|
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" page="dhamma_online";
/SCRIPT LANGUAGE="javascript1.1" src="http://truehits1.gits.net.th/data/e0008481.js">
|
|
|
คำถาม
|
|
โดย : ปัญญา จิตเพียรธรรม ถามเมื่อวันที่
3 ก.ย. 2548 |
ภาวนาพุธโธเร็วๆ เพื่อไม่ให้จิตออกจากคำภาวนา
กราบนมัสการหลวงตา ครับ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ผมมาขอความเมตตาจากหลวงตาขอคำแนะนำคำสอนจากหลวงตาอีก
ขณะที่นั่งฟังเทศน์จากหลวงตาอยู่และนั่งหลับตาภาวนายุบหนอพองหนออยู่ จิตก็ยังไม่นิ่งอยู่กับคำภาวนา ผมจึงเปลี่ยนมาภาวนาพุทโธอย่างเดียวแบบเร็ว เพราะจะไม่ยอมให้จิตออกจากคำภาวนาอย่างง่ายๆอีก ทั้งก็คิดถึงคำหลวงตาที่เปรียบการต่อสู้กับกิเลสเหมือนชกมวย ผมก็คิดในใจว่าดีหล่ะพุทโธเร็วๆ ก็เหมือนต่อยมัน(กิเลส)รัวๆ ปรากฏว่ามันเริ่มเปลี่ยนไปครับ มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยากพอสมควรเพราะไม่เคยเจอมาก่อน (ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมบลองภาวนาพุทโธอย่างเดียว)มันเหมือนกับมันจะวิ่งขึ้นพุ่งขึ้นอย่างกับจรวดครับ ไม่ใช่ร่างกายนะครับแต่จะบอกว่าจิตก็ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า ผมก็ยิ่งเร่งคำภาวนาเพราะกลัวจะออกนอกคำภาวนา อาการวิ่งยิ่งเพิ่ม จนผมต้องภาวนาช้าลง เพราะกลัวมันจะออกข้างนอก ผมไม่ทราบว่าผมทำถูก หรือผิดครับ ผมควรจะเร่งคำภาวนาพุทโธแล้วปล่อยมันเป็นไปหรือผมควรจะทำยังไงครับ ขอคำสอนจากหลวงตาด้วยครับ
|
คำตอบ |
|
เมื่อวันที่ 7 ก.ย. 2548 |
เรียนคุณผู้ถาม หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาการภาวนาให้คุณ เมื่อวันที่ ๗ กันยายน ๒๕๔๘ ณ วัดป่าบ้านตาด ดังนี้
หลวงตา : ให้อยู่กับพุทโธ อย่าไปยุ่งกับภายนอก ให้อยู่กับพุทโธๆ เป็นหลักแล้วไม่เสีย สติอยู่กับพุทโธแล้วไม่เสีย เรื่องราวเกิดขึ้นอะไรก็ตาม พอย้อนเข้ามาหาหลักเดิมคือพุทโธด้วยสติแล้ว เรื่องเหล่านั้นจะระงับไปหมด เพราะจิตวิ่งไปตามเงาๆ มันก็ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าถอยคืนมามันก็ไม่ไป เพราะหลักใหญ่อยู่ที่นี่ พอพูดอย่างนี้แล้วก็ทำให้ระลึกได้ เวลาภาวนามันเป็นขึ้นในจิต มันเป็นแสงสว่างขึ้นมา ก็เรามีสติมีปัญญาอยู่นี่ เราจะตามดูเหตุผลมันจะเป็นยังไง มันเป็นแสงสว่างเราจะตามแสงสว่างดูมันจะเป็นยังไง พอตามเท่าไรมันก็ยิ่งสว่างขึ้นเรื่อยๆ ตามไป ตามไปด้วยมีสติมีปัญญาคอยดูแลอยู่นะ ความเคลื่อนไหวที่มันไปจะไปยังไง ตามไปๆ ขึ้นพุ่งๆ จนกลายเป็นว่า ถ้าพูดสมัยปัจจุบันเขาเรียกอวกาศวะแกด มันขึ้นนะ พุ่งๆ พุ่งขึ้นไป เอ้ามันจะได้อะไรมา มันพุ่งไม่มีสิ้นสุด สว่างจ้าขึ้นๆ เอ้า มันจะไปถึงไหนดูไป พอมันสว่างแล้วได้อะไร ไปถึงจุดที่มันสว่าง มันก็อยู่เพียงแค่นั้น ทีนี้ก็ถอยจิตออกมา ความสว่างนั้นก็ถอยลงๆ พอลงมาถึงขั้นปรกติของจิตแล้วความสว่างหายหมดเลย นี่ละเงาของจิตมันออก ถ้าตามไปเท่าไรมันก็ไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ตามเราย้อนกลับมาเสีย เหล่านั้นมันก็ถอยออกมา เพราะเป็นกระแสของจิต เมื่อจิตถอยออกมามันก็ถอยมาตามเท่านั้นเอง เอ้ามีอะไรว่าไป _________
(คุณสามารถอ่านและรับชมรับฟังพระธรรมเทศนากัณฑ์นี้เต็มกัณฑ์ได้ที่ หน้ากัณฑ์เทศน์ประจำวันhttp://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=3581&CatID=2 และที่หน้ารวมถาม-ตอบปัญหาธรรม)
|
|
|