ก่อนจังหัน

วัดสำเพ็งแหละวัดนี้ ยั้วเยี้ย ๆ พระไม่ใช่น้อย ๆ นะ วันหนึ่ง ๆ มาตั้งหลาย ๆ องค์ ไหลเข้ามา ๆ ไม่ทราบว่าได้หน้าได้หลังอะไรหรือไม่ เรานี้แน่ใจเหลือเกินว่าไม่ได้แหละ มาก็มาแบบเรา เราเป็นยังไง อยู่แบบเรา ไปแบบเรา แบบเซ่อ ๆ ไม่เอาไหนนั่นแหละ พากันคิดนะพระ เลอะ ๆ เทอะ ๆ เวลานี้มากองอยู่กับพระเราหมด พระในประเทศไทยนี้รวมกองส้วมกองถานเลอะ ๆ เทอะ ๆ ไม่เอาไหนเรื่องศีลเรื่องธรรม บวชเข้ามาแล้วดิ้นไปตามโลกตามสงสาร เรียนอรรถเรียนธรรมก็เรียนเพื่อเหยียบขึ้น ปีนขึ้นไปหาความสกปรกส้วม ๆ ถาน ๆ อย่างนั้นแหละ

ธรรมเลิศเลอมันไม่มองดู มองดูแต่มูตรแต่คูถทั้งนั้น เพราะฉะนั้นไปที่ไหนจึงมีแต่บ่นกันทั่วโลกดินแดน ไม่ว่าชาติชั้นวรรณะฐานะสูงต่ำประการใด มันไม่ได้ประกันความทุกข์ให้นะ ถ้าไม่มีธรรมแทรกในใจ ปฏิบัติตัวให้มีขอบมีเขต นั้นแหละคือกำแพงกั้นความทุกข์ไม่ให้ไหลเข้ามา ความสุขก็ท่วมท้นภายในจิตใจ มันไม่ได้สนใจนะเวลานี้ คลื่นของกิเลสเต็มหมดทั่วโลกธาตุ ออกมาแง่ไหน ๆ มุมใดมองไป มีแต่คลื่นของกิเลส ๆ เราเพลินกับคลื่นของกิเลสเป็นบ้าไปละนะชาวพุทธเรา ชาวพุทธชาวพระเราเป็นบ้าไปเลยเวลานี้ มันเป็นยังไงหูก็มีตาก็มี ทำไมถึงเอาไปใช้ตั้งแต่เพื่อส้วมเพื่อถานอย่างเดียว ใช้เพื่ออรรถเพื่อธรรมไม่ได้เหรอ

ตา หู จมูก ลิ้น กาย จิต พระพุทธเจ้าสอนไว้เป็นเครื่องมือสำหรับอรรถธรรมหาความสุขเข้าใส่ตัวเอง ทำไมมันหาตั้งแต่กองทุกข์ ๆ หาส้วมหาถาน โหย เลอะเทอะมากนะเวลานี้ เอาธรรมจับนี้มันจะดูไม่ได้นะ เมืองพุทธเรานี้แหละ เมืองพุทธเมืองพระเรานี้แหละมันจะดูไม่ได้เลยจริง ๆ โห น่าทุเรศนะ เราไม่ได้ประมาท เอาธรรมพระพุทธเจ้าจับล่ะซิ พระพุทธเจ้าไม่ฉลาดแหลมคมรู้แจ้งแทงทะลุสอนโลกได้ยังไง ใครจะลี้ลับยิ่งกว่ากิเลส ตัวหลบตัวซ่อนคือกิเลส ตัวเปิดตัวเผยแห่งกองทุกข์ให้สัตว์โลกได้แบกหามกันนี้ก็คือกิเลส แต่ไม่ให้ใครเห็นนะที่ว่าเปิดเผยออกมาเป็นกองทุกข์ มันไม่เห็น สิ่งที่ลี้ลับของกิเลสมันคว้าเอามาได้หมดนั่นแหละ

นี่ก็ ๔๒ องค์แล้วพระ ให้พากันขยับขยาย มาศึกษาอบรมให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ เลอะเทอะมากนะเวลานี้พุทธศาสนาในเมืองไทยเรา เรายังเพลินอยู่เหรอ มีพระมีเณรมากเท่าไร วัดใดมากเท่าไรนั้นละกองเลอะกองเทอะกองส้วมกองถานอยู่ในนั้น ไม่ได้อยู่ที่ไหนนะ มันสร้างแต่ความเลอะเทอะ บวชเข้ามาเพื่อความเลอะเทอะ พวกเรานั่งอยู่นี่ฟังกันทุกคนนะ ไม่ได้ว่าให้ผู้หนึ่งผู้ใดแหละ ตัวเลอะเทอะมันมีอยู่กับทุกคน ต้องว่าให้ทุกคน เอาละให้พร

หลังจังหัน

ระยะนี้ทองคำกับดอลลาร์กำลังขึ้นนะ ก็สมกับความมุ่งหมายที่เราตั้งไว้ดังที่เรียนให้พี่น้องทั้งหลายทราบนั่นแหละ ทองคำกะให้ได้ ๑๐ ตันในการช่วยชาติคราวนี้ จะเป็นการเสริมเกียรติแห่งชาติไทยของเรามาก และหนุนคลังหลวงของเราให้แน่นหนามั่นคงขึ้น เรื่องนี้จะกระจายไปทั่วโลก เพราะฉะนั้นเราจึงเตรียมพร้อมไว้ แล้วที่จะได้รับเกียรติจากเมืองนอกเมืองนาความเยินยอสรรเสริญ ก็จะสมกันกับเราก็เอาของเราเต็มที่ เขาสรรเสริญมาก็เหมาะกัน คราวนี้จึงเอาให้เหมาะ ทองคำอย่างไรก็ขอให้ได้ ๑๐ ตัน สำหรับดอลลาร์มันขึ้นของมันไปเรื่อย ๆ จะกำหนดดอลลาร์เราไม่กำหนด สำหรับทองคำกำหนดไว้ ถ้าได้ถึงจุดนั้นแล้วเราพอใจ เต็มกำลังความสามารถหรือว่าวาสนาของเราของพี่น้องทั้งหลาย ก็จะไปอยู่ในจุดนั้นแหละ ถ้าขาดนั้นแล้วรู้สึกว่าบกพร่อง ไม่สบายใจเลย

ทองคำที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๕,๐๕๙ กิโลครึ่ง ทองที่ได้หลังจากการมอบนั้น ๓๘ กิโล ๖๑ บาท ๕๒ สตางค์ รวมทองคำที่มอบและที่ได้รับเพิ่มจึงเป็น ๕ ตันกับ ๙๘ กิโล คราวนี้รู้สึกว่าเงินสดเฟื่องฟูขึ้นเยอะ ที่เราตระเวนเที่ยวบิณฑบาตจากพี่น้องชาวไทยเรามา เวลาไปโผล่ขึ้นก็ไปโผล่ขึ้นที่วัดป่าแก้วชุมพล เงินสดได้ถึง ๒,๑๑๕,๓๓๐ บาท ซึ่งในการออกบิณฑบาตเพื่อสมบัติทั้งหลายเหล่านั้น ก็คืออันนี้แหละเป็นจุดใหญ่กว่าเพื่อนในคราวนี้นะ นอกนั้นก็เป็นธรรมดา ๆ นี่รู้สึกว่าขึ้นสูงถึง ๒ ล้าน แล้วดอลลาร์ก็อีก ๖,๘๐๖ ดอลล์ อันนี้ก็ไม่ใช่เล่น ขึ้นเหมือนกันตั้ง ๖,๘๐๖ ดอลลาร์ แล้วทองคำได้ ๑๖ กิโล ๒ บาท ๔๘ สตางค์ เมื่อวานนี้ขึ้นทั้งนั้น เงินสดก็ขึ้น ทองคำก็ขึ้น ดอลลาร์ก็ขึ้น ถือว่าเด่นกว่าเพื่อนตั้งแต่ระยะออกพรรษามาแล้วนี้ รู้สึกจะเป็นจุดนี้ได้มากกว่าเพื่อนเสียแล้วปีนี้ เงินสดก็ได้ตั้ง ๒ ล้านกว่า รู้สึกว่าเด่นกว่าเพื่อนในงานคราวนี้ นอกนั้นก็ได้ธรรมดา ๆ อันนี้เป็นจุดเด่น

