กฐินทองคำเมื่อวานนี้ได้ ๖๓ กอง กฐินเงินสดได้ ๗๔ กอง รวมเป็น ๑๓๗ กอง กฐินทองคำ ๘๔,๐๐๐ กองนั้น กฐินทองคำได้ ๒๔,๘๙๗ กอง เท่ากับน้ำหนัก ๙๔ กิโล ๔๓ บาท ๓ สลึง กฐินเงินสดและเช็คได้ ๕๘,๕๘๓ กอง เท่ากับเงินสด ๙๓,๗๓๒,๘๐๐ บาท รวมกฐินทองคำทั้งหมดได้ ๘๓,๔๘๐ กอง ยังขาดอยู่อีก ๕๒๐ กอง ทองคำที่นำเข้าโรงหลอมเมื่อวันที่ ๒๘ นี้ได้ ๓๒๔ กิโล ๑๙ บาท ๓๐ สตางค์

พี่น้องทั้งหลายได้กรุณาทราบทั่วหน้ากันว่า เราช่วยชาติไทยของเราคราวนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะ โดยที่หลวงตาก็ไม่เคยคาดเคยฝันว่าจะได้มาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลาย ไม่เคยคิดจริง ๆ แต่เริ่มแรกไม่คิด คิดแต่พุ่ง ๆ เลยที่จะฆ่ากิเลสให้ถึงนิพพานว่างี้เลย เอาตรงแน่วเลยอย่างนี้ นี่ละภาษาธรรมฟังเอา ใครจะว่าโอ้ว่าอวดอะไรไม่สนใจ คือเอาความจริงออกพุ่ง ๆ เลย ความจอมปลอมมันเหมือนเสือซ่อนเล็บเอาไว้ มันออกตั้งแต่กิริยาที่นิ่มนวลอ่อนหวาน หลอกนั้นหลอกนี้ไปเรื่อย ส่วนธรรมนี้เหมือนเล็บหมาเข้าใจไหม เดินไปวิ่งไปถูกลานซีเมนต์ดังเสียงแคร้ก ๆ คือเล็บมันถูก แต่เสือไม่ถูกนะ เสือมันซ่อนเล็บเอาไว้ไม่ให้เห็น นี่แหละเรื่องภาษาโลก ภาษากิเลสกับภาษาธรรม ต่างกันอย่างนี้

นี่ละเราไม่เคยมาเกี่ยวข้องอย่างนี้เลย ก็ได้เกี่ยวข้องอย่างพี่น้องทั้งหลายเห็นนี่ละ เอาจนกระทั่งยกใส่เลยทีเดียว ทุ่มใส่เลยเหมือนกับเราทุ่มกับกิเลส ทุ่มเพื่อจะอุ้มชาติไทยของเราทั้งชาติ ออกอย่างเต็มเหนี่ยว ด้วยความพิจารณาเต็มเม็ดเต็มหน่วยแล้วค่อยออก นี่ละจึงออกเต็มเม็ดเต็มหน่วย อะไรผ่านไม่ได้เลยผึง ๆ เลย จึงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เมืองไทยเราก็พึ่งมาเป็นคราวนี้ละ ที่ได้ประกาศลั่นประเทศไทยเราว่าช่วยชาติไทยของเรา เพราะไม่งั้นจะจมจริง ๆ ไม่สงสัย รอที่จะจม ๆ จนกระทั่งเราร้องโก้กเลยเชียวนะ เราก็ไม่เคยร้อง เพราะความสลดสังเวชที่ติดหนี้ติดสินเขา คนทั้งประเทศหัว ๖๒ ล้านคนเท่ากับหัวหนู ๆ ไอ้เหยี่ยวมันกางอุ้งเล็บอยู่ข้างบน คือเจ้าหนี้เขา เขากางอุ้งเล็บไว้ กำเมื่อไรหมดเลยเรา

