สร้างตัวให้มีความหมาย
วันที่ 15 พฤษภาคม 2551 เวลา 7:50 น. ความยาว 23 นาที
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

สร้างตัวให้มีความหมาย

 

          ใครจะตั้งอกตั้งใจเกิดมาในชาตินี้เป็นชาติมนุษย์นะ ชาติมนุษย์นี้สมควรแก่พุทธศาสนาอย่างยิ่ง ชาติอื่นๆ ไม่ค่อยเหมาะ ชาติมนุษย์นี้เป็นชาติที่เหมาะสมที่สุดแล้วกับพุทธศาสนา คือกับธรรม นอกนั้นสัตว์ทั้งหลายไม่รู้ธรรม มนุษย์นี้รู้ผิดรู้ถูก เรียกว่ารู้ธรรม ให้พากันตั้งใจนะ จิตดวงนี้เวลาตามร่องรอยมันเข้าถึงจุดสุดท้ายนั้นละเราจึงได้เห็นความอัศจรรย์ จิตดวงนี้ไม่เคยสูญนะ ออกจากร่างนี้เข้าร่างนั้น ออกจากร่างนั้นเข้าร่างนั้น เขาเรียกว่าเกิดว่าตายแล้วเปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติ เปลี่ยนรูปเปลี่ยนนามอะไรต่ออะไรด้วยนะ ไม่ใช่คงเส้นคงวา เช่นเกิดเป็นมนุษย์กลับไปเกิดเป็นสัตว์ไปเป็นเปรตเป็นผีไปด้วยอำนาจแห่งกรรม

กรรมนี้หนักมากนะ พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงเรื่องกรรมเป็นสำคัญมาก กรรมนี้เป็นผู้มีอำนาจ ไม่มีอำนาจใดเหนือกรรมนะ กรรมนี้หนักมากทีเดียว กรรมดีก็หนักไปทางดี กรรมชั่วหนักไปทางชั่ว ยกเจ้าของให้ถึงที่สุดวิมุตติพระนิพพานก็กรรมดีของเจ้าของ กดเจ้าของให้จมลงนรกอเวจีจนไม่มีวันเวลาจะฟื้นขึ้นมาก็คือกรรมชั่ว นั่น พระพุทธเจ้าสอนคำใดไม่ผิดล่ะ ถ้าลงเป็นศาสดาสอนโลกแล้วไม่ผิด เราพวกที่ผิดๆ พลาดๆ ให้ฟังเสียงท่านผู้ทำถูกต้องดีงามมาสอนด้วยความรับผิดชอบมาในตัวเสร็จ เรียกว่าสวากขาตธรรมตรัสไว้ชอบแล้ว ให้พากันปฏิบัตินะ

พุทธศาสนานี้เลิศเลอ คุ้ยเขี่ยขุดค้นมาตั้งแต่ต้นตอของภพของชาติได้แก่จิต คุ้ยเขี่ยมาจนกระทั่งถึงวันตรัสรู้นั่นเป็นวันสุดท้ายของจิต พอตรัสรู้ผางขึ้นเป็นธรรมธาตุ เด่นละ หมด พอถึงขั้นธรรมธาตุแล้วหมดละทีนี้นะ จิตนี้เวลาซักฟอกให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยแล้วจะเข้าถึงขั้นธรรมธาตุ เห็นได้ชัดๆ แม้เจ้าของยังไม่ตายธรรมธาตุก็อยู่ในจิตนี่ละเป็นผู้เลิศเลอ ธาตุขันธ์นี้มีแต่หนังห่อกระดูกไม่เลิศเลออะไรละ แต่ธรรมชาติที่รับผิดชอบซึ่งได้ร่วมกันมาแต่ต้นแล้วรับผิดชอบไปนั้นคือธรรมธาตุ

ธรรมธาตุนี่เลิศเลอที่สุดละ ที่จะเลิศเลอนี้เพราะการสร้างความดีนะ ไม่ใช่การสร้างความชั่วพาคนเลิศเลอนะ การสร้างความดีงามต่างหากพาคนดีขึ้นโดยลำดับจนกระทั่งถึงขั้นธรรมธาตุนะ การสร้างความชั่วนี้จมๆไปตลอดไม่มีสิ้นสุด จมไปตลอด แต่สร้างความดีมีที่ยุติ  พอไปถึงขั้นเต็มภูมิแล้วก็เป็นธรรมธาตุ จิตดวงนี้สร้างตัวเต็มเหนี่ยวแล้วถึงขั้นธรรมธาตุ หมดทีนี้ นั่นละท่านมีที่ยุตินะ ใครมีแต่ตื่นขึ้นมาก็หาอยู่หากิน หาเพลิดหาเพลิน หากอบหาโกย หารีดหาไถ ไม่คำนึงความตายของเจ้าของคนนั้นละคนจะจม หารีดหาไถหาคดหาโกงเพื่อตัวเอง สุดท้ายเพื่อบาปเพื่อกรรมตัวเอง เผาตัวเองนั่นละ

อย่าไปโลภมากนักนะ ไม่ดี ท่านบอกว่าความโลภเป็นภัยแก่ตัวเอง ใครโลภมากเป็นภัยมาก ความโกรธความเคียดแค้นเหมือนกัน มีแต่เรื่องภัย ให้ระมัดระวัง มันโกรธมากถอยเข้ามา ยับยั้งเข้ามาให้มันโกรธแต่น้อยถึงขึ้นไม่โกรธ นั่นละหมดเรื่องความโกรธมันเป็นภัยต่อตัวของเราเอง นี่ท่านเรียกว่ากิเลส ถ้าไม่ใช่พระพุทธเจ้าไม่มีใครคุ้ยเขี่ยขุดค้นขึ้นมาพูดกันได้แหละ เป็นศาสดาเอกเสียเองคุ้ยเขี่ยขึ้นมาพบทุกสิ่งทุกอย่างนำมาสอนโลก ทางชั่วก็บอกว่าชั่ว ทางดีบอกว่าดี ให้คัดเลือกเอา ท่านบอกให้คัดเลือกเอา

เมื่อวานหรือวันไหนก็ได้พูดถึงคัดเลือก เข้าใจไหมละ พลิกตัวพยายามให้เป็นคนดี ฟาดเสียจนเมื่อวานนี้เลยเถิดไปเลยนะ เมื่อวานใช่ไหม พลิกให้เป็นคนดี พลิกไปพลิกมาพอถึงขั้นความดีมีกำลังมากแล้วเป็นความดีอัตโนมัติไปเลยทีเดียว การสร้างความชั่วเหมือนกัน สร้างความชั่วสร้างจนมันมีกำลังมากแล้วอยู่วันหนึ่งๆ ไม่ได้ทำความชั่วอยู่ไม่ได้นะ มันหากดิ้นรนกระวนกระวายอยู่ในหัวใจของคนที่มีความชั่วมาก อยากทำแต่ความชั่ว ทีนี้ผู้ทำความดีก็เหมือนกัน อยากทำตั้งแต่ความดีหนักเข้าความดีนี้หมุนติ้ว ถอยไม่ได้แล้วพุ่งๆ ๆ หลุดไปได้เลย

อยู่เฉยๆ ให้มันเป็นไปมันเป็นไปไม่ได้นะ ต้องมีการส่งเสริม มีการกด  ถ้าทำความชั่วก็กดให้ต่ำลง ถ้าทำความดีก็หนุนตัวเองให้สูงขึ้นโดยลำดับลำดาแล้วก็พ้นได้ มนุษย์เรามีแบบมีฉบับ สัตว์เขาไม่มี ไม่ว่าตายเกิดกี่ภพกี่ชาติไม่มีความหมาย มนุษย์เรานี้มี ถ้าสร้างตัวให้มีความหมายมี อย่างที่ท่านแสดงไว้ว่าพระโสดามาเกิดเป็นมนุษย์นี้อย่างมากก็เพียง ๗ ชาติ ท่านก็บอกไว้ชัดเจน โสตะแปลว่ากระแส พาดพิง กระแสแห่งพระนิพพานพาดพิงถึงแล้ว จะก้าวเข้าสู่ความหลุดพ้นโดยถ่ายเดียว มาเกิดอย่างช้าก็เกิดอีก ๗ ชาติ กลาง ๓ ชาติ ที่สุดก็ ๑ ชาติ ๑ ชาติมาเกิดอีกชาติหนึ่งมา อย่างหนึ่งเกิดในชาตินั้นแล้วบรรลุโสดาในชาตินั้น ฟาดให้ถึงนิพพานในชาตินั้นก็ได้

นี่ละจิตดวงนี้ละที่พูด ใครมาสอนถ้าไม่ใช่จอมปราชญ์ คนโง่มันสอนไม่ได้ สอนให้มันกำฟืนกำไฟอย่างนั้นละคนโง่ มันไม่หาเอาของดี เอาแต่ของชั่วใส่ตัวเอง ได้อะไรมาก็มีแต่ผิดหวังๆ เพราะเราสร้างความผิดหวังเอาไว้ ถ้าสร้างความสมหวังเอาไว้ได้อะไรมาก็มีแต่ความดิบความดีตลอดไปเลย นี่คือกรรมดีของตัวเองที่ได้คัดเลือกสร้างไว้แล้วตั้งแต่ของดี เวลาได้มาก็มีแต่ของดี ถ้าสร้างความชั่วได้มามากน้อยอะไรๆชั่วไปหมด หมูหมาเป็ดไก่ในบ้านเรือนของคนชั่วคนนั้นแหละ ลูกเต้าหลานเหลน ผัวเมียทะเลาะกันวันยังค่ำ เก่งกว่าหมากัดกัน หมากัดกันเขายังมีผู้ตัดสิน เขายังมีแพ้ชนะ มนุษย์ที่บาปหนาสาโหดไม่มีแพ้ชนะ มีแต่กัดกันดะไปเลย พวกเรามันพวกกัดดะเหรอนี่น่ะ ลูกศิษย์หลวงตาบัวพวกกัดดะเหรอ ให้พิจารณานะ

พอพูดถึงเรื่องกัดดะนี้ ต้นข้าวสารอยู่นั่น พระท่านล้างบาตรที่นั่น เวลาล้างบาตรพระท่านก็สาดน้ำไป เศษอาหารอยู่ในบาตรหมาก็เก็บกินเรื่อยๆ วันนั้นเผอิญอะไรไม่รู้นะ สาดน้ำเข้าไปใกล้ๆ กับรังต่อใหญ่ รังต่อใหญ่ โอ้ย..ใหญ่สูงขนาดนี้พอดีกับหัวหมา พอสาดเข้าไปหมาก็ไปหาเก็บกินไล่กัดกันอยู่ในรังต่อ พอไปกัดกันในรังต่อ รังต่อตัดสินให้ฟังเสียงร้องเป็นเสียงหมาไปเลย วันนั้นได้ยินแต่เสียงหมาร้องตามวัด เวลาพิษมันแสดงขึ้นมาร้องแง้ๆ อยู่ในป่า นั่นละเขาไปกัดกันอยู่ในรังต่อตัดสินเอาละ หมาร้องเต็มวัดละวันนั้น

ต่อรังหนึ่งก็อยู่กุฏิเรา เราไม่เห็นนะแต่ก่อน เดินจงกรมมองไปเห็นรัง โอ้..นี่รังต่อ มันก็อยู่นั้นแหละ ถ้าไม่มีอะไรไปกระทบมันมันก็เหมือนไม่มี เขาไม่รังแกใครละ เขารักษารวงรังสมบัติของเขาในนั้น ถ้ามีอะไรไปทำลายไปกระทบกระเทือนละก็เขาออกมาต่อสู้ มาต่อยเอาละ ปวดนะต่อ มันเคยต่อยเราอยู่นั่น อยู่ข้างๆ กุฏิเราแต่ก่อนเป็นดงเหมือนกันนี้แหละ มีรังต่อยู่นั้นเราไม่รู้ พาเด็กเข้าไปทำอะไรในนั้นนะ เด็กอายุ ๑๕ นี้นะ ไม่ใช่น้อยเด็กอายุตั้ง ๑๕ ปี พาไปทำอะไรขวางทางที่ไปเดินจงกรมในป่า พอดีรังต่อรังหนึ่งมันอยู่นี่ เขาว่ามันมาผ่านที่นี่นะ พอดีไปไปจับเถาวัลย์ตัดปุ๊บมันก็กระเทือนถึงรังต่อซิ รังต่อออกมาต่อยเด็ก ออกมานี่มาต่อย เด็ก มองดูมันเป็นรังต่อเราก็ปัดเด็กไปเลย เรายืนกันไว้ กลัวมันจะตามต่อยเด็ก

พอรู้ว่ารังต่อเราก็ปัดเด็กไปเลย เรายืนขวางอยู่ช่องทางที่มันมา มันก็ฟาดเราเสียจนเต็มหลังเลย นั่นเห็นไหมละความรับผิดชอบกันเป็นอย่างนั้นนะ มันไม่ได้คำนึงว่าตัวเจ็บปวดแสบร้อนมากน้อยเพียงไรนะ เห็นแต่เด็ก เด็กเป็นอย่างไรๆ ต่อต่อยปวดขนาดไหน พอรู้ว่าต่อเท่านั้นเราก็ปัดเด็กไปตามทาง เราก็ยืนกันเอาไว้ ต่อมันก็มาฟาดเอาหลังเสียจน โถ..ตีสองค่อยสงบ ตั้งแต่สี่โมงเย็นนะ มันหมดหลังเลยละเรา เพราะกันเอาไว้ ถ้าได้กัดตัวเดียวเรารู้แล้ว มันเป็นสัญชาติญาณรับผิดชอบกันนะ ไม่มีใครบอกเป็นเอง พอรู้ว่าต่อมันจะกัดเด็กนะ เราเป็นผู้ใหญ่กว่าเด็กกันเอาไว้ เด็กไป ฟาดเรา ตีสองค่อยสงบ พูดถึงต่อมันปวดหนักนะต่อ เดี๋ยวนี้มันก็มีอยู่ทั่วๆไป ถ้าเราไม่ทำไมเขาก็อยู่ของเขา

 

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

 สถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ

 

 

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก