เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๓

(ผู้ฟังเทศน์ประมาณ ๑,๐๐๐ คน)

สรุปทองคำวันที่ ๒๓ เมื่อวานนี้ได้ ๑๒ บาท ๒๕ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๕๒๑ ดอลล์ สำหรับเช้านี้ได้ทองคำ ๑ กิโล ๑๐ บาท ดอลลาร์ ๒๐๐ ดอลล์ เงินสด ๑๕๐๐๐๐ เขาทำบุญอุทิศน้องสาวสุดท้องของหลวงตาตาย ลูกเขาด้วย เขาทำบุญอุทิศกัน ตายไล่เลี่ยกันเขาเลยทำบุญอุทิศพร้อมกันเช้านี้ เพิ่มขึ้นทุกวัน ๆ

ขอให้ทุก ๆ คนตั้งอกตั้งใจนะ ชาติไทยเราจะขึ้นด้วยอำนาจแห่งธรรมคือศาสนา ศาสนาพุทธของเราเป็นศาสนาที่เลิศเลอในสามแดนโลกธาตุนี้ ไม่มีศาสนาใดเสมอเหมือน เพราะผู้เป็นเจ้าของศาสนาเป็นผู้สิ้นกิเลส เป็นศาสดาองค์เอกด้วยกันทุกพระองค์ พระพุทธเจ้ามีจำนวนมากน้อยเพียงไรเป็นศาสดาเอก เป็นผู้สิ้นกิเลสทั้งนั้น ศาสนานอกนั้นเราไม่ได้เหยียบย่ำทำลาย เราพูดตามหลักความจริง เป็นศาสนาของคลังกิเลสว่างี้เลย ผู้เป็นเจ้าของศาสนาเป็นผู้มีกิเลส ความมีกิเลสต้องไม่สม่ำเสมอ ไม่เป็นธรรมล้วน ๆ และมีพลาดมีพลั้ง มีลูบ ๆ คลำ ๆ เห็นแก่ตัวเป็นสำคัญ สำหรับศาสนาของท่านผู้สิ้นกิเลสจะไม่มีคำว่าเห็นแก่ตัวเลย ความเสมอภาคนั่นคือธรรม

นี่ศาสนาพุทธของเราเป็นศาสนาที่เลิศเลอ เรามีวาสนาจึงได้มาเทิดทูนพุทธศาสนาของเราไว้ในดวงใจของเรา เพราะฉะนั้นจงพากันเชื่อ ให้พากันน้อมปฏิบัติตามคำสอนของท่านที่สอน เวลานี้ก็หลวงตากำลังนำออกประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ก็ยังมีสักขีพยานคือยังมีผู้นำอยู่ ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ให้ดำเนินตามหลักธรรม หลักศาสนา

เรื่องของกิเลสนั้นเราเคยเห็นแล้ว ฉิบหายป่นปี้ตลอดมา เวลานี้กิเลสกำลังออกทำงานในเมืองไทยของเรา มันทำงานที่จะให้เมืองไทยจมได้จริง ๆ นี่อำนาจของกิเลส ความโลภได้เท่าไรไม่พอ โกยลงไป ๆ ทะเล ทีแรกก็พุงหลวง เข้าไปหาพุงหลวงตัวเอง ทีนี้ก็พาพี่น้องชาวไทยจมลงทะเลหลวง อันนี้สำคัญมากนะ ความโลภ ความเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่ได้ กลายเป็นความตะกละตะกลาม กินไม่อิ่มกินไม่พอ คว้าเรื่อย ๆ สุดท้ายก็จมไปได้ทั้งเมืองไทย นี่คือเรื่องของกิเลสให้พากันจำเอาไว้

ไม่เคยพาใครให้ได้รับความสุขความเจริญแม้น้อยนะกิเลส อย่างมากก็เหยื่อล่อนิดหน่อย ไม่มีเหยื่อล่อปลาก็ไม่ติดเบ็ดล่ะซิ เขาตกเบ็ดเขาต้องมีเหยื่อล่อ กิเลสมันฉลาดขนาดไหน เกินกิเลสได้เหรอ นั่นละเหยื่อล่อ ๆ จึงมีสุขเพราะเหยื่อล่อนิดหน่อย จากนั้นมีแต่เบ็ดล้วน ๆ เกาะปาก ๆ พวกเรานี่พวกเบ็ดเกาะปาก เราขี้เกียจที่จะไปปลดเบ็ดออก ลูกศิษย์ของเราใต้ถุนศาลามีแต่เบ็ดเกาะปากเต็มปากไปหมด ถูกกิเลสล่อ เราเองมันเกาะข้างหลังก็ไม่รู้นะ เรามัวแต่ไปปลดเบ็ดออกจากปากเขา เบ็ดอยู่หูเรานี้ไม่ทราบกิเลสมันมาเกาะตั้งแต่เมื่อไรเราก็ไม่ทราบนะ นี่ละเรื่องของกิเลสมันเหยื่อล่อ ๆ โลกนี้ให้ฟังให้ชัด ๆ นะ

นี่ถอดออกมาจากหัวใจ ดูหมดแล้วจึงมาพูด ผิดไปที่ไหน โลกนี้จุดไหนที่มีความสุขสงบเย็นใจ เอ้า สามแดนโลกธาตุนี่ว่ามาเลย ถ้าไม่มีธรรมเข้าแทรก อำนาจของกิเลสนี้จะพาคนมีความสุขความเจริญ รื่นเริงบันเทิง เป็นความสมบูรณ์พูนผล อย่าหวังว่างั้นเลย เมืองไหนก็ตาม โลกไหนก็ตาม ประเทศไหนก็ตาม เมืองใหญ่ขนาดไหนนั้นละกองทุกข์ยิ่งใหญ่ สมบัติเงินทองมากน้อยเพียงไร นั้นละกองทุกข์อยู่ที่นั่น จิตใจจะพะวักพะวนทุกสิ่งทุกอย่างสงวนรักษา นอกจากนั้นยังหามากว้านมาอีก ๆ

ยิ่งประเทศใหญ่โตเท่าไรลองไปถามซิ เวลานี้เธอเป็นประเทศใหญ่โต อำนาจบาตรหลวงใหญ่โตนี้ เธอพอแล้วเหรออำนาจนี้ โอ๋ ยังไม่พอ ประเทศนั้น ๆ ยังไม่ได้ ๆ สิ่งของประเทศนั้นยังไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างดึงออกไปหมด ดึงเข้ามาเป็น อย่างน้อยเป็นนโยบายของมัน มาหลอกมาล่อประเทศนั้นประเทศนี้ เพื่อมันจะกลืน เพื่อมันจะกินเป็นเจ้าอำนาจ มีแต่เรื่องของกิเลสทั้งนั้นนะ ประเทศใหญ่เท่าไรนั่นละกองไฟใหญ่

เราอย่าเข้าใจว่าประเทศนั้นมีความเจริญถ้าไม่มีธรรมเข้าแทรกนะ ถ้ามีธรรมเข้าแทรกอยู่ที่ไหนดีหมด อยู่ในป่าก็ดีอยู่ในป่า ในเขาก็ดีอยู่ในเขา ถ้ามีธรรม ความเย็นอยู่กับหัวใจ อยู่กับธรรมนะ ไม่ได้อยู่กับวัตถุสิ่งของเงินทองที่กิเลสไปกว้านหามา เพราะฉะนั้นอย่าพากันสงสัยว่าโลกอันนี้จะเจริญรุ่งเรือง มีความผาสุกเย็นใจ เพราะอำนาจของกิเลสพอกพูนหัวใจ มีแต่ความทุกข์ความเดือดร้อนด้วยกันทั้งนั้น

กิเลสไม่เคยทำใครให้มีความสุขความสบาย มีแต่เหยื่อล่อ ๆ วางไป ๆ เบ็ดเกาะไปเรื่อย ๆ ตลอดตั้งกัปตั้งกัลป์ เกิดตายเหล่านี้มีแต่อำนาจของกิเลสเป็นเหยื่อล่อ เดี๋ยวนี้ยังไม่ตายนะอยากเกิดแล้ว อยากเกิดเป็นนั้นเป็นนี้ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ตาย แล้วยมบาลเขาหัวเราะจะตาย ทั้งโคตรทั้งแซ่มึงจะลงนรก มึงยังอยากจะไปนั้นไปนี้อยู่เหรอ เขาจะกระตุกเอา ถ้าเป็นหลวงตาบัวเป็นยมบาลจะไปฟาดมันหมดทั้งโคตรทั้งแซ่ ทั้งโคตรทั้งแซ่มึงจะไปนรกทั้งหมด มึงยังจะเป็นบ้าร่ายมนต์อะไรอีก ว่าอยากจะขอไปเกิดนั้นเกิดนี้ พวกบ้าเขาจะว่าอย่างนั้น บ้าสด ๆ ร้อน ๆ

ฟังให้ดีนะกิเลสเป็นอย่างนี้ พี่น้องทั้งหลายทราบนะ คำว่าพอไม่มี กิเลสเป็นตัวบกพร่องที่สุด ธรรมเป็นธรรมชาติที่พอตัวตลอด มีขั้นไหนพอทั้งนั้นธรรม ธรรมพอไปเป็นขั้น ๆ เมื่อพอเต็มที่แล้วเรียกว่าพอ อย่างนิพพานแปลว่าเมืองพอ นิพพานหรือธรรมธาตุ นี่พอสุดยอดแล้ว นี่เรียกว่าธรรม อยู่ที่ไหนพอ เย็นใจสบายใจ พอขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้ากิเลสได้มากได้น้อยเสริมไฟแล้วนะ เอาเชื้อมาเสริมไฟ ได้มากเท่าไรยิ่งเสริมมากขึ้น ๆ เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี นั้นมหันตทุกข์กองอยู่ในนั้นหมด

อำนาจนี่ละตัวสำคัญ มันดีดมันดิ้นเพื่ออำนาจ ควบคุมไปทุกแห่งทุกหนอำนาจนี้ แล้วมันก็ดีดละซิ ความหิว นี่ละกิเลสมันบกพร่องตลอดเวลา เอาอะไรให้มันอย่าเข้าใจว่าจะพอนะเรื่องเอาให้กิเลส เหมือนเอาเชื้อไฟไสเข้าไฟ เป็นยังไงไฟพอกับเชื้อไหม ไม่พอกับเชื้อเท่าไร กิเลสก็ไม่พอกับเชื้อกับเหยื่อของมันเหมือนกัน เหยื่อของมันก็พวกสัตว์ทั้งหลายนี่ละ อันนั้นก็ดี อันนี้ก็ดี หลอกมา ๆ เรื่อย เผาเรื่อย ๆ นี่โลกหาจุดหมายปลายทางไม่ได้ถ้าไม่มีธรรม จงพากันฟังเสียงธรรม

เวลานี้บ้านเมืองของเราจะล่มจมนี้เพราะอะไร ก็เพราะกิเลสทั้งนั้น เราไม่พรรณนาไปมากคำว่าเพราะกิเลส มีความโลภเป็นต้นว่างั้นเลย ความโลภเป็นใหญ่เป็นโต นี่ละมันกว้านไปหมดแล้วจมได้นะ ธรรมต้องแทรกเข้าไป ๆ

เราพยายามช่วยเต็มกำลังความสามารถทุกอย่าง ช่วยพี่น้องทั้งหลาย ขอให้ฟังเสียงธรรมนะ เสียงกิเลสนี้เสียงไหน ๆ มันมีเคลือบน้ำตาล เสียงไหนจะนิ่มนวลอ่อนหวานไพเราะเพราะพริ้งประจบประแจง อยู่ฉากหลังมันคืออะไร นั่นละอยู่แบบฉากหลัง ข้างหน้านี้เป็นเหยื่อเคลือบน้ำตาล ประจบประแจง เลียแข้งเลียขา แม้ที่สุดหมาก็ไปเลียมันได้ เพราะอยากได้ดิบได้ดี อยากให้เขาเห็นอกเห็นใจ ขอต่อการต่องาน เพื่อจะดำเนินงานอย่างนั้น ดำเนินงานอย่างนี้ ขอเรียกร้องความสนใจ สมมุติว่าบกพร่องไปก็ขอแก้ตัว ๆ แก้ตัวกับแก้แค้นมันอยู่ด้วยกันเห็นไหม ขอแก้แค้นว่างั้นเลย

เวลานี้ยังไม่สมใจจะกลืนบ้านกลืนเมือง ยังไม่สมใจ จะขอแก้แค้น จะขอแก้มือเป็นคำประจบประแจง ให้จำเอาทุกคน นี่ละความประจบประแจงของยาเคลือบน้ำตาลมันมาแบบนี้ ความจริงมันเพื่อแก้แค้น จะแก้แค้นให้สมใจ เวลานี้ยังไม่สมใจ ประจบประแจง เลียแข้งเลียขาไปก่อน นี่ละเรื่องกิเลสเป็นอย่างนี้ เรื่องธรรมก็ต้องรู้กันอย่างนั้นซิ มันออกแง่ไหนธรรมรู้ทันที ๆ ประจบประแจง เลียแข้งเลียขาแบบไหน ประจบประแจง เลียแข้งเลียขาเพื่อหลอกโลกให้ล่มจม มันก็รู้ เลียแข้งเลียขาแบบไอ้ปุ๊กกี้ก็รู้ ไอ้ปุ๊กกี้เราไปไหนมามันจะกระโดดขึ้นเลียแข้งเลียขา นี่เขารัก เขาเลียแข้งเลียขาแบบรัก อันนั้นเลียแข้งเลียขาแบบจะกลืน มันต่างกันนะ

ให้ฟังเสียงธรรมนะ อย่าพากันหัวหดอยู่เหมือนเต่านะ เมืองไทยเราไม่ใช่เมืองเต่า ให้ฟังให้ดีนะคำนี้ อะไร ๆ ที่จะเป็นเรื่องที่จะเจริญรุ่งเรือง จะแน่นหนามั่นคง ซึ่งเรานี้เองเป็นเจ้าของของสมบัติในชาติไทยของเรา เราต้องมีความอาจหาญชาญชัย เหมือนเขารักษาสมบัติในบ้านของเขา ใครมาแตะไม่ได้นะ ตาสีตาสาก็ตามเขารักเขาสงวน เขาทรงอำนาจไว้เต็มตัวโดยหลักธรรมชาติของเขา ใครมาแตะไม่ได้นะ เขารักษาสมบัติของเขา เป็นยังไงอาจหาญไหม

นี่สมบัติของชาติไทยทั้งชาติ ใครจะมายื้อแย่งแข่งดีแบบไหน จะมาเอาแบบไหน เราเป็นเจ้าของสมบัติของคนไทยทุกคน ต้องต่างคนต่างเข้มงวดกวดขันในการรักษา อาจหาญชาญชัย เสียสละเพื่อการรักษาสมบัติของตน เพื่อชาติไทยของเรามีความแน่นหนามั่นคงมากขึ้น ๆ โดยลำดับ หรือคงเส้นคงวา อย่าเอากระดองเต่ามาใช้นะ ชาติไทยไม่ใช่ชาติเต่าหัวหดอยู่ในกระดอง กลัวโจรกลัวมารกลัวผู้ร้ายชายโจร โดยไม่คำนึงถึงว่าเราเป็นเจ้าของสมบัติ สุดท้ายก็จะยกสมบัติให้เขา ให้โจร ตั้งแต่เขายังไม่เข้ามาในเขตบ้านของเรา ยกให้เขาเลย เสร็จ คือเขียนใบเสร็จให้เลย นี่เมืองไทยของเราให้ระวังตรงนี้นะ อย่าหัวหด

เราเป็นผู้มีสิทธิมีอำนาจรักษาสมบัติของเรา ทุกคนในชาติไทยของเรา ๖๒ ล้านคนเป็นเจ้าของสมบัติแห่งชาติไทยของเรา เฉพาะอย่างยิ่งคลังหลวง มีสิทธิมีอำนาจที่จะรักษา และด้วยความอาจหาญชาญชัย ไม่ได้หัวหดอยู่ในกระดองเหมือนหัวเต่านะ อย่าให้มี หัวหดในกระดองเหมือนเต่า เราไม่ใช่เต่านะ ให้เป็นคนเข้มงวดกวดขัน หูดีตาดี คิดอ่านไตร่ตรองทุกอย่าง อาจหาญชาญชัยต่อสิ่งที่เป็นผลประโยชน์ อะไรที่จะมาเป็นภัยต่อชาติของเรา อาจหาญชาญชัยที่จะต่อสู้ อย่างนั้นจึงเรียกว่าชาติไทย ไม่ใช่ชาติเต่าอยู่ในกระดอง กลัวโจรกลัวมารใช้ไม่ได้นะ วันนี้พูดเพียงแค่นี้เสียก่อนนะ ไม่พูดมากละ

นี้เตือนพี่น้องชาวไทยเรา อย่าหัวหดในกระดองเหมือนเต่านะ เวลานี้เราเป็นผู้รักษาชาติไทยของเรา แล้วยังกำลังมีเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างเรียกว่า เข้าขั้นใหญ่หลวงก็ได้ในชาติไทยของเรา เราต้องเป็นตัวของตัวทุกคน ๆ ออกสนามรบ อย่างน้อยรบกับความจน มากกว่านั้นรบกับโจรกับมาร ที่จะมาเป็นข้าศึกศัตรูต่อสมบัติเงินทองข้าวของของพี่น้องชาวไทยเรา มีคลังหลวงเป็นต้น เราต้องอาจหาญชาญชัยต่อสู้ คอขาด-ขาดไปเลย สมชื่อสมนามไม่เสียศักดิ์ศรีกับเราเป็นเจ้าของแห่งสมบัติเหล่านี้ แล้วหมอบราบ ๆ แบบเต่าในกระดองใช้ไม่ได้เลยนะ พากันเข้าใจ วันนี้มีเท่านั้นละ

นี่เตือนพี่น้องชาวไทยให้รู้ เวลาขึ้นสนามเหมือนกันกับนักมวยเขาต่อยกัน เขาไม่ได้กลัวกันนะนักมวยบนเวที ไอ้คนที่คอยจะเฮกับใครแพ้ใครชนะ อันนี้เมืองไทยเราอย่ามาคิดใครแพ้ใครชนะนะ ผิดทั้งเพเลย ขึ้นเวที เราอยู่บนเวทีตลอดเวลารักษาสมบัติของเรา ใครเก่งให้โดดขึ้นมาถ้าไม่อยากหงายหมาลงไป โดดขึ้นมาก็ใส่ผางเดียวหงายหมาเลย เพราะเราเป็นเจ้าของสมบัติ โผล่ขึ้นมาได้หรือ อาจหาญได้เหรอ เอาละให้พร

นี่ละถึงได้เตือนพี่น้องชาวไทย ให้เข้มแข็งนะ ศาสนาเอาขึ้นไม่ได้ไม่มีนะ บอก กิเลสจะไม่ยอมอ่อนข้อ กิเลสไม่เคยอ่อนข้อต่อใครทั้งนั้น หมุนติ้ว ๆ ทั้งบนดิน ทั้งใต้ดิน หมุนตลอดเวลา จำให้ดีคำนี้ หมุนเพื่อทำลายชาติไทยของเราไม่ใช่หมุนเพื่ออะไร กิเลสต้องหมุนเพื่อทำลาย หมุนเพื่อส่งเสริมไม่มีคำว่ากิเลส ถ้าธรรมส่งเสริม มีมากมีน้อยส่งเสริมทั้งนั้นแหละธรรม จึงเป็นคู่ต้านทานกันมา ถ้าไม่มีธรรมนี้จม โลกไม่มีความหมาย

บ้านแพงรู้สึกว่าจะได้รับสงเคราะห์จากเรามาก เหมือนว่าเป็นกรณีพิเศษ รากฐานก็คือว่าวัดนี้พ่อแม่ครูอาจารย์มั่นเรามาพักภาวนาที่นั่น ถึงมีวัดขึ้นที่นั่น คือแต่ก่อนวัดนี้อยู่กลางดง ห่างจากตัวอำเภอไปตั้ง ๒๐ กิโล เป็นดงทั้งหมดมาเลย อันนี้อยู่กลางดง พ่อแม่ครูจารย์เราไปพักภาวนาที่นั่น แล้วก็เลยเป็นวัดขึ้นมา นี่ละพอว่าพ่อแม่ครูจารย์มั่นอยู่ที่ไหน เราจึงต้องติดตาม ๆ วาสนาบ้านแพงก็มาได้พ่อแม่ครูจารย์มั่นที่เราไปสร้างให้ มีเมรุ กุฏิสมภารนั่นก็ล้านกว่า เมรุใหญ่ ๒ เตาเราให้ ๖ แสน ระยะนั้นเขาบอก ๖ แสนเราก็ให้ ๖ แสนเลย จากนั้นเวลาสร้างธรรมดามันต้องขึ้นเรื่อยแหละ เศษให้หาเอา เราให้เพียง ๖ แสน ศาลาใหญ่เขาช่วยเฉพาะเครื่องมุงเท่านั้น นอกนั้นเป็นเราหมดเลย มากไหมพิจารณาซิ เพราะฉะนั้นบ้านแพงจึงได้มากกว่าเพื่อน บางปีเรายังไปทอดกฐินให้อีกนะ ทั่วประเทศไทยเราไปทอดกฐินให้ใคร แต่อยู่ ๆ ก็ไปทอดบ้านแพงก็แปลกอยู่นะ ได้เงินตั้งหลายล้านบาท กฐินสองวัดด้วย วัดข้างบน วัดข้างล่าง เอาละไปละ

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com