เทศน์อบรมฆราวาส

ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อเช้าวันที่ ๒๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๐

ขอให้มีธรรมเป็นเครื่องสอดส่อง

         ....ขวางด้วยความสกปรก ด้วยความเห็นแก่ตัว ไปที่ไหนขวางตลอด ไปแจกอาหารสัตว์ตามวัดตามวาก็ขวางตลอด เพราะผลรายได้ขาดจากวัด ก็เราไปทุ่มลงให้สัตว์ต่างหาก เราไม่ได้ไปเกี่ยวข้องกับใคร แล้วมากีดมาขวาง แหม สกปรกมากจริงๆ เราจนดูไม่ได้ จะเอื้อมมือไปไหนไม่ได้แล้วเวลานี้ ดูไม่ได้จริงๆ ความสกปรกของมนุษย์หัวโล้นๆ นี่สำคัญมาก แหม สลดสังเวชนะเรา หัวโล้นด้วยกัน แต่หัวโล้นนี่มันสะอาดสุดยอด พูดง่ายๆ แล้วไปดูหัวโล้นที่เต็มไปด้วยส้วมด้วยถานมันดูกันไม่ได้ สลดสังเวชนะไปที่ไหน กีดกันเอาไว้เพื่อผลประโยชน์แก่วัดแก่วาแก่อะไร เอ้อ น่าทุเรศ

เราขนของไปนี้จะทุ่มไปให้สัตว์ๆ เราไม่ได้เกี่ยวข้องกับใคร แล้วเขาขาดผลประโยชน์ของเขา กีดกันเอาไว้ ให้ปลาแล้วปลาจะเป็นอย่างนั้น ปลาจะเป็นอย่างนี้ ว่าอย่างนั้น เราอยากจะตอบชัดๆ เลย โคตรพ่อมึงเป็นอย่างไร อยากว่าอย่างนั้นนะ เอ้อ ทุเรศจริงๆ ความสกปรกของกิเลส มันไม่มียางอายนะ ก็เราทำด้วยความสะอาดทุกอย่าง เมตตาธรรมไป มีแต่เรื่องกีดเรื่องขวางเพื่อผลประโยชน์แก่ตัวเองๆ ไปที่ไหนเลยมันจะเอื้อมมือออกไปไม่ได้แล้วเวลานี้ ไปทำบุญให้ทานที่ไหนถูกกีดถูกขวางเพราะขาดผลประโยชน์ของตัวๆ เป็นอย่างนั้นนะ สลดสังเวชเรา

คือมันปิดมันตัน ปิดตันๆ ตลอดเรื่องกิเลส ธรรมเบิกออกๆ เช่นเราไปมีเท่าไรทุ่มเลยๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับใครว่าจะมาช่วยอะไรต่ออะไร แล้วมากีดกันๆ ขาดผลประโยชน์ของตัวเอง มันสลดสังเวชมากนะเรา ดูไม่ได้นะ พระหัวโล้นๆ ตัวสำคัญมากนะ นี่ก็หัวโล้น ฟาดกันเลยหัวโล้นต่อหัวโล้น มันผิดไหมว่าอย่างนั้น ธรรมพระพุทธเจ้าเหนือหัวโล้นไปนี่ โห ดูไม่ได้นะ

เราไปที่ไหนที่ว่างเปล่าธรรมดาไปก็เทเลยๆ ถ้าไปเกี่ยวข้องกับสถานที่ใดที่นั่นจะเป็นเจ้าอำนาจบาตรหลวงหาผลประโยชน์ในสิ่งเหล่านี้ ทุเรศจริงๆ ก็หลักธรรมหลักวินัยเรียนมาด้วยกันมันรู้ด้วยกันจะว่าไง ผิดถูกนิดหนึ่งมันรู้ทันทีๆ เลยสลดสังเวชนะเรา นี่พูดไปตามหลักธรรม ไม่เคยสะทกสะท้านกับใคร กล้าไม่มี กลัวไม่มี ธรรมครอบไปหมดเลย พูดตามหลักความจริงในสายธรรมๆ ไปตลอดเลย อะไรมาขวางตัดขาดสะบั้นไปเลยเรา ไปเกรงอะไรประสากิเลส ฟาดหัวมันขาดสะบั้นลงไปไม่มีอะไรกวนใจ กิเลสละกวนใจทุกวันนี้ กวนเขากวนเรา กวนเต็มบ้านเต็มเมือง ฟาดนี้ลงแล้วไม่มีอะไรกวน สบาย โล่งหมดเลย

ไปทำผลประโยชน์ที่ไหน จะไปทำบุญให้ทาน แจกอาหารการกินให้สัตว์ ถ้าสถานที่ใดมีเจ้าของอยู่นั้นเข้าไปไม่ได้นะ ขาดผลประโยชน์ เอ้อ ชอบกล ก็น่าจะเปิดทางกัน เอาๆ เข้ามาช่วยหน่อย นี่กำลังจะตายเวลานี้ แบกหามภาระด้วยการสงเคราะห์สัตว์ทั้งหลาย เอา ช่วย ว่าอย่างนั้น เราจะฟังนะ ไอ้นี้กีดนั้นกันนี้ อู๊ย ฟังไม่ได้ มันอะไรก็ไม่รู้ มันหยาบขนาดนั้นเลยนะ ดูเวลานี้ศาสนาจนจะหาทางออกไม่ได้แล้ว ตีบตันไปหมดด้วยความเห็นแก่ตัวของกิเลส มันเห็นแก่ตัวจริงๆ หน้าด้าน แม้หัวโล้นก็หน้าด้าน ไม่ใช่เล่นนะหัวโล้นๆ นี่นะ

จะไปที่ไหนต้องไปไม่มีใครก็เทตูมๆ เลย ถ้ามีสถานที่นั้นไม่ได้นะถูกกีดถูกขวางขาดผลประโยชน์ของที่นั่นไป อย่างนั้นแหละ เราฟังแล้วมันฟังไม่ได้ สลดสังเวชนะเรา เราไปที่ไหนเราแจกทาน เราไม่มีอะไรมากีดมาขวางในการทำบุญให้ทานด้วยความเมตตาสัตว์โลก ทีนี้เมื่อเวลาเห็นอะไรมากีดมาขวางนี้มันดูไม่ได้นะ มันสะเทือนใจมากทีเดียว อย่างวัดป่าบ้านตาดขนของมาเต็มโกดังๆ ไม่ใช่น้อยๆ โกดังเต็มเอี๊ยดๆ อันดับหนึ่งเพื่อโรงพยาบาล โรงไหนมาให้ได้ด้วยกันทั้งนั้นเลย เสมอ มีอยู่สองภาค

ภาคหนึ่งถ้าไกล เช่นอย่างอุบาล โคราช อุตรดิตถ์ ไปทางนู้นออกทางนู้นให้พิเศษ พิเศษก็ให้เสมอกันหมด ถ้าย่นเข้ามานี้ก็ให้ธรรมดา ธรรมดาก็ให้เสมอกันหมดเลย สั่งไว้เรียบร้อยพระเคลื่อนคลาดไม่ได้ เราได้สั่งคำไหนแล้วตีตราพร้อมเลย พระที่รักษาเวร เวรในครัวนั้นเวรละ ๗ วัน พระอย่างน้อยมี ๒ องค์คอยดูแลรับผิดชอบในบริเวณศาลา ในครัว ใครเข้ามาเกี่ยวข้องพระที่รับภาระในบริเวณศาลาต้องเป็นผู้รับผิดชอบดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง

ของเอามาในโกดังเต็มเอี๊ยดนะ เราเอาของมาไว้นี้เต็มเอี๊ยดไม่ให้บกบาง อันดับแรกคือเพื่อโรงพยาบาลไม่ว่าภาคไหนทั่วประเทศไทย เอา มาเถอะ ว่าอย่างนั้นเลย ขนให้เสมอกันหมด ถ้าไกลก็ให้พิเศษ พิเศษก็ให้เสมอกันหมด ถ้าธรรมดาก็เสมอกันหมด อย่างนี้ทั่วไป ทีนี้ปลีกย่อยอะไรที่เข้ามาขออีกเอาอีกนะ อันนั้นเรียกว่าธรรมดา ทีนี้ปลีกย่อยเข้ามาขอเป็นพิเศษยกทัพใส่เลย ฟาดขนใส่รถเต็มเอี๊ยดไปเลย แล้วหาใหม่

ไม่ใช่ธรรมของพระพุทธเจ้าไม่มีอะไรดับลง เรื่องดับกิเลสอย่าเอาอะไรมาดับ มีธรรมเท่านั้นดับ กิเลสกลัวธรรม ไม่กลัวอย่างอื่นอย่างใด กลัวแต่ธรรม ถ้าธรรมมีมากน้อยจะดับลงไปได้ สงบร่มเย็น ถ้าไม่มีธรรมตายทิ้งเปล่าๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไร นี่ได้พิจารณามาแล้วดังที่กล่าวนี้เป็นเวลาร่วม ๖๐ ปี ตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภา ๒๔๙๓ เวลา ๕ ทุ่ม นั่นละเวลามันเปิดโลกให้เห็นตามหลักความเป็นจริง คือโลกความเป็นจริงมันมีอยู่แล้ว แต่ตามันบอดมันไม่เห็น พอเปิดสิ่งที่ปิดบังได้แก่กิเลสทั้งหลายออกแล้วเลยจ้า มันเห็นหมด

นั่นละพระพุทธเจ้าโลกวิทู รู้แจ้งโลกในวิสัยของพระพุทธเจ้า รู้แจ้งโลกในวิสัยของสาวกต่างกัน แต่แจ้งเต็มภูมิของสาวกและพระพุทธเจ้า แล้วจะสงสัยอะไรโลกอันนี้ ไม่มีอะไรปิดบังญาณความหยั่งทราบของจิตใจได้เลย พอเปิดออกแล้วมันก็รู้จักที่หลบหลีกปลีกตัว ถ้ามันไม่รู้เลยเอาหัวชนเลยๆ หัวแตกก็แตกตายเปล่าๆ ถ้ามีสิ่งสอดส่องดูแลรู้ผิดถูกชั่วดีมันหลบได้หลีกได้คนเรา

ให้พากันสนใจในธรรม อย่าเอาหัวชนเลยไม่ได้นะ พวกเรานี่พวกเกิดมาเอาหัวชนนะ อยู่ก็หัวชนกันอยู่ เวลาตายไปก็จะเอาหัวชนกันไปอย่างนี้ใช้ไม่ได้นะ ไม่มีความหมายในมนุษย์ทั้งคน ขอให้มีธรรมเป็นเครื่องสอดส่องดูทางคดทางโค้ง ทางหลบทางเลี้ยว ทางเป็นอันตราย ให้ดูตามสายทางที่ไป การประพฤติตัวอะไรจะเป็นภัยแก่ตัวเองและสังคมให้ระงับ นี่เรียกว่าสอดส่องดู อะไรที่จะเป็นคุณประโยชน์แก่ตนและสังคม เอา พากันเร่งขวนขวายช่วยกัน อย่างนั้นถูกต้อง นั่นละธรรมท่านส่องทางอย่างนั้น

วันนี้ไม่พูดอะไรมากนักละ เพราะเหนื่อยทุกวันๆ พูดทุกวัน เมื่อคืนนี้อยู่ที่นี่ก็เทศน์ เมื่อเช้านี้ว่าจะไม่เทศน์อะไรก็ได้เทศน์อย่างนี้ ความจำเป็นที่จะให้เทศน์มันเห็นอยู่นี่ จ้าอยู่นี่ จะว่าอย่างไร นอกจากไม่พูดเฉยๆ แบบหูหนวกตาบอดไป ถ้าจะพูดตามความรู้ความเห็นมันขาดสะบั้นไปหมดเลยจะว่าไง

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