ก่อนจังหัน

ทั่วประเทศไทยแหละเขาถือวันนี้เป็นวันปีใหม่ แล้วผู้มีใจเป็นอรรถเป็นธรรมก็ขวนขวายหาอรรถธรรม หาบุญหากุศลเข้าสู่ใจ ผู้มีใจเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ยิ่งเพิ่มความเป็นสัตว์เดรัจฉานมากขึ้น ๆ ถ้าสัตว์ตัวไหนมีหางเดียวก็อยากได้มา ๑๐ หางมาประดับสัตว์ในวันปีใหม่ เพื่อความเพลิดเพลินเป็นบ้ากันทั่วโลก พากันจำเอานะ นี่ละเสียงธรรมท่านสอนอย่างนี้ ท่านไม่ได้สอนว่าหยาบว่าโลน สอนตามหลักความเป็นจริงของสภาวธรรมทั้งหลายที่มีอยู่ในโลก ให้เรานำไปพินิจพิจารณา

ผู้เป็นคนดีก็เสาะแสวงหาคนดี หาความดี หาอรรถหาธรรม ผู้เป็นนิสัยสัตว์เดรัจฉานก็ไปหาหางหมามาติด หางวัวหางควายหางจระเข้ อยู่ในน้ำก็มีอันธพาล อยู่บนบกมีอันธพาล อยู่ที่ไหนมีอันธพาล ไปหาสัตว์ประเภทอันธพาลมาประดับหางมนุษย์ มาเพิ่มหางมนุษย์ให้เป็นมนุษย์อันธพาลมากขึ้น แล้วความทุกข์ความเดือดร้อนทั้งหลายจะได้ขยายตัวออกไปในมนุษย์แต่ละราย ๆ ที่ไม่มีศีลธรรมภายในใจ มีตั้งแต่กิเลสเครื่องเป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้นั้นแหละ แต่เป็นเครื่องเหยียบย่ำทำลาย ให้คัดให้เลือกนะ

นี่พ่อแม่มาวัด เด็กมาวัด เด็กก็มีความรู้สึกในทางที่ดี นี่ละผู้ใหญ่เป็นคติแก่เด็กเป็นอย่างนี้ดูเอา อยู่ในบ้านในเรือนก็มีพ่อมีแม่ มีพี่เลี้ยง เพื่อนฝูง เป็นคนดีด้วยกัน เป็นแบบพิมพ์แก่เด็ก เด็กก็เป็นคนดี ในวงราชการงานเมืองก็เหมือนกัน ข้าราชการแต่ละคน ๆ ควรจะรู้สึกตัวว่า เราเป็นผู้นำของชาติบ้านเมืองต้องเป็นคนดี ฝึกหัดดัดแปลงตนเองด้วยการฝ่าฝืนความชั่ว นำความดีนั้นมาเป็นเครื่องนำของผู้น้อยทั้งหลาย เช่น ประชาชนราษฎร อย่างนี้เป็นความถูกต้อง เป็นคนดีที่ดีทุกอย่าง ดีด้วยความประพฤติหน้าที่การงานจิตใจ ดีไปทุกอย่าง แล้วนำผู้น้อยนำบริษัทบริวารก็ดีไปตาม ๆ กัน ถ้าผู้ใหญ่เลวแล้วก็เลวไปหมด ผู้ใหญ่เลวเพียงคนเดียว ผู้ใหญ่มีอำนาจมากแล้วอยู่ในสายตาของประชาชนเข้ามาจุดเดียว เราทำความไม่ดีเพียงคนเดียว ก็กระจายความชั่วช้าลามกจากเราไปทั่วดินแดน กลายเป็นฟืนเป็นไฟทั่วหน้ากันจากผู้ใหญ่เพียงคนเดียวสองคนเท่านั้น นี่ละผู้ใหญ่จึงเป็นสำคัญ

วงราชการเรานี้สำคัญมากทีเดียว ควรจะรู้สึกตัวเสียใหม่ วงราชการเราลืมเนื้อลืมตัวมานาน เป็นอันธพาลนักเลงโตของประชาชนมานาน เหยียบหัวประชาชนไปด้วยความภาคภูมิใจแห่งความเป็นอันธพาลของตน นี่มีมาจนเป็นนิสัยของวงราชการ เพราะฉะนั้นวงราชการต่าง ๆ จึงมักจะสกปรก ๆ การพูดทั้งนี้เราไม่ได้ตำหนิผู้ดีนะ ผู้ดีเป็นมงคลอยู่แล้ว ตำหนิผู้ไม่ดีให้แก้ไขดัดแปลงตนเอง ความเป็นผู้ใหญ่เป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อไร เป็นเรื่องใหญ่โตมาก

