| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
ความดีไม่ทำจะหวังประโยชน์อะไร
ก่อนจังหัน
วันปีใหม่นี่ปีหนึ่งมีหนหนึ่งๆ ว่าปีใหม่ๆ ปีหนึ่งมีหนเดียวผ่านไปๆ เราเป็นแต่คนเก่า คนเก่าเป็นยังไง เคยทำอะไรก็ทำ ส่วนมากไม่ค่อยดี ทำเลอะๆ เทอะๆ นั่นละเป็นภัยต่อตัวเองแล้วก็มาเป็นภัยต่อสังคม วันนี้ก็ยังเป็นวันปีใหม่ และวันนี้เป็นวันที่จะกลับบ้านกลับเรือนตัวเองไปประกอบหน้าที่การงาน ปีใหม่ให้มีอะไรเป็นคติเครื่องเตือนใจเป็นประโยชน์แก่ตนในวาระต่อไปบ้าง ว่าปีใหม่มีแต่รื่นเริงบันเทิงตลอดเวลาใช้ไม่ได้ ส่วนมากปีใหม่เป็นปีที่รื่นเริงบันเทิงไปทางโลกทางสงสารซึ่งเป็นฝ่ายต่ำ มีอยู่เยอะ ส่วนที่จะไปทางฝ่ายสูงคือศีลคือธรรมนั้นมีน้อยมาก พากันพินิจพิจารณาหน่อยนะ ปีใหม่ปีเก่าตั้งขึ้นมาแล้วก็มาทำลายเจ้าของ ไม่ได้ส่งเสริมเจ้าของนะ ถ้าคนโง่เป็นอย่างนั้น
กลับไปถึงบ้านถึงเรือนประกอบหน้าที่การงาน การงานแต่ละอย่างๆ ให้พินิจพิจารณาคัดเลือกด้วยดี อย่าสักแต่ว่าทำไปๆ ไม่คิดอ่านไตร่ตรองถึงผลได้ผลเสีย แล้วก็มากระทบกระเทือนตัวเองนั่นแหละ ทีนี้จะให้พร
หลังจังหัน
เราพยายามที่สุดที่จะให้มีหลักมีเกณฑ์เข้าสู่จุดรวม คือคลังหลวงแห่งประเทศไทยของเรา เราพยายามทุกด้านทุกทางสำหรับลูกๆ หลานๆ ต่อไป เราไม่เอาอะไรเราบอกตรงๆ ไม่เอา พอทุกอย่างแล้วเราไม่เอา เช่นอย่างคำสรรเสริญนินทา ไม่ได้เลิศเลอยิ่งกว่าธรรมกับใจเป็นอันเดียวกัน เลิศสุดยอด เอาอะไรมาให้เข้ากันไม่ได้ ตกหมด คำสรรเสริญก็ตก คำนินทาก็ตก เพราะไม่เลิศเลอยิ่งกว่าหลักธรรมชาตินั้น นั่นละพระพุทธเจ้าท่านว่าโลกธรรม ๘ ปล่อยหมดโดยสิ้นเชิง นั่นละเลิศกว่าเขา ไม่มีอะไรเข้าติด ตกปั๊บๆ ไปเลย เหมือนน้ำตกลงบนใบบัว กลิ้งตกไป ท่านว่าอย่างนั้น
นี่เราก็พยายาม อะไรที่อยู่ในวิสัยของเราที่จะช่วยชาติบ้านเมืองของเราได้ เราก็พยายามทุกวิถีทาง ตั้งแต่วันประกาศจะเป็นผู้นำที่เมืองไทยเราจะล่มจมปี ๒๕๔๐ เราไม่ได้ลืมนะ ดูหัวเป็ดหัวไก่ อย่าว่าแต่หัวคน จ่อลงในความล่มจมกันทั้งนั้น เหมือนว่าบ้านร้างแต่คนยั้วเยี้ยๆ ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ หาสิ่งที่จะใช้สอยอยู่กินกันจะไม่มีๆ จมไปๆ จึงได้พยายามเต็มกำลังความสามารถเรื่อยมา
ที่พาพี่น้องทั้งหลายช่วยชาติบ้านเมืองก็เห็นประจักษ์อยู่ไม่ใช่เหรอ ทองคำตั้ง ๑๑ ตัน ๔๐๐ กิโลนู่น ของง่ายเหรอ ดอลลาร์ก็ ๑๐ ล้านเข้าสู่คลังหลวง นอกจากนั้นดอลลาร์นี้หมุนมาช่วยเงินไทยออกช่วยชาติตลอด เราไม่เอาเราแบตลอด เราพูดตรงๆ เราไม่เอาอะไรในโลกอันนี้ ไปที่ไหนช่วยทั้งนั้น เราไม่เอาเราพอทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรที่จะมาแข่งกับคำว่าพออันเลิศเลออยู่ในหัวใจนี้ว่างั้นเลย นี่ผลแห่งการปฏิบัติความดีงามท่านทั้งหลายให้จำเอานะ
