ก็รักษาเจ้าของอย่างนี้ ๕,๐๐๐ ปี ไม่ ๕,๐๐๐ ปีรักษาจนกระทั่งวันตายเจ้าของก็พอแล้วนี่ จะไปคำนึงคำนวณบ้าอะไร ๕,๐๐๐-๖,๐๐๐ ปี รักษาเวลามีชีวิตอยู่นี้ยังไม่ตาย รักษาด้วยจิตตภาวนาให้ดีรอบคอบในเวลานี้ ตายเมื่อไรก็ได้เข้าใจไหม ไม่ต้องถึง ๕,๐๐๐ ปีก็ได้ ดีทั้งนั้นแหละ เอ้า ว่าไป

(ทีมงานขออนุโมทนาในธรรมปฏิบัติของคุณมา ณ ที่นี้ และโปรดหาอ่านธรรมะหลวงตาเพิ่มเติมในขั้นธรรมของคุณได้ในเว็บไซด์นี้)

<< BACK

 


หน้าแรก