วันนี้เป็นวันปีใหม่ ขอให้พากันนำไปคิดอ่านไตร่ตรองในความเป็นผู้ใหญ่ ในครอบครัวเหย้าเรือนวงงานต่าง ๆ ตลอดวงราชการงานเมืองทั่วแผ่นดิน เป็นผู้ใหญ่ต้องเป็นผู้นำที่ดี ๆ ตลอดไป จะเป็นคติตัวอย่างแก่ผู้น้อยและเป็นสิริมงคลแก่คนทั้งประเทศ ให้จำเอานะ

หลังจังหัน

สรุปทองคำและดอลลาร์ที่กรุงเทพมหานคร ตั้งแต่วันที่ ๙ ซึ่งเป็นวันเราออกเดินทางไปกรุงเทพ ถึงวันที่ ๓๑ เมื่อวานนี้ ทองคำได้ ๔๕ กิโล ๖๑ บาท ๙๙ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๔๔,๖๖๐ ดอลล์ ทองคำและดอลลาร์ที่ได้ตอนบ่ายวันที่ ๓๑ เรามาถึงที่นี่แล้ว ทองคำได้ ๙ บาท ๕๐ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๐๐ ดอลล์ ทองคำที่ได้หลังจากมอบที่ทำเนียบรัฐบาลวันที่ ๒๖ กันยา แล้วได้ ๑๕๔ กิโล รวมทองคำทั้งหมดที่ได้เวลานี้นั้น ๔,๗๑๗ กิโล นี่ก็ประกาศแล้วทองคำ ๔,๗๑๗ กิโลนี้เมื่อถึง ๕,๐๐๐ กิโลเมื่อไรเราจะหลอมแล้วเข้ามอบคลังหลวงเป็นระยะ ๆ ไป ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบทั่วหน้ากัน

นี่เราเริ่มต้น วันนี้เป็นวันปีใหม่เสียด้วย เป็นวันคำสัตย์คำจริงต่อชาติไทยของเรา ปีใหม่ก็ปีใหม่ของชาติไทยเรา เรารักชาติไทยเรา เราเสียสละทุกอย่างเพื่อชาติไทยของเรา วันนี้จึงให้เป็นวันปฐมฤกษ์ในวันปีใหม่ปีนี้ ใครมีห้าเอามาสิบ ถึงเรียกว่ารักชาติซิ เริ่มตั้งแต่บัดนี้ต่อไปอีกแหละ ให้ตั้งเนื้อตั้งตัวปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้เป็นไปตามปีใหม่ ฟังซิคำว่าใหม่ เรื่องทุกอย่าง ๆ ครั้นว่าใหม่แล้วต้องใจทั้งนั้นแหละ มันไม่ดีตั้งแต่ไปได้ผัวใหม่เมียใหม่ นี่เลวที่สุด นอกนั้นส่วนมากมีแต่ดีทั้งนั้น ๆ ถ้าว่าเป็นใหม่ ๆ แล้ว ให้พากันจำเอานะ

แล้วก็จำเอาคำที่ว่าตะกี้นี้ที่มันแทรกไปเป็นเงาตามตัวนั้นคือว่า อะไร ๆ ใหม่มักจะดีทั้งนั้น ไม่ดีตั้งแต่ไปเอาผัวใหม่เมียใหม่ ใช้ไม่ได้ ไม่ดี ด้วยจิตใจที่ต่ำทราม นอกจากการพลัดพรากจากกันด้วยความเป็นความตายนี้ มันสุดวิสัยของโลกทั่ว ๆ ไป ไม่มีใครถือสีถือสา ศีลธรรมท่านก็ไม่ปักใจนะ ถ้าไปหาผัวใหม่เมียใหม่ เพราะผัวไม่ดีเมียไม่ดี ไปหามาใหม่ ตัวเองไม่ดีเมียไม่ดีก็ได้ มันสองอย่างนี่นะ ของไม่ดีใช้ไม่ได้เลย อย่านำมาใช้ในเมืองไทยของเรา ในครอบครัวเหย้าเรือนทุกอย่าง หน้าที่การงาน เราอยู่ที่ไหนให้เป็นคนดี การงานก็ให้ดี นี่เรียกว่าเราปรับปรุงตัวของเรา