มีแต่คว้านั้นคว้านี้ อะไรก็คว้าๆ ก็หลุดมือไปทั้งนั้นแหละ ถ้าคว้าความดีแล้วติดใจๆ ไม่หลุด ไปอยู่ที่ไหนก็อยู่นั้น สบายตลอดเวลา ให้พากันมองดูศีลธรรมนะ มีแต่มูตรแต่คูถเต็มบ้านเต็มเมืองเต็มผู้เต็มคน มองหาคนไม่เห็น เห็นแต่มูตรคูถเต็มตัว สร้างตั้งแต่ความชั่วช้าลามก ความดีไม่ทำจะหวังประโยชน์อะไร พิจารณาซิ เราเต็มไปด้วยความหวังทุกหัวใจ แล้วสิ่งที่มาสนองความหวังมันมีแต่สิ่งผิดหวังๆ นั่นละมันไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ขอให้พากันคิด
พุทธศาสนาเป็นศาสนาที่เลิศเลอสุดยอดแล้ว ให้นำไปปฏิบัติเถอะ อย่าเหยียบย่ำทำลายหัวพระพุทธเจ้าไป เหยียบย่ำทำลายศาสนาไปด้วยมูตรด้วยคูถนั่นละเข้าไปทำลาย อะไรๆ ถ้าเป็นเรื่องของกิเลสตัณหาเรื่องส้วมเรื่องถานแล้วดีหมดๆ ถ้าเป็นเรื่องศีลเรื่องธรรมไม่ค่อยสนใจกัน มันถึงเลวลงๆ เมืองไทยนี่เป็นเมืองเลวลงนะ ถือพุทธศาสนามันมีแต่คำพูดเฉยๆ แม้ที่สุดอยู่ในวัดมันก็หันหน้าออกนอกวัด ผู้ที่เขาประสงค์ศีลธรรมเขามุ่งเข้ามาในวัด ไอ้พระที่อยู่ในวัดหันหน้าออกวัดมันดูได้ไหมล่ะ พิจารณาซิ
นั่นเราติดประกาศไว้ข้างนอก ที่นี่เป็นวัดเป็นสถานที่บำเพ็ญภาวนาเพื่อความสงบใจ ไม่มีกิจจำเป็นไม่ควรมาเที่ยวเพ่นพ่าน บอกไว้แล้วนั่น นั่นละธรรมบอก ธรรมเหนือโลกบอกไว้นั่นผิดไหม ไปดูซิน่ะ ไม่ได้บอกความผิด บอกให้เป็นความถูกต้องดีงามทั้งนั้นละ เพ่นพ่านๆ มันดูไม่ได้ ผู้รักษารักษาอยู่แทบเป็นแทบตาย ผู้เข้ามาทำลายเจตนาไม่เจตนา ไฟจี้เข้าไปดูซิน่ะมันร้อนไหม คนหนึ่งไม่รู้ตัว คนหนึ่งเอาไฟจี้เข้าไปร้อนไหม ว่าไม่รู้ตัวไม่ร้อนหรือ มันร้อนเหมือนกัน อันนี้เจตนาไม่เจตนาผิดเป็นผิด ถูกเป็นถูกตลอดมา ให้พากันระมัดระวัง
มาในวัดนี้ดูจนจะดูไม่ได้ เพราะนิสัยมันเคยตัวมา เข้ามาในวัดแท้ๆ ซึ่งเป็นสถานที่สำรวมระวังมันก็ไม่สำรวมระวัง เลอะๆ เทอะๆ เข้ามาเพราะนิสัยมันหนาแน่นมาก เกินกว่าที่จะพินิจพิจารณาว่าผิดถูกชั่วดีประการใด มันไม่พินิจพิจารณานะ เลอะเทอะไปหมด วัดนี้เรากีดกันเอาไว้ ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปเพ่นพ่านสถานที่บำเพ็ญธรรมของพระ เราเปิดให้เฉพาะที่ศาลาออกไปนู้น ข้างในไม่ให้เข้าไป ท่านปฏิบัติธรรมท่านปฏิบัติจริงๆ ท่านไม่ได้ทำเล่นๆ เลอะๆ เทอะๆ เหมือนเรานะ
ศาสนาพุทธไม่มีเหลือในพุทธน่ะ มีแต่ความเลอะเทอะเต็มบ้านเต็มเมือง ถ้าว่าปีใหม่ก็มีแต่ความเพลิดความเพลิน ศีลธรรมมันมีที่ไหนล่ะ มีแต่ความเลอะเทอะ สนุกสนานรื่นเริงบันเทิงเป็นบ้ากันทั้งบ้านทั้งเมือง ทั้งๆ ที่บ้านเมืองเราเป็นชาวพุทธ มันมีพุทธที่ไหนติดตัวล่ะ มันมีแต่ความเพลิดเพลินเต็มเนื้อเต็มตัว ดูไม่ได้นะ
ว่าปีใหม่ก็ปีใหม่เพื่อความเพลิดเพลิน ไม่ได้ปีใหม่เพื่อความดีงามทั้งหลาย สำหรับผู้ดีเราก็ยกให้ แต่มีน้อยมากทีเดียว สำหรับความเพลิดเพลินของคนทั่วประเทศไทยเรานี้มาก เหยียบหัวคนดีไปหมดเลย จะไม่มีคนดีเหลือติดบ้านติดเมืองนะเวลานี้ มีแต่คนเลอะเทอะไปหมด เขาก็เลอะเทอะ เราก็เลอะเทอะ ไม่ทราบจะตำหนิใครมันพอๆ กัน ให้มีดีบ้าง พอฟัดพอเหวี่ยง พอแข่งขันกันบ้างว่าอันไหนดีอันไหนไม่ดี คัดเลือกได้ อันนี้เลอะเทอะไปหมด จับอะไรขึ้นมาก็มีแต่มูตรแต่คูถ จับลงไปก็เต็มมืออีก เอามาดมเต็มจมูกอีก นั่นของเหม็นเป็นอย่างนั้นละ
เมื่อวานเราไปภูวัว ไม่ได้ไปนานแล้ว หลายเดือน ดูเหมือนจะครึ่งปีละมั้ง ไปดูภูวัวเฉยๆ เอาของไปส่งให้บ้างพอสมควรแล้วก็มา รถก็ไม่เอาไปมาก เอาใส่ของไปบ้างเล็กน้อยไม่มาก เพราะว่าของที่เราส่งไปนั้นเราส่งเป็นประจำอยู่แล้ว จวนสิ้นเดือนๆ ขนไปเทลงกองเท่าภูเขาเลย ของง่ายเหรอ รถสี่คันเต็มเอี๊ยดๆ บองขึ้นด้วย เต็มหมดเลย ไปทีไรเป็นอย่างนั้น จวนสิ้นเดือนไปทุกปลายเดือน ได้ ๒๐ กว่าปีมาแล้ว เราเลี้ยงดูหมดวัดภูวัว เลี้ยงดูตลอดมาอย่างนั้น
เราส่งเสริมคนดี ผู้ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเราประกาศเลยว่าให้เข้ามา ใครตั้งใจปฏิบัติดีให้มาเราจะรับเลี้ยงเราบอก เรารับเลี้ยงจริงๆ ด้วย ของที่ส่งไปนั้นก็เพื่อวัดต่างๆ ที่อยู่ตามแถวนั้นละ แห่งละสององค์บ้างสามองค์บ้าง ท่านก็ได้มาอาศัยกันไป เราไปเทลงจุดกลาง เพราะทางซอกแซกรถเข้าลำบาก ทางนั้นบางทีก็ตาปะขาวบ้างญาติโยมบ้างมารับไปๆ ประกาศไว้เลยให้ท่านมาเอา ถ้าหมดเราก็เอามาเรื่อยๆ อย่างนี้ จึงเอาไปเผื่อเสมอ
นี่ละความเสียสละท่านทั้งหลายดูเอา ฟังให้ดีนะ เราไม่ได้ไปด้วยความกอบโกย ความกำ เราไม่ไป เราไปด้วยความแบ ไปที่ไหนเสียสละไปหมดทั่วบ้านทั่วเมือง เราไม่เอา เราพอทุกอย่างแล้ว ธรรมนี่พอ กิเลสไม่พอ ได้เท่าไรไม่พอ เอาจนตายก็ไม่พอกิเลส ถ้าเรื่องธรรมแล้วพอโดยลำดับลำดา จนกระทั่งถึงขั้นพอแล้ว นี่บอกว่าเราพอแล้ว เราไม่เอาอะไรในโลกอันนี้ ตายแล้วเอาไฟเผาเข้าไปเลย
เงินทองข้าวของที่เขามาบริจาคเราให้ตั้งกรรมการรวบรวม เราเขียนพินัยกรรมไว้เรียบร้อยแล้ว ตั้งกรรมการขึ้นรวบรวมเก็บรักษาให้หมด พอได้แล้วก็เอาไปซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง เราจะเผาด้วยไฟ เราสั่งไว้หมดแล้วนะ เราสั่งโดยความเป็นธรรม ไม่ได้ว่าหนักไป เบาไป ไม่มี คำว่าธรรมหนักก็เป็นธรรม เบาก็เป็นธรรม นี่เราเพื่อประโยชน์แก่กุลบุตรสุดท้ายภายหลังของเรา
เงินทองที่เขามาเผาศพเราตั้งคณะกรรมการเก็บรักษาไว้เรียบร้อย พอเสร็จแล้วซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง เป็นวาระสุดท้ายของเราที่ช่วยโลกนะ เราช่วยจริงๆ ช่วยโลก ยิ่งทุกวันนี้แล้วเปิดหมดไม่มีอะไรเลย แต่ก่อนก็เป็นอยู่แล้วอย่างนี้ แต่ทุกวันนี้รู้สึกว่าเด่นมาก เพราะสิ่งของมีมากเท่าไรออกมากเท่านั้นช่วยโลกช่วยสงสาร ด้วยความเมตตานี่ละเป็นสำคัญ ความเมตตานี้แต่ก่อนก็ไม่มี
นี่ละอำนาจของธรรมปฏิบัติได้มากน้อยเพียงไรก็พอแจกพอจ่ายกันไป เมื่อไม่มีมันจะเอาอะไรไปแจกจ่าย เมื่อมีก็พอแจกจ่าย อันนี้จิตใจกับธรรมเป็นอันเดียวกันพูดให้ชัดเจน จึงออกแต่เรื่องธรรมทั้งนั้น เรื่องโลกกิเลสตัณหามายุ่งไม่ได้ ปัดทีเดียวขาดสะบั้น ตกลงฟากลำแม่น้ำโขง เอาแต่ความดีไว้สำหรับโลกเท่านั้น วันนี้ก็เป็นวันปีใหม่ ผู้มีนิสัยทางศีลทางธรรมก็เข้าวัดเข้าวาทำความสงบใจ ไอ้ผู้ที่นิสัยพวกส้วมพวกถานก็โดดลงส้วมลงถานไม่มีวันขึ้น มีแต่ความเพลิดความเพลิน เป็นบ้ากันทั้งบ้านทั้งเมือง
จิตใจคนต่ำมากนะทุกวันนี้ ไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ก่อนยังมีคนไม่มากศีลธรรมก็นับว่าดีอยู่ มีผู้รักษาเข้มงวดกวดขันอยู่ เวลานี้ศีลธรรมใครรักษาวะ มีแต่เลอะเทอะไปหมด ให้กิเลสเหยียบแหลกไปหมดเวลานี้ หาความสงบเย็นใจไม่มีเลย โอ้ น่าทุเรศนะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายละหลั่งไหลกลับบ้านกลับเรือนของตน วันปีใหม่มาเต็มไปหมด รถราจนจะหาที่ไปที่มาไม่ได้ มากตามถนนหนทาง อย่างเรามาเมื่อวานนี้ค่อยยังชั่ว มีรถนำ มาได้เร็วหน่อยเมื่อวาน ไปส่งภูวัวขากลับมาเอารถนำมาก็เร็ว
เมื่อวานนี้เป็นวันที่คนมากจริงๆ ถนนแน่นๆ เลย พูดอย่างนี้หูอื้อแล้วนะ ถ้าหูอื้อพูดไปไม่ได้ พูดอย่างนี้ปั๊บออกๆ มันไม่ได้ออกปาก วันนี้วันที่ ๒ แล้ว วนเวียนไปวัฏวน วันที่ ๑ ที่ ๒ ปีใหม่ปีเก่าสับปน มีเท่านั้นละ วันนี้ไม่พูดอะไรมาก ให้พี่น้องทั้งหลายจำอรรถจำธรรมไปปฏิบัติตน เพื่อความดีงามสำหรับหัวใจ ใจนี้มีแต่ยาพิษเต็มตัว ไม่มีศีลธรรมเข้าสู่ใจพอมีความสงบร่มเย็นบ้างเลย ถ้ามีแต่กิเลสก็มีแต่ไฟเผาหัวใจแต่ละดวงๆ เป็นไฟไปหมด เอาละให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz |
