พิจารณาอารมณ์ที่เกิด
ขณะนี้ผมพิจารณาอารมณ์ โดยผมไม่เข้าไปในอารมณ์ มองดูอารมณ์ที่เกิด เช่น โลกธรรม 8 ก็ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ลมๆแล้งๆ ไม่มีคุณค่าอะไร และความรู้ที่เิกิดขึ้นเป็นเพียงลมๆแล้งๆเหมือนกัน สิ่งที่รับรู้ ล้วนรู้ เป็นชั้นขึ้นมาเหมือนขั้นบันได สิ่งต่างๆผมยอมหมดแล้ว แต่ที่ไม่ยอมผมไม่ปล่อยสติเป็นอันขาด โดยผมบริกรรมพุทโธ แต่จิตยังไม่รวมตัวเป็นความสงบเย็น แต่จิตก็นิ่งอยู่แต่ผมก็รู้ว่ายังหยาบ ซึ่งในขณะนี้ ในใจผมมีแต่ความอยาก เห็นแต่ความยึดมั่นทั้งหมด เต็มไปหมด ผมจนปัญา หมดปัญญาแล้ว คิดแก้ไม่ไหว ผมเลยสร้างกำลังใจให้ตนเอง โดยพิจารณาจากปฏิปทาของหลวงตา ซึ่งจะต้องผ่านด่านความเป็นความตายมาทั้งสิ้น หลวงตาทำได้ผมก็ต้องทำได้ หลวงตาก็เป็นคน ผมก็เป็นคนเหมือนกัน อารมณ์ทั้งหลายนั้นเมื่อเข้ามาลึกยิ่งละเอียดเหลือเกิน ยิ่งพิจารณายิ่งออกมาล้วนแต่ละเอียดยิ่งขึ้นไป เหมือนไม่มีประมาณ ลูกหลานหมดปัญญาแล้ว
ผมจึงกราบนมัสการ กราบเรียนถามหลวงตาว่า
ผมจะคลายความยึดมั่นในอารณ์เหล่านี้ได้อย่างไร
|
