จิตไม่มีเวทนา
ลูกภาวนาพุทโธ พยายามมีสติจดจ่อทุกอิริยาบถ ลูกนั่งภาวนาได้ประมาณ ๕ ชั่วโมง ระยะนี้ไม่เคยนั่งต่ำกว่านี้ จิตมันจดจ่อดูสังขารที่คอยคิดปรุงแว็บเข้ามา มันปรุงอะไรก็รู้ทันว่าปรุงดีปรุงชั่วอะไร จนบางทีคิดขึ้นมาว่านี่เราจดจ่อบังคับดูสังขารเกินไปหรือเปล่า เหมือนกับเพลินในจิตจึงทำให้นั่งได้นาน แต่ทุกครั้งพอนั่งไม่นานจิตก็เหมือนตกหลุมลึก แล้วรู้สึกสว่างโล่ง จิตใจเบาจนไม่รู้สึกว่ามีเวทนาเลยเจ้าค่ะ จึงไม่รู้ว่าจะพิจารณาเวทนาตรงไหน เพราะจิตไม่รู้สึกว่ามีเวทนา จิตมันว่าง ๆ สบาย ๆ จึงขอกราบเรียนถามหลวงตาว่าลูกควรจะทำอย่างไรต่อไปเจ้าค่ะ
|
