สติทำงานหมุนตัวตลอด พิจารณาแยกแยะขันธ์ห้า
ลูกจะไปภาวนาตามวัดต่าง ๆ อยู่เสมอ ๆ ถ้าเป็นช่วงวันหยุดยาวก็จะอยู่ได้หลายวัน ครั้งหนึ่งไปภาวนาอยู่ที่ถ้ำสหาย 8 วัน ก็พยายามทำความเพียรมิให้ขาด มีวันหนึ่งเดินจงกรมตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึงบ่ายสองโมง วันนั้นลูกรู้สึกสติจดจ่อทำงานต่อเนื่องดี เห็นอะไรก็พิจารณาลงไตรลักษณ์ได้ สติทำงานคล้ายหมุนตัวไปตลอด พอตอนเย็นลงไปภาวนาที่ถ้ำใต้คนเดียว หลังจากสวดมนต์เสร็จก็เดินจงกรมตั้งแต่ 1 ทุ่ม พอสองทุ่มกว่าก็รู้สึกเพลย เลยนอนพักโดยกำหนดสติไปด้วย มารู้สึกตัวตอนเกือบ 5 ทุ่มจึงลุกมาเดินจงกรมต่อ ก็ได้ยินเสียงสัตว์ใหญ่หรืออะไรก็ไม่ทราบตามต้นไม้ัข้าง ๆ ซึ่งเป็นป่า เกิดความกลัวขึ้นมาเลยกลับมานั่งสมาธิต่อ จิตก็หดตัวรวมลงเพราะความกลัวนั้น สติจึงจดจ่ออยู่ที่จิตนั้น ขณะนั้นเวทนาก็เกิดขึ้นที่ขาด้วย จิตก็จดจ่อพิจารณาอยู่ที่จิตนั้น ก็มีความคิดเกิดขึ้นว่าเวทนาที่เกิดขึ้นที่กายน่าจะมีอะไรสัมพันธ์กับจิต แล้วทันใดนั้นก็มีความรู้เกิดขึ้นว่า เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มีฐานอยู่ที่จิตแต่ไม่ใช่จิต เป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน แต่จิตเราไปหลงคิดว่าเป็นอันเดียวกับจิตเพราะมันอยู่ใกล้กันมากเหมือนพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ ตอนนั้นก็เกิดความรู้สึกมองเห็นภาพว่าจิตอันหนึ่ง เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเป็นอีกอันหนึ่ง แยกกันอยู่ จิตยอมรับเหตุผลอันนี้ จึงจดจ่ออยู่แต่ที่จิต พร้อมกับเห็นเวทนาเป็นอีกอันหนึ่ง ไม่ใช่จิต สติก็จดจ่อทำงานอยู่ีที่จิตไม่สนใจเวทนาเลย จึงทำให้นั่งในอิริยาบถเดียวนั้นจนถึงเช้า สติก็ทำงานหมุนตัวไปตลอด พิจารณาลงธรรมะได้หมด เพลินสนุกไปตลอดคืน พอเช้าลุกขึ้นจากที่ก็ล้มลงไปเลยเพราะขานั่งพับอยู่ตลอดคืน ความจดจ่อหมุนตัวของสตินี้เป็นต่อเนื่องกันราว 3 วันก็ขาดไปเพราะต้องกลับบ้านมาทำงานต่อ แต่ลูกก็พยายามหาเวลาภาวนาอยู่เสมอ ๆ และตั้งใจจะหาเวลาปฏิบัติให้มากขึ้น ๆ เพื่อทดแทนคุณพ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่อุตส่าห์เหนื่อยยากลำบากเพื่อสั่งสอนลูกหลานมาโดยตลอด ขอเมตตาหลวงตาช่วยแนะนำแนวทางปฏิบัติต่อให้ลูกด้วยค่ะ
และบางครั้งภาวนาจิตสงบ สักพักจะมีเสียงคล้ายระเบิด ตูม แล้วเงียบหายไป ทำให้สะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็พยายามจดจ่ออยู่ที่จิตไม่คิดปรุงแต่งออกไป บางคราวเกิดระเบิด 2 ครั้งก็มี ลูกไม่เข้าใจว่าเกิดจากอะไรค่ะ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
ลูก....คนบางกะปิ
|