เราพยายามที่สุดแล้วเรื่องพยายามเพื่อชาติไทยของเรา เราช่วยเต็มกำลัง นี่ยังหายใจแขม่ว ๆ ต่อทองคำ ๑๐ ตัน การบริจาคสมบัติเงินทองเป็นของท่านทั้งหลายบริจาคก็ว่าหนักนะ แต่ว่าหนักลึก ๆ นี้คือมาหนักอยู่ที่หลวงตานะ หลวงตานี่แบกลึก ๆ แบกอยู่ใต้ดินแบกลึก ๆ คนไม่ค่อยทราบ เพราะอันนี้ไม่ออกเปิดเผยนอกจากเวลาแสดง อันนั้นได้เท่านั้น อันนี้ได้เท่านี้ไป แต่เรื่องอื่นปลีกย่อยที่เต็มอยู่ในหัวใจนี่เพื่ออุ้มชาติไทยของเรานี้เต็มอยู่ในหัวใจเราหมดเลย อันนี้หนักอยู่ลึก ๆ ไม่ได้หนักธรรมดา หนักเงียบ ๆ หนักลึก ๆ เพราะเป็นความห่วงใยชาติและศาสนาของเรา เราจึงเป็นห่วงมากอยู่คราวนี้นะ อันใดที่ควรจะเป็นไปได้แค่ไหน ให้ต่างคนต่างพยายามแก้ไขความเป็นห่วงของหลวงตาให้ลดน้อย ๆ ลง จนกระทั่งถึงเข้าจุดความมุ่งหมายของเราว่าสมหวังในขั้นนี้เราก็พอใจ

นี่ก็วันไหนจะได้ไปทางยโสธร กันทรลักษณ์ ศรีสะเกษ แล้วก็มาร้อยเอ็ด ดูเหมือน ๓ จังหวัด ไปสักกี่คืนก็ไม่รู้ นี้ละเราอุตส่าห์ไปนะ หนักมากลำบากมากแต่ทนเอา ทนเพื่อพี่น้องชาวไทยเรา จากนั้นก็กลับมา เรื่องมันก็จะมีอยู่เรื่อย ๆ

โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ช่วยร้อยกว่าโรงขึ้นไป ๆ มากกว่าเพื่อนบรรดาที่ได้รับการสงเคราะห์ก็คือโรงพยาบาล อันดับรองลงมาก็โรงเรียน โรงเรียนก็ไม่ทราบว่ากี่หลัง เป็นสิบขึ้นไป แต่ไม่มากเท่าโรงพยาบาล อันนั้นเป็นร้อยขึ้นไปเลย สถานที่ราชการก็ไม่มาก ไปมากอยู่ที่โรงพยาบาล อันนี้มากจริง ๆ เรายอมรับว่ามาก เราช่วยชาติคราวนี้มันก็หนุนขึ้นทุกด้านทุกทาง ความสะดวกค่อยเป็นความสะดวกขึ้นไป เช่น โรงร่ำโรงเรียน เราไม่สร้างให้เขาก็ไม่มีโรงเรียนเรียนหนังสือ แน่ะเห็นไหมล่ะ พอสร้างให้ปุ๊บได้แล้ว ๆ นี่ละช่วยกันไปอย่างนี้

เรานี้ภูมิใจกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายที่ต่างท่านต่างมีความรักชาติ แล้วเสียสละด้วยความสามัคคีกัน ไปที่ไหนทั่วประเทศไทยเรายังไม่เคยเห็นจุดไหนว่าบกพร่อง ประชาชนไม่สนใจในชาติของตน ในการเสียสละ ในความพร้อมเพรียงนี้ เท่าที่ผ่านมาแล้วนี้ไม่มี คือไปที่ไหนก็อัดแน่น ๆ ไปตามสถานที่ที่มีจำนวนผู้คนมากน้อย เต็มไปหมดเหมือนกัน อย่างไปตามตำบล อำเภอนี้ก็เต็มไปหมดทั่วประเทศไทย เราจึงได้อุตส่าห์พยายาม แล้วก็ค่อยหนุนขึ้น ๆ อย่างนี้

อันหนึ่งที่มีความหวังอย่างมากก็คือ เวลานี้เท่านั้นที่เราจะได้ขนสมบัติเข้าสู่คลังหลวงของเรา เวลานี้เป็นเวลากำลังต่างคนต่างช่วยชาติของตน ๆ เป็นโอกาสที่จะได้หนุนสมบัติเข้าสู่ชาติไทยของเราให้มีความแน่นหนามั่นคงก็มีระยะนี้ อยากจะพูดว่าเท่านั้น จากนี้ไปใครจะมา เราไม่ได้โอ้อวดนะ ใครจะมานำพี่น้องทั้งหลายอีก การพูดทั้งนี้เราไม่ได้พูดโอ้อวด พูดตามเหตุการณ์ ว่าจะมีใครมานำ เราอยากจะพูดว่าจะไม่มี แม้แต่เราเองเป็นผู้นำของพี่น้องทั้งหลายนี้ ก็นำออกมาจากการกระเทือนใจอย่างมาก ถ้าธรรมดาก็ไม่ออกเหมือนกัน แต่ไม่ออกก็มีแต่เป็นความกังวลห่วงใยอยู่อย่างนั้น เออ ๆ อยู่อย่างนั้น

