การพิจารณาอารมณ์
กราบนมัสการหลวงตา
ตามที่ผมได้กราบเรียนถาม หลวงตา ในการพิจารณาและคลายความยึดมั่นในอารมณ์ ผมได้พิจารณาอารมณ์ตลอดมา โดยผมได้เร่งการฝึกสติให้มีความต่อเนื่องให้มากขึ้น บางครั้งก็กำหนดพุท โธ ไม่ให้จิต ออกไปข้างนอก ถ้าไม่ทัน ผมก็กำหนดเหลือคำว่า พุทธ หรือ โธ คำเดียว ให้เร็วขึ้นเหมือนกับเสียงมอเตอร์ไซต์ที่ออกจากท่อไอเสีย ผลจึงปรากฎว่าสติมีความรวดเร็วขึ้นมาก ซึ่งในปัจจุบัน ถ้าเป็นความคิดที่หยาบๆ เมื่อขยับผมรู้ทันที แต่ที่ละเอียดมากๆ อย่างความจำ หรือจิตที่กระเพื่อมน้อยๆ ผมยังตามไม่ทัน เมื่อเขาเกิดจนสำเร็จแล้วจิตปรุงแต่งออกมาผมจึงรู้ ก็แก้ไข โดยเอาทิ้งลงใน สิ่งเหล่านี้ ไ่ม่ใช่ตัวตน บุคคลเราเขา จิตก็กลับมาที่เิดิม ก็ตั้งหลักวนเวียนอยู่อย่างนี้ วกไปวนมาในขันธ์ ทั้ง 5 แต่ที่ผมสังเกตุได้อย่างหนึ่งว่า เมื่อผมกำหนดพิจารณารูป เมือพิจารณาไปพักหนึ่ง จิตเริ่มจะทนไม่ได้ แล้วความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวงจะบอกให้เปลี่ยนไปพิจารณาเรื่องอื่นๆ ไปอีก จะเป็นเช่นนี้เรื่อยๆ ซึ่งขณะนี้ผมก็ลองฝืนการพิจารณาเรื่องเดียวนี้ว่าเมื่อถึงที่สุดแล้วเป็นอย่างไร ถ้าเป็นอารมณ์ที่หยาบ เมื่อพิจารณาสักพักหนึ่งก็สลายตัวไป บางครั้งก็มีความรู้สึกที่ใจไหวนิดๆ บางครังก็ซ่า ก็สลายตัวเหมือนฟองสบู่ก็มีครับ ในภาพรวมของจิตของผมขณะนี้ มีความสงบมากขึ้นกว่าเดิมมาก จิตอ่อนโยนลงกว่าเดิม การท่องเที่ยวของจิตก็ลดน้อยลง ส่วนมากก็เที่ยวอยู่ในกาย หรืออยู่ในอารมณ์ที่เกิดเป็นปัจจุุบัน ในขณะนี้ผมก็รับรู้ว่าแม้แต่ความสงบของจิตก็ไหลนิ่ง ไหลไม่หยุดเคลื่อนตลอดเวลา
ขณะนี้ผมกำลังพิจารณาความยึดถือ ในตัวในตน ซึ่งผมได้เงื่อนมานิดหนึ่ง ว่าความยึดถือนั้นเป็นเพียงอาการของจิตอย่างหนึ่ง ผมก็เห็นแต่ยังไม่ชัดเจนนัก ส่วนปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ผมกำหนดจิตถามหลวงตา สักพักก็มีวิธีปฏิบัติเกิดขึ้นรับรู้ในใจ ผมก็ปฏิบัติตามนั้น ถ้าไม่แน่ใจ ผมก็ตรวจสอบจากคำเทศนาของหลวงตาอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งจริงๆแล้วไม่มีผิดพลาดเลย เพราะในจิตของผมนั้น หลวงตาก็นั่งอยู่ตรงหน้าผมตลอดเวลา
ผมจึงกราบนมัสการ กราบเรียน ผลการปฏิบัติธรรมและกราบเรียนถามหลวงตา ที่ผมปฏิบัติมานี้ ถูกต้องหรือผิดพลาดส่วนใด เพื่อผมจะได้แก้ไขให้ถูกต้องต่อไป
กราบนมัสการหลวงตา
|
