เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๓

(ผู้ฟังเทศน์นักเรียน ร.ร.ค่ายประจักษ์ ๑๐๐ คน ประชาชน ๔๐๐ คน)

เมื่อวานนี้ทองคำได้ ๔ บาท ๕๗ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๙๐ ดอลล์ วันนี้ได้ทองคำ ๔๓ บาท ๒๕ สตางค์(น้องสาวหลวงตาถวายเนื่องในวันเกิด) เอ้อ ใครไปเอาหนังสือที่ทางธนาคารส่งมาเมื่อวานนี้จะอ่านให้ทราบทั่วถึงกัน เมื่อวานนี้ทางธนาคารส่งมา ธนาคารชาติ มันจะต้มหรืออะไรเรายังไม่แน่นะ เราไม่ได้เชื่อง่าย ๆ พวกโกงบ้านโกงเมืองทำลายบ้านเมือง ไม่เคยคาดเคยคิดว่าพวกนี้จะมาเป็นอย่างนี้ได้ เป็นผู้นำยังกลับกลายจะมากลืนชาติบ้านเมือง แม้ที่สุดศาสนาหลวงตาบัวก็จะถูกกลืนอีกด้วย เราจึงไม่ได้ไว้ใจตั้งแต่บัดนั้นมาจนกระทั่งบัดนี้

เอ้า อ่านให้ได้ยินทั่วถึงกันซี เรื่องนี้เป็นสมบัติของชาติ ความได้ความเสียกระเทือนทั้งชาติ ต้องอ่านให้ชาติฟังทั่วถึงกันซี ใครผิดใครถูกก็รู้กัน (มีผู้อ่านหนังสือจากธนาคารชาติถวาย กล่าวถึงการนำทองคำและเงินดอลลาร์สหรัฐอเมริกา เข้าบัญชีทุนสำรองเงินตราของธนาคารแห่งประเทศไทยตามลักษณะของคำว่า ทุนสำรองเงินตราตาม พ.ร.บ.เงินตรา พ.ศ. ๒๕๐๑ แล้วเมื่อวันที่ ๓๐ ส.ค.๔๓)

นี่ละพากันทราบตามนี้ นี่เข้าแล้วเข้าตามจุดที่เราต้องการแล้วเวลานี้ เราจะต้องเอาให้ถึงที่สุดทุกอย่างเราทำเล่น ๆ ไม่ได้ คอนี้ขาดไปเลยไม่เสียดายยิ่งกว่าชาติบ้านเมืองและธรรม คือหัวใจของเราเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องติดตาม แล้วงานเหล่านี้ไม่ใช่งานของเราทำเอง มันก็มีล่าช้า คอยสอดคอยส่องคอยดูคอยสืบคอยถามเรื่องราว ทางนั้นก็ติดตามเรื่อย ๆ เราก็ค่อย ๆ ตามฟังไปเรื่อย ๆ แล้วได้ผลมาเป็นระยะ ๆ อย่างนี้ เพราะเราไม่เป็นผู้ทำงานเอง ลำบากนะ อันนี้เป็นทางของโลกเขาทำ เราเป็นผู้ควบคุมในหน้าที่การงานของเราซึ่งกำลังดำเนินอยู่เท่านั้นแหละ ด้วยความเป็นธรรมของเราอีก ความเป็นโลกอันหนึ่ง ความเป็นธรรมเป็นอันหนึ่ง

นี่เป็นอันว่าเข้าแล้วตามนี้ แต่เราเพียงรับทราบนะ เรายังไม่แล้ว เราจะต้องสืบเสาะให้เรียบร้อยจนเป็นที่ลงใจกับนักกฎหมาย สำคัญคือนักกฎหมายเอามายืนยันรับรอง อันอื่นเราไม่เอาเข้ามายืนยัน (เงินดอลลาร์ของหลวงตาที่มอบไว้ ๔ ล้าน ๒ แสน ทีนี้เขารวมดอกเบี้ยด้วยได้ ๔ ล้าน ๖ แสน) เอ้อ ดอกเบี้ยมันก็ขึ้น อย่างนี้ละเห็นไหม ผลของมันที่มีเสียไปตาม ก็เพราะเรื่องที่กีดที่ขวางไม่ให้สมบัติของชาติเข้าตามความมุ่งหมาย ตามเวล่ำเวลาที่ควร เงินเวลานี้ ๑ ล้านดอลล์ยังเข้าไม่ได้ อันนี้ก็ล่าช้าที่จะเข้าในจุดนั้น ทุกอย่างเลยล่าช้าไปหมด เป็นความกระทบกระเทือนทั่วประเทศไทย ทั้ง ๆ ที่ชาวไทยทั้งประเทศช่วยกันเต็มกำลังความสามารถ จะให้เป็นไปตามความมุ่งหมาย มันก็มีกีดมีขวางเสียเวล่ำเวลา ถ่วงเวล่ำเวลา แล้วกระทบกระเทือนด้วยเรื่องต่าง ๆ อีก เพราะเหตุนี้อีกไม่ใช่น้อย ๆ นะ นี่ละเรื่องอุปสรรคมันเป็นอยู่อย่างนี้

เพราะฉะนั้นเราถึงได้ประกาศตามนี้เลย เพราะเรื่องธรรมจะต้องตรงไปตรงมา เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นี่ความล่าช้าในสิ่งเหล่านี้ผลประโยชน์ก็ขาดไป ๆ อย่างนี้ละ แต่ยังไงมันจะเป็นไปตามนั้นละ ค่อยก้าวไปอย่างนี้เรื่อย ๆ ไป เพราะไม่ใช่คนคนเดียวทำงาน คนจำนวนมากทำงานรวมกันกว่าจะลงกันได้แต่ละครั้ง ๆ ลงเอยกันได้ก็ต้องกินเวลา สำหรับเราเองเราเป็นแต่เพียงผู้ชี้แนะหรือเป็นผู้นำเท่านั้น แล้วอะไร ๆ ก็สั่งเสียทางบรรดาผู้ทำงาน ทางโน้นก็ค่อยก้าวเดิน ๆ

เมื่อลงกันจุดไหนก็มาพูดให้เราฟัง เราก็นำออกเป็นระยะ ๆ เพราะไม่ใช่เราเป็นผู้ทำงานเอง กรรมการทั้งหลายก็ทั่วประเทศไทยนั่นแหละ ทำงานในการช่วยชาติคราวนี้ ค่อยฟังไปเป็นระยะ ๆ ไป อย่างไรก็ตามเรื่องเหล่านี้หลวงตาเป็นผู้ถือบังเหียนแต่ผู้เดียว จะติดตามทุกกระเบียดเลยไม่ใช่ธรรมดา เอาให้ทุกกระเบียด ไม่ได้ทำเล่น ๆ นี่วะ จะติดตาม ขัดตรงไหนก็พูดกันตรงนั้น ๆ เรื่อยไปดังที่ว่านั่นแหละ ก็มาลงจุดนี้ใช่ไหมล่ะ แล้วจึงเอาจุดนี้มาพิจารณากันอีกทีจนเป็นที่แน่ใจแล้วก็ลงเอยกันละ แล้วประกาศอีกทีนึง

อันนี้เพียงประกาศรับทราบจากทางธนาคารชาติส่งมาหาเรา ยอมรับตามที่เราต้องการ แล้วก็ลงตามนั้น นี่เราก็รับทราบตามที่เขาบอกมา แต่ยังไม่ได้ลงใจแน่นอน เพียงรับทราบไว้แล้วก็อ่านความรับทราบนี้ให้พี่น้องทั้งหลายทราบจากทางธนาคารเขาส่งมา เราเป็นผู้รับทราบเอาไว้ แล้วอ่านความรับทราบให้พี่น้องทั้งหลายทราบนี้

พวกเราก็หาเรื่อยอย่างนี้แหละ ไม่ถอย อันใดจะช้าเร็วไปบ้างเป็นธรรมดาของคนหมู่มาก พากันก้าวเดินไป เวลานี้ทองคำเข้าไปแล้วก็ ๑,๐๓๗ กิโลครึ่ง ที่ฝากไว้ไม่นับในนี้นะ ที่เข้าแต่ก่อนที่ว่าจะเข้าจุดนั้นมันเข้าไม่ได้ พลาดไปแล้ว กำลังเข้าจุดนั้น ส่วนที่ฝากไว้ไม่ได้เข้าเพราะไม่แน่ใจที่ผ่านไปแล้ว อันนี้ยังไม่ได้นับนะ ๑,๐๒๕ กิโลครึ่ง นี้ยังไม่ได้นับเข้าจำนวนนี้นะ แต่อยู่ในธนาคารนั้นแหละหากยังไม่ได้เข้าในจุดนี้ จึงไม่ได้รวมกันว่ามีจำนวนเท่านั้นในธนาคารชาติหรือว่าคลังหลวงเรา ยังแยกกันอยู่เวลานี้

แต่อย่างไรก็ตามที่เรากะไว้นั้น กะไว้ด้วยความคิดความอ่านเต็มกำลังความสามารถทุกอย่างแล้วค่อยนำมาประกาศให้พี่น้องชาวไทยเราทราบทั่วถึงกันว่า ทองคำที่วางไว้แล้วสี่พันกิโลนี้ เรียกว่าเป็นพื้นฐาน ไม่ควรจะให้ลดจากนี้ไปแม้แต่สตางค์นึง เสียศักดิ์ศรีของชาติไทยเราอย่างมากทีเดียว ขาดไปสตางค์นึง โลกจะทราบทั่วถึงกันหมดนะ ทองคำสี่พันกิโลขาดไปหนึ่งสตางค์ แสดงว่าชาติไทยของเราทั้งชาติไม่เต็มบาท นั่นเห็นไหม เราอยากขาดบาทขาดตาเต็งเหรอ ใครจะอยากขาด เอ้า เพิ่มเข้าไปซี นี่อันสำคัญ ส่วนได้มากกว่านี้ไม่เป็นไร แต่ต่ำกว่านี้ไม่ควรอย่างยิ่ง

ที่เคยเรียนให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่า เงินสด ๘๐๐ ล้านนั้นนี่ตายตัวแล้ว รอแต่จังหวะที่จะซื้อทองคำเข้าคลังหลวงเท่านั้น อันนี้เป็นคำตายตัวแล้วเราประกาศ เราตายไปแล้วจะต้องเดินตามนั้น อันนี้เราจะเอาขึ้นต่อยอดก็บอกแล้ว ไม่ให้ใครมานับเข้าในจำนวนสี่พันกิโล ต่อยอดแล้วก็คงไม่ต่ำกว่าหกพันกิโล เพราะ ๘๐๐ ล้านก็ไม่ต่ำกว่า ๒ ตัน แล้วอีก ๕๐ กว่าล้านมันก็จะค่อยได้มาเรื่อย ๆ จากเงินโอนมาของพี่น้องชาวไทยเรา แต่เวลานี้โอนน้อยมากทีเดียว ไม่ค่อยจะมีนะเดี๋ยวนี้ บัญชีที่ประกาศก้องมาได้เกือบ ๓ ปีนี้แล้ว นี่บัญชีเปิดให้โอนมาโดยไม่ต้องเสียค่าโอนใด ๆ จากธนาคารต่าง ๆ ที่ระบุไว้เรียบร้อยแล้วนั้น ใครมีศรัทธามากน้อยเพียงไรก็ให้โอนมาตามนั้น เข้าบัญชีนี้ ๆ นับวันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ดอกก็มีบ้างเล็กน้อย

เพราะเวลานี้ธนาคารเขาไม่ได้ให้ดอกมากนะ ทราบว่าเขาไม่อยากรับด้วยซ้ำไป เพราะเหตุไร อันนี้ก็พวกเรานั่นแหละดัดสันดานธนาคาร จะว่าใครมาดัด ก็พวกเราดัดสันดานธนาคาร ไปกู้ไปยืมเงินเขามาแล้วมาปลูกนั้นสร้างนี้แล้วจะคืนให้เขา ไม่มีอะไรจะคืนมีแต่ตึกร้าง ๆ เงินไม่มีคืนให้เขา ที่ไหนกู้ไปมีตั้งแต่ที่ดิน มีตั้งแต่สิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ เงินไม่ได้คืนให้ธนาคาร เขาก็เข็ดล่ะซี นี่พวกเราดัดสันดานเขา เข้าใจไหม มีแต่อยากร่ำอยากรวยอยากมั่งอยากมีแล้วก็จมไป ๆ เจ้าของจมไปนรกหลุมไหนก็ไม่รู้ เผาหัวเจ้าของนั่นแหละ

ทีนี้ใครจะไม่เข็ดหลาบล่ะ เมื่อกู้ยืมไปแล้วแทนที่จะได้มาพร้อมกับดอกผล กลับจมไปด้วยกัน จะไปยึดเอาอิฐเอาปูนก็เป็นอิฐเป็นปูนเสียไม่ใช่เงิน คนนั้นก็ยืม คนนี้ก็ยืม ได้มาก็มีแต่อย่างว่า พวกอิฐปูนหินทรายสถานที่ต่าง ๆ ไม่ได้เป็นตัวเงินมา เขาก็ต้องเข็ด เขาไม่ให้กู้ยืมเวลานี้ เมื่อไม่ให้กู้ยืมเงินในธนาคารนั้นก็ต้องเสียค่าดอกให้บรรดาผู้ไปฝากเงิน แต่ก่อนก็มีดอกสูงเพราะเขาเอาเงินนี้ออกหมุน ทีนี้เมื่อหมุนไปแล้วมันกลับมาเข้าเนื้อเขาเอง เขาก็ต้องหยุดอันนั้น ทีนี้เงินที่ฝากเขาก็ให้ค่าดอก ๆ ตลอดเวลา ตามธรรมดาเขาไม่อยากจะรับแล้วแหละเวลานี้นะ เพราะมีแต่ที่จะให้ค่าดอกอย่างเดียว ที่จะหมุนออกไปเป็นประโยชน์ไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว นี่ตามเรื่องราวที่เราทราบมาเป็นอย่างนั้น

นี่เราก็ทราบมาจากทางธนาคาร ไม่ใช่มาพูดสุ่มสี่สุ่มห้านะ นี่ละเงินเราจึงได้ดอกเพียงเล็กน้อย ได้ก็เอาไม่ได้ก็ไม่เอาจะว่าไง เราก็บอกตามมันได้เท่านั้นเอง เงินเราเวลานี้ก็ ๘๕๐ กว่าล้าน ค่อย ๆ เพิ่มมาเล็ก ๆ น้อยไปอย่างนั้น ส่วน ๕๐ กว่าล้านนี้เราก็ได้พูดไว้แล้ว เราพิจารณาแง่ไหนที่หนักเบาต่างกันยังไงบ้าง ถ้าหากว่าทางชาติบ้านเมืองของเรามีความจำเป็นหนักมาก เงิน ๕๐ กว่าล้านนี้อาจจะถอนออกมาช่วยก็ได้ เราแยกไว้สองนะ ถ้าหากพอถูไถกันไปได้เงินจำนวนนี้เราก็ไม่แตะอีก เราจะหมุนเข้าซื้อทองคำอีกเหมือนกัน เราเป็นคนพิจารณาแต่ผู้เดียวเพื่อชาติไทย จึงขอพี่น้องทั้งหลายได้ทราบตามนี้

ส่วนเงินที่ฝากไว้แล้วนี้ไม่เคยถอนนะ หากว่ามีความจำเป็นยังไงในเงินจำนวน ๕๐ กว่าล้านนี้ หลวงตาจะประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่า ถอนออกมาเท่าไร ด้วยความจำเป็นอะไรบ้าง เราจะประกาศให้ทราบ นี้เรายังไม่ได้ถอน เป็นแต่เพียงประกาศให้ทราบตามความจำเป็นหนักเบามากน้อยว่า จะควรถอนออกมามากน้อยเพียงไร หรือไม่ควรถอน ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบเท่านั้นเอง เงินจำนวน ๕๐ กว่าล้าน ส่วน ๘๐๐ ล้านนั้นไม่แตะแล้วเวลานี้ กรุณาทราบตามนี้ แล้วเราก็ได้ไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละ วันนี้ก็ได้แล้ว ทองคำได้ ๔๓ บาท ได้ไปทุกวัน ๆ ได้เพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ

กฐินปีนี้ก็ให้เป็นกฐินพี่น้องชาวไทยเราทั้งชาติเลย เป็นกฐินเพื่อชาติ ตั้งวัดป่าบ้านตาดเป็นศูนย์กลางที่รวบรวมสมบัติให้เป็นกฐิน แล้วเงินกฐินนี้เราก็จะน้อมเข้าสู่ทางด้านทองคำ ส่วนที่จะแยกออกไปเพื่อประชาชนเราคิดเป็นอีกแง่หนึ่ง ส่วนใหญ่เงินจำนวนนี้เราจะหมุนเข้าซื้อทองคำ เงินที่ว่ากฐินเพื่อชาตินี่นะ เราจะหมุนเข้าซื้อทองคำเป็นจำนวนมากหรือหนักมากกว่าปลีกย่อยนั้น กรุณาทราบตามนี้อีกเหมือนกัน กฐินนี้เป็นกฐินช่วยชาติเรา หมดทั้งประเทศเป็นเจ้าของ เป็นเจ้าภาพด้วยกัน สมบัติที่จะเอามาเป็นองค์กฐินนี้ก็เอามาจากกองกลางนี้ เอามาเป็นกองกฐิน เพราะฉะนั้นจึงว่ากฐินทั้งชาติทั้งหมด ไม่มีใครเป็นเจ้าภาพ ชาติไทยเป็นเจ้าภาพเท่านั้นเอง

ทองคำเราเป็นจุดสำคัญมากในชาติไทยของเรา ให้ฟังเสียงหัวหน้านะ หัวหน้าลงจุดไหนหนักให้ฟิตจุดนั้นให้มากทุกคน ๆ เพราะก่อนที่จะนำมาพูดนี้ไม่ใช่จะพล่าม ๆ ออกมา พิจารณาเรียบร้อยแล้วค่อยออก ๆ ทุกอย่าง ขอให้พิจารณาตามนี้ เช่นอย่างทองคำเรานี้ด้อยมาก ขอให้เร่งกันทุกคน ๆ ให้มีความเข้มแข็งขึ้น ถ้าทองคำเราเข้มแข็ง ชาติไทยของเราก็แข็งไปตาม ๆ กัน ถ้าทองคำของเราอ่อนชาติไทยของเราอ่อน แล้วอ่อนเปียก จม

เราอย่าเห็นแก่ความมั่งความมีของเราไปอวดชาติไทยที่กำลังจะล่มจมเวลานี้ ไม่เป็นประโยชน์อะไรเลย ให้ต่างคนต่างเสียสละมากน้อยเพื่อชาติไทยของเราจะแน่นหนามั่นคง เราจะได้อยู่ใต้ร่มชาติไทยของเราได้ผาสุกสบาย เรามีเงินมากน้อยเพียงไรก็ตามเถอะ ถ้าชาติไทยของเราเอนเอียงจะล่มจมไม่มีความหมายนะ เงินในกระเป๋าของเราไม่มีความหมายทั้งนั้นแหละ ความหมายอันใหญ่หลวงอยู่ที่คลังหลวง เพราะฉะนั้นเราจึงได้เตือนเสมอ เฉพาะอย่างยิ่งคือทองคำ จากนั้นก็ดอลลาร์ ดอลลาร์ก็เป็นเครื่องหนุนดังที่เคยพูดแล้ว ทองคำก็หนุน ดอลลาร์ก็หนุนชาติไทยของเรา เราต้องคิดเต็มหัวใจทุกคน ๆ

หลวงตาไม่มีจึงต้องประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ถ้ามีนี้ โอ๋ย โกยไปไว้เต็มคลังหลวง ดีไม่ดีสร้างคลังหลวงใหม่โน่นว่าไง ทองคำหลวงตาเต็มแล้ว ดอลลาร์กำลังไหลมาเวลานี้ ให้รีบจัดการสร้างโรงดอลลาร์ ก็จะว่าอย่างนั้น แต่นี้มันไม่มีจะว่าไง มันจำเป็นมันไม่มี ถ้ามีเอาจริง ๆ แหละเรา เพราะพร้อมอยู่ตลอดเวลา ไม่บกพร่อง นี่ที่ว่าช่วยชาติ คือพี่น้องชาวไทยทั้งหลาย เราถอดหัวใจของเราหมดเลย เราช่วย เหมือนเราถอดหัวใจเราเพื่อมรรคผลนิพพาน เต็มเม็ดเต็มหน่วย เป็นกับตายทิ้งไว้ข้างหลัง ความมุ่งต่อมรรคผลนิพพานต้องก้าวหน้า ๆ ตลอดเวลา

หลังจากนั้นลงจากเวทีนี้ก็ช่วยชาติบ้านเมือง คือความจนตรอกจนมุม ด้วยอำนาจของศาสนาของธรรมที่เคยได้ผลมาแล้ว นับแต่พระพุทธเจ้าลงมาถึงสาวก นี้ก็องค์เลิศเลอ ไม่มีองค์ไหนบกพร่องเลย พอธรรมเข้าครองใจพระพุทธเจ้าก็เลิศเลอ พระสงฆ์สาวกเลิศเลอด้วยกัน ๆ ถ้ากิเลสเข้าครองใจจมปึ๋ง ๆ เลยนะ มันต่างกัน

เพราะฉะนั้นอย่าพากันสั่งสมกิเลสตัณหาให้มากมาย เพราะเท่าที่เป็นมานี้ก็ประกาศแล้วในชาติไทยของเรา คราวนี้จะจมเพราะอำนาจของกิเลส ความเห็นแก่ได้ เห็นแก่ความตะกละตะกลาม กินไม่เลือก ๆ กลืนไปหมด ๆ ชาติไทยเราจะถูกกลืนจมไปด้วยกัน นี่อำนาจของกิเลสมันไม่มีเมืองพอ เพราะฉะนั้นจึงต้องอาศัยศาสนาอาศัยธรรมขึ้นมารื้อฟื้น ไม่งั้นไม่ได้นะ เพราะฉะนั้นจึงว่าให้ฟังเสียงศาสนา ฟังเสียงกิเลสก็ฟังมานานแล้ว ผลของมันคือกำลังจะล่มจมเวลานี้ เอนเอียงเอามากทีเดียว ให้ฟังเสียงอรรถเสียงธรรม ฟังเสียงหัวหน้า ธรรมนี้จะไม่มีผิดพลาดแหละ ตรงไปตรงมา แน่วเลย

การติดหนี้ติดสินเขาพะรุงพะรังทั่วเมืองไทย แล้วแบกหนี้สินทั้งนั้น ฟังซิเป็นของเล่นเมื่อไร เราจึงได้เตือนทางรัฐบาล เพราะรัฐบาลเป็นรัฐบาลของชาติ เราก็ในนามของชาติของศาสนาด้วย ได้เตือนรัฐบาลเราด้วยความหวังดี เพราะท่านเหล่านี้เป็นผู้ที่จะนำชาติบ้านเมือง จึงเตือนผู้นำ อย่าได้ทำสุ่มสี่สุ่มห้า การกู้การยืมเขามาบำรุงชาติไทยของเรานี้เท่ากับเอาไฟมาเผาเสียมากต่อมากนะ กู้มามากน้อยเพียงไร หนี้ก็มาพร้อมกัน ดอกเบี้ยที่จะขยี้ขยำชาติไทยของเราก็มาพร้อมกัน ๆ นี่ละเหยียบลง

เท่าที่แบกหามอยู่เวลานี้ก็แทบจะเป็นจะตายแล้ว จนจะไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัวแล้ว ยังจะไปหากู้หายืมเอามาอีก จากที่ไหน ๆ อีก ขอให้พิจารณาให้ดีนะ เราเป็นหัวใจของชาติขอให้พิจารณาด้วยดี อย่าได้ทำสุ่มสี่สุ่มห้า ด้วยเห็นแก่ได้ เห็นแก่ร่ำแก่รวย ความตะกละตะกลาม นี้แหละมันกลืนบ้านกลืนเมืองมานานแล้ว แล้วมีมากกลืนมากเอาให้ล่มจมได้ ด้วยความตะกละตะกลามเห็นแก่ได้แก่ร่ำแก่รวย เห็นแก่พุงของตัวเอง พุงคนนั้น พุงคนนี้ จับหัวกันก็มีแต่พุงใหญ่ ๆ ทำลายชาติได้อย่างสบายมาก ไม่ได้มีหลายคนละผู้ที่ทำลายชาติ พวกพุงใหญ่ ๆ อาศัยอำนาจกฎหมายบ้านเมืองนั้นมาเป็นฉากหน้า แล้วอำนาจเถื่อน ๆ มันก็อยู่ข้างหลัง ดินเหนียวติดหัวว่าตัวมีหงอน กลืนไป ๆ สุดท้ายจมได้ ให้พากันพิจารณาอันนี้ให้มาก

ผู้นำสำคัญมากนะ การกู้การยืมไม่ควรจะกู้จะยืม เราไม่มีอะไรเราไม่ติดหนี้เขา ดีกว่าที่เราติดหนี้เอามาประดับร้านเฉย ๆ ไฟเผาหัวใจทั้งประเทศไม่สมควรเลย เราไม่ได้ติดหนี้แต่ไฟหนี้ไม่มาเผาเรายังดีกว่า คนจนไม่ติดหนี้ คนมีติดหนี้พะรุงพะรัง ใครจะมีความสุขมากน้อยต่างกัน คนมีที่ติดหนี้เขานั่นละคือไฟเผาหัวมัน คนจนไม่ติดหนี้ คนนี้สบาย อยู่ใต้ร่มไม้ชายคาที่ไหนอยู่ได้สบาย

อย่างพวกตาสีตาสาอยู่ตามท้องไร่ท้องนา ไม่ค่อยติดหนี้ติดสิน พวกนี้จะทุกข์ทางร่างกาย วิ่งเต้นขวนขวายหาเช้ากินเย็นตามประสีประสาของเขา แต่เขาไม่ได้แบกหนี้แบกสินทางหัวใจให้เป็นไฟเผาหัวใจ เหมือนพวกที่ตะกละตะกลามเห็นแก่ได้เห็นแก่ร่ำแก่รวย มีเท่าไร ๆ มาประดับร้าน ๆ อยากให้เขาว่าตัวมั่งตัวมีตัวดีตัวเด่น ความจริงมันมีแต่หนี้แต่สินเอาไปประดับร้าน ภายในร้านมีแต่ฟืนแต่ไฟเผาหัวใจมันตลอด ระโยงระยางไปหมดนะเวลานี้

เราอย่าเข้าใจว่าพวกเศรษฐี กุฎุมพีจะมีความสุข ไม่ได้มี เอาธรรมจับเข้าไปเห็นหมด นี่ละธรรมพระพุทธเจ้ามีลี้ลับที่ตรงไหน เอามาประดับร้านเฉย ๆ ไปที่ไหนสวยงามหรูหราฟู่ฟ่า ด้วยสินค้าสิ่งที่เอามาขายต่าง ๆ เต็มไปหมด ๆ แล้วฉากหลังมันมีอะไรอยู่นั้น ไปกู้ไปยืมเขามาเท่าไร ๆ มาประดับร้าน นั่นฉากหลัง ธรรมดูเข้าไปหมดก็เห็นหมด ก็มีแต่เครื่องประดับร้าน ความสุขจริง ๆ ซึ่งควรจะเป็นเจ้าของร้านไม่มี มีแต่ฟืนแต่ไฟเผาไหม้ออกไปเลย

เพราะฉะนั้นจึงว่าไม่ควรกู้ยืมเขา เรามีอะไรเราใช้ตามเกิดตามมีของเรา ใครจะดูถูกเหยียดหยามก็ช่างเขาซิ เราเป็นผู้รับผิดชอบชาติบ้านเมืองเรา เขามาดูถูกเขาไม่ได้รับผิดชอบชาติบ้านเมืองของเรายิ่งกว่าเราเป็นผู้รับผิดชอบ จึงต้องพินิจพิจารณาอย่างพิถีพิถัน ให้สมกับนามว่าเรารับผิดชอบชาติบ้านเมืองของเรานะ

ติดหนี้มันของเล่นเมื่อไร ภาษาบาลีท่านก็แสดงไว้ อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก แปลว่า การติดหนี้ติดสินนี้เป็นทุกข์ในโลก แล้วในขณะเดียวกันการไม่ติดหนี้ติดสินนี้เป็นสุขมากในโลก นั่นท่านแสดงไว้ ฟังซิหนี้สินเป็นยังไง พระพุทธเจ้าเป็นผู้แสดงเอง การติดหนี้ติดสินนี้เป็นความทุกข์มากที่สุด และการไม่ติดหนี้ติดสินนี้เป็นความสุขมากที่สุดเช่นเดียวกัน เราจงพยายามเปลื้องออก

หนี้ที่มีมาแล้วจากรัฐบาลชุดต่าง ๆ นั้นแหละจะเป็นใครไปกู้ยืม ตาสีตาสาไม่กู้นะ ก็รัฐบาลซึ่งเป็นผู้ถือบังเหียนไปกู้มา ๆ ครั้นกู้มาแล้วความรับผิดชอบไม่มี ทิ้งหนี้ทิ้งสินตลอดดอกบ้งดอกเบี้ยให้ชาวบ้านคนทั้งประเทศแบกหาม พวกนี้ออกไป เอ้า พวกนั้นตั้งขึ้นมา ตั้งขึ้นมาแล้วกู้กันยืมกันกินกันแหลก ๆ อย่างนี้เป็นเวลานาน ยิ่งกินเข้าไปมาก ๆ ตะกละตะกลามจนจะกลืนคนทั้งเป็น ยังไม่ตายก็กลืนไปก่อน ไปหาไถไร่ไถนาหาซื้อหาขาย แต่พวกเธอทั้งหลายอยู่ในท้องของฉันแล้ว ยังไม่ตายก็ตะเกียกตะกายไปอย่างนั้น นู่นน่ะมันเป็นอย่างนั้นนะเวลานี้

เวลากินมาก ๆ กินคนทั้งเป็น คนยังไม่ตายดิ้นอยู่นั่นละ ทั่วประเทศไทยเราดิ้นมันยังไม่ตาย ได้รับความทุกข์ความทรมานเพราะความทุกข์ความจน นอกจากถูกรีดถูกไถด้วยวิธีการต่าง ๆ จากอำนาจว่าทางกฎหมาย อำนาจป่าเถื่อนมันเข้าไปในนั้น ครั้นได้มาแล้วแทนที่จะไปเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมให้ชาติบ้านเมือง มันกลับเถลไถลเข้าพุงหลวง ๆ จับมือกันเป็นพุงใหญ่เลยเทียว จับมือกันเขย่าทีเดียว เอามาพุงนั้นเอามาพุงนี้ มีเท่าไรก็ไม่พอซิ กู้ยืมเขามาเท่าไร ๆ เข้าพุงหลวง ๆ หมด พวกพุงหลวงนี้ก็โอ่อ่าฟู่ฟ่า สบาย ๆ ทั้ง ๆ ที่แบกหามกองไฟนรกอยู่นั่น

ชีวิตรอลมหายใจ พอลมหายใจขาดสะบั้นนี้ปึ๋งเลย พวกนี้พวกปึ๋งเลยทีเดียว พวกอนันตริยกรรมเทียม อนันตริยกรรมอนุโลม เข้ากองใหญ่ของอนันตริยกรรม ๕ พวกการสร้างบาปสร้างกรรมมากที่สุด คือพวกสร้างบาปสร้างกรรมจากประชาชนเอามากลืนกิน ๆ นี้แหละ ทรมานประชาชนให้ได้รับความทุกข์ยากลำบากเวลานี้ เพราะความจน ความจนนี้เอาไปเพื่อจะหนุนชาติบ้านเมือง กลับกลายมาเป็นข้าศึกศัตรูต่อชาติบ้านเมืองเสียเอง ประชาชนได้รับความทุกข์ความเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ดูซิ

ไปที่ไหนดูซิ สินค้าเต็มท้องตลาด ในตึกรามบ้านช่องที่ไหนมีตั้งแต่สินค้าเต็มไปหมด ๆ หาผู้ที่จะไปซื้อไม่มี เพราะไม่มีเงิน ก็คือความจนนั่นเอง ดีไม่ดีต่อไปนี้สินค้าต่าง ๆ ที่ผลิตออกมาจากโรงงานต่าง ๆ นี้ โรงงานมันจะเจ๊งได้นะ เพราะอะไร ผลิตออกมาจากโรงงาน ผลิตมาเพื่อขาย ได้กำไรมากน้อยเพียงไรก็เอาไปเจือจุนพวกลูกค้าซิ ลูกค้าก็มีท้องมีปาก คนหนึ่ง ๆ เงินเดือนเท่าไร ๆ ในโรงงานแต่ละแห่ง ๆ เมื่อของนี้ไม่ได้ขายจะเอาเงินอะไรมาหนุนเขา สุดท้ายโรงงานมันก็จะเจ๊งได้นะ เอ้า พิจารณาไว้นะข้อนี้ หลวงตาไม่กล้าอุตริแหละ หรืออุตริแล้วก็ไม่ทราบ พิจารณาซิ เราพิจารณาอย่างนั้นนะ น่าจะเป็นอย่างนั้น

ธรรมพระพุทธเจ้าไม่เคยผิด ผลิตออกไป ๆ ทีนี้ไม่มีใครซื้อซิ การผลิต-ผลิตออกเรื่อย ๆ ไม่มีใครซื้อ แล้วค่าจ้างรางวัลของคนงานมีเท่าไร ๆ เมื่อไม่มีใครซื้อก็ไม่มีเงินมาเจือจุนโรงงานล่ะซี สุดท้ายมันก็เจ๊ง ไม่มีใครไปทำงาน โรงงานก้าวไม่ออก จมไปอีก หลายขั้นหลายภูมินะ เอ้า ใช้ไปสองสามวัน ซื้อมาสองสามวัน ทิ้งเสียไปซื้อใหม่ ๆ เพื่อให้ทันกับโรงงานเขาผลิตออกมา เวลานี้โรงงานเขาผลิตออกมามาก ผู้ซื้อไม่ทัน พวกเราก็ไปหาเงินมา เอาซื้อ อันนี้ใช้สองวันทิ้งเลย ไปซื้อมาใหม่ ๆ สุดท้ายเจ๊งทั้งสองฝ่าย ฝ่ายโรงงานก็เจ๊ง ประชาชนก็เจ๊ง ที่ไม่เจ๊งก็คืออีแร้งอีกาท้องป่องเลย มันกินพวกจน ๆ พวกจนมันตาย วันนี้พูดเพียงเท่านี้เสียก่อน เอาละให้พร

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com