กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพ
ปกติในชีวิตประจำวันไม่ว่านั่งหรือเดิน ผมจะภาวนาพุธโธ โดยให้สติอยู่กับคำบริกรรม ตอนนี้ผมมีข้อขัดข้องที่แก้ไม่ตกคือ ผมมักจะเกิดวามคิดอกุศล ความคิดลบหลู่ครูบาอาจารย์ เกิดขึ้นในจิตใจบ่อย ซึ่งทำให้ผมเป็นทุกข์มาก รู้สึกเคียดแค้นกิเลสที่ขัดขวางจิตใจไม่ให้เข้าถึงธรรม อยากจะกราบเรียนถามหลวงตาดังนี้
1. เมื่อความคิดไม่ดีเกิดขึ้นในจิตใจ ผมจะห้ามความคิด สลัดความคิดออกไป แล้วบริกรรมพุธโธ ให้สติอยู่กับพุธโธ อยากทราบว่าเป็นวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้องหรือไม่
2. ขอโอกาสหลวงตาช่วยแนะนำอุบายวิธี ที่จะกำจัดอภิสังขารมารให้หมดไปจากจิตใจด้วยครับ
กราบนมัสการมาด้วยความเคารพ 

Jun1546

เรียนคุณใช้นาม คนทุกข์ใจ
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาของคุณให้
เช้าวันที่ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๔๖ ณ วัดป่าบ้านตาด ดังนี้

หลวงตา   :   ถูกต้อง เข้าใจเหรอ นี่คือวิธีที่ถูกต้อง ให้นำมาระงับเรื่อย ๆ โทษที่ไปเพ่งครูบาอาจารย์ก็คือโทษของเราเอง มันเป็นอยู่กับเรา แล้วมันกระจายออกไป เมื่อเราระงับต้นเหตุด้วยธรรมที่ว่านี่แล้ว อันนี้จะระงับ การเพ่งโทษใคร ๆ ก็ตามจะเบาลง ๆ และไม่มี 
เมื่อตัวเพ่งโทษนี้อ่อนตัวลงด้วยการระงับดับมันโดยวิธีภาวนา เข้าใจ เออว่าไป

โยม          : ข้อที่สองครับ ขอโอกาสหลวงตาช่วยแนะนำอุบายวิธี
ที่จะกำจัดอภิสังขารมารให้หมดไปจากจิตใจด้วยครับ

หลวงตา    :    อภิสังขารมารมันคืออะไรล่ะ (คนทุกข์ใจเขาถามมา) ก็นั่นแล้วนั่นแหละอภิสังขารมารตัวทุกข์ใจนั่นแหละ ให้ระงับดับมันด้วยวิธีการดังที่กล่าวมาเหล่านี้เป็นวิธีการระงับดับความคิดนี้ทั้งนั้น มันถามมาเกินภูมิ อภิสังขารมาร หลวงตาบัวตั้งแต่เกิดมาแต่โคตรพ่อโคตรแม่ก็ไม่เคยได้ยินอภิสังขารมาร หากว่าจะได้ยินบ้างก็คือหลวงตาบัว แต่เราก็ไม่ตอบเพราะเราอยู่ในวงพ่อแม่ของเราที่โง่
ตอนนี้จะแสดงความฉลาดออกมายังไม่ได้ เข้าใจไหม 

(ทีมงานอนุโมทนาในธรรมปฏิบัติของคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ)