คำถาม 
โดย : บัวลอย ถามเมื่อวันที่ 22 เม.ย. 2548

มีแต่ลมหายใจผ่านไปส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย

กราบเรียนหลวงตาครับ

ผมเคยฝึกนั่งสมาธิโดยใช้คำบริกรรมว่า"พุทโธ"มาตั้งแต่สมัยเป็นเด็กครับ แต่เดี่ยวนี้เวลานั่งสมาธิแล้วกลายเป็นว่าไม่มีคำบริกรรมใดๆเลยครับ (ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่ามันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไร แต่นานแล้วครับ) รู้สึกแต่ว่ามีลมหายใจผ่านเข้าไปยังส่วนต่างๆของร่างกาย (เข่นแขน หรือกระหม่อม เป็นต้น และบางที่ก็หายไปเฉยๆเลย) ทำอย่างนี้ผิดหรือเปล่าวครับ  เพราะผมได้อ่านกระทู้ของหลวงตาแล้ว  หลวงตาเน้นว่าควรจะมีคำบริกกรมเป็นหลักยึดในการภาวนาครับ

คำตอบ
เมื่อวันที่ 9 พ.ค. 2548

เรียนคุณผู้ถาม
หลวงตาเมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาภาวนาให้คุณ
เมื่อวันที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๔๘ ณ วัดป่าบ้านตาด  ดังนี้

หลวงตา     :     เฮ้อ ตอบลำบากเหมือนกันนะ มันจะปล่อยก็ให้มันปล่อยของมันเอง อย่าไปรวนเรอย่างนี้ ถ้ามันจะปล่อยก็รู้มันว่าปล่อย เช่นอย่างที่ว่ากำหนดพุทโธๆ ติดกันตลอดไม่ให้เผลอเลย เวลามันเต็มที่ของมันแล้วพุทโธกำหนดไม่ออกเลย หมด นั่นให้มันเห็นอย่างนั้นซิ เอ๊ นี่พุทโธทำไมติดกันมากับจิตนี้ ทีนี้ทำไมพุทโธไม่มีปรากฏ กำหนดเท่าไรก็ไม่ออก หายเงียบ เหลือแต่ความรู้ เอาสติจับกับความรู้ นั่น จับความรู้ ทีนี้พอความรู้มันได้จังหวะแล้วมันเคลื่อนออกมา พุทโธจับปั๊บเข้าไปเลย นี่ละเป็นบทเรียนในตัวเองสอนตัวเอง พิจารณาตัวเองซิ จะให้ไปบอกทุกแง่ทุกมุมไม่เหมาะแหละ การภาวนามันเหมือนเขาต่อยมวย จะมาเพลงไหนๆ มันจะรับกันปัจจุบันๆ ระหว่างนักมวยทั้งสอง อันนี้ระหว่างกิเลสกับธรรมมันจะฟัดกันอยู่ในนั้นแหละ เอาเท่านั้นแหละ
                                                 ________

(คุณสามารถอ่านและรับชมรับฟังพระธรรมเทศนากัณฑ์นี้ได้ที่
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=3379&CatID=2)
 

<< BACK

 


หน้าแรก