คำว่าปีใหม่ปีเก่า หมายถึงมนุษย์เราที่อาศัยวันคืนปีเดือนนี้ ให้ปรับปรุงตัวเองให้มีความแจ่มใสไปตามวันคืนปีเดือน วันนี้เป็นวันปีใหม่ ทั่วประเทศไทยถือศาสนาเป็นหลักใจของชาติไทยเรา วัดไหน ๆ ก็มีประชาชนเข้าไปอาศัยพึ่งร่มเงาพุทธศาสนา และทำบุญให้ทานในวันปีใหม่ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัวเหย้าเรือนตลอดถึงประเทศชาติของเราด้วยวันขึ้นปีใหม่ โดยการสร้างคุณงามความดีเป็นที่ระลึกอันสำคัญ เรียกว่าเป็นมหามงคลแก่พี่น้องชาวไทยเราในวันขึ้นปีใหม่ ด้วยการปรับปรุงตัวดีไปโดยลำดับ จำเอานะ

นี่เราก็รู้สึกว่าบ้านเมืองเราเวลานี้อุ่นหนาฝาคั่งขึ้นเป็นลำดับ เมื่อวันที่ ๓๐ ธนาคารชาติก็มาชี้แจงเหตุผลต้นปลายทุกอย่างในสมบัติแห่งคลังหลวงของเรา ทั้งทองคำทั้งดอลลาร์ เงินสดอะไร ๆ พูดชี้แจงไปทุกสิ่งทุกอย่างนั่นแหละ แล้วยังมีหนังสือเล็ก ๆ เป็นแผ่น ๆ มาแจกให้บรรดาพี่น้องทั้งหลายที่มารอฟังอยู่นั้น เพราะทราบว่าพวกธนาคารชาติจะมา มาก็ได้ชี้แจงให้เราทราบทุกอย่าง ๆ บรรดาพี่น้องทั้งหลายก็ได้ทราบทั่วถึงกันเป็นที่อบอุ่นใจ นี่แหละเพียงสามสี่ปีมานี้ ปี ๒๕๔๐ เป็นปีบ้านเมืองจะจม หลวงตาร้องโก้ก ๆ เลย

บวชมาในศาสนาเราไม่เคยคิดเคยอ่านเลย เกี่ยวกับบ้านเมืองนี้ก็ให้เป็นหน้าที่ของเขาไป เกี่ยวกับศีลธรรมที่จะเป็นประโยชน์แก่จิตใจของคนไทยทั้งประเทศซึ่งเป็นลูกชาวพุทธ เราก็ขวนขวายตามเรื่องของเราไปโดยลำดับ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตน แต่เวลาบ้านเมืองระส่ำระวายกระวนกระวาย ทุกสิ่งทุกอย่างจะพัง แม้ตั้งแต่การปลูกสร้างต่าง ๆ ปลูกสร้างไปถึงไหนพังลง ๆ ยังไม่เสร็จพังก่อน ๆ เพราะหมดเงิน ไม่มีอะไรเหลือ มันจะลงทะเล ๆ อะไรก็จะลงทะเล คลังหลวงก็จะลงทะเล

เวลานั้นก็เป็นเวลาที่เราก็ไม่เคยได้ยินว่า เงินดอลลาร์หนึ่งเหยียบหัวคนไทยเราไป ๕๖ บาท นี่ละอันหนึ่งร้องโก้ก แล้วถามลูกศิษย์ให้ลูกศิษย์ไปเอาข้อมูลมา เราอยู่ที่นี่ ข้อมูลเราอยู่ตามกระทรวงต่าง ๆ เต็มไปหมด ในประเทศไทยนี่กระทรวงไหนที่ไม่มีลูกศิษย์อยู่ในนั้นไม่มีว่างั้นเลย เพราะฉะนั้นจึงได้ทราบเรื่องราวทุกสิ่งทุกอย่างละเอียดลออ เข้าเก็บในลิ้นชัก ๆ บางอย่างก็ปลงธรรมสังเวช ๆ เรื่อยมา ๆ ก็มาโดนเอาตอน ๒๕๔๐ นี้ คน ๖๒ ล้านคนติดหนี้เขาคนละ ๕ หมื่นบาท ๆ เป็นยังไง เหมือนอยู่ในอุ้งเล็บของเขา เขากำเมื่อไรเสร็จเลย ติดหนี้เขาน่ะ นี่ละร้องโก้ก นี้อันหนึ่ง

แล้วเงินในคลังหลวงก็จะไม่มีเหลือ หมดไป ๆ ทุกอย่าง มีแต่จะหมดไป ๆ นี่ละเป็นเหตุให้เราได้ดิ้นได้ดีดเอามากมายก่ายกองคราวนี้ ร้องโก้กเลยทีเดียว เราก็ไม่เคยร้อง คือมันกระเทือนเอามากถึงได้ร้องโก้ก จากนั้นมาก็พอดีเป็นจังหวะเหมาะสมกัน โรคเราก็กำลังรุนแรงเสียด้วย แล้วก็พอดีถูกกับยาของหมอเติ้ง หมอคนนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะ เรื่องค่าหยูกค่ายาเขาจะเอาเท่าไรเราไม่เคยสนใจ คุณค่าของเขาครอบทั่วประเทศไทยเรานี้ไม่ใช่เล่น ๆ นะ ถ้าหากว่าเขาไม่ได้รักษา โรคเราไม่ถูกกับยาของเขาแล้ว หลวงตาตายไปปี ๔๐ ชนพรรษาปึ๋ง ไปตรงนั้นเลยนะ

แต่นี้พอได้ยานี้มา ฉันยานี้ไปก็ดีดผึง ๆ เลย เราก็ขึ้นเวทีตั้งแต่บัดนั้นมาจนกระทั่งถึงบัดนี้ ทีนี้ผลแห่งการที่เราพยายามทุกคนด้วยการประกาศของหัวหน้าของเรา ทางศาสนาเป็นสำคัญ เพราะธรรมเป็นหัวใจของชาติไทยเราซึ่งเป็นลูกชาวพุทธ ก็ได้ประกาศเรื่อยมา ตั้งแต่บัดนั้นต่อมาเรื่อย ๆ เงินพอเข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ทองคำและดอลลาร์เข้าคลังหลวงโดยสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่บัดนั้น นี้ธนาคารชาติพูดให้ฟังว่า มันบันดลบันดาลอะไรก็ไม่ทราบนะ รู้สึกว่ามันแปลกเหลือเกิน ทีแรกก็คิดเป็นความสงสัย

ความจริงเขาอาจจะยกโทษหลวงตาก็ได้ คัดค้านอยู่ในหัวใจเต็มเหนี่ยวก็ได้ เขาว่าเพียงสงสัย ว่างั้นนะ เพียงเท่านั้นเราจับได้แล้ว ว่าคลังหลวงเรานี้เป็นคลังใหญ่คลังโต หลวงตาจะไปหาเงินมาช่วยชาติ สมบัติเงินทองข้าวของไปเข้าสู่คลังหลวง ประหนึ่งว่าเหมือนกับน้ำแก้วหนึ่งโยนลงในน้ำมหาสมุทรซึ่งกำลังเหือดแห้งด้วยน้ำทั้งหลาย แล้วจะอาศัยน้ำแก้วเดียวนี้ เป็นความเปรียบเทียบนะ คือเขาบอกว่า คลังหลวงนี้กว้างขวางใหญ่โต แล้วเงินเพียงเท่านี้จะไปหยอดเข้าคลังหลวงจะเข้ากันได้ยังไง ความหมายว่างั้นนะ เขาก็บอกว่าสงสัย แต่นี้เป็นคำย่อม ๆ เป็นคำเขาให้เกียรติหลวงตา เขาสงสัย ความจริงก็คือว่า คัดค้านร้อยเปอร์เซ็นต์นั่นเองพูดง่าย ๆ จะมาทำยังไงเงินเพียงสองสามสตางค์เอามาสู่คลังหลวง ทองคำสองสามบาทเอาไปเข้าสู่คลังหลวง ก็คลังหลวงมันแห้งผากหมดแล้วจะมีความหมายอะไร ความหมายก็ว่างั้น

ทีนี้พอเงินเข้าสู่คลังหลวงปึ๊บเท่านั้น ตอนที่รออยู่ก็เป็นอันหนึ่ง นั่นฟังซิ พอเงินและทองคำเข้าสู่คลังหลวงเท่านั้น ไม่ทราบว่าเป็นยังไง พวกนักวิชาการก็คาดไม่ถึง เงินดอลลาร์สำคัญมากนะ หมุนเข้ามา ๆ เรื่อย ๆ มาจากทุกทิศทุกทางโดยไม่คาดไม่ฝัน จนกระทั่งนักวิชาการเขามาวิพากษ์วิจารณ์ แล้วทำไงความคิดความคาดตามหลักวิชาก็ไม่เคยผิดเคยพลาด มาคราวนี้ทำไมจึงผิดพลาดมากมายนัก เพราะอะไร ทีนี้เขาก็มายอหลวงตา นี่คงเป็นเพราะเงินหลวงตานั่นแหละเข้าสู่คลังหลวง เลยเอาบริษัทบริวารเข้าไปด้วย ว่าอย่างนั้นนะ ทีนี้ผลอันนี้ผู้ว่าการธนาคารชาติก็เลยว่า เงินนี้มาจากทิศใดแดนใดไหลเข้า ๆ จนผิดคาดผิดหมาย เวลานี้เงินของเราที่ติดหนี้เขามาจะจม ๆ อยู่แล้วนั้นฟื้นขึ้นมาท่วม ปีนี้จ่ายได้เต็มเหนี่ยวเลย คือใช้หนี้เขาได้เต็มเหนี่ยว แล้วยังมีไว้อีกสำหรับปีหน้าเต็มเหนี่ยวอีกเหมือนกัน นี่ละผิดคาดผิดหมาย เวลานี้รู้สึกว่าเป็นที่อบอุ่นใจมากทีเดียว นี่ทางธนาคารมาชี้แจงให้พี่น้องทั้งหลายทราบ