เราให้เข้าไปถึงข้างในโน่นนะ ไปสืบเอาเรื่องราวจริงจังมา ว่าติดหนี้ติดสินเขายังไงต่อยังไง มันถึงได้ซบเซาจนถึงขนาดที่จะล่มจมต่อหน้าต่อตาเรานี้เมืองไทย ตั้งแต่เป็นเมืองไทยมาเราไม่เคยเห็น ทำไมจึงมาเป็นอย่างนี้ เราไม่เคยคาดเคยฝัน ให้เขาไปสืบเอาเรื่องความจริงมาจากข้างในโน้นนะ ติดหนี้ติดสินเขาเท่าไร ติดที่ตรงไหน ๆ แล้วรวมมา โถ นี่ละที่เราร้องโก้กนะ ก็คือว่าไม่มีทางเลยว่างั้นเถอะ เหมือนกับว่าเขารออุ้งเล็บ คือว่าเขาจะมาทวงหนี้เขาเมื่อไรก็ได้ ทวงหนี้ก็ต้องเอาคนไทยทั้งประเทศนี้เป็นบ๋อยหมดว่างั้นเถอะนะ เอาหนี้มาเราจะมาเอาหนี้เราอย่างนี้นะ ถ้าไม่ได้หนี้แล้วเมืองไทยต้องเป็นเมืองขึ้นของเขาเลยทีเดียว นี่เรียกว่ากำปุ๊บหมดเลย

เวลานี้เขายังไม่กำ เขากางเล็บไว้เฉย ๆ เอ้า ให้รีบดิ้น นี่ที่เราได้ประกาศพี่น้องทั้งหลายให้ช่วยชาติไทยของเรา คือดิ้นออกจากช่องระหว่างเล็บนี่ออก ออกเรื่อย ๆ เราก็ค่อยพ้นมา ๆ เวลานี้รู้สึกว่าโล่งโถง นี่ผลแห่งการช่วยชาติของเราเป็นความได้หรือความเสีย พิจารณาซิ เป็นมงคลหรือเป็นอัปมงคล ตั้งแต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นทีแรกซึ่งเมืองไทยเราไม่เคยมีก็มามีครั้งนี้ จึงเรียกว่าเป็นเรื่องใหญ่โตมากที่สุดในชาติไทยของเรา เป็นประวัติศาสตร์โดยไม่ต้องสงสัยแหละ

เวลานี้ก็คอยฟื้นขึ้นทุกอย่าง ทางการบ้านเมืองก็ค่อยฟื้นขึ้น ๆ ทุกอย่าง อุบายวิธีการที่เขาดำเนินยังไงเราจะติดตามดูฟังอยู่ตลอด เอามาเทียบกับธรรม ๆ นะ คือธรรมเป็นความถูกต้อง ๆ ตลอด อะไรขัดกับธรรมอะไรไม่ขัด เมื่อไม่ขัดกับธรรมก็เจริญเรื่อย ๆ พุ่งไปเรื่อย อะไรขัดกับธรรมอันนั้นเป็นข้าศึกเราจะพิจารณา เช่นอย่างวงราชการนี้ ออกวิธีการอะไร ๆ อย่างนี้เขาจะออกทางหนังสือพิมพ์บ้าง ทางวิทยุบ้าง ลูกศิษย์ลูกหาก็มาเล่าเรื่องให้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ เราจะเอามาพินิจพิจารณาใคร่ครวญทุกอย่าง ก็รู้สึกว่าค่อยราบรื่นไปเป็นลำดับ ไม่ขัดต่ออรรถต่อธรรมอะไร เราก็พอใจ ๆ ทางด้านธรรมะเราก็หมุนกับพี่น้องทั้งหลาย ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะทำยังไงเมืองไทยของเราจะขึ้นได้ เราต้องเอาให้เต็มเหนี่ยว กิริยาท่าทางที่ออกเพื่ออุ้มชาติไทยของเรา มีทุกแบบที่จะออก ขอให้ยกได้แบบไหน ๆ ก็เอา ๆ อย่างที่ว่านี่ละ

ทีนี้ต่างคนต่างมีความรักชาติแล้วก็ต้องมีความเสียสละ ด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน เราเคยเห็นไหมล่ะทองคำเราได้ตั้ง ๕,๐๐๐ กิโลกว่าแล้วเวลานี้ หรือว่า ๕ ตันกว่าแล้ว เคยมีที่ไหน มันก็มีขึ้นจากอำนาจแห่งความรักชาติความเสียสละของพี่น้องชาวไทย จะไหลเข้าไปสู่จุดกลางคือคลังหลวง คลังหลวงนั้นเป็นลมหายใจของพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศเลยนะ อยู่ที่จุดนี้ หลวงตาบัวถ้าหากว่าคลังหลวงหมด หลวงตาบัวก็หมดเหมือนกัน ลมหายใจก็เข้าด้วยกัน ไปอยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้นจึงได้ประกาศกับพี่น้องทั้งหลายว่าทองคำเป็นอันดับหนึ่ง คือลมหายใจของชาติร้อยเปอร์เซ็นต์เลย จากนั้นก็เคียงข้างกับพวกดอลลาร์ เพราะผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจากทองคำนี้ ไม่ใช่ว่าเอาไปวางไว้เฉย ๆ นะทองคำ เอาไปแล้วผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นจากทองคำและดอลลาร์นี้จะหมุนรอบตัว ๆ การพิมพ์ธนบัตรเพิ่มอย่างนี้พิมพ์ได้ ๆ นี่ละเรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ เราไปพิจารณา เราไปสอบถามเรื่องราวเรียบร้อยหมด

เวลานี้ดอลลาร์เราก็ได้ ๗ ล้านแล้ว ทองคำก็กำลัง เราตั้งใจจะให้ได้ ๑๐ ตัน นี่เพราะเราเข้าไปดูคลังหลวงแห่งทองคำเสียเองนะ โดยที่เจ้าหน้าที่นิมนต์เราเข้าไป ตอนที่เราไปมอบทองคำทีแรกเจ้าหน้าที่นิมนต์เราเข้าไป เราก็เข้าไป ไปดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วก็ถามทั้งใกล้ทั้งไกลทางไหน ๆ ทองคำเราได้ฝากที่ไหน ๆ บ้าง เพราะเห็นว่าเป็นความสำคัญแต่ละประเทศใหญ่ ๆ ที่มาเกี่ยวข้องหรือเราเกี่ยวข้องกับเขา ประเทศนั้นเท่าไหร่ ประเทศนั้นมีทองคำเท่านั้น ๆ เขาก็บอกตามจริงเลย ที่เราถามก็ไม่ผิด โดยที่เราไม่ได้สืบถามใครแหละ แต่ความจำเป็นที่มันเกี่ยวโยงกันมันบอกอยู่ในหลักธรรมชาติ เราก็ถามตามหลักธรรมชาติเขาก็บอกโดยตรง ว่าเมืองนั้นทองคำไว้เท่านั้นเมืองนั้นไว้เท่านั้น ๆ แล้วย่นเข้ามาหาทองคำในเมืองไทยของเรา แล้วทีนี้ในเมืองไทยของเรามีทองคำเท่าไหร่ นี่เรียกว่าค้ำประกันเมืองไทยเรา คือทองคำที่อยู่ในเมืองไทยนี้ มีประมาณเท่าไหร่ มีเท่านั้น ใจหายวูบเลย แต่ไม่พูดนะ

นั่นละตั้งแต่นั้นมาออกมาก็ประกาศลั่นเลยจนกระทั่งป่านนี้ พิจารณาซิพี่น้องทั้งหลาย เราพิจารณาทุกอย่างแล้วนะก่อนที่จะมาพูด จึงแน่ใจว่าไม่พาพี่น้องทั้งหลายให้ล่มจมด้วยอุบายวิธีการที่นำเวลานี้นะ เพราะฉะนั้นจึงท่านผู้ใดจะมีกำลังวังชามากน้อยอะไรให้ต่างคนต่างเสียสละเพื่อเข้าสู่คลังหลวงซึ่งเป็นลมหายใจแห่งชาติไทยของเรา ให้ได้หายใจโล่ง ๆ ไม่งั้นมันจะตีบตัน ดีไม่ดีจมเลย เป็นยังไงเมืองไทยของเราซึ่งเป็นเมืองอิสระมาแต่ดั้งเดิม แล้วมาเป็นบ๋อยของเขาทั้งประเทศนี้มันเป็นยังไง มันก็เท่ากับหมา ๖๒ ล้านตัวนั้นเอง ผิดอะไร นี่เราพลิกออกจากความเป็นหมาให้เป็นมนุษย์ตามเดิม ด้วยความอุตส่าห์พยายามช่วยตัวเอง คือคนไทยทั้งชาติช่วยตัวเอง ดังที่พี่น้องทั้งหลายขวนขวายอยู่เวลานี้

เวลานี้ก็ฟื้นขึ้น ๆ แล้ว อย่างติดหนี้สินเขานี้ทางธนาคารชาติก็บอกแล้ว เบาใจเต็มที่แล้วเวลานี้ นั่นเห็นไหม เบาใจมากแล้ว การติดหนี้เขาจะติดอะไรมีไว้เรียบร้อย ๆ ๆ คือมีที่จะชำระหนี้ตามโครงการตามกำหนดกฎเกณฑ์นั้นมีเรียบร้อยแล้ว แล้วเขาจะพยายามให้ย่นเข้ามา หนี้ทั้งหลายที่เป็นไปอยู่นั้น ก็จะย่นเข้ามาด้วยความอุตส่าห์พยายามของชาติไทยเรา

นี่ละที่มีพี่น้องชาวไทยเราช่วยชาติไทยนี้เป็นต้นเหตุอันสำคัญ อย่างพันธบัตรนี้ก็ฟังซิ เราก็ไม่เคยคิด ผู้ว่าการธนาคารชาติมาพูดรู้สึกว่าพูดด้วยความตื่นเต้นจริง ๆ นะ ดูกิริยาท่าทางขึงขังตึงตังด้วยความตื่นเต้น มาพูดถึงขายพันธบัตร พูดถึงเรื่องขายพันธบัตรนี้ทีแรกดูเหมือนมีเท่าไร ๔-๕ หมื่นที่ขายนะ แรก ๆ มาขายแต่เมื่อไรก็ทราบแหละ

โยม : ทีแรกขาย ๒ หมื่นล้าน

หลวงตา : ขายเท่าไหร่เดือน

โยม : หลายเดือนครับ

หลวงตา : หลายเดือน ขายเพียง ๒-๓ หมื่นล้านนะ ตั้งหลาย ๆ เดือนก็ขายไม่หมดนะ ทีนี้ก็มาปรึกษาเพราะเป็นความจำเป็นแห่งชาติไทยของเรา ติดหนี้เขามากมายก่ายกองทำยังไง ก็มีทางเดียวนี้แหละขายพันธบัตร ก็เลยปรึกษาหารือตั้งแต่วงผู้ใหญ่สุดมาละ วงราชการตั้งแต่รัฐบาลลงมาเลย ปรึกษาหารือกัน เอ้า ตกลงตัดสินกันขาย แล้ว ๓ แสนล้านขายพันธบัตรนะ เอ้า เป็นยังไงจมก็จม คราวนี้มีช่องเดียวนี้ที่จะออกได้ ตัดสินใจแล้วก็ออกขายพันธบัตร ๓ แสนล้านบาท

พอประกาศขาย ๒ วันครึ่งเท่านั้นหมดเลย เงินถึง ๓ แสนล้านบาทนะ ขายเพียง ๒ วันครึ่งหมดเลยไม่มีเหลือ ยังรุมเข้ามาจะมาซื้ออีก ทางนี้ก็มาคำนึงถึงเรื่องดอกเบี้ย ถ้าหากว่ามากกว่านี้จะกระทบกระเทือนทางดอกเบี้ย เวลานี้พอดีรายได้สูง ๆ มีแต่ผลบวก ๆ ระยะนี้ เอาระยะนี้พอดี จึงได้เอา ๓ แสนล้านบาทขายพันธบัตรหมดภายใน ๒ วันครึ่งฟังซิน่ะ กับที่เราขาย ๒ หมื่นล้านนั้น ตั้งหลายเดือนก็ไม่หมดนะ อันนี้ตั้ง ๓ แสนล้าน ขาย ๒ วันครึ่งหมด แล้วยังหลั่งไหลเข้ามาจะมาซื้ออีก พอพูดอย่างนี้แล้ว เหลือเชื่อว่างั้นนะ ผู้ว่าการธนาคารชาติว่าเหลือเชื่อ นายกฯก็บอกเหลือเชื่อ และวงราชการต่าง ๆ เหลือเชื่อทั้งหมด แล้วทำไมมันถึงเป็นได้อย่างนี้ ความจริงก็เห็นอยู่อย่างนี้ เหลือเชื่อก็ต้องเชื่อเข้าใจไหม ก็ความจริงเป็นอย่างนี้

นี่ละที่ผู้ว่าการมาพูดด้วยความตื่นเต้นนะ แม้นายกฯ เองท่านก็เหลือเชื่อเหมือนกัน ใคร ๆ ก็เหมือนกันหมด เหลือเชื่อแต่ก็ได้อย่างนี้ นี่ละทีนี้เงินพื้นของเราไม่ต้องห่วงละนะ ก้าวเดินข้างหน้าไปเลย เงินพื้นของเรานี้ไม่ต้องห่วงแล้วอันนี้รองรับไว้หมดเลย นี่ผู้ว่าการธนาคารชาติพูดเอง นี่ก็พูดถึงเรื่องผลประโยชน์หรือว่าผลบวกของเราที่ช่วยชาติบ้านเมืองทุกวิถีทาง ทางราชการก็ทางหนึ่ง ทางเราก็อีกทางหนึ่ง ต่างคนต่างหนุน เวลานี้ค่อยหายใจโล่งขึ้น ๆ เพราะฉะนั้นจึงขอบิณฑบาตจากบรรดาพี่น้องทั้งหลาย ยังไงขอให้ได้ทองคำมีน้ำหนัก ๑๐ ตัน เถิด หลวงตาจะพอใจหลับเมื่อไรหลวงตาจะหายห่วงไปเลย เพราะได้ไปดูทองคำแล้ว ดูเพื่อพี่น้องทั้งหลายทุกราย ๆ ๖๒ ล้านคนลมหายใจอยู่ที่นี่หมด เราไปดูแล้วออกมาจึงได้เปิดทาง

เวลานี้ทองคำเราก็เข้าถึง ๕ ตันกว่าแล้ว ต่อไปก็จะขยับ ยังขาดอยู่ ๔ ตันกว่า จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายอุตส่าห์พยายาม จุดใหญ่จุดสำคัญอยู่จุดนี้นะชาติไทยของเรา เราได้พิจารณาเต็มกำลังแล้ว จึงต้องได้รบกวนพี่น้องทั้งหลายดังที่ว่านี้ เมื่อได้นี้แล้วเราหายใจโล่งละ โล่งจริง ๆ ถึงไม่เต็มปอดก็โล่งสบายไม่ขัดไม่ข้องอะไร ว่าลมหายใจหมดไป เรียกว่าลมหายใจเราโล่งสบาย ๆ

นี่ละการช่วยชาติจึงเป็นเรื่องประวัติศาสตร์ ทีนี้การอุตส่าห์พยายามทุกผู้ทุกคนด้วยน้ำใจศรัทธาถวาย การช่วยชาตินี้เรียกว่าคนทั้งประเทศ เราให้ทานเราสงเคราะห์คนทั้งประเทศ ต่างคนต่างสงเคราะห์คนทั้งประเทศ ด้วยความเสียสละของเรานี้จึงเป็นมหากุศลมากทีเดียว นี่เรียกมหากุศลในการช่วยชาติของเรา คราวนี้เป็นคราวสำคัญมากด้วย ขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบนี้คือมหากุศลแห่งชาติไทยของเรา จึงพากันพยายามบุกเบิกเรื่อยไปเลยนะ มีมากมีน้อยให้อุตส่าห์พยายาม จะเป็นประโยชน์ต่อลูกหลานของเราอีกต่อไป

สมบัติที่เป็นหัวใจของชาติได้แก่ทองคำนี้ ท่านรักษามาตั้งแต่บรรพบุรุษ มาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ เรียกว่าทองคำหรือเงินในคลังหลวง ๆ ก็คืออันนี้เอง จุดใหญ่นี้ คำว่าเงินในคลังหลวงก็ไม่ให้ใครแตะต้องมาตั้งแต่ต้นจนกระทั่งป่านนี้ แตะต้องไม่ได้ ไม่ให้แตะต้อง ถ้าจะหยิบไปตรงไหนต้องมีการส่งคืน ๆ ไปเอาผลประโยชน์จากนี้แล้วต้นต้องส่งคืน ๆ ถ้าจำเป็นจะทำทำอย่างนั้น ที่จะยกไปเลยนี้ไม่ได้ ท่านรักษามาอย่างนั้น มาถึงสมัยนี้ก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน รักษาต้นทุนนี้ไว้หัวใจของชาติอยู่จุดนี้จุดหนึ่งที่สำคัญมาก จึงไม่ให้ใครมาแตะต้อง ถ้ามีปัญญาไปหามาเพิ่มถึงถูก อย่ามาเอาออกไป ความหมายว่างั้นนะ

นี่เราก็ได้พยายามประคับประคองกันมา เรียกว่าสมบัติสมบัติของชาติเรา ในคลังหลวงก็มีอยู่แล้ว ทองคำในคลังหลวงก็มีเป็นหลักเป็นเกณฑ์อย่างสำคัญ เราก็หายใจโล่งทั่วหน้ากัน แล้วต่อไปนี้ขอให้พากันพิจารณาทุกคน ดำเนินดังที่เราปฏิบัติมานี้เรียกว่าเป็นผลมาโดยลำดับแล้ว เป็นแต่ผลบวกทั้งนั้น ได้มากได้น้อยเป็นผลบวก ๆ ทั้งหมด นี่วันนี้ก็มหากุศล นางวิสาขาแอบเข้ามาข้างหลังฟาดเสีย ๕๐๐ กองไปแล้ว เห็นไหมล่ะ นี่อานิสงส์มากขนาดไหนยกคนทั้งประเทศด้วยกฐิน ๕๐๐ กอง เป็นของเล่นเมื่อไร แล้วอบอุ่นทั่วประเทศ หายกังวลแล้ว ๕๐๐ กอง ไม่งั้นก็วันนี้ได้กี่กอง วันนั้นได้กี่กองอยู่นั้นแหละ เข้าใจไหมล่ะ นี่เราก็เริ่มถามแล้วพอ ๕๐๐ กองมาตัดปุ๊บนี้เราก็ไม่ถามละที่นี่ มีแต่เอามาเพิ่มอีกว่างั้น มีแต่บอกว่าให้เอามาเพิ่มอีก

ทีนี้เงินทั้งหมดนี้กรุณาพี่น้องทั้งหลายทราบ ที่เป็นเงินสดเวลานี้เอาเข้าธนาคารไว้เรียบร้อยแล้ว ทองคำเวลานี้เข้าโรงหลอมแล้วนะ ทองคำที่ได้มาอีกทีหลังนี้ก็จะส่งไปอีก พอถึงระยะพอสมควรแล้วจะรีบส่ง เอาทางนี้ไปส่งทางโน้นเลย เข้าคลังหลวงแล้วก็หลอมอีก แล้วก็ไปถอนเงินทั้งหมดที่เราฝากไว้เพื่อกองกฐินนี้ทั้งหมด เราจะถอนออกมาเลยอย่างหนึ่ง อย่างหนึ่งนั้น ถ้าทางนี้มันเหลือพอสมควรแล้วอาจจะแบ่งไว้พอสมควรเพื่องวดหน้า อย่างนี้ก็ได้ ถ้างวดนี้มีมากพอสมควรตามที่เรากำหนดไว้แล้วว่า ๕๐๐ กิโล ถ้าได้สมบูรณ์เต็มที่แล้ว เราอาจจะพักเงินในกฐินนั้นไว้เพื่อซื้อทองคำข้างหน้าอีก อย่างนี้ก็อาจเป็นได้ เราคิดไว้ ๒ แง่นะ ถ้าหากมันไม่พอยังไงต้องเอาออกมาหมดเลย แม้ที่สุดมันไม่พอจริง ๆ เหรอ เราจะไปค้นเอาเงินเราในโครงการ ๕๐ ล้านออกมาซื้ออีกเข้าใจเหรอ

เป็นอย่างนั้นนะ มันถอยเมื่อไรถ้าลงว่า ๕๐๐ กิโลนี้ประกาศลั่นโลกแล้ว คอเราขาดเราก็ถอยไม่ได้ว่างั้นเถอะ ยังไง ๕๐๐ กิโล ต้องได้ ๆ นี่ละจุดตายตัวอยู่จุดนี้ ถ้าหากว่าเงินเรามันเหลือ ทองคำพอเรียบร้อยแล้วในพักนี้นะ เราอาจจะหักรอเงินนั้นไว้ในธนาคารเพื่อสั่งสมไว้แล้วซื้อทองคำในงวดหน้าก็ได้ กรุณาทราบ ที่ว่าเงินที่เข้าสู่กองกฐินแล้วเวลานี้ ว่าจะเอาออกมาหมดเลยนั้น หมายถึงว่าให้พอกับทองคำ ๕๐๐ กิโล ถ้าหากว่าทางนี้พอแล้วสมควรแล้วกับพักนี้งวดนี้ เราก็อาจจะพักเงินนั้นไว้เสียก่อน ในเวลาจำเป็นข้างหน้านั้นเราถึงจะถอนออกมาซื้อ กรุณาทราบตามนี้นะ

คำพูดหลวงตานี้จะไม่มีอะไรเคลื่อนเลยนะ เพราะคำพูดออกมาจากสัตย์จากธรรมล้วน ๆ ไม่มีเรื่องเคลือบแฝงอะไรเลย คำพูดของพระ ของธรรมเป็นอย่างนั้น ว่ายังไงต้องเป็นอย่างนั้น คิดดูซิเอาคอขาดเข้าไปเลยถวายธรรม คือความสัตย์ความจริงเคลื่อนไม่ได้ ความหมายว่าอย่างนั้นนะ นี่ก็ ๕๐๐ ผ่านไปเรียบร้อยแล้ว ๕๐๐ เท่าไรตะกี้นี้ เอาหมดเลยเหรอ ๕๐๐ เท่าไร

โยม : ๕๒๐ กองเจ้าค่ะ

หลวงตา : เอาหมดเลยเหรอ

โยม : เจ้าค่ะ

หลวงตา : เอ้า สาธุ เอ้า สาธุ พร้อมกัน

โยม ( เสียงลูกศิษย์ร่วม สาธุ พร้อมกัน)

หลวงตา : ต้องอย่างนั้นซิ หายห่วง ยังไงเท่าไรไม่ว่าละวันนี้ เรียกว่า หายห่วง ๆ ๕๒๐ นะ เป็นอันว่าเต็มเม็ดเต็มหน่วยเรียบร้อยแล้ว นี่ละเราจึงมีอานิสงส์

อ่านธรรมะหลวงตาวันต่อวัน ได้ที่ www.luangta.or.th