ที่ออกคราวนี้ออกด้วยความกระเทือนใจ มันกระเทือนหนักนะไม่ใช่ธรรมดา ถึงร้องโก้กเลยเทียวเรา ค่อยเอนลง ๆ จะจมแน่นอน เราอยากเอาคำแน่นอนเข้าไปขวางหน้าไว้เลย จะไปถึงจุดแน่นอนจนได้ ดูเหตุการณ์บ้านเมืองก็มีแต่ไสลง ๆ ไม่ได้พยุงขึ้น แล้วเหตุการณ์ที่เป็นมาแล้วหนุนกันเพื่อจมนี้ก็ติดหนี้ติดสินเขาพะรุงพะรัง อันนี้หนัก จนถึงขนาดคนบ้านนอกบ้านนาทั้งหลาย รถรานี้เหมือนว่าเดินขบวนรถไปเที่ยวกีดเที่ยวขวางรัฐบาลไปหมดทุกแห่งทุกหน ก็แสดงว่ารัฐบาลไม่มีปัญญาจะช่วย มีแต่ปัญญาจะลากลง ๆ อันนี้ก็ชัด แล้วจากนั้นที่มันกระเทือนมากก็คือ ติดหนี้เขานี้เป็นเครื่องยืนยันได้เลยว่าเมืองไทยเราถ้าเขากำเมื่อไรจม อันนี้ที่มันกระเทือนเอามากนะ

เราคิดสงสารปู่ย่าตายายบรรพบุรุษที่เป็นพ่อเป็นแม่ของพวกเรามา พยายามพาถ่อพาพายพาฉุดพาลากมาเป็นความสงบร่มเย็นเรื่อยมาจนกระทั่งบัดนี้ แล้วทีนี้มาถึงลูกหลานไทยนี้มีแต่จะจมลง ๆ หาที่จะพยุงขึ้นไม่มี มองไปไหนมีแต่จะจมลง ๆ แล้วเข้าไปถึงจุดใหญ่ที่ติดหนี้เขาละซี ติดหนี้เขาตั้งหลายแสนล้านดอลลาร์ ฟังซิน่ะ อะไร ๆ ก็พะรุงพะรังมีแต่จะลากกันลง ๆ เราประมวลมาแล้วให้ลูกศิษย์เข้าไปสืบถามใจกลางเรื่องราวอันใหญ่หลวงภายในนี้อีก เอาความจริงออกมาอีกเพื่อพิจารณาให้ถนัดชัดเจน มีแต่เรื่องไสกันลง ๆ ที่กระเทือนมากก็คือว่าหลายแสนล้านดอลลาร์ ที่จุดนี้ก่อน คือเงินหลายแสนล้านดอลลาร์นี้มันก็เหมือนกับอุ้งเดียวใหญ่ ครอบหัวชาติไทยเราทั้งประเทศ หัวเราก็เท่าหัวหนู ๆ กำทีเดียวหมดเลย

เขาจะกำเมื่อไรก็ได้ ไม่มีใครมีอำนาจเหนือเขา เพราะเขาเป็นนายหนี้เรา พูดคำเดียวเท่านั้น ไม่มีอะไรมาใช้หนี้ เราจะเอาเมืองไทยนี้เป็นบ๋อยว่างั้นเลย ทั้งประเทศ เปลี่ยนชื่อคนไทยให้เป็นหมาไทยไปหมดเลยก็ได้ เข้าใจไหมล่ะ นี่ละที่มันกระเทือนใจเรามากตรงนี้นะ แล้วก็จะลงกันทั้งประเทศ หมดศักดิ์ศรีดีงามที่พ่อแม่พี่น้องของเราปู่ย่าตายาย พาฉุดพาลากมา แล้วก็มาจมให้เห็นต่อหน้าต่อตา เราเป็นพุทธคนหนึ่งก็เป็นลูกหลานไทย ให้เห็นประจักษ์ชัดเจนนี้ มันก็กระเทือนอย่างแรงทีเดียว โถ อย่างนั้นเชียวเหรอทำไง เขากำเมื่อไรก็ได้ นี่เขาเรียกว่า สงครามเศรษฐกิจ ไม่ต้องใช้ปืนผาหน้าไม้อะไร กำทีเดียวเอานายหนี้มาเหยียบทีเดียว

เอ้า ถ้าหากว่าเมืองไทยไม่อยากจม เอาเงินมาใช้หนี้เรา ทีนี้สตางค์หนึ่งเราก็ไม่มีอย่าว่าแต่ดอลลาร์เลย แล้วจะทำไง ก็มีแต่จมเท่านั้นแหละ นี่ที่เราร้องโก้กนะ โอ๊ย.กระเทือนแรงสุด เราไม่ลืมนะ หลวงตาก็เคยพูดให้พี่น้องทั้งหลายแล้วตลอดมา ว่าเราจริงจังมากนะ ถึงขั้นจริงจัง เช่น จริงจังต่อเมืองไทยที่จะล่มจะจม คิดพลิกคิดแพลงที่จะให้ฟื้นคืนมานี้เต็มหัวใจด้วยกันกระเทือนอย่างแรงกล้า เราไม่อยากพบเห็นชาติไทยของเราทั้งชาติจมต่อหน้าต่อตา ที่เราก็เป็นคนไทยเหมือนกัน แล้วก็จะจมไปด้วยกันยังไงกัน จึงกระเทือนมากทีเดียว มีแต่เรื่องที่จะให้จม ๆ ถึงร้องโก้ก เอ้า.ออกเลยที่นี่ จะเป็นผู้นำเป็นไงเป็นกัน นั่นละถึงได้เริ่ม แล้วความรู้สึกอันนี้ที่ฝังใจมันไม่ได้ถอนนะ เพราะฉะนั้นจึงเหนี่ยวนั้นกว้านนี้มาเพื่อจะพยุงให้ขึ้น ตามความมุ่งหมายของเราที่กระเทือนใจอย่างหนักมาตั้งแต่เริ่มแรกว่า

นี้เป็นโอกาสของพี่น้องชาวไทยเราที่ควรจะได้ ในเวลาเช่นนี้เป็นเวลาที่ยังเหมาะสมอยู่มากทีเดียว ต่างท่านต่างมีเท่าไรก็ให้ริบรวมกันเข้ามา บริจาคให้ได้ทองคำ ขออย่าให้ต่ำกว่า ๑๐ ตันเถอะนะ เพราะหลวงตาเข้าไปดูคลังหลวงเอง ดูทุกอย่างพิจารณาทุกอย่างแม่นยำทุกอย่างด้วยนะ ก่อนที่จะมาระบายกระจายให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ไม่ใช่พูดสุ่มสี่สุ่มห้านะ ละเอียดลออทุกอย่าง จึงต้องพยายามตะเกียกตะกาย ขอให้ได้ทองคำนี้ ๑๐ ตัน แล้วอบอุ่นมากทีเดียว ถ้าว่าหายใจไม่เต็มปอดก็ค่อน ๆ ไปเลย หายใจสบาย ๆ ตรงนี้นะ คำนวณดูแล้ว ประเทศไทยเราทั้งประเทศถ้ามีทองคำขนาดนั้นพอดีเหมาะ เราจึงพยายามใส่จุดนั้นแหละ ส่วนดอลลาร์ก็หนุนกันไป ๆ อันนี้ก็เป็นสมบัติหนุนชาติ รอง ๆ ไปกับทองคำของเรา ดอลลาร์นั้นหนุนไปทางไหนบ้างจะให้เป็นประโยชน์แก่ชาติของเรา

(พิมพ์ธนบัตรเพิ่ม แล้วก็เป็นทุนสำรองเงินตราระหว่างประเทศที่จะค้าขายด้วยกัน)

เอ่อ นี้ละ ดอลลาร์มันก็หนุนเข้าไปทางนี้ พิมพ์ธนบัตรเพิ่มอีกก็ได้จากดอลลาร์ที่มีจำนวนมาก มากเท่าไรก็พิมพ์เพิ่มขึ้นไปได้ นี้อันหนึ่งนะ สำคัญ แล้วอะไรอีกล่ะ

(เป็นหลักประกันของประเทศไทยครับ ว่ามีเงินทองเขาเชื่อถือมาค้าขายด้วย)

เอ่อ เป็นหลักประกันของประเทศไทยด้วย เพราะฉะนั้นเราจึงให้หนุน แต่เราไม่พูดละดอลลาร์ เพราะยังไงมันก็ตามกันไป หลักใหญ่ของเราอยู่ที่ทองคำ ขอให้ได้ทองคำตามความมุ่งหมายของเราแล้วก็กระจายไปถึง ขอพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศได้ ๑๐ ตัน เราพอใจ แล้วชื่อเสียงของเมืองไทยเราตอนที่จะจมก็กระเทือนไปหมดแล้ว ทั่วโลกเขารู้กันหมด เมืองไทยกำลังจะจม ๆ หายใจแขม่ว ๆ ๖๒ ล้านคน หายใจแขม่ว ๆ ฟื้นขึ้นมาเวลานี้ ๆ เวลานี้หายใจได้สะดวกสบายแล้ว การติดหนี้เขาก็ผ่านไปได้สบาย การติดหนี้สำคัญมากจมได้ตรงที่ติดหนี้ เมื่อเราไม่ติดเราไม่จม ถ้าจะมาทำด้วยวิธีใด เหตุผลกลไกมันก็บอก คนทั้งโลกก็เห็นใจรู้ สมมุติว่าจะมาบุกเรานี้บุกเพราะเหตุไร นั่น คนทั้งประเทศเขาก็รู้กัน ดีไม่ดีเขาก็รุมเอาประเทศที่จะมาฮุบเราให้จมก็ได้ แต่ที่ว่าติดหนี้เขาเท่านั้นพูดไม่ออกนะ หมดเลย นี่ละที่มันกระทบกระเทือนใจมากตรงนี้นะ

นี้ก็ผ่านมาได้แล้ว เงินที่ติดเขาเราจะใช้ได้อีกสองปีเวลานี้นะ ปีหนึ่งนี้ใช้ได้เต็มเหนี่ยว ยังอีกปีที่สองใช้ได้อีก แล้วเขาก็บอกเขาไม่ใช้ เขาจะเก็บไว้สำหรับประโยชน์แก่ชาติไทยของเรา เขาจะใช้ตามกฎกติกาสัญญากันเท่านั้น ใช้ไปเพราะเขามีอยู่แล้วนี้อันหนึ่ง ทุกอย่างก็เต็มตื้นขึ้นมาตีตื้นขึ้นมาๆ แล้วเวลานี้ นี่ก็เห็นผลมากทีเดียว เมืองไทยของเรารู้สึกเห็นผลมากตั้งแต่เริ่มช่วยชาติมา อะไรก็พยุงขึ้นด้วยกัน ๆ ไม่ปรากฏว่าเรื่องช่วยชาติ ชาติได้ล่มจมลงไป ๆ เพราะคนไทยช่วยชาติเรายังไม่ปรากฏ ปรากฏตั้งแต่กำลังฟื้นขึ้นมา ด้วยอำนาจแห่งพี่น้องชาวไทยทั้งชาติมีความรักชาติสามัคคีและเสียสละด้วยกัน นี้ค่อยตีตื้นขึ้นมา ๆ เท่านั้นเราเห็น มีแต่สร้างความภูมิใจให้พี่น้องชาวไทยเรา แล้วต่อไปก็ขอให้พยายามทุกคน ๆ

หลวงตาก็ตะเกียกตะกายอย่างนี้แหละ ก็เคยพูดแล้วเราพอทุกอย่างไม่เอาอะไรเลยแหละ รอแต่ลมหายใจขาดสะบั้นแล้วดีดผึงเลยเท่านั้น แต่พี่น้องชาวไทยทั้งประเทศเป็นยังไงนี่ซิ แล้วไม่มีแต่ประเทศไทย ผู้ที่อยู่เมืองนอกซึ่งเป็นคนไทยก็เป็นห่วงเป็นใยชาติไทยเป็นเสียงเดียวกันหมด เวลาทางนี้หายใจเต็มปอดทางโน้นก็เริ่มหายใจเต็มปอดด้วยกัน นี่มันกระเทือนกันหมดนะ จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายคิดให้ลึกซึ้งให้กว้างขวางนะ อย่าคิดแบบสุกเอาเผากิน อย่างที่เขาคิดทุกวัน นี่สุกเอาเผากิน เห็นแก่ร่ำแก่รวย เห็นแก่อำนาจบาตรหลวงป่า ๆ เถื่อน ๆ ไม่มีเหตุมีผลอะไรที่ติดแนบในการดำเนินงานของตนเลย มีแต่จะเอาจะกินจะกลืนสร้างอำนาจบาตรหลวงป่า ๆ เถื่อน ๆ ขึ้นมาเหยียบทั้งชาติทั้งศาสนาให้จมลงอย่างไม่มีเหตุมีผลเลย มันฟังไม่ได้

นี้ละที่เราประกาศออกมาให้รู้ชัดเจนก็คือหลักเกณฑ์ของเราสมบูรณ์แบบ คือความถูกต้องดีงาม สิ่งที่เป็นมหาภัยมันก็เป็นมหาภัยเต็มแบบของมันด้วยเหตุผลไม่มี มีแต่จะเอาท่าเดียว ๆ ด้วยมุทะลุดุดัน เป็นเรื่องของมหาโจรล้วน ๆ ที่จะปล้นชาติปล้นศาสนาของชาติไทยของเรา อย่างหน้าด้านเห็นชัด ๆ เพราะฉะนั้นถึงต้านกันอย่างหนักละซิ ไม่ต้านไม่ได้เราเป็นเจ้าของสมบัติ สมบัติจะยังอยู่ที่ได้ใช้มาในบ้านเรือนของเรา เจ้าของสมบัติเป็นผู้เก็บผู้รักษาเป็นผู้จับจ่าย รู้จักประมาณเองในสมบัติของตนในครอบครัวแต่ละครอบครัว อันนี้สมบัติของชาติคนทั้งชาติจะไม่รักไม่สงวนไม่เก็บรักษาได้ยังไง อะไรที่จะเข้ามากระทบกระเทือนส่วนใหญ่ของเราให้เสียมันก็ต้องออกรับกัน ๆ เราเป็นเจ้าของสมบัติ นั้นเป็นมหาโจร

เพราะไม่มีเหตุผลอะไรเลย ที่จะมาเอาสมบัติของคนทั้งชาติไป คนทั้งชาติเป็นเจ้าของสมบัติของชาติทั้งศาสนาทั้งชาติ ดูเอาคนไทยทั้งหมดนี้เป็นเจ้าของด้วยกันเต็มเม็ดเต็มหน่วยด้วยกัน รักษามาตั้งแต่ปู่ย่าตายาย ดึกดำบรรพ์กระทั่งป่านนี้ แล้วจะขึ้นมางาบเอา ๆ อย่างหาเหตุหาผล ไม่ได้ว่างั้นเลย นี่ละที่มันเอากันรับกันนะ เราถึงบอกตรง ๆ เวลานี้เราอยู่ในท่ามกลางการช่วยบ้านช่วยเมือง หรือรักษาชาติบ้านเมือง สมบัติของชาติบ้านเมืองทั้งศาสนาด้วย เราอยู่จุดศูนย์กลาง มันมาเราจึงต้องกระเทือนเราก่อนอื่น ๆ ทางศาสนารู้สึกกระเทือนมาก เพราะเหตุไร เพราะเราเป็นพระนี่กับศาสนาเป็นอันเดียวกันแล้วนี่ มากระเทือนก็ปั๊บเข้านี้ก่อนเลย ทางชาติก็เป็นอีกอย่างหนึ่ง

ธรรมดาชาตินี้เราไม่ไปเกี่ยวนะ ตามหลักธรรมหลักวินัยขัดกัน แต่เมื่อมีเรื่องราวเข้าไปอย่างนี้ อย่างที่เราดำเนินมานี้นะ สมบัติเงินทองพี่น้องทั้งหลายฝากความไว้วางใจกับเรา มอบให้เราเป็นผู้ทำหน้าที่แทนเข้าจุดศูนย์กลางคือชาติบ้านเมืองใช่ไหมล่ะ เมื่อเข้าไปนี้ถูกกีดถูกขวาง ก็เราเป็นผู้รับผิดชอบสมบัติพี่น้องชาวไทย เราจะจืดจางหลับตาอยู่ได้ยังไง นั่นละที่นี่ มันก็เป็นเรื่องของเราโดยตรงของชาติบ้านเมืองขึ้นโดยตรง มันก็เอากันตรงนั้น เข้าใจไหม เพราะฉะนั้นการทำอย่างนี้ของเราจึงไม่มีผิด เราก้าวเดินตามหลักธรรมหลักวินัย ถ้าธรรมดาแล้วพระจะเข้าไปเกี่ยวข้องอย่างนั้นไม่ได้ เพราะเป็นปกติดีงามอยู่แล้ว ไปยุ่งหาอะไร พระเป็นพระ ธรรมวินัยเป็นธรรมวินัย กฎหมายบ้านเมืองเป็นกฎหมายบ้านเมือง

แต่เมื่อธรรมวินัยที่ประกอบด้วยความเมตตาเกี่ยวโยงของคนทั้งประเทศแล้ว นำเข้าไปสู่จุดนี้แล้วเป็นอันตรายต่อสมบัติ อันนี้แหละที่มันเอากันเข้าใจไหม งานของเราก็งานของชาติบ้านเมืองทั้งศาสนาก็รวมกันเป็นจุดใหญ่ที่จะออกต้านทานกัน นี่ละที่เราทำได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย เราทำทุกอย่างพิจารณาตามหลักธรรมหลักวินัย เราไม่ให้เคลื่อนคลาดจากหลักธรรมหลักวินัยนะ ทำตามนั้นทั้งนั้น เวลาชาติบ้านเมืองที่ผ่านมานี้เราก็ทำแบบนี้ถูกต้อง ทีนี้มาเกี่ยวกับเรื่องศาสนา นี้ก็จะมาพังเหยียบหัวพระพุทธเจ้าซึ่งเป็นที่เทิดทูนของคนไทยทั้งประเทศ เราอยากพูดอย่างนั้น แล้วใครจะไปยอม ตั้งแต่หัวเราเองใครจะมาเหยียบก็มาเหยียบซิ ยกเว้นให้แต่หมัดกับเหาเข้าใจไหม เหามันขึ้นขี้ใส่ด้วยเราก็ไม่ว่า แต่ตีนคนที่จะขึ้นมาเหยียบนี้มาว่างั้นเลยเข้าใจไหม

รักษากันเทิดทูนเท่าไร พระพุทธเจ้าศาสดาองค์เอกจะว่าไง ใครจะมาเหยียบหัวพระพุทธเจ้าได้วะ ถ้าคนไทยไม่ตายกันทั้งชาติแล้วเหยียบไม่ได้ว่างั้น นี่อันหนึ่งที่มันออกรับกันอย่างรุนแรงด้วยความถูกต้องดีงาม ไม่ได้ผิดนี่ การต้านทานมากน้อยไม่ผิด ธรรมวินัยกางตลอดเวลาที่จะเคลื่อนไหวไปมายังไง เทียบกับหลักธรรมหลักวินัย กฎหมายบ้านเมืองเป็นยังไง เอาเข้ามาตรงไหนมันมีแง่ได้แง่เสียต่อกัน เราแยกเราแยะตลอดเวลา พอเสร็จแล้วสั่งการลงไป ๆ เมื่อเด็ด เด็ดเลย เราบอกอย่างนี้นะ

นี่ก็ให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่า เราเสียสละต่อชาติไทยของเราและศาสนาขนาดไหน อะไรเข้ามาแตะไม่ได้ เวลาเราอยู่ในจุดศูนย์กลางนี้จะเข้ามาแตะไม่ได้ ถ้าคอเราไม่ขาดเสียก่อนแตะไม่ได้นะ นี่เราพยายาม ทีนี้ของเราก็ค่อยเป็นค่อยไป ให้พากันพยุงกันอุตส่าห์พยายาม ที่ไหน ๆ ก็ตามเถอะขอให้ชาติไทยของเรามีความอบอุ่นด้วยจุดศูนย์กลางคือคลังหลวงของเรา มีทองคำเป็นตัวประกันแล้วเราก็เป็นที่พอใจอบอุ่น เงินทองข้าวของอยู่ในกระเป๋าของเราเราใช้ประจำวันของคนทุกคน ถึงจะหมดจะสิ้นเปลืองไปก็ไม่ทำเราให้ล่มจม แต่คลังหลวงของเราหมดไปไม่ได้นะ จมทันทีเลย ให้เอาอันนี้มาเป็นตัวประกัน เงินในกระเป๋าเราหมดไม่จม แต่สมบัติคลังหลวงหมดเมื่อไรจมเมื่อนั้น ให้พากันรักสงวนตรงนี้ให้ดีนะ เอาละพอวันนี้พูดเพียงเท่านั้น

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร ทาง internet
www.luangta.com