นี่ละผลแห่งความรักชาติด้วยความเป็นธรรมของเรา ความรักชาติ ความสามัคคี ความเสียสละของเรา ต่างคนต่างบริจาคมาคนละหยดละหยาด นั่นน่ะเห็นไหม มหาสมุทร น้ำที่ไหนจะมาตกเม็ดละเท่าศาลา ๆ ลงในมหาสมุทร มันก็น้ำทีละหยด ๆ เท่านี้ ไปดูซิน้ำในมหาสมุทรเต็มไหม อันนี้ทองคำก็ดี ดอลลาร์ เงินสด พี่น้องทั้งหลายคนละหยดละหยาด เห็นไหมเข้าไปเต็มคลังหลวงเวลานี้ พิจารณาให้ชัดเจน นี้คลังหลวงคือหัวใจของชาติ ทำให้หัวใจของชาติเราได้มีความสงบร่มเย็น อบอุ่นจากคำประกาศของธนาคารชาติมาเมื่อสองวันนี้ นี่เป็นยังไงเห็นประจักษ์ไหมล่ะ พิจารณาซิพี่น้องทั้งหลาย

นี่ละความรักชาติ ความสามัคคี ความเสียสละ ของพวกเราทีละหยดละหยาดเท่านี้ ทำให้คลังหลวงของเราเต็มตื้นขึ้นมาด้วยสมบัติทั้งหลาย แล้วหัวใจของเราก็เต็มตื้นขึ้นมาด้วยความอบอุ่นทั่วประเทศไทย นี่เพราะความรักชาติ ความเสียสละ เห็นประจักษ์อย่างนี้ แล้วต่อจากนี้ไปก็ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ต่างคนต่างบริจาคคนละหยดละหยาดอย่างนี้แหละ มันก็เต็มไปอย่างนั้นละ เห็นไหมล่ะ น้ำมหาสมุทรเต็มอยู่นั้นออกจากฝนทีละหยดละหยาดทั้งนั้น ไม่ได้เม็ดฝนเม็ดหนึ่งเท่าศาลาอะไรนะ ทีละหยดละหยาด ไปดูซิมหาสมุทรเป็นยังไง น้ำมีมากน้อยเพียงไร นี่คลังหลวงของเราก็ออกทีละหยดละหยาดของพี่น้องทั้งหลายคนละเล็กละน้อยนี่ละ ให้ได้รับความอบอุ่นอยู่เวลานี้

นี่เราพูดเพียงย่อ ๆ ที่ธนาคารชาติมาพูดหลายแง่หลายกระทงเหมือนกัน แต่เป็นแง่ที่ดีงามทั้งนั้น เรียกว่าเป็นที่พอใจ พอใจทุกสิ่งทุกอย่าง หมุนไปด้วยความเรียบร้อยหมุนไปด้วยความพอดิบพอดี มันหากเป็นจังหวะพอดีกัน ๆ เงินดอลลาร์ไหลเข้ามาก็ดี เงินไทยเรารับกันอย่างนั้น เราหมุนอย่างนี้ เงินเข้ามาอย่างนั้น รู้สึกมันคล่องตัวไปทุกอย่าง นั่นฟังซิ นี่ละพี่น้องทั้งหลายจำเอา ความรักชาติเป็นอันดับหนึ่ง ความสามัคคีเป็นอันดับที่สอง ที่จะทุ่มความเสียสละลงไป ถ้าความสามัคคีไม่มี ไม่ได้เรื่องได้ราว ต้องเป็นความสามัคคีกัน

