เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๓๐ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๓

สรุปทองคำเมื่อวานนี้ เมื่อวานวันที่ ๒๙ พฤษภาคม ทองคำได้ ๓๕ บาท ๓๑ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๓,๒๕๔ ดอลล์ ทองคำที่จะมอบเข้าคลังหลวงในการช่วยชาติคราวนี้ ๔,๐๐๐ กิโล ให้พี่น้องทั้งหลายทราบทั่วกัน เวลานี้ได้แล้ว ๒,๐๓๙ กิโล ยังขาดอยู่อีก ๑,๙๖๑ กิโล ในจำนวนทองคำ ๔,๐๐๐ กิโลนี่ ทีนี้ทองคำที่จะมอบในครั้งต่อไปนี้ ๑,๐๐๐ กิโล เวลานี้ได้แล้ว ๑,๐๐๒ กิโล เกินไป ๒ กิโล เกินนี้ต้องเกิน ไม่เกินไม่ได้ เวลาเราหลอมแล้วทองคำจะลดลง เราต้องเผื่อเอาไว้ ถ้าเหลือจากนี้แล้วก็เผื่อไว้ ๔,๐๐๐ กิโลอีก มันเป็นชั้น ๆ ขึ้นไป แล้วทีนี้ดอลลาร์ที่จะมอบพร้อมกับทองคำ ๑,๐๐๐ กิโลนี้ ๑ ล้านดอลล์ เวลานี้ได้แล้ว ๗๑๕,๒๔๙ ดอลล์ ยังขาดอยู่ ๒๘๔,๗๕๑ ดอลล์ ที่ขาดเมื่อวานนี้นะ วันนี้ยังไม่ได้นับ

(มีลูกศิษย์นำข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ มีข้าวสาร น้ำตาลทราย น้ำมันพืช น้ำปลา ปลากระป๋อง ยาและของใช้อื่น ๆ อีก เป็นจำนวนมากมาถวาย หลังจากที่หลวงตา รับแล้วก็ให้ทุกศิษย์ทุก ๆ คนร่วมกันอนุโมทนา หลังจากนั้นหลวงตาก็เทศน์ต่อว่า)

…หมดแล้วยังที่บริจาคน่ะ หมดแล้วยัง เราก็ลืมไปตะกี้นี้ เราไม่ได้บอกตำรวจไปปิดประตูทางนู้น ไล่คนเข้ามาบริจาคแล้วถึงปล่อยตัวให้ไป วันนี้เราเผลอ เอาคราวต่อไป คราวนี้เผลอ ยอมรับว่าเผลอ คราวนี้ไม่ได้ปิดประตูตีเอาเงิน (มีลูกศิษย์จากภูเก็ตนำของมาถวาย)

…ยังมาเรื่อย ๆ เอ้า ใครที่ยังไม่ได้บริจาคให้มาบริจาค ต่อไปนี้จะได้ให้พร (ลูกศิษย์จากรพ.ภูหลวงนำของมาถวาย)

…เมื่อสองวันนี้วังสะพุงก็มาขออะไรอีก เป็นวาระต่อไป เราก็เลยพักไว้ก่อน เพราะงานเรามากต่อมาก ทั่วประเทศไทยหลวงตาช่วยโลกนี้นะ ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบ ทั่วประเทศไทยเราจริง ๆ เราช่วยหลายแบบ กรุณาทราบอย่างถึงใจตามการบริจาคของหลวงตาที่มีต่อพี่น้องชาวไทยเรา เราบริจาคทุกแบบเลย ทุกแบบคือยังไง สงเคราะห์คนทุกข์คนจนนี้ก็ทั่วประเทศไทย อันนี้หนักมาก สงเคราะห์คนทุกข์คนจนนี้หนักมากทีเดียว คือสงเคราะห์แบบเงียบ ๆ เรารักษาศักดิ์ศรี รักษาเกียรติของผู้รับการสงเคราะห์จากเรา ประเภทที่สงเคราะห์ตามอัธยาศัย เรียกว่าส่วนบุคคล ๆ นี้มากจริง ๆ ไม่ใช่ธรรมดา อันนี้เรามีเท่าไร ถ้าเราไม่สามารถที่จะทำด้วยตัวเองได้ เราก็จ่ายเช็คไปเลยทีเดียว เอาเช็คนี้ไปให้เขารับเงินสดมา

ฟังให้ดีทุกคน นี่ละการช่วยชาติเราช่วยทุกแบบ เขียนใบถอนเงินให้เขาไปทำหน้าที่แทน แล้วผู้ไปทำหน้าที่แทนต้องเป็นผู้ไว้ใจของเรา เป็นหัวใจของเรา เรามอบให้ผู้ใดแล้ว ผู้นั้นต้องทำตามที่เรากำหนดทุกสิ่งทุกอย่างไม่เคลื่อนคลาดเลย นี่ล่ะเราทำอย่างนี้ตลอดมา บางทีหนักมากจริง ๆ ส่งไปเท่าไรจ่ายไปเท่าไรนี้เป็นล้าน ๆ ๆ ไม่พอ ความจำเป็นของคนทั่วประเทศไทย มีความขาดแคลนขนาดนั้นนะ

ใคร ๆ ก็วิ่งเข้ามาหาหลวงตาบัว ๆ ถ้าเป็นส่วนบุคคลแล้ว เราไม่ได้บอกว่าเราช่วยคนนั้นเราช่วยคนนี้ ถ้าเป็นส่วนสาธารณะเราอยากพูดเราก็พูดได้ หรือแม้เป็นส่วนบุคคลถ้าเขาออกทางหนังสือพิมพ์แล้ว ว่าที่นั้นบกพร่องที่นั้นขาดเขิน บ้านนั้น ๆ เขาเขียนบ้านเลขที่มาพร้อมกับการขอความช่วยเหลือจากเรา เราก็ติดต่อไปทางนั้น นี่เรียกว่าทางหนังสือพิมพ์ อย่างนี้เราจะพูดก็ได้ ไม่พูดก็ได้ แต่ส่วนเรื่องบุคคลที่เขาขอมาโดยเฉพาะ ๆ นั้น มากขนาดไหนก็ตาม เราไม่เคยระบุชื่อของเขาเลย เพราะเรารักษาเกียรติผู้ที่มารับการสงเคราะห์กับเรา เพราะต่างคนต่างมีเกียรติเหมือนกัน ให้มากให้น้อย ให้ไม่หยุดไม่ถอย เรียกว่าทั่วประเทศไทย ถ้าพูดถึงเรื่องว่าการสงเคราะห์รายบุคคลนี้เรียกว่ามากจริง ๆ นะไม่ใช่ธรรมดา แบบเงียบ ๆ ๆ

พี่น้องทั้งหลายให้ทราบนะ เราช่วยอย่างนี้เรื่อยมา ไม่ว่าที่ไหน ๆ เรียกว่าทั่วทุกภาคที่เราช่วยแบบนี้นะ ช่วยแบบเงียบ ๆ ส่งไปแล้วบางทีมีทั้งทางโอน ทางส่ง อะไร ๆ แล้วแต่ผู้จัดการทำหน้าที่แทนเราเขาจะทำ ทางนู้นเขาก็ตอบรับมา ๆ เป็นที่แน่ใจว่าของนี้ถึงแล้ว ๆ ๆ ตลอดเลย นี่เรียกว่าเราสงเคราะห์ส่วนบุคคล ทำเงียบ ๆ เห็นไหมเมตตาของหลวงตา ควรรักษาเกียรติเราก็รักษาเกียรติให้อย่างนี้ละ ให้เท่าไรเราไม่บอกได้กล่าวว่าเราให้คนนั้นเท่านั้นเท่านี้ ไม่เคยพูดเลย นี่คือการรักษาเกียรติด้วยความเมตตาของเราล้วน ๆ อันนี้มากจริง ๆ สงเคราะห์คนทุกข์คนจนนี้ หลายแห่งหลายหน บางทีเพียงรายเดียวเท่านี้เป็นล้าน ๆ ก็มี ไม่ใช่เล่น ๆ นะ

รายละสามแสนสี่แสน รายละสี่หมื่นห้าหมื่น มีอยู่ทั่วไป ในประเทศไทยของเรา บางทีเงินจนจะไม่มีติดธนาคารแหละ แยกออก ๆ แจกออก ๆ ให้ผู้ที่ทำหน้าที่แทนเรานั้น เป็นหัวใจของเราเอง เรามอบความไว้วางใจแล้ว เขาก็ไปจัดทำตามนั้น ๆ ทุกแห่งทุกหน เขาจะจัดแจกให้ทั่วถึงกันหมด ทางผู้ที่ได้รับแล้วเขาก็ตอบรับมา ๆ เราเป็นที่แน่ใจ ๆ แล้วหายเงียบ ๆ ไปเลย ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบเอาไว้ว่า นี่คือวิธีหนึ่งที่เราช่วยชาติไทยของเรา แบบช่วยเงียบ ๆ มีมากนะ ไม่ใช่ธรรมดา ทั่วประเทศไทย ขอให้พากันทราบเอาไว้

ส่วนที่เราจะออกกล่าวบ้างไม่กล่าวบ้าง เช่นเขาออกทางหนังสือพิมพ์มาแล้วด้วยความจนตรอกจนมุม มีบ้านเลขที่อะไร ๆ มาหาเรา อย่างนี้เราตามไปถึงนั้นก็มี บางทีให้คนอื่นตามไป ถือจดหมายเราไป บ้านเลขที่ไหนให้ติดตามไป อย่างนี้ก็มี ถ้าอย่างนี้เราจะออกชื่อก็ได้ไม่ออกก็ได้ เพราะเขาออกหนังสือพิมพ์แล้ว แต่เรื่องส่วนของบุคคลที่เขาขอมาโดยเฉพาะ ๆ เราไม่เคยออกชื่อออกนาม เราเก็บไว้เพื่อรักษาเกียรติซึ่งกันและกัน เพราะมนุษย์เรามีเกียรติ ไม่ว่าท่านว่าเรามีเกียรติด้วยกัน อย่างนี้เราไม่พูด แต่ว่าอย่างนี้แหละมากที่สุด อันหนึ่งเป็นส่วนบุคคล ไอ้ส่วนกระจายออกไปเช่น สร้างโรงร่ำโรงเรียน สถานสงเคราะห์ ที่ราชการต่าง ๆ ตลอดถึงโรงพยาบาลทั้งหลายเหล่านี้ อันนี้ทราบได้ทั่วไป เราจะพูดไม่พูดพี่น้องทั้งหลายก็เห็นอยู่ทั่วไปอย่างนี้แหละ นี่การที่หลวงตาบัวช่วยชาติช่วยอย่างนี้ เราไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัวเราตลอดมา ช่วยวิธีการต่าง ๆ ดังที่เรียนให้พี่น้องทั้งหลายทราบนี้ กรุณาทราบตามนี้

หลวงตาไม่ได้หวังอะไรจากโลกสงสารอันนี้เลย แม้เม็ดหินเม็ดทราย หลวงตาช่วยชาติ ช่วยจริง ๆ ด้วยความเมตตา ไม่มีการแบ่งสันปันส่วนถือหุ้นนั้นหุ้นนี้อะไรก็ตามนะ เราไม่เคยมีในหัวใจของเรา อันนั้นเป็นเรื่องของโลกของสงสาร เขาทำกันเรื่องนั้น ไม่เกี่ยวกับเรา เราให้อะไรไม่มีการหวังผลตอบแทน ให้ด้วยความเมตตาล้วน ๆ ตลอดมาอย่างนี้ และถ้าเรายังไม่ตายเหตุการณ์ยังเป็นไปปกติ เราก็จะทำอย่างนี้จนกระทั่งถึงเราตายไปโน้นแหละ เราถึงจะได้หยุด

เวลาตายไปแล้วศพของเราก็ได้ประกาศแล้วทางหนังสือพิมพ์ก็มี ลงพินัยกรรมเรียบร้อยแล้ว ว่าเราช่วยชาติของเราในเวลามีชีวิตอยู่ก็เต็มกำลัง ทีนี้เวลาตายไปไม่มีอะไรช่วยแล้ว เราก็เอาศพของเรานี้ พี่น้องทั้งหลายที่มาบริจาคเพื่องานศพของหลวงตานี้ เราจะตั้งกรรมการขึ้นให้เก็บหอมรอมริบเงินจำนวนนี้เข้าสู่คลัง แล้วจากนั้นก็ซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวงทุกบาททุกสตางค์ หลวงตาบัวไม่ต้องการเงินจากงานศพของหลวงตานี้เองแม้สักสตางค์หนึ่ง สำหรับเผาศพหลวงตาบัวนั้นจะเผาด้วยไฟ ไม่เผาด้วยเงิน เงินเป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง เราก็หนุนเข้าเพื่อชาติบ้านเมืองของเรา ดังที่พาพี่น้องทั้งหลายปฏิบัติอยู่นี้ ขอให้ทราบทั่วหน้ากัน

ไอ้เรื่องปากสกปรกมีอยู่ทั่วไปนะ แต่หลวงตาไม่เคยสนใจ เพราะปากสกปรกคือปากขี้ ปากถาน เอามาเปื้อนกับธรรมกับปากธรรมได้ยังไง มันเข้ากันไม่ได้ ใครสกปรกมันก็แสดงความสกปรกออกมา ใครมีความสะอาดก็แสดงความสะอาดออกมา ก็มีเท่านั้นเอง จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบเอาไว้ หลวงตานี้ไม่มีอะไรละการช่วยโลก ช่วยเต็มเม็ดเต็มหน่วยจริง ๆ ไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัว บางครั้งบางคราวก็ติดหนี้ติดสินเขาก็มี อย่าเข้าใจว่าพระติดหนี้คนไม่เป็น หลวงตานี้ติดหนี้มาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน ติดหนี้ก็ติดด้วยความเมตตาสงสาร เวลาจำเป็นไม่มี เอ้า ติดหนี้ไปก่อน เอามาเลย

เช่น เครื่องมือแพทย์อย่างนี้ อันไหนที่มีความจำเป็น เอ้าสั่งมาเลย ให้เขาสั่งมา เราติดหนี้เขาเสียก่อน แล้วต่อไปบรรดาลูกศิษย์ลูกหาก็ไปฉุดไปลาก ไปไถ่ถอนออกมาพ้นจากหนี้ออกมาแล้ว เอ้า รายจำเป็นนั้นมาอีก ๆ ช่วยอีก บางทีไม่มีเงิน เอ้าติดหนี้อีก ติดมาเรื่อย ลูกศิษย์ไปไถ่ถอนมาเรื่อยตลอดอย่างนี้ หลวงตาบัวจึงไม่ได้ติดคุกนะ นี่ละน้ำใจของหลวงตาที่มีต่อโลกต่อสงสารเป็นอย่างนี้ เรียกว่าช่วยโลกนั้นช่วยด้วยเป็นธรรมล้วน ๆ ไม่มีกิเลสความสกปรกมอมแมมที่จะเข้ามาเจือปนหลวงตาแม้แต่น้อยเลย เพราะเราทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ

เปิดอกอีกว่า ใจเรานี้ก็เป็นใจที่บริสุทธิ์สุดส่วนเต็มเหนี่ยว มาแล้วเป็นเวลา ๕๐ ปี นี่เรียกว่า ธรรมธาตุ ยังครองธาตุครองขันธ์อยู่ ธรรมธาตุ ก็อยู่ในหัวใจนี้ เอา ธรรมธาตุ นี้แลกระจายออกมาเป็นความเมตตาช่วยโลกช่วยสงสาร โดยถือสังขารร่างกายเป็นเครื่องมือ ถ้าสังขารร่างกายขาดสะบั้นไปเมื่อใด ธรรมธาตุนั้นก็เป็น ธรรมธาตุ ล้วน ๆ จะมาใช้เป็นกิริยาช่วยโลกอย่างนี้ไม่ได้ หากเป็น ธรรมธาตุ อันหนึ่งพูดไม่ถูกนะ นี่ละพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ท่าน ท่านทรง ธรรมธาตุ ใจเวลาท่านบริสุทธิ์ล้วนๆ แล้วเป็น ธรรมธาตุ ครอบโลกธาตุ นี่ละธรรมมีไหม พี่น้องฟังซิ ธรรมมีไหม บุญมีไหม บาปมีไหม มีอยู่กับบุคคลผู้ทำด้วยกัน ผู้ทำบาปถึงจะปฏิเสธว่าบาปไม่มี ก็คือบาปเต็มตัวนั้นแล ผู้ทำบุญก็บุญเต็มตัว เมื่อเต็มที่แล้วสุดยอดแล้ว หลุดพ้นออกไปใจก็เป็น ธรรมธาตุ บรมสุขไม่มีอะไรเกิน ธรรมธาตุ นั้นแล จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายพากันตั้งอกตั้งใจสร้างคุณงามความดี

บุญมีตลอดอนันตกาล นรกมีมากี่กัปกี่กัลป์ เหมือนดังเรือนจำนี้สำหรับใส่นักโทษ นรกแต่ละหลุม ๆ ก็สำหรับใส่พวกสัตว์ที่ไม่กลัวบาปนั้นแหละ มันลงนรกมีแต่พวกกล้าหาญทั้งนั้นนะ ตกนรก ๆ หมกไหม้ นรกมี ๒๕ หลุม ฟังซิ พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ สอนแบบเดียวกันหมด เพราะรู้เพราะเห็นอย่างเดียวกัน ท่านค้านกันได้ยังไง นี่ท่านสอนด้วยความรู้แจ้งแทงทะลุ จิตใจท่านบริสุทธิ์ล้วน ๆ แล้ว ท่านสอนโลกด้วยความแม่นยำ พวกเรานี้พวกตาบอด หูหนวก ใจมืดตื้อ คอยลบคอยล้าง ว่าบาป ว่าบุญ นรก สวรรค์ ไม่มี ๆ ก็กล้าหาญชาญชัยต่อการสร้างบาปสร้างกรรม หารู้ไม่ว่า มหากรรมที่ตนสร้างไว้มาก ๆ นั้นครอบศีรษะเราอยู่ตลอดเวลา แหงนขึ้นไปบ้างซี กรรมชั่ว เรียกว่า มหากรรม กรรมอันใหญ่หลวง มีอยู่กับผู้สร้างบาปอันใหญ่โตนั้นแลครอบหัวอยู่ ทีนี้การสร้างบุญสร้างกุศล กรรมดีก็ครอบหัวอยู่เหมือนกัน

วันนี้เราทั้งหลายได้มาบำเพ็ญคุณงามความดี เพื่อช่วยชาติบ้านเมืองของเรา โดยหลวงตาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายด้วยความบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง การแนะนำสั่งสอนอรรถธรรม ถูกบอกว่าถูก ผิดบอกว่าผิด ตามหลักของธรรม ตามหลักของพระที่สั่งสอนโลก มีพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ เป็นต้นมา สั่งสอนโลกด้วยความแม่นยำ ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก ไม่มีความยำเกรงอย่างนั้นอย่างนี้ ความยำเกรง ความกล้า ความกลัว เป็นโลกของโลกสมมุติ ธรรมเหนือสมมุติไปแล้ว คำว่ากล้า ว่ากลัว จึงไม่มี มีแต่ธรรมล้วนๆ ผิดบอกว่าผิดทันที ถูกบอกว่าถูกดังทีเคยอธิบายมาแล้วนี้ หลวงตาเองก็แสดงแก่พี่น้องทั้งหลายด้วยความบริสุทธิ์ใจอย่างนั้นเหมือนกัน เราจึงไม่เคยมีคำว่ากล้าว่ากลัว ว่าแพ้ว่าชนะ ว่าได้ว่าเสีย ไม่มีในตัวของเรา มีแต่ความเมตตาล้วนๆ สอนโลกสงสาร

ใครพอมีอุปนิสัยปัจจัยบ้างซึ่งพอจะรับธรรมของพระพุทธเจ้า ไปแก้ไขดัดแปลงชะล้างสิ่งที่สกปรก ซึ่งเป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้ตัวอยู่ภายในใจนั้นออกไปโดยลำดับ ก็ขอให้พากันนำไปชะล้าง ครั้นเวลาตายแล้วจึงนิมนต์พระมากุสลาฯ ไม่มีความหมายอะไรเลย ให้กุสลาชะล้างตนเองด้วยความเฉลียวฉลาด ปฏิบัติตนตามธรรมนี้เท่านั้น จะชะล้างบาปกรรมทั้งหลายได้ วันนี้พูดธรรมะให้พี่น้องทั้งหลายทราบเพียงเท่านี้ รู้สึกว่าเหน็ดเหนื่อยแล้ว แล้วต่างคนต่างให้ขวนขวายช่วยกันทุกคน ๆ นะ

บ้านเมืองของเราจะเจริญรุ่งเรืองและแน่นหนามั่นคงขึ้นจากความรักชาติเป็นสำคัญ อันดับต่อมาคือการเสียสละ และความพร้อมเพรียงสามัคคีสมัครสมาน อย่ายุอย่าแหย่ให้เป็นการแตกร้าว อันนั้นเป็นความเสียหาย แม้แต่หม้อแกงเรา เพียงร้าวนิดหน่อยเท่านั้นคุณภาพก็ไม่สมบูรณ์แล้ว ไม่เหมือนหม้อที่ดี หม้อที่ดีทำประโยชน์ได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ หม้อที่รั่วไหลแตกซึมไม่ค่อยเกิดประโยชน์ คนที่มีความพร้อมเพรียงสามัคคีกันเป็นประเทศชาติที่มีความแน่นหนามั่นคง แต่ถ้ามีการแตกการแยกการยุการแหย่กันอย่างนี้ เรียกว่าหม้อนั้นเริ่มร้าวแล้วนะ จากนั้นไปก็จะแตก

เพราะฉะนั้นชาติไทยของเรา เป็นหน้าที่ของเราทุกคนที่จะรักษาความพร้อมเพรียงความสามัคคีที่จะทำชาติของเราให้แน่นหนามั่นคง ให้ต่างคนต่างหนักแน่นในจุดนี้ อันไหนที่จะเป็นความแตกร้าวต่อกันอย่านำมาใช้ จะเป็นความเสียหายต่อเราและชาติของเรานั่นแล เอาละการแสดงธรรมเห็นว่าสมควรแก่เวลา ขอความสวัสดีจงมีแก่บรรดาพี่น้องทั้งหลายที่มาทั้งทางใกล้และทางไกลทุกภาค ที่อุตส่าห์พยายามมาบริจาคทาน เพื่อเกื้อหนุนชาติไทยของเรา จงเป็นที่ขอบคุณของหลวงตาเป็นอย่างยิ่ง และต่อไปนี้จะให้พรต่อพี่น้องทั้งหลายโดยทั่วกัน

(ลูกศิษย์เข้าไปถวายทองคำ)

(หลวงตาประกาศ) “ศิษย์หลวงตาผู้ร่วมบุญ กราบน้อมถวายทองคำ ครึ่งกิโลกรัม”

ใครมา ๆ เขาก็ว่า ศิษย์หลวงตาบัว ๆ เขาว่างั้น แม้แต่ไปลงชื่อลงนามในอะไรเขาก็บอกว่า เป็นชื่อของลูกศิษย์หลวงตาบัว เขาก็พูดถูกต้องแล้วนี่ ว่าเขาเป็นลูกศิษย์หลวงตาบัว แล้วใครที่มาเป็นอาจารย์หลวงตาบัวไม่เห็นมีใช่ไหม เขาก็พูดถูกต้อง เขาจะพูดกันทั่วประเทศไทยเป็นไรไปว่า เป็นลูกศิษย์หลวงตาบัว เพราะเราเทศน์สอนคนทั่วประเทศไทย เขาถวายตัวให้ชื่อให้นามว่า เขาเป็นลูกศิษย์หลวงตาบัวจะผิดไปไหน เพราะใคร ๆ ก็ไม่เคยมาเป็นอาจารย์หลวงตาบัวพอจะให้ออกชื่ออย่างนั้น เขาเป็นลูกศิษย์เขาก็บอกว่าเขาเป็นลูกศิษย์จะผิดไปไหน เอาละพอ