เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔

แม่น้ำโขงขึ้นแล้วยัง (ยังครับ) ฝนเพิ่งเริ่มตก เวลามันขึ้นจริง ๆ โถ พวกแม่น้ำสายต่าง ๆ ที่ไหลลงไปแม่น้ำโขง เวลาแม่น้ำโขงยังไม่ขึ้นทางนี้ก็ไหลลงได้ ๆ พอแม่น้ำโขงขึ้นแล้วยันมานี้กลับย้อนหลังหมดเลย คิดดูทางอำเภอศรีสงคราม อากาศอำนวยนี้ แม่น้ำสงครามเป็นทางไหลลงไป ทีนี้พอแม่น้ำโขงขึ้นเต็มที่แล้วดันกลับมานี้ เวลามันดันกลับมาเป็นพักเลยนะ คือมันแรง ดันมาเป็นพัก ท่วมไปหมดเลย ทีนี้กว่าแม่น้ำโขงจะลดข้าวตายหมดแล้วไม่มีอะไรเหลือเลย เพราะขึ้นมาแล้วก็แช่อยู่นั้น เอ่ออยู่นั้นตลอดจนกว่าแม่น้ำโขงจะลดลงเมื่อไรอันนี้ค่อยลด ข้าวตายหมดแล้ว แถวที่น้ำท่วมจริง ๆ ไม่มีใครทำนาได้เลย จึงได้ถามแม่น้ำโขงเริ่มขึ้นแล้วยัง นี้ยัง

พอพูดถึงแม่น้ำโขงเรายังโมโหให้พระอยู่ เรายังจะตามฆ่าพระองค์นี้อยู่เราโมโห นี่ที่แม่น้ำสงครามทางบ้านสามผง ที่พ่อแม่ครูจารย์มั่นไปจำพรรษา เราไปพักที่สามผง จากนั้นเราก็จะย้อนกลับมาทางอำเภอศรีสงคราม ทีนี้มีพระองค์หนึ่งขอมาด้วย เราจะไปศรีสงคราม ก็ขอเดินทางมาด้วย ทีนี้พอจะลงเรือ ของก็ขนลงใส่เรือ พวกบาตรพวกอะไรลงเรือเล็กในลำสงครามนั่นแหละ จะข้ามไปฝั่งทางนั้น แล้วเรืออยู่ทางนี้ ขนของลง ๆ พอเสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็เข้านั่งก่อนละซี พระองค์นั้นเข้านั่งทีหลัง

เข้าไปแทนที่จะไปเหยียบให้เหมาะสมกลับไม่เหยียบ ไปเหยียบแคมเรือนี้ก็ปั๊บคว่ำเลย โอ๋ย ลงหมดเลย องค์นั้นก็ลงเราก็ลงจมลงในน้ำเลยไม่ใช่ธรรมดา ของบริขารไหลออกไปทุกทิศทุกทาง เรายังโมโหอยู่ยังจะตามฆ่าพระองค์นั้น ใครเห็นผ่านไปทางไหนบ้างไหมพระองค์นั้นน่ะ โอ๊ โมโห ทีนี้เลยไปไม่ได้นะ พอขนของขึ้นมาแล้วก็มาตากจีวรอยู่นั้นกว่าจะแห้งเลยค่ำพอดี วันนั้นนะตกน้ำ โอ๊ย น่าโมโห ลำสงครามนี่แหละที่ว่าไหลลงแม่น้ำโขง มันยังไง จะคิดสักนิดหนึ่งก็ไม่คิด ไปเหยียบแคมเรือปั๊บมันก็ลงเลย พอเหยียบปั๊บมันก็คว่ำเลย คว่ำก็ลงทั้งพระองค์นั้นทั้งเราจมด้วยกัน ก็น้ำมันลึกนี่ พอโผล่ขึ้นมาเห็นพวกบริขารเกลื่อนเลย เลยไปเก็บพวกบริขารพวกบาตร พวกจีวรอะไรอยู่ในบาตรลงจมด้วยกัน ต้องเอามาตากหมดเลย นี่พูดถึงเรื่องตกน้ำ ตกถนัดคราวนั้นแหละ ตกอย่างไม่ระเวียงระวังเลย พอนั้นเหยียบปั๊บก็ลงตูม คว่ำเลย

ปีไหนไปเที่ยวทางนู้น ๘๗-๘๘ หรือ ๘๙ ในระยะนี้แหละ เราเที่ยวไปทางภูเขาทางโน้น เข้าไปถึงป่าใหญ่ ที่กว้างขวางนั้นไม่มีใครทำนาได้เลย คือเวลาแม่น้ำโขงมันไหลมาปั๊บนี้ท่วมหมด เหมือนกับเป็นฟ้าไปหมดเลย ขาวเปี๊ยะ น้ำท่วมไปหมดใครจึงทำนาไม่ได้ แถวนั้นว่างเปล่าเยอะนะเพราะทำนาไม่ได้ ถ้าหากว่าทำนาได้จะตั้งได้จนกระทั่งจังหวัด มันกว้างนี่นะ ผู้คนทำไร่ทำนาได้หนาแน่น ผู้คนหนาแน่นก็ตั้งจังหวัดได้ล่ะซี อันนี้ว่างหมดเลย ก็คิดดูตั้งแต่อำเภอบึงกาฬ มันน่าจะเป็นจังหวัดมานานแล้ว ยังเป็นไม่ได้เพราะน้ำท่วม ไม่มีผู้คนไปตั้งบ้านตั้งเรือนแถวนั้น มันก็เป็นอำเภออยู่นั้นละ น้ำทางโน้นมากนะท่วมมาก

เมื่อวานนี้ทองคำได้ ๓ บาท ดอลลาร์ได้ ๒๕ ดอลล์ มันเข้าไปไม่ได้มานี้ก็มีนะ เข้าไปเก็บ ๆ ถ้าได้ตรงไหนก็เก็บไปเลยเข้าเลย พวกนี้เห็นก็มาลง ไม่เห็นก็ผ่านไปเลย ทางนั้นก็ผ่านเข้าตู้เข้าหีบไป นู่นเวลาออกมานับถึงรู้เรื่อง อันนี้ไม่ค่อยแน่นอน เพราะมันได้ในที่ต่าง ๆ ไม่ใช่มาได้ในที่แห่งเดียวพอที่จะรู้เรื่องจดเอา บางทีเราอยู่กุฏิเขามาถวาย ได้นู้นก็เข้าไปเลย หรือไปในที่ต่าง ๆ เขาถวายมา ได้มาก็เข้าเลย ๆ อยู่อย่างนั้น

เราหวังทองคำกับพี่น้องทั้งหลายทั่วประเทศไทยนะ คราวนี้เตรียมทองคำกันทุกคน ๆ เราจะเอาทองคำเข้าสู่หัวใจชาติไทยเราให้ได้หายใจเต็มปอด คนมีแข้งมีขามีหัวมีเท้ามีอะไร แต่หัวใจกับลมเข้าไปในปอดไม่มีแล้วอยู่ได้ไหมล่ะ นี่ลมที่จะเข้าไปสู่ลมหายใจ หายใจให้เต็มปอดคือทองคำนะ มีแต่ว่าประเทศไทย ๆ เฉย ๆ หัวใจว่างไม่มีลมหายใจเข้าไปสู่ปอดนี้ฉิบหายได้จมได้ อันนี้เป็นเครื่องยืนยันรับรองแห่งชาติทุก ๆ ชาติ เรื่องทองคำเป็นเบอร์หนึ่ง เป็นเครื่องประกันชาติและยังเป็นเครื่องต่อสายยาวเหยียดไปในการซื้อการขาย มีทองคำเป็นเครื่องยืนยันรับรองเอาไว้

อย่างเขามาซื้อขายในเมืองไทยของเรานี้ หลักใหญ่ก็คือทองคำ เขาซื้อขายใหญ่ ๆ ต่อชาติไทยของเรา ต้องเอาทองคำเป็นเครื่องประกันเอาไว้ เพราะฉะนั้นทองคำประเทศใดจึงมีอยู่ทุกประเทศเป็นหลักใหญ่ นี่เราก็ทราบกันมาได้จะสี่ปีนี้แล้วว่าเราเริ่มช่วยชาติไทยของเรา มีทองคำเป็นหลักตั้งทีเดียว จากนั้นก็ดอลลาร์ เงินสด เงินสดกระจายทั้งเข้าสู่ทองคำ ทั้งกระจายออกรอบ ส่วนดอลลาร์ ทองคำ เข้าจุดเดียว ๆ สำหรับเงินสดทั้งกระจายทั้งเข้า เงินสดไม่แน่นะนี่ก็บอกไว้แล้ว

เราพูดคำใดไม่มีนะที่ว่าโกหก ๆ อย่างพวกเปรตพวกผีมันโกหกชาติบ้านเมือง จะทำบ้านเมืองให้ล่มจม จนกระทั่งทุกวันนี้ยังฟื้นไม่ได้เลย นี่คำโกหกหลอกลวง คำหัวใจของชาติ คือตั้งรัฐบาลขึ้นมานี้คือหัวใจของชาติ คำพูดคำจาทุกสิ่งทุกอย่างต้องออกมาจากความสัตย์ความจริงที่แน่นอนแล้ว ประกาศให้เป็นที่แน่ใจของประชาชนทั่ว ๆ ไป นี้มีแต่เรื่องต้มเรื่องตุ๋นหลอกลวงกัน โกหกจนเมืองไทยจะจมยังดีอยู่เรื่อย ๆ เห็นไหมล่ะ นี่ละเรื่องโกหกมันดีเมื่อไร โกหกที่ไหนก็ไม่ดี

ถ้าไม่เชื่อ เอา ไปนี้ก็ลองไปเล่นกับอีหนูไอ้หนูซีแล้วเข้าไปในบ้าน ผัวกับเมียมันจะโกหกกันกัดกันยิ่งกว่าหมานะ นี่ละความโกหกดีเมื่อไร อยู่กับคนไหนก็ตาม ครัวเรือนใดก็ตาม คำโกหกเป็นเรื่องที่เสียหายมาก ยิ่งโกหกส่วนใหญ่ยิ่งทำความเสียหายจมได้ทั้งประเทศไทยเราเลย เช่นอย่างรัฐบาลหลอกลวงประชาชนต้มตุ๋นประชาชนแหลกเหลว หาความจริงเอามาพูดไม่มี มีแต่คำหลอกลวงต้มตุ๋น แล้วโกยชาติบ้านเมืองให้ล่มจม นี่จมได้ ความโกหกประเภทนี้จมหมดไม่สงสัยเลย จมในคนทั้งชาติด้วยนะไม่ใช่จมธรรมดา

เพราะฉะนั้นรัฐบาลใดก็ตาม เมื่อขึ้นมาตั้งเป็นรัฐบาลแล้วขอให้เป็นที่เชื่อถือของประชาชนได้ ออกมาคำใด ๆ ให้มีคำสัตย์คำจริงออกมา อย่างนี้จึงเรียกว่าหัวใจประชาชน ที่เขายกย่องขึ้นมาให้เป็นรัฐบาลเป็นผู้นำของชาติ ไม่ใช่นำให้ล่มจมและนำในทางโกหกหลอกลวง นี้เป็นมาเรื่อย ๆ รัฐบาล ยิ่งมาสุดท้ายนี้แล้วจะจมด้วยคำโกหกทั้งนั้นแหละ ความจริงไม่จม มีแต่คำโกหก ๆ หลอกมาตลอดเวลา โอ้โห น่าทุเรศจริง ๆ นะ นี่เห็นไหมกิเลสออกตลาด กิเลสเอาความจริงมาพูดเมื่อไร ต้องมีแต่คำโกหกตลอดเวลาที่จะทำคนอื่นให้ล่มจมนั่นแหละ ถ้าธรรมแล้วไม่ ว่างั้นเลย ตรงไปตรงมา ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก ถึงตายใจได้เรียกว่าธรรม

นี่เราก็กำลังจะนำพี่น้องทั้งหลายช่วยชาติ ขอให้ฟังเสียงชาติเสียงศาสนาของเรา ชาติก็คือรัฐบาล รัฐบาลไหนที่มีความเชื่อถือได้จะแสดงออกมาให้เห็น ลวดลายความจริงความเท็จจะออกมากับวงรัฐบาลนั้น ๆ ให้ฟังเสียงให้ดีก็แล้วกัน ถ้ารัฐบาลไหนไม่ดีให้ชี้หน้ามันเลย รัฐบาลก็คือคนของชาติไทยนี้แหละออกไป ถูกยกย่องว่าเป็นรัฐบาลมันเหมือนว่าเป็นเทวดา มันเทวทัตมันไม่ได้ว่านี่นะ มันว่าเป็นเทวดาของประชาชน ความจริงเป็นเปรตเป็นผีกินบ้านกินเมืองไม่ได้ว่า รัฐบาลประเภทนี้อย่าเชื่อมันจนฝังใจ ถึงตายถึงโคตรถึงแซ่ของเราอย่าไปเชื่อมัน โคตรแซ่หลวงตาบัวถ้าไม่ตายไปหมด เราจะไปเที่ยวประกาศบอก โคตรแซ่หลวงตาบัวอย่าไปเชื่อรัฐบาลที่ต้มตุ๋นคนเก่ง ๆ ทำบ้านเมืองให้ล่มจม เราจะไปเที่ยวประกาศหมด โคตรแซ่หลวงตาบัวไม่ทราบยังมีเหลืออยู่กี่คนก็ไม่รู้ หมาแต่ละโคตรละแซ่เลี้ยงไว้กี่ตัว เราจะไปบอกกระทั่งหมาโน่นแน่ะ ไม่ให้เชื่อคนประเภทนี้ เชื่อจมทั้งนั้นแหละ

นี้กำลังจะช่วยชาติบ้านเมืองของเรา ขอให้ทุกคนฟังเสียงชาติฟังเสียงศาสนา ศาสนาพี่น้องทั้งหลายก็เห็นแล้ว เวลานี้เราเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลาย โกหกพี่น้องทั้งหลายไหมฟังเอาซิ เพราะฉะนั้นเราถึงกล้าพูดได้อย่างยันตัว ๆ คิดดูอย่างสมบัติเงินทองที่เข้ามานี้ ลงบัญชีไม่ลงบัญชีก็ตาม เข้าปึ๋ง ๆ เลย ขนาดนั้นนะ ไม่เป็นอย่างอื่น เรารักสงวนสมบัตินี้ยิ่งกว่า ธรรมดาสมบัติมีอยู่ในตัวของเรา สมบัติของชาติเรารักยิ่งกว่าของเราอีก เราถึงขนาดนั้น แล้วจะไปทุจริตได้ยังไง เป็นไปไม่ได้เลย ใครมาเป็นกับเราคอขาดเลย เราได้สั่งเสียทุกอย่างแล้ว สูฟังเสียงกูให้ดีนะบอกเลย คำพูดกูไม่เหมือนคำพูดใคร เป็นดาบมาพร้อมเลยบอก มาเคลื่อนคลาดด้วยเจตนาให้เห็นคอขาดนะ ว่างั้นเลย เพราะฉะนั้นเราจึงเชื่อ ใครที่มาเกี่ยวข้องกับเราแล้วเราเชื่อ จะได้ที่ไหน ๆ ก็ตาม แล้วโผล่ออกมาว่าได้ที่นั่นได้ที่นี่ เขาบอกหมดเลยไม่มีลี้ลับนะ ลี้ลับกับเราไม่ได้เลย

หัวใจของชาติอยู่กับเรา หัวใจของเราก็อยู่กับผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรา เราใช้สอยต่าง ๆ ต้องให้เป็นใจเดียวกัน นี่เราเป็นขนาดนั้นนะเราจึงพูดได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย เวลานี้ก็กำลังจะช่วยชาติบ้านเมืองของเรา ให้พากันเก็บหอมรอมริบ ได้มากได้น้อยเพื่อตัวเองเพื่อชาติของตัวเอง ชาติเป็นเรื่องใหญ่โตมาก เราอดบ้างอิ่มบ้างไม่เป็นไร ขอให้ชาติของเรามีหลักประกันตัวก็พออยู่ได้ ซุกหัวนอนที่ไหนได้ เงินทองมีเป็นแสน ๆ ล้าน ๆ ชาติไม่มีที่อยู่ ถูกเขาขับไล่ยิ่งกว่าหมาขี้เรื้อนมันดีหรือ ใครอยากเป็นหมาขี้เรื้อนไหม ชาติไทยของเราใครอยากเป็นหมาขี้เรื้อน ให้มีแต่พุงของตัว ชาติแห้งผาก ๆ นี้ละพวกหมาขี้เรื้อนมันจะจม จะไม่มีอะไรเหลือติดตัวนะ ให้คิดถึงส่วนรวมซิคนเรา อยู่นี้มันเกี่ยวโยงทั่วประเทศเห็นไหม คนแต่ละคน ๆ ใครก็ชาติไทย ๆ แล้วเมื่อประเทศจมใครอยู่ได้เมื่อไร อยู่ไม่ได้นะจมไปด้วยกันหมด

เพราะฉะนั้นจึงต้องพยุงชาติไว้ให้ดีหลักใหญ่ เอ้า อดอิ่มอยู่รอบ ๆ ชาติเป็นไรไป พ่อใหญ่ของเราคือคลังหลวงหลักประกันของเรา นั่นละคือร่มโพธิ์ร่มไทรอยู่นั้น เราจะซุกหัวนอนที่ไหนได้ทั้งนั้นขอให้เรามีหลักประกันตัวก็แล้วกัน นี่สำคัญมาก นี่ก็พยายามจะให้ได้ทองคำตั้งไว้แล้วเป้าหมายก็คืออย่างน้อย ๔,๐๐๐ กิโล จากพี่น้องทั่วหน้ากัน จากนั้นเราก็ต่อยอด ได้มากเท่าไรก็ต่อไปเรื่อย ๆ ให้ได้เรื่อย ๆ อย่างนั้น

ต้องจริงจังทุกคนนะอย่าเหลาะ ๆ แหละ ๆ อย่าเห็นว่าเขาทำแล้ว เราไม่ได้แล้วนะ เขาทำเราไม่ได้ทำเราก็บกพร่อง นั่นเห็นไหม ที่บกพร่องอยู่กับเรา เขาทำเขาสมบูรณ์ ความบกพร่องไปกดถ่วงความสมบูรณ์ให้บกพร่องด้วยกัน จมไปด้วยกันอีก ของเล่นเมื่อไร ต้องคิดให้ดีเรื่องเหล่านี้ อย่าเห็นแก่ตัว คนเห็นแก่ตัวแล้วทำลายส่วนรวมได้มากทีเดียว เห็นแก่ตัวมากเท่าไรก็ยิ่งทำลายส่วนรวมได้มาก เมื่อเห็นแก่ส่วนรวมแล้ว ตัวของตัวก็น้อมเข้าไปสู่ส่วนรวม ขวนขวายเพื่อส่วนรวม ตัวของตัวก็เย็นเพราะชาติพาเย็น ส่วนรวมพาเย็น เป็นอย่างนั้นนะ

นี่ก็พยายามขวนขวายที่สุดแล้ว คิดดูอย่างเทศน์พี่น้องทั้งหลายเคยเห็นไหมทั่วประเทศไทย ไม่ได้คุย เอาความจริงมาพูด อย่างนี้ละธรรมต้องพูดตามความจริง ที่พระเทศน์ทั่วประเทศไทย อายุถึง ๘๐-๙๐ เกือบจะร้อยแล้วยังเทศน์ออกสนามอยู่ตลอดเวลา ออกไปหาอะไร ก็เราพอทุกอย่างแล้วยุ่งมันหาอะไร บิณฑบาตกับเขามาฉันวันหนึ่ง ๆ เท่านั้นพอแล้ว คอยดูลมหายใจ ใช้ไม่ได้หรือ ทิ้งปั๊วะไปเลย นั่นเราหวังอะไร แต่ทำไมจึงต้องดีดต้องดิ้นขนาดนี้ พี่น้องทั้งหลายคิดเห็นไหมเพราะอะไร ก็เพราะส่วนรวมนั่นเองที่เราดีดเราดิ้น ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้คิดอย่างนี้ให้มากนะ เราดิ้นเพราะส่วนรวมของเรา พยุงส่วนรวมเอาไว้ไม่ให้ล่มให้จม ให้ต่างคนต่างพยุงช่วยกัน มีมากมีน้อยช่วยกันแล้วก็มากขึ้นเอง

มีมากขนาดไหนไม่ได้เสียสละ มันก็มากอยู่ไม่เกิดประโยชน์อะไร เงินกองเท่าภูเขาไม่นำมาใช้ประโยชน์ก็ไม่เกิดประโยชน์ ก็เป็นกองภูเขาอยู่นั้นแหละ ถ้าเป็นเงินกระดาษทุกวันนี้ก็กองกระดาษ ถ้าเป็นเงินเหรียญก็กองแร่ธาตุ แล้วมาสมมุติว่าเป็นเงินเป็นทองนำมาใช้ประโยชน์ ก็ให้มันเกิดประโยชน์ซิ อย่าไปหึงไปหวงไว้ ตายแล้วเป็นเปรตเป็นผี ถ้ากรรมไม่หนักมากนักเป็นเปรตเป็นผีเฝ้าอยู่ตามกองสมบัติของตัวเอง ถ้ากรรมมากกว่านั้นจมเลย ๆ สมบัติเงินทองข้าวของมีความหมายที่ไหน เวลายังมีชีวิตอยู่หวงไว้ เสือถูกปืนสู้ไม่ได้ละ เสียงกังวานหวง ตายแล้วไม่เห็นได้อะไรมันโง่ไหมมนุษย์เรา

ความโลภความเห็นแก่ได้เห็นแก่ร่ำแก่รวยนี้คือความโง่ที่สุด ทำลายเจ้าของด้วย ทำลายส่วนรวมได้ แม้ชาติบ้านเมืองจะล่มจมอยู่นี้ก็เพราะความโลภนั่นเองจะเป็นอะไรไป ให้ตัดออกซิ อย่าให้มันโลภมาก ตายแล้วร่างกายก็ไม่ได้มีอะไรไป เป็นมหาเศรษฐีก็ไปเผาที่กองฟืนกองไฟนั่นแหละ ไม่ได้เผาที่กองสมบัติ ใครเห็นเศรษฐีคนไหนไปเผาที่กองสมบัติของตัวเอง ไม่เคยมี แล้วมันก็ไปเผาที่กองฟืนกองไฟตามเมรุนั่นแหละเหมือนกันกับเรา ตายแล้วไม่ได้ผิดกันอย่างนี้ด้วยกันทุกคน เพราะฉะนั้นอย่าลืมตัว เวลามีชีวิตอยู่ ธรรมท่านผู้เลิศเลอกว่าเรายังมี มาสอนเราให้เชื่อฟังบ้างซิ อย่าฟังแต่ความเลวร้ายมันจะพาเจ้าของให้จม ๆ อยู่ตลอดเวลา นี่ละสำคัญมากนะ เอาละวันนี้พูดเพียงเท่านี้ ไม่พูดมากแหละมันมากแล้วจนรู้สึกเหนื่อย พอพูดเร่ง ๆ มันก็เป็น

ออกจากนี้เราก็จะเดินทางไปกรุงเทพฯ แหละวันนี้ ไปรถยนต์นี่ไปสบาย ๆ ไม่พะรุงพะรัง ไปอย่างสบาย ๆ (ขออนุญาตครับทองคำได้ ๑๓ บาทครับ)วันนี้ได้ ๑๓ บาทแล้วนะ วันจะออกเดินทางได้ถึง ๑๓ บาทแล้ว ไปธรรมดาเรานี้ ๖ ชั่วโมง ๔๐ นาทีถึงสวนแสงธรรม แต่นี้ไปมีรถนำมันจะอยู่ในย่าน ๖ ชั่วโมง อยู่ในย่านนั้น ออกจากนี้ไป ๖ ชั่วโมงหรืออย่างมากก็กว่านิดหน่อย แต่ไม่เห็นกว่าเลย อย่างที่มาคราวที่แล้วนี้ ๖ ชั่วโมงยังไม่เต็มดีนะ เพราะรถนำมันพุ่งเลย ติดไฟแดงถ้ารถไม่หนาแน่นจอดรอยู่ที่ไฟแดงนั้น รถคันนี้ก็ผ่านไฟแดงไปเลย นอกจากรถมันหนาแน่นอยู่ไฟแดงก็รอไปตามธรรมดา ถ้าหากว่าไฟแดงรถไม่หนาแน่นนักเขาผ่านไปเลย จึงไม่ค่อยเสียเวลา

พากันตั้งอกตั้งใจภาวนานะ พวกที่อยู่ในครัวในเคียอยู่ทางไหนก็ตาม ตั้งหน้าตั้งตาภาวนา อย่าดูหัวใจใครยิ่งกว่าหัวใจเรานะ ดูหัวใจเราตัวคึกตัวคะนองตัวเปรตตัวผีมันอยู่ตรงนั้น ไม่อยู่ที่อื่น มันจะแย็บเข้าหาผู้ใดให้ดูตัวมันแย็บก่อน พอรู้ตัวแย็บนี้แล้วมันจะสงบทันที เห็นโทษตัวนี้ ถ้ายังไม่เห็นโทษตัวนี้ยังจะไปเพ่งโทษคนอื่นคนใดไปมากต่อมากนะ ลุกลามไปเรื่อยเหมือนไฟลามทุ่งเลย ดูใจต้องเอาสติจับความคิดปรุงของตัวเอง มันจะคิดเรื่องอะไร ๆ นั้นเรียกว่าความเพียร นั่นละพระท่านภาวนาท่านดูอย่างนั้น

ยกตัวอย่างเช่น พระท่านกำลังครองผ้าจะไปบิณฑบาต ในตำราท่านบอกไว้เราฟังแล้วเข้าท่า ตอนเรียนหนังสือเรียนไปไปเจอ ดีนะเข้าท่า ท่านดัดท่าน แต่เรายังไม่ได้คิดว่าจะมาดัดเรา เราก็อ่านธรรมดา บทเวลานั้นถึงมารู้เรื่อง อ๋อ เป็นอย่างนี้เอง คือดูอยู่จิต มันคิดเรื่องอะไรมันก็รู้ที่นั่น ๆ นี่ท่านกำลังครองผ้าจะไปบิณฑบาต จิตตัวขโมยตัวโลภมากมันโดดออกไปก่อนแล้ว วันนี้เขาจะได้อาหารประณีตบรรจงอะไรใส่บาตรเรานะ มันคิดทางนี้ มันคิดไปทางหมู่บ้านที่เขาจะใส่บาตร เขานอนยังไม่ตื่นก็ไม่ทราบ ทางนี้คิดแล้วจะไปหาโกยเอาข้าวในหม้อเขา อะไร ๆ มาแล้ว ทางท่านก็กระตุกทันที หือ นี่เจ้าของยังไม่ได้ไปพึ่งจะเริ่มครองผ้า มันโดดไปเอาก่อนแล้วหรือนี่ ถ้าอย่างนั้นไม่ไป หยุดเลยนะ เปลื้องผ้าปุ๊บเลย วันนี้ไม่ไป เก่งไปเอง มันก็ไม่ไป

พอวันหลังเตรียมพร้อม เอา วันนี้จะออกแง่ไหน ถ้ามันเป็นอย่างนี้อีกเอาอีก ท่านว่าอย่างนั้นนะ วันหลังเตรียมพร้อมมันก็หมอบตลอด มันกลัวจะไม่ได้กินเข้าใจไหม นั่นท่านฝึกท่านประมวลออกมาแล้วเป็นอย่างนั้น มันคิดเพียงเรื่องอาหารธรรมดา ท่านยังเห็นว่าเป็นโทษ นั่นเห็นไหม โห นี่เจ้าของยังไม่ไปกำลังครองผ้า ยังโดดไปเอาก่อนแล้ว มึงเก่งมึงก็ไปกูไม่ไปวันนี้ ตกลงท่านก็ไม่ไป วันนั้นไม่ได้ฉันยอมอด พอต่อไปวันหลัง คอยดูจ้องกันละที่นี่ อันนั้นหมอบเลยแล้วท่านก็ไปให้ธรรมดา ๆ นั่นละท่านฝึกท่าน

จิตนี้เร็วที่สุด คือกิเลสก็ดีธรรมก็ดีอยู่ในจิต กิเลสมีกำลังมากมันผลักดันออกไปทางกิเลส ถ้าธรรมมีมากผลักดันทางธรรม เพราะฉะนั้นจึงต้องเอาสติเป็นพื้นฐานตลอด จะมากจะน้อยให้มีสติ นี้จับกันทัน ๆ พอมันคิดเรื่องอะไรปั๊บมันจะรู้ทันที ๆ เวลารู้ก็ระงับ จากนั้นปัญญาพิจารณา พากันจำเอานะ ให้ตั้งหน้าตั้งตาประพฤติปฏิบัติ พระเณรท่านก็ปฏิบัติของท่านอยู่ตามเรื่องของท่าน สำหรับเราถ้าอยู่ทางนู้นก็เหมือนกัน เอาละทีนี้จะไปละ

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร

www.luangta.com