หลวงตาเองก็อุตส่าห์พยายามตะเกียกตะกายเต็มเม็ดเต็มหน่วย เมื่อก่อนที่จะมานี้ นายกรัฐมนตรีท่านก็มาหาเรา พูดกันบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ พอสมควร วันที่เท่าไรจำไม่ได้ละ ท่านมาที่สวนแสงธรรม มาก็ได้พูดกันบ้างเล็กน้อยว่า เวลานี้ทางการบ้านเมืองก็รู้สึกว่าดำเนินไปด้วยความราบรื่นดีงาม แล้วก็พูดถึงเรื่องที่ว่าเราช่วยโลกมานี้ก็นานพอสมควรแล้ว เวลานี้สังขารร่างกายอ่อนลงมาก การจะนำพี่น้องบริจาคตามที่เคยปฏิบัติมานั้นเกี่ยวกับสังขารร่างกายนี้แล้ว สังขารร่างกายไม่อำนวย การเทศนาว่าการ เราจะรับให้เฉพาะที่จำเป็น ๆ จะไม่รับทั่ว ๆ ไปเหมือนแต่ก่อน เราก็ว่าอย่างนั้น ส่วนการบริจาคมากน้อย เราเปิดบัญชีไว้แล้วไม่ปิด ท่านผู้ใดจะบริจาคหรือโอนมาทางไหน ๆ นั้นก็ให้เป็นปกติตามเดิม

ส่วนเรื่องสุขภาพก็เป็นเรื่องของเรา แต่ไม่ทำความเสียหายให้แก่ส่วนรวม เป็นแต่เพียงว่าเราจะแบ่งสันปันส่วนในธาตุขันธ์ของเรา กำลังวังชาของเราออกสู่งานทั้งหลายเพื่อประเทศชาติได้ ตามกำลังแห่งความสามารถของธาตุขันธ์ของเราเท่านั้น การไปเทศน์ในที่ต่าง ๆ ก็จะลดลง จะไปให้ตามจุดสำคัญ ๆ ๆ นี่เราก็เล่าให้นายกฯ ท่านฟัง แล้วท่านนายกฯจะว่ายังไง ท่านนายกฯ ท่านก็ไม่ขัดข้อง ท่านก็เห็นดีด้วย ท่านก็เลยยกขึ้นว่า เวลานี้ทางบ้านเมืองก็รู้สึกว่าค่อยเป็นค่อยไปราบรื่นดีงามไปโดยลำดับลำดา สำหรับหลวงพ่อที่จะผ่อนผันตามสุขภาพนั้น ก็ไม่มีอะไรขัดข้อง พูดกันไม่ได้พูดมากนักละ

ให้พี่น้องทั้งหลายจำเอาไว้นะ ชาติไทยของเราเวลานี้กำลังฟื้น เป็นที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนหนึ่งว่าเกิดชาติใหม่ขึ้นมา ด้วยกำลังวังชา ศรัทธา ความเพียรและความรักชาติของพี่น้องทั้งหลายหนุนกันอุ้มชาติไทยของเรา เวลานี้กำลังฟื้นขึ้นมา ให้ได้รับความอบอุ่นทั่วหน้ากัน กรุณาจำคำนี้เอาไว้นะ ตะกี้นี้ก็พูดถึงเรื่องการนิมนต์เราจะรับที่สำคัญ ๆ แล้วทีนี้ยิ่งมากขึ้นนะ ว่าจะลดลง ๆ เราจะรับแต่ที่จำเป็น ๆ เดี๋ยวนี้ยิ่งมากขึ้น ๆ มันยังไงกัน เมื่อตอนเย็นหรือเมื่อวานซืนหรือไงที่พูดอยู่สวนแสงธรรม ทางนู้นนิมนต์เข้ามา ทางนี้นิมนต์เข้ามา เลยคละเคล้ากันกับระยะที่เราจะไปกรุงเทพ

เขาคาดเอา คือเราจะไปกรุงเทพเวลาใด ๆ เขามีการนิมนต์รอไว้ ๆ ช่วงนั้น ๆ ทีนี้เราเลยจะตายถูกผูกถูกมัด เลยต้องเอามาจาระไนกัน ออกในแบบว่า ช่วงกรุงเทพฯ เราก็บอกว่าต้นเดือน ๔ นี้เราจะไปกรุงเทพฯ จากนี้ถึงระยะนั้นเป็นระยะที่เราไปกรุงเทพฯ ท่านผู้ใดจะมีงานอะไรที่จะมาแทรกเข้าในนั้นก็ได้เราบอกอย่างนั้น ถ้าหากแทรกไม่ได้เราก็รับไม่ได้เราบอก เพราะเราคนเดียวจะหมุนไปทั่วประเทศไทยไม่ไหวแล้วเราว่างั้น นี้ก็ให้พระท่านนำเรื่องราวที่เราบอกไปแล้ว ให้จดหมายสั่งบอกไปตามศรัทธาเขานิมนต์ ถ้าหากลงกันได้ตามช่องที่เราไปกรุงเทพฯ นั้นเราก็รับตามนั้น ๆ ถ้าหากว่าลงกันไม่ได้เพราะความจำเป็นมีทั้งสองฝ่ายทั้งเขาทั้งเรา เราก็ผ่านไปเราไม่รับ เราก็บอกอย่างนั้นแหละ

ไปคราวนี้ที่เทศน์มีใหญ่อยู่ก็ กระทรวงการต่างประเทศ แล้วก็ไปเทศน์ที่ ว.ป.อ.วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร. แต่ไม่เทศน์มากนักวันนั้น มีสองแห่งที่งานใหญ่ นอกนั้นก็เทศน์ทั่ว ๆ ไป พึ่งได้กลับมาเมื่อวานนี้ พากันจำเอานะทุกคน วันนี้ก็เทศน์ พูดก็พูดมามากแล้ว ก่อนจังหันก็มีพูดบ้างเล็กน้อย ตอนจังหันแล้วก็พูดให้พี่น้องทั้งหลายแก้ไขดัดแปลงตนเองที่เห็นว่าบกพร่องตรงไหน ให้ปรับปรุงเข้าสู่ปีใหม่ของเราให้ราบรื่นดีงามตลอดไป ชนปีใหม่ไปอีก เราก็ปฏิบัติความดีต่อกันไปอีก แล้วบ้านเมืองของเราก็จะมีความสงบร่มเย็น

แต่ยังไงพี่น้องทั้งหลายอย่าลืมเรื่องธรรม ธรรมเป็นของสำคัญมาก อะไร ๆ จะเจริญรุ่งเรือง ถ้าไม่มีธรรมเข้าแทรกหาความเจริญไม่ได้ ใครจะหาตั้งแต่วันเกิดจนกระทั่งถึงวันตายเจอตั้งแต่เรื่องความทุกข์ ความทรมาน ความผิดหวัง ๆ ถ้ามีธรรมเข้าแทรกแล้วจะมีเหตุมีผลในการปฏิบัติหน้าที่การงานของตน ผลรายได้จะมีความหวัง ๆ เข้าเป็นเครื่องสนอง ถ้ามีแต่เรื่องความอยากความทะเยอทะยาน อันเป็นเรื่องของกิเลสล้วน ๆ พาก้าวเดินแล้วจม ๆ คนเราอยากมั่งมีศรีสุขทุกสิ่งทุกอย่าง อยากได้ทั้งนั้น แต่ทำไมไม่สมหวัง ก็เพราะกิเลสหลอกนั่นเอง ถ้าธรรมแล้วท่านไม่หลอก ให้ปฏิบัติตามเหตุผลกลไกของธรรมที่แสดงไว้แล้ว ยากง่ายขนาดไหนก็ให้เดินตามธรรมเจริญ ๆ สมหวัง ๆ นะ ถ้าเอาตามความชอบใจ ๆ เฉย ๆ ไม่มีธรรมเข้าไปแทรกแล้วไม่ได้เรื่อง จมได้ ๆ พากันตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติตัวให้ดีเป็นคนมีศีลธรรม

ก่อนจะหลับจะนอนอย่างน้อยให้มีการไหว้พระ อิติปิโสฯ สฺวากฺขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ แล้วนั่งภาวนาทำความสงบอารมณ์ของจิตที่เป็นฟืนเป็นไฟอยู่ในหัวใจ ด้วยน้ำดับไฟคือธรรม คำบริกรรมพุทโธ ๆ ให้จิตสงบเย็น จิตเย็นแล้วจะสบายไปหมด ไม่มีอะไรใหญ่กว่าใจในโลกอันนี้ ให้จำคำนี้ให้ดี แล้วเรื่องความทุกข์สามแดนโลกธาตุ ความสุขสามแดนโลกธาตุไม่มีที่ยุติไม่มีที่ลง มีใจแห่งเดียวเป็นที่รับรองทั้งความทุกข์และความสุข เพราะฉะนั้นจึงปรับปรุงภาชนะอันดีงามนี้ไว้สำหรับบรรจุความสุขที่จะไหลเข้ามา ความทุกข์มันไม่เข้าถ้าเราไม่เสาะแสวงหามันในทางที่ผิด ความทุกข์ซึ่งเป็นผลก็ไม่ตามมา ให้พยายามแก้ไขดัดแปลงตรงนี้

ความทุกข์สามแดนโลกธาตุหัวใจของสัตวโลกเป็นผู้แบกไว้แต่ดวงเดียว ๆ แต่ละคน ความสุขทั่วแดนโลกธาตุมารวมอยู่ที่หัวใจแห่งเดียว ไม่มีที่สถิตไม่มีที่เก็บที่อยู่ ทุกข์ก็ดีสุขก็ดีไม่มีที่เก็บ มีที่เก็บในหัวใจดวงเดียว จึงต้องปรับปรุงที่เก็บให้ดี ถ้าปรับปรุงไม่ดีแล้วที่เก็บนี้จะเป็นเหมือนกับนรกเผาเจ้าของนั่นแหละ คือทำตั้งแต่ความชั่วช้าลามก ผลก็ไหลเข้ามาหาใจ ใจเป็นผู้แบกผู้หาม มีความทุกข์เป็นฟืนเป็นไฟ ถ้าเราพยายามปรับปรุงแก้ไขตัวของเราให้ดี นี่ละเป็นทางแห่งความดี ภาชนะนี้เรียกว่าเป็นภาชนะที่ดี รับตั้งแต่ความสุขความสงบเย็นใจ นี่ละมาอยู่ที่ใจหมด ความทุกข์ก็ดี ความสุขก็ดี หมดแดนโลกธาตุมาอยู่ที่ใจแห่งเดียว จึงต้องให้ระมัดระวังใจที่เป็นภาชนะ ที่จะรับความสุขความทุกข์ทั้งหลาย มันรับแน่ ๆ เจ้าของเผลอไม่ได้ ทุกข์ต้องมา ไปทำความผิดละซิทุกข์ก็ต้องมา

ถ้าเจ้าของตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติตัวให้ดี มีสติสตัง มีปัญญาพินิจพิจารณาแล้ว จะทำตั้งแต่ความดี ๆ แล้วความสุขจะเข้ามา ๆ เข้ามาที่ใจนี้หมด แม่น้ำมหาสมุทรทะเลสำหรับบรรจุน้ำ ส่วนแม่น้ำใหญ่คือหัวใจนี้สำหรับบรรจุสุขและทุกข์ ถ้าทำไม่ดีทุกข์จะไหลเข้ามา ถ้าทำดีสุขจะไหลเข้ามาที่นี่ ให้จดจำอันนี้เอาไว้ วันนี้ก็พูดเพียงเท่านี้พอหอมปากหอมคอ ต่อไปนี้จะให้ศีลให้พร

หลวงพ่อคะ หนูไปเจอะวัดที่สร้างค้างอยู่ค่ะ วัดที่มีชื่อหลวงพ่อสร้างค้างอยู่ หนูก็ไปหาผู้ร่วมบุญมาได้แล้ว ถ้าหลวงพ่อให้สร้างก็จะได้..

อย่ายุ่ง มันชอบยุ่งนักพวกนี้ กรรมฐานไปอยู่ที่ไหนสร้างนั้นสร้างนี้ ให้สร้างที่ใจ สร้างแล้วให้เขาสร้างไปเราไม่ยุ่งเราไม่เสริม สร้างนั้นสร้างนี้ไม่ได้สร้างที่ใจ สร้างจิตตภาวนา สร้างความสำรวมระวัง สร้างความพากความเพียรที่ใจ พระพุทธเจ้าสอนลงตรงนี้ ไม่ได้ไปสร้างอิฐสร้างปูนสร้างหินสร้างทรายนะ เราไม่เห็นด้วย มันมักเอาชื่อเราไปแอบเสมอ ๆ เราไม่เห็นด้วย

หนูไม่ได้สร้างนะคะหลวงพ่อ

หนูไม่สร้างแมวมันก็สร้างอยู่นั่นนะ ไป ๆ เราไม่เห็นด้วย กรรมฐานเที่ยวก่อเที่ยวสร้างแหม รำคาญเหลือเกิน มันไม่ใช่ทางของพระพุทธเจ้าจะให้ว่าไง ตำรามีอยู่เรียนมาทุกคน สร้างหัวใจนี่ ไปอยู่ที่ไหน รุกฺขมูลเสนาสนํ บอกให้ไปในป่าในเขา แน่ะ ท่านว่างั้น ให้สร้างนี้

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร ทาง internet

www.luangta.com