| เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาใหญ่วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๐
อย่าประมาทบุญ
นี่ก็ของพี่น้องทั้งหลายที่บริจาคมากๆ นี่นะ เราเปิดหมด เงินทองข้าวของจตุปัจจัยไทยทานเราเปิดออกเพื่อโลกทั้งหมด เราไม่กำ แม้นิดหนึ่งไม่เอา เราทำนี้เราทำเพื่อโลกทั้งนั้นเราไม่เอาอะไร เราพอทุกอย่างแล้ว บอกตรงๆ สามโลกธาตุพอ ปล่อยหมดแล้ว ก็เหลือตั้งแต่ความเมตตาสงสารโลก อุตส่าห์พยายามบึกบึน นี่ก็ ๑๐ โมงแล้วยังไม่ได้พูดคำใดเลย มีแต่เรื่องราวเต็มไปหมดไม่มีเวลาว่าง
วันนี้เป็นวันการกุศลมหากุศลของพวกเรา ที่ทำบุญเพื่อหนุนชาติของตน และหนุนจิตใจของเรา เกิดจากการให้ทานเป็นกุศลขึ้นมาหนุนใจ ส่วนวัตถุเหล่านี้ออกหนุนโลกไปเรื่อยๆ อย่างนี้ละ เราก็อุตส่าห์พยายามมากี่ปีแล้ว ตั้งแต่ปี ๒๕๔๑ ตั้งแต่นำชาติประกาศออกว่าจะเป็นผู้นำ ตั้งแต่บัดนั้นมาก็เป็น ๑๐ ปีแล้ว อุตส่าห์พยายามเต็มเหนี่ยว เราไม่เอาเราพูดจริงๆ เราไม่เอาเลย ทุกอย่างที่ได้มาออกช่วยโลกทั้งหมด ท่านทั้งหลายจะไปหาพระที่ไหน
อย่าว่าเราคุยเราอวดนะ พอเราก็บอกว่าพอ คำพูดของอรรถของธรรมเป็นคำพูดที่เป็นคำสัตย์คำจริงไม่มีหลอกลวง เปิดก็เปิดหมดเลยเราไม่เอา เพื่อพี่น้องทั้งหลายทั้งนั้น ออกช่องนั้นช่องนี้ ช่วยนั้นช่วยนี้ทั่วประเทศไทย ทุกภาคออกไปจากวัดป่าบ้านตาดช่วยเหลือกัน ไม่ใช่น้อยๆ ทั่วประเทศไทยทุกภาค ออกจากวัดนี้ไปช่วยที่นั่นบ้างที่นี่บ้าง การก่อการสร้างโรงพยาบาลเป็นสำคัญ โรงพยาบาลกว้างขวางมากทีเดียว ถ้าพูดถึงเรื่องการช่วยเหลือโรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่ง หลายร้อยโรง มากจริงๆ เราช่วยเต็มกำลังความสามารถของเรา
นี่ละน้ำใจที่มีต่อพี่น้องทั้งหลาย จะเป็นจะตายเราก็นั่งทนทรมานเอาอย่างนี้ เราไม่เอาอะไรนะ มานั่งทรมานตนเพื่อพี่น้องทั้งหลายของเราต่างหาก เราไม่เอาอะไร ลำพังเราอยู่ที่ไหนเราสบายๆ แต่นี้ก็เพราะเป็นห่วงชาติบ้านเมืองของเรา ห่วงทางด้านจิตใจ บุญกุศลก็ให้ได้ วัตถุก็เป็นเครื่องหนุนชาติของเรา เราอุตส่าห์พยายาม วันนี้ก็เป็นวันกองกุศลมหากุศลอย่างยิ่ง เห็นไหมกองข้าวนั่น ข้าวเปลือก นี่ก็จะออกช่วยชาติทั้งหมด ไม่ว่าชนิดไหนเข้ามานี้ออกทั่วหมดเลย เราไม่เอา
เราว่าไม่เอาไม่เอาจริงๆ ไม่ได้เหมือนใครละพูด พูดเสียงอรรถเสียงธรรมต้องตรงไปตรงมา ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมหลายสันพันคมเหมือนเสียงกิเลส กิเลสออกมาปลิ้นปล้อนหลอกลวง ธรรมออกมาตรงไปตรงมา นี่เราก็ตรงไปตรงมา บอกว่าเราไม่เอา ที่ถวายทั้งหมดเราไม่เอา ช่วยชาติทั้งนั้นแหละ เราไม่เอาอะไร เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี ๒๕๔๑ เมืองไทยเรากำลังจะจม หมูหมาเป็ดไก่ก็หันหน้าเข้าสู่ทะเลแห่งความล่มจม เราก็พยายามพาพี่น้องทั้งหลายฟื้น ถึงได้ประกาศออก จะว่าอายหรือไม่อายก็ตาม เพราะความสงสารโลกมีกำลังมาก เอ้า จะนำเราว่างี้เลย
ตั้งแต่นั้นมาเราก็นำจริงๆ นำแบบไม่มีอะไรติดตัว เราเปิดออกหมดๆ ทองคำก็ได้ ๑๑,๔๑๘ กิโล ดอลลาร์ที่เข้าไปเรียบร้อยแล้ว ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์นี่เข้า ส่วนทองคำทุกบาททุกสตางค์ไม่ให้รั่วไหลแตกซึมไปไหนเลย เข้าร้อยทั้งร้อยๆ ส่วนดอลลาร์เราก็ได้ประกาศให้ทราบแล้ว ดอลลาร์เข้าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะเข้าคลังหลวง ต่อไปนี้ดอลลาร์จะไม่เข้า เพราะเราหยุดจากการเทศนาว่าการ จตุปัจจัยไทยทานร่อยหรอและไม่มี แต่ความยากจนของคนไหลเข้ามาหาเราขอความช่วยเหลือตลอดเวลา เงินไทยของเราไม่พอ เลยต้องเอาเงินดอลลาร์มาช่วยเงินไทย เลยไม่ได้เข้าคลังหลวงตั้งแต่นั้นมาจนกระทั่งป่านนี้
ไม่ได้เข้าดอลลาร์ เอาออกช่วยชาติ ช่วยหนุนเงินไทยเรา เงินไทยเราไม่พอ ส่วนทองคำเท่าไรถึงไหนถึงกันตลอดไปเลย ดอลลาร์ถ้าไม่ได้มากจริงๆ จะไม่เข้า ถ้าเงินไทยยังพอเป็นพอไปดอลลาร์จะเข้า แต่นี้เงินไทยมันไม่พอน่ะซี เราหยุดเทศน์แล้วเงินไทยก็ไม่มี แต่ความทุกข์ความจนพี่น้องชาวไทยเต็มบ้านเต็มเมือง ก็ต้องได้เอาดอลลาร์มาช่วย ให้ท่านทั้งหลายทราบเสีย ให้ไปที่อื่นไม่ไป เรานำชาติเรานำด้วยความเมตตาจริงๆ ไม่หวังอะไรเป็นสิ่งตอบแทน บุญกุศลเราก็ไม่เอา เราพอทุกอย่างแล้ว ไม่เอา มีแต่ความเมตตาช่วยพี่น้องทั้งหลาย ดีดดิ้นไปวันหนึ่งๆ มีเวลาว่างเมื่อไร จะเป็นจะตาย ดีดไปนู้นดีดไปนี้เพื่อทำประโยชน์ให้โลก เราไม่อยู่เฉยๆ นะ
วันนี้ก็เป็นวันใหญ่โตของเรา นู่นเห็นไหมกองข้าวเปลือกกองเท่าภูเขา นี่ก็จะแปรเป็นเงินออกช่วยชาติอีกทั้งหมด ทางวัดนี้ไม่เอา เรียกว่าเสียสละตลอดวัดนี้ไม่เอาอะไร บิณฑบาตจะฉันให้ตายก็ตาย วันหนึ่งๆ อาหารประมาณสักเท่าไร สิ่งเหล่านี้ต้องกระจายออกไปเพื่อชาติบ้านเมืองของเรา กรุณาทราบเอาไว้ เสียงหลวงตาบัวลั่นไปละเรื่องรายได้มา เรื่องรายจ่ายก็ลั่นอีกเหมือนกัน คือมาเท่าไรออกเท่านั้นๆ เราไม่เก็บ
ที่อยู่ที่พักอาศัยเท่านั้นพอ เขาจะมาสร้างกุฏิใหญ่ๆ สวยๆ งามๆ ให้เราไม่เอา หลวงตาบัวไม่ใช่คนสวยงาม หนังห่อกระดูกมันสวยงามที่ตรงไหน สร้างด้วยไม้ด้วยอิฐปูนหินทรายก็เป็นอิฐเป็นปูนเป็นหินเป็นทราย มันก็เข้ากันได้กับอันนี้ เอาไม้มาปลูกมันก็เป็นไม้ แล้วจะไปหาหรูหราอะไรอีกนักหนา ร่างกายของเราเป็นหนังห่อกระดูก เพราะฉะนั้นใครจะมาสร้างสวยๆ งามๆ ให้จึงไม่เอา ร่างกายของเราไม่ใช่ของสวยของงาม มันหนังห่อกระดูก เราก็ไม่เอา
เขาจะมาสร้างกุฏิให้อยู่ ๗-๘ หน ฟังซิ เอาให้อย่างหรูหราฟู่ฟ่าให้สมชื่อสมนามหลวงตา เขาว่างั้น ชื่อนามของหลวงตาคือหนังห่อกระดูก เราบอก ให้เอาสิ่งประเภทเดียวกันเหมือนๆ กันอยู่ด้วยกันได้ กับสวยๆ งามๆ มันเข้ากันไม่ได้ เราไม่เอา มาขอสร้าง ๗-๘ หน เราจำไม่ลืม หนที่ ๘ นี้ขนาบใหญ่ ตั้งแต่นั้นเลยเงียบไปเลย ศาลา ๔ หนหลังนั้น แล้วสุดท้ายก็มาขึ้นทางนี้ตอนช่วยชาติ เขามีเหตุผลเพียงพอ ประชาชนเข้ามาช่วยชาติบ้านเมือง ฝนตกมานี้เปียกปอนไปหมดไม่มีที่อยู่อาศัย เลยต้องสร้างนี้ขึ้นมา เกี่ยวกับเรื่องการช่วยชาติ ศาลาหลังนี้ความกว้างขนาดไหนไม่มีความหมายอะไร เห็นไหมคนเต็มไปหมด
เราอุตส่าห์บึกบึน ฝืนใจเราก็ทำ ทำเพื่อโลก เป็นประโยชน์แก่โลก ถึงจะขัดใจเราบ้างเพื่อประโยชน์แก่โลก ไม่เสียหาย เราก็เสียสละอนุโลมให้สร้างนั้นสร้างนี้ อนุโลมสร้างเพื่อประชาชน สำหรับเราอยู่ที่ไหนอยู่ได้สบายๆ วันนี้เป็นวันมหากุศลของพวกเรา ท่านทั้งหลายได้ทำบุญให้ทานมากน้อย ให้อุทิศส่วนกุศลผลบุญที่เราได้มา ถึงพ่อแม่พี่น้องญาติมิตรผู้มีบุญมีคุณทั้งหลายตลอดสัตว์ทั่วโลก ให้อุทิศส่วนกุศลไปให้ บุญเป็นของท่านทั้งหลายอุทิศไปไหนได้ทั้งนั้น เพราะบุญเป็นของเรา ส่วนจตุปัจจัยไทยทานเป็นส่วนหยาบ กระจายออกไปทางส่วนหยาบ ส่วนบุญส่วนกุศลเป็นส่วนละเอียดกระจายไปสู่ทางด้านจิตใจอันเป็นส่วนละเอียดเหมือนกัน จึงว่าให้แผ่เมตตาถึงกันและกัน บุญกุศลที่เราได้มากน้อย
วันนี้เป็นบุญเป็นกุศลมาก ขอให้ท่านทั้งหลายได้อนุโมทนาสาธุการในมหากุศลของเราที่ช่วยชาติ ศาสนาและช่วยจิตใจของคนทุกคนที่มีศรัทธาบริจาคทาน บุญเป็นสมบัติของใจเป็นของท่านทั้งหลาย ส่วนหยาบเป็นของที่ช่วยโลกไปๆ ที่ไหนบกบางช่วยไปๆ เราไปไหนเวลานี้ยั้วเยี้ยๆ นะ เขาตามขอ พอทราบข่าวว่าหลวงตาไปที่ไหนตามลัดต้อนคอยขอ ดักอยู่ตามทาง คนนั้นขออันนั้นจำเป็นอันนั้น อันนี้จำเป็นอันนี้ ฟังซิ ไปไหนขอตามทาง ออกไปไหนมีแต่ตามขอเดี๋ยวนี้
เมื่อสองสามวันที่มาจากบ้านโพนนี่ก็ ทางนายอำเภอก็มาขอสร้างที่ว่าการอำเภอ ๘ ล้าน อย่างนั้นละ เอา ให้ แล้วทางไหนก็ขอเรื่อย จ่ายตลอด เงินไม่ทราบจะมาจากไหน มันก็มาอย่างนี้ละ มาอย่างนี้มันก็ออกแบบเรา มาแบบท่านทั้งหลายมีศรัทธา ออกๆ แบบเราที่มีความเมตตา ออกไปอย่างนั้น สำหรับวัดนี้ไม่มีเงิน ใครอย่ามาคิดนะว่าวัดป่าบ้านตาดร่ำรวย ไม่มี มีเท่าไรออกหมดๆ แม้เงินจะยังมีเหลืออยู่ในบัญชีก็ตาม เงินนี้เพื่อจะออก เราตายไปเสียก่อนก็ยังไม่ออกเฉยๆ แล้วก็จะออกเหมือนกัน
ใครจะมาตำหนิติเตียนยกโทษยกกรณ์ ว่าหลวงตาบัวมีเงินเท่านั้นเท่านี้ในบัญชี คนนี้จะจมนะ เจตนาของหลวงตาบัวไม่ได้อยู่ในเงินบัญชีเพื่อจะกอบโกย มีไว้เพื่อจ่าย เวลาไหนจำเป็น มีมากน้อยเพียงไรเอานี้ออกมาให้ทันกัน ที่เราเก็บไว้เก็บไว้อย่างนี้ต่างหาก คือหากมีความจำเป็น มันมีอยู่บ่อยๆ ทางโน้นมานี้ จำเป็นอะไรควรจะยกให้ยังไง ยกให้ตูมทางนี้ ตูมให้ทางนี้ ไปอย่างนั้นนะ ส่วนที่ยังเหลืออยู่ก็เหลืออยู่เพื่ออย่างนี้แหละ ให้ท่านทั้งหลายทราบเอาไว้ว่าหลวงตาบัวไม่เก็บ ตายแล้วมันจะมาเป็นเปรต เราไม่อยากเป็นเปรต หลวงตาองค์นี้ไม่ใช่หลวงตาเปรต ตายแล้วดีดผึงเลย
เราพูดอย่างถนัดชัดเจนในหัวใจของเรา ที่ประกาศป้างมาแล้วตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๓ หลังเขาวัดดอยธรรมเจดีย์ ระหว่างวัฏจักรกับวิวัฏจักรตัดสินขาดสะบั้นกันลงไปๆ ฟ้าดินถล่ม ตั้งแต่วันนั้นมาเราเปิดหมดเลย เปิดโลกธาตุหมดเลย เรียกว่าชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราจะไม่กลับมาเกิดอีก ชัดอยู่ในหัวใจ พระพุทธเจ้าชัดอยู่ในพระทัยว่าได้เป็นศาสดาองค์เอก ภพชาติขาดสิ้นไปแล้ว พระอรหันต์ทั้งหลายก็เหมือนกัน เป็นสาวกองค์เอกๆ ภพชาติขาดไปแล้วเช่นเดียวกัน นี้ปฏิบัติธรรมแบบเดียวกัน รู้เห็นแบบเดียวกัน มันจะผิดกันไปไหนล่ะ มันแน่ใจด้วย สนฺทิฏฺฐิโก รู้เองเห็นเองในผลงานของตนที่ปฏิบัติมา
ท่านทั้งหลายอย่าได้ประมาทบุญนะ เวลานี้กิเลสตัณหามันเข้าเหยียบย่ำทำลายจิตใจจะหาธรรมหาบุญหากุศลในใจไม่ได้นะ กิเลสมันลากไปอันนั้นดีอันนี้ดี มีแต่เรื่องเลว ถ้ากิเลสลากไปมีแต่ความเลว ธรรมลากขึ้นมามีแต่ความดี แต่มันไม่อยากให้ลากกิเลส มันลากลงๆ จมกันทั้งนั้น พากันจำเอา วันนี้เทศน์เพียงเท่านี้ เหนื่อย ต่อไปนี้จะให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz |
