เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อเช้าวันที่ ๒๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๙
ฟังความรู้สึกของชาติไทย
ก่อนจังหัน
(ถวายทอง ๑ บาท ปัจจัย ๒๐,๐๐๐ บาท ทำบุญครบรอบวันมรณภาพ ๑ ปีอาจารย์มหาบุญมี) ท่านเสียไปกี่ปี (๑๔ ปีค่ะ) อาจารย์มหาบุญนี้ท่านไปอยู่ห้วยทรายกับเรา ท่านแก่พรรษากว่าเรา ดูเหมือน ๒ พรรษา ท่านเรียนเป็นเปรียญหลังเรา แล้วก็ออกปฏิบัติหลังเรา เราออกก่อน ท่านมาก็มาอยู่กับเราห้วยทราย ท่านออกมาทีแรกละท่านมาฝึกหัดทางด้านภาวนา ทีนี้จะออกภาวนาแล้ว ท่านว่าอย่างนั้น ท่านออกมาอยู่ห้วยทราย เราอยู่บนเขากับเณรหนึ่ง ให้ท่านอยู่กับพวกพระอยู่ทางตีนเขาทางนู้น
ท่านเป็นตุ๊กตาเลยนะ ท่านไม่ถือเนื้อถือตัว ท่านมอบให้เราหมด ท่านบอกว่าท่านเป็นพระอาคันตุกะเพียงมาอาศัยเท่านั้น มาอาศัยก็มาอาศัยท่านอาจารย์ บอกตรงๆ เลย มาอาศัยท่านอาจารย์เพื่อจะอบรมทางด้านจิตตภาวนา ท่านเอาจริงๆ คล้ายกันกับพระโปฐิละที่ไปเป็นลูกศิษย์ของเณรน้อย เณรน้อยเป็นพระอรหันต์ พระโปฐิละเป็นพระเรียนจบพระอรหันต์ ถวายตัวเป็นลูกศิษย์ของเณร อันนี้ก็ลักษณะเดียวกัน ถือแบบเดียวกัน กับเราทุกอย่างท่านมอบเลยทีเดียว ท่านมอบ อย่ามีอะไรกับผมนะ เพียงแต่อาวุโสภันเตเท่านั้นแหละ จากนั้นก็จนหลายปี อยู่ที่นั่นด้วยกัน แล้วก็จากกันไปแล้วก็มาพบกันเรื่อยๆ
นี่อัฐิของท่านกลายเป็นพระธาตุนะ อาจารย์มหาบุญมีกลายเป็นพระธาตุ อยู่ที่มหาสารคาม เขาเรียกวังเลิง คุ้นกันมากกับเรานะ เพราะท่านเคยอยู่กับเราแล้ว จะเรียกตามหลักธรรมชาติอย่างพระโปฐิละกับเณรนั้นก็ไม่ผิด ท่านถือเราเป็นอย่างนั้น ท่านเคารพมาก แต่ท่านเป็นอาวุโส ท่านเคารพในทางด้านธรรมะธัมโม ทางพระวินัยเราเคารพท่าน เพราะพระวินัยมีอาวุโสภันเต ธรรมะไม่มี ถือคุณธรรมเป็นสำคัญ ท่านนับถือมากทีเดียว ลงเต็มที่ละ เอาละให้พร
เราอยากฟังว่าทองคำนี้มาจากประเทศนั้น แท่งนั้นมาจากประเทศนั้น ไอ้นี่ผลไม้มาจากอินเดีย โธ่ เราอยากฟาดปากเลยนะ เข้าใจหรือยังพวกนี้น่ะ สิ่งที่เราอยากให้พูดมันไม่พูด ทองคำแท่งนี้มาจากประเทศนู้นๆ ให้บอกมาๆ เข้าใจไหม ไอ้ผลไม้นี้มาจากอินเดีย มันไม่มีอะไรมาอวด ผลไม้นี้มาจากอินเดีย อยากจะฟาดปากมันเลย เข้าใจหรือยังพวกนี้น่ะ พูดแล้วมันโมโหเดี๋ยวนี้น่ะ ฟังตลอดนะ ฟังความรู้สึกของชาติไทยเราเป็นอย่างไร สงวนเนื้อสงวนตัวหรือไม่ เป็นเนื้อเป็นหนังของตัวหรือไม่ เอะอะอะไรคว้า เราอยากให้คว้าเช่นอย่างทองคำเอาคว้าเลย บอกคว้าเลย ผลไม้นี้มาจากอินเดีย นี่อยากฟาดปากมันเลย ปากไหนพูดตะกี้นี้ เรียกมาปากนั้น เอา มาเราจะฟาดปากมันเดี๋ยวนี้ก่อนจะได้ฉันจังหัน มันโมโหเหลือเกิน เข้าใจหรือยัง ถ้าเข้าใจแล้วเราจะให้พร
หลังจังหัน
เมืองไทยเรารู้สึกจะรวนเรเหลวไหล ไม่ค่อยมีหลักเกณฑ์ เป็นเนื้อเป็นหนังของชาติไทยเรา นี้เราวิตกวิจารณ์มากอยู่ อะไรๆ ไม่มีหลักมีเกณฑ์นะเมืองไทยเรา ท่านทั้งหลายเป็นคนไทยหรือเป็นคนมาจากไหน ฟังซิน่ะ เสียงอรรถเสียงธรรมสอนให้มีกฎมีระเบียบ เป็นเนื้อเป็นหนัง เป็นเขาเป็นเรา ให้มีสัดมีส่วนบ้างนะ เลอะๆ เทอะๆ อะไรๆ ก็เลอะๆ เทอะๆ อย่างเมื่อเช้านี้ที่เขาเอาผลไม้จากไหนมาให้เรา นี่ๆ ผลไม้นี้มาจากอินเดีย อยากฟาดปากมันเสียก่อน เมืองไทยเราอดอยากที่ไหนผลไม้ แล้วไปเอาเมืองไหนมาอวดเมืองไทย เหยียบเมืองไทยลงรู้ไหม คำพูดเหล่านี้เป็นคำพูดกระทบกระเทือน ให้เมืองไทยเสียหาย ไม่ได้ยกคอขึ้นมองดูนู้นดูนี้ อะไรมาก็คว้ามับๆ เป็นน้อยกว่าเขาตลอดไป ไม่มีการฟิตเนื้อฟิตตัวบ้างใช้ไม่ได้นะ นี้เอาศาสนามาสอน
เมื่อเร็วๆ นี้ได้พูดแล้ว จอยเป็นคนพูดให้ฟัง นั่นเห็นไหมเขามาหาของจริงทางศาสนา มาก็ฟัดเลยกับเรา เขาตั้งใจมาหาจริงๆ เราจะไม่อนุโลม เราจะพูดตามหลักความจริงเปรี้ยงๆ ๆ ไปเลย จากนั้นเขาก็พยายามไปดูวัดป่าบ้านตาด เขาว่านะ ไปดูทุกซอกทุกมุมเลย แม้ที่สุดห้องนอนห้องน้ำเราไปดูหมดเลย ทางจงกรมของหลวงตาเขาได้ไปดูหรือเปล่า ดูเหรอ เออ นั่นดูขนาดนั้น เขาไปดูซอกแซกซิกแซ็ก เขามาหาของจริง ของจริงเราก็เต็มวัดอยู่แล้ว นี่ละเรานำธรรมมาสอนโลก เราไม่ได้นำมาเหลาะๆ แหละๆ นะ ปฏิบัติเต็มเม็ดเต็มหน่วย แทบเป็นแทบตายถึงได้ธรรม
การปฏิบัติมาอย่างนั้นละอย่างที่ไปเห็น ทุกข์จนข้นแค้นที่สุดลำบากที่สุดคือสถานที่บำเพ็ญธรรม ฟัดกับกิเลส กิเลสมันต่อสู้ เราต้องเอาอรรถเอาธรรมต่อสู้กันด้วยความอดความทนทุกอย่าง เรามานี้เขาก็มาหา เขามาพูดโต้วาทีอะไรกับเรา เสร็จแล้วเขาอยากไปดูวัดป่าบ้านตาด เขาเป็นผู้สอนศาสนาคนหนึ่ง ดูว่าเป็นศาสนามหายานหรืออะไร เขาพูดมามันเข้ากับหลักศาสนาไม่ได้ เราก็ค้าน ค้านจังๆ เลย ตรงไหนที่ผิดค้านทันทีๆ เพื่อให้เขาเอาของดีไปใช้ เราไม่อนุโลม ถ้าอนุโลมของชั่วของที่อนุโลมมันจะมีกำลังมากทำลายศาสนา เพราะฉะนั้นเราถึงปัดออกๆ เอาแต่ของดีออกตอบรับเขาๆ
จากนั้นเขาอยากไปดูวัดป่าบ้านตาด เขามาจริงๆ จังๆ เขาเป็นคนสอนศาสนา เขาอยากได้ศาสนาที่แท้จริง และผู้ปฏิบัติที่แท้จริงไปประกาศทางบ้านเมืองของเขา นี้ตามหลักความจริงที่เขามา เราก็เปิดทางให้ แล้วโทรไปถึงท่านสุดใจ นั่นเห็นไหมล่ะ เราเคยโทรที่ไหน ใครมาหาเราเราโทรที่ไหน ทำไมนี้จึงโทรไปหาท่านสุดใจ บอกว่าคนคนนี้เขาตั้งใจมา เขาทำประโยชน์ส่วนรวมเกี่ยวกับพุทธศาสนาอย่างมากมายกว้างขวางด้วย
เพราะฉะนั้นเวลาเขาไปนี้ท่านเป็นผู้ให้ความสะดวกเขา เราโทรไปบอกเลย ให้ความสะดวกเขา แล้วนำเขาไปดูในที่ต่างๆ ตามที่เขาต้องการ ให้ไปดู เขาก็ไปจริงๆ ดูจริงๆ ไม่ใช่ดูธรรมดา ซอกแซกซิกแซ็กไปหมด จนกระทั่งในกุฏิเรา เขาก็เปิดกุฏิไปดู แล้วก็เข้าห้องน้ำห้องส้วม ดูทุกแห่งทุกหน ดูสภาพต่างๆ บริเวณที่เราอยู่และกุฏิที่เราพัก สถานที่เราอยู่ที่ไหนเขาไปดูหมด จากนั้นเขาไปดูทั่ววัดทั่ววา ไปสภาพไหนก็เหมือนกัน ๆ ผลที่สุดเขาไปครัวไฟ ครัวไฟคือโรงปอบ มะขามป้อม สมออยู่ที่นั่น เรามาฉันน้ำร้อนที่ไหน มาฉันที่นี่ ที่นี่ก็เป็นพื้นดิน แล้วทำไมท่านจึงมาฉันอย่างนี้ๆ เขาก็ดูหมด ดูทุกแห่งทุกหน เขาก็กลับไปด้วยความพอใจ นี่เขาจะมาอีก เราเปิดเลย
เรานำธรรมมาสอนโลก เรานำธรรมมาสอนด้วยความจริงจังตามหลักธรรมหลักวินัยของพระพุทธเจ้า ใครจะปฏิบัติไม่ปฏิบัติก็ตาม เราได้มอบถวายพระพุทธเจ้าทุกอย่าง หลักธรรมหลักวินัยจะไม่ให้เคลื่อนคลาดเลย ปฏิบัติตามนั้น ทั้งๆ ที่โลกเขาจะปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติเราไม่สนใจกับใครเลย แต่ในวงที่เรารับผิดชอบ เช่นวัดป่าบ้านตาดเราจะเข้มงวดกวดขันทุกแง่ทุกมุม พระเณรเข้ามาจากที่ไหนๆ มาอยู่ในความดูแลและควบคุมตลอดถึงความรับผิดชอบของเรา เราดูแลมาตลอด การเป็นอยู่ปูวายใช้สอยต่างๆ เราไม่ให้มี
เช่น เก้าอี้ เก้าอี้เราก็ไม่ให้มี โทรศัพท์มือถือ เรื่องที่เป็นภัยต่อพระเรามาดั้งเดิมคืออะไร หนังสือพิมพ์ เครื่องโฆษณาว่ากล่าว เรื่องเป็นโลกล้วนๆ ท่านตัดออก ให้อยู่ในป่าในเขา ไม่ให้มายุ่งกับสิ่งเหล่านี้ หนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์เทวทัต วิดีโอ โทรศัพท์มือถือ นี้เป็นภัยต่อพุทธศาสนาอย่างร้ายแรงเป็นลำดับๆ ไป นี้เราตัดออก ในวัดนี้มีไม่ได้ สำหรับโทรศัพท์มันเกี่ยวกับจุดศูนย์กลางของประเทศไทยเรา เราอนุโลมให้มีโทรศัพท์มือถือหนึ่งเครื่องเอาไว้สำหรับจุดศูนย์กลาง ให้เป็นผู้รับผิดชอบ ใครจะมาโทรศัพท์สุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ จะโทรศัทพ์เฉพาะเกี่ยวข้องกับส่วนรวมๆ
นี่เราก็อนุโลม ถ้าธรรมดาไม่มีเลย มีไม่ได้ เราตัดไว้หมด ให้มีเฉพาะอันเดียวในวัดป่าบ้านตาด โทรศัพท์มือถือ ให้มีพระเป็นผู้ควบคุมโทรศัพท์ ใครจะมาโทรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ สำหรับพระนอกนั้นมีไม่ได้ บอกเลย ถ้าลงเห็นพับไล่หนีจากวัดทันทีเลย ไม่เช่นนั้นไม่ได้ มันเหยียบหัวพระพุทธเจ้าเข้าใจไหม เราจะปล่อยให้มาเหยียบหัวพระพุทธเจ้าต่อหน้าต่อตาอีกเหรอเทวทัต อย่างนี้ละต้องเด็ด ถึงเวลาที่ควรเด็ดสิ่งที่ควรเด็ดต้องเด็ด อย่างเหล่านี้เด็ดขาดสำหรับวัดป่าบ้านตาด ไม่ได้ บอกเลย
พวกหนังสือพิมพ์หนังสือเพลิน วิทยุ โทรทัศน์เทวทัต วิดีโอ โทรศัพท์มือถือ ปัดออกหมดโดยสิ้นเชิง ห้ามไม่ให้มี ใครเก่งเข้ามาก็มาเถอะ มาก็ให้ออกจากวัดในวันนั้นเลย ไม่ใช่ธรรมดานะไล่ออกในวันนั้นเลย ไม่ให้อยู่ จะทำเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปหมด เหยียบหัวศาสดาลงมาโดยลำดับ เพราะฉะนั้นวัดนี้จึงมีไม่ได้ในสิ่งเหล่านี้ ที่มีได้ก็คือเราอนุโลมตามเหตุผลกลไกที่เราเกี่ยวกับโลกทั่วประเทศไทย เข้าไปเกี่ยวข้องกับเรา เราจึงให้มีโทรศัพท์เป็นจุดศูนย์กลางสำหรับสื่อสารต่อกันเกี่ยวกับเรา นอกนั้นไม่ให้มีสำหรับพระทั้งหลาย ไม่ให้มี มีไม่ได้ นี่เราบอกแล้ว เด็ดขาดเลย คำพูดของเรานี้เด็ดมากนะเวลาเด็ด เด็ดตามหลักธรรมหลักวินัย ไม่ใช่เด็ดด้วยทิฐิมานะ เราไม่มีอย่างนั้น เด็ดตามหลักธรรมหลักวินัยของศาสดา
ในวัดนั้นจึงมีไม่ได้ เช่นไฟฟ้าเราก็ให้มีแต่ข้างนอก เราไม่ให้เข้ามา ผู้จัดการโรงไฟฟ้า ไฟฟ้าโรงแต่ก่อน ไม่ใช่ไฟฟ้าเขื่อนอย่างทุกวันนี้ เขามาขอทำตั้งแต่โรงไฟฟ้าที่อุดรเข้ามาถึงวัดเรา เราก็ไม่ให้ ไม่อนุญาต ทีนี้ไฟฟ้ามันผ่านไปผ่านมาเราก็ไม่เอา เพราะเราไม่เอาด้วยเหตุด้วยผลต่างหาก ทุกวันนี้เราก็อนุโลมให้เข้าชั่วระยะกาล..ไฟฟ้าที่หน้าวัด เพราะคนมันยุ่มย่ามๆ เลยตกลงให้มี ก็แบบอนุโลมผ่อนผันไปตามกาลเวลาเท่านั้น สำหรับเข้าไปในวัดจริงๆ ห้าม มีเข้าไปถึงศาลาที่เกี่ยวกับชุมนุมชน นอกนั้นไม่ให้มี ไม่ว่ากุฏิหลังใด สถานที่ใดห้ามไม่ให้มี
พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญไม่ได้หาบได้หามสิ่งเหล่านี้อันเป็นเรื่องก่อกวน เข้าไปทำลายพระพุทธเจ้าเวลาบำเพ็ญภาวนาเพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงนำธรรมล้วนๆ ออกสนาม ได้ธรรมออกมาตรัสรู้ด้วยความเป็นธรรมแล้ว จึงได้มาสอนโลก ท่านไม่ได้มาสั่งสมสิ่งเหล่านี้ ไม่สอนโลกให้สั่งสมสิ่งเหล่านี้เพราะมันเป็นภัย นี่ก็ปฏิบัติมาอย่างนี้ เขาไปดูก็เหมือนหนึ่งว่าท้าทายเลย เขาไปสนทนาปราศรัยเรื่องอะไรที่ไม่ควรอย่างไรเราปัดทันทีๆ ให้เขาจับเอาสิ่งที่ดีงามนั้นไปใช้ อะไรไม่ดีไม่อนุโลม ถ้าอนุโลมเขาจะนำสิ่งอนุโลมนั้นไปส่งเสริมเพื่อให้มีกำลังทำลายศาสนา มันผิดอยู่นั้นอนุโลมทำไม ตัดออกๆ เรื่อยมา
ที่เขาไปพึ่งสองวัน นี่เขาจะมาอีก บอกว่ามาเถอะ ธรรมพระพุทธเจ้านี่ท้าทายได้ทั้งสามโลกธาตุขอให้ปฏิบัติตามเถอะ ตลาดแห่งมรรคผลนิพพานคือพุทธศาสนา ถ้าใครตั้งใจประพฤติปฏิบัติจริงๆ แล้วไม่ต้องบอก เรื่องมรรคผลนิพพานอยู่กับธรรมกับวินัย ทางก้าวเดินเข้าสู่มรรคผลนิพพานคือธรรมคือวินัย คือสวากขาตธรรมพระพุทธเจ้านั้นแหละถ้าใครตั้งใจ อย่าพูดแบบปากอมขี้ เห่าว้อๆ ปากอมขี้ ขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลง มาเห่าธรรม นี่ปากอมธรรม พระพุทธเจ้าปากอมธรรม พระสาวกทั้งหลายปากอมธรรม กระจายไปที่ไหนเย็นทุกหย่อมหญ้า แต่ปากอมขี้นี้กระจายไปที่ไหนเป็นไฟเผาโลก เข้าใจไหมล่ะ นี่ละปากมันต่างกัน ปากพระพุทธเจ้าเป็นปากธรรม ปากกิเลสตัณหาเป็นปากอมขี้ ขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลง
เราพยายามปฏิบัติตามนี้เต็มสัดเต็มส่วนเรื่อยมา นี่ก็เรียกว่าอนุโลมมากอยู่นะวัดป่าบ้านตาด เพราะมันยั้วเยี้ยๆ มองไม่ทันก็มี เยอะนะเข้าไป มองไม่ทัน ที่สำคัญมากคือในครัวฝ่ายผู้หญิง เราไม่ค่อยได้เข้าไปตรวจตราพาที เข้าไปแนะนำสั่งสอนสอดส่องดูทุกแง่ทุกมุมเหมือนทางพระ สำหรับทางพระนี้ไปได้ทุกเวลาเรา ไม่มีเวลากลางค่ำกลางคืนดึกดื่นเวลาไหนเราไปได้ ไปได้ทุกแห่งทุกหน ไม่เปิดไฟนะไปมืดๆ ดำๆ ไปซอกแซกดูเรื่องพระเรื่องเณร รายไหนไม่ชอบมาพากลออกมาเตือนๆ ถ้าฝืนไม่ได้นะ ฝืนไล่หนีทันที
สำหรับในครัวเป็นฝ่ายผู้หญิงเราไม่ไปละ ถ้าไปก็เดินหย็อกๆ แหย็กๆ ดูนั้นดูนี้ เผินๆ ไปอย่างนั้นละ มันจึงเลอะเทอะข้างใน สำหรับพระนี้เลอะเทอะไม่ได้ เข้มงวดกวดขันมากเราปฏิบัติ นี้ละปฏิบัติอย่างนี้เรื่อยมา ทั้งๆ ที่เวลานี้เรียกว่าอนุโลมมากนะ อนุโลมแบบหูหนวกตาบอดไปอย่างนั้นละ ทั้งๆ ที่รู้อยู่ก็เหมือนไม่รู้ก็มี อนุโลมแบบหูหนวกตาบอดไป มีนะในวัดป่าบ้านตาด สำหรับพระไม่ค่อยมีและไม่มี มีไม่ได้ว่าอย่างนั้นเลย เอาเลยเปรี้ยงทันทีเลย นี่ละเราปฏิบัติ
ทีนี้เขาไปดู เอาๆ ไปดู ใครจะเก่งกว่าศาสดาวะ ใครอย่าเอามูตรเอาคูถมาอวดศาสดามาแข่งศาสดา เอาเข้าไปแข่ง ไม่ต้องที่อื่นที่ไหน เอาแข่งวัดป่าบ้านตาด การประพฤติปฏิบัติตรงไหนที่ขัดข้อง ตรงไหนที่กีดขวางโลกสงสารด้วยการดำเนินเป็นอรรถเป็นธรรมนี้มีไหม ไม่มี เห็นไหมล่ะ ไปก็ยอมรับออกมาๆ ก็ศาสดาเป็นที่ยอมรับของโลกทั้งสามแล้ว เหตุใดที่ได้ปฏิบัติตามศาสดา โลกทั้งหลายที่มีธรรมในใจจะไม่ยอมรับ ต้องยอมรับกัน เราก็เอาตรงนี้ละ นี่ละธรรมเป็นอย่างนั้น
จากนั้นให้เขาขึ้นไปดูพระธาตุ พระธาตุครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่อยู่ในตู้ มีน้อยเมื่อไร พระธาตุของครูบาอาจารย์ทั้งหลายในสมัยปัจจุบัน ที่ท่านมรณภาพไปแล้ว อัฐิของท่านกลายเป็นพระธาตุๆ ให้เขาไปดู นี้เป็นพระธาตุปัจจุบัน นี้คือองค์นั้นๆ คือองค์นั้นๆ ในปัจจุบัน ส่วนมากเป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่นทั้งนั้นแหละ มีเยอะให้เขาได้ดูเต็มหูเต็มตา อย่างนั้นละท้าทายได้เลย เอา เข้าไป ภาคปฏิบัติของพระเป็นอย่างไรขัดข้องตรงไหน เอา บอกมา ไม่มีค้าน ยอมรับๆ ตลอดมาเลย
มีเท่านั้นก็เป็นหลักเป็นเกณฑ์ของวัดนั้น คนอื่นเขาจะถือเอาไปปฏิบัติก็ถือ เช่นเขามาศึกษาเอาไปเพื่อปฏิบัติก็ให้เขาเอาไป เขาไม่เอาไปเราก็ไม่เสียหายอะไร เราปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่แล้ว เราทำอย่างนั้น การปฏิบัติให้มีหลักมีเกณฑ์นะพี่น้องทั้งหลาย สำหรับเมืองไทยเรานี้เลอะเทอะ ขนบประเพณีอันดีงามไม่ค่อยมีในตัวเลย ไปเมืองไหนๆ บ้านเมืองไหนประเทศไหนเขาจะมีเครื่องประกันชาติหรือประกาศชาติของเขาจนได้นั่นแหละ ไปดูเครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวของเขา คนเผ่านี้ๆ เขาแต่งเนื้อแต่งตัวอย่างนั้นๆ ไปประเทศไหนก็ตาม ท่านทั้งหลายยิ่งจะเห็นยิ่งกว่าหลวงตาเป็นไหนๆ
ไปดูแล้วเป็นอย่างไร แล้วได้กลับมาดูตัวเอง และกลับมาดูเมืองไทยเราบ้างหรือเปล่าว่าเป็นอย่างไร การแต่งเนื้อแต่งตัวของพวกเราเลอะๆ เทอะๆ ไปหมด ไม่มีเขตมีแดน ไม่มีฝั่งมีฝาเลยคือเมืองไทย เหลาะแหละโลเลโลกเลก ไม่มีหลักมีเกณฑ์ เราก็อยู่ในท่ามกลางแห่งเมืองไทย แต่เอาหลักพุทธศาสนามายืนเป็นหลักเป็นเกณฑ์เอาไว้ หลักเกณฑ์ที่ถูกต้องดีงามคือพุทธศาสนา แล้วดูพี่น้องชาวพุทธเราเป็นอย่างไร เลอะเทอะมาก ฟังนะท่านทั้งหลาย
การแต่งเนื้อแต่งตัวไม่มีกฎมีระเบียบ เอาตามความชอบใจๆ ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมตามความชอบใจเป็นสิ่งที่เลวร้ายไปโดยลำดับลำดา ทำความเสียหายแก่ตัวเอง ก่อความยุ่งเหยิงวุ่นวายก็มากทีเดียว คนที่มีกฎมีระเบียบ มีขอบมีเขตจะไม่เลอะเทอะอย่างนั้น นี้เมืองไทยเราเป็นนะ ให้ท่านทั้งหลายจำนะเราเป็นคนไทยทุกคน นี้เป็นศาสนาพุทธที่เลิศเลอนำมาสอนพี่น้องทั้งหลาย ควรจะยึดไปฏิบัติให้มีกฎมีระเบียบหน้าที่การงานอะไรก็ให้เป็นไปในระเบียบอันดีงามบ้าง ไม่เอามากก็เอาบ้างไว้ก่อน
นี้มันเลอะเทอะไปหมด ไม่ว่าที่ไหนนะประเทศไทยเรา เราเที่ยวทั่วประเทศไทย ทุกภาคไปหมดเลย มันแบบเดียวกัน เลอะๆ เทอะๆ ตามนิสัยใจคอที่เคยเป็นความสะดวกมาแต่ปู่ย่าตายายของเรา เพราะเมืองไทยเราเป็นเมืองไม่อดอยากขาดแคลนแต่ไหนแต่ไรมา อยู่เย็นเป็นสุข เมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ผาสุกร่มเย็น ทีนี้สิ่งทั้งหลายที่จะมากระทบกระเทือนให้เกิดความเสียหายมันลุกลามเข้ามาทุกด้านทุกทาง เราปรับตัวไม่ทัน อะไรๆ ก็คว้ามับๆ จนตรอกนะ ท่านทั้งหลายให้จำเอาไว้ เหตุการณ์มันไม่เหมือนแต่ก่อน มันพลิกแพลงเปลี่ยนแปลงหลายสันพันคมเข้ามาทุกแง่ทุกมุม เราต้องใช้สติปัญญาตอบรับกับสิ่งเหล่านี้ ไม่อย่างนั้นไม่ทันกัน การอยู่การกินใช้สอยอะไรอย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมตลอดไปอย่างนี้ไม่ได้ ควรคิดนะเรื่องเหล่านี้
วันนี้สอนหลักเกณฑ์ขนบประเพณีของชาวไทยเรา ควรจะได้ยึดไปเป็นหลักเป็นเกณฑ์ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวเราไม่อยากพูด ถ้าพูดมันจะกระทบกระเทือน ฟัง เราไม่อยากจะพูดเรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวนี้ ถ้าพูดมันกระทบกระเทือน ไอ้ขอดเรานี้มันแต่งตัวอันเดียวเท่านั้นมันเรียบวุธ ไปไหนคนรักมันหมดไอ้ขอด พวกนี้ไปไหนคนดูไม่ได้ ยิ่งท่านผู้มีอรรถมีธรรมในใจท่านดูดูไม่ได้นะ เลอะๆ เทอะๆ ไปหมด ไม่มีกฎมีระเบียบ ไปแบบเลอะๆ อยู่แบบเลอะๆ ยืนเดินนั่งนอน ความประพฤติเคลื่อนไหวไปมาเลอะๆ เทอะๆ ทั้งนั้น ไม่มีกฎมีเกณฑ์อะไรเลย สู้ไอ้ขอดเราไม่ได้ นี่เห็นไหมไอ้ขอด ไปที่ไหนคนตอมมันเลย จนได้บอกให้ไปเอาหมามุ่ยมาโยนใส่หลังไอ้ขอด มันจะคันหมดทั้งตัว ใครไปยุ่งกับมัน มันคันไปหมด เป็นหมาขี้เรื้อนกันหมดทั้งศาลา เข้าใจไหมล่ะ นั่นละมันคัน มันเกา อันนี้เกานั้นเกานี้ไม่ได้เรื่องได้ราว ให้พากันคิดนะ
นี้หลักพุทธศาสนามาเป็นหลักขนบประเพณีอันดีงามของชาติไทยเรา จากนั้นเป็นหลักของศีลของธรรมที่เราจะปฏิบัติตาม แล้วจะมีสารประโยชน์ ดังตะกี้นี้ก็พูดถึงเรื่องว่าอันนั้นดีอันนี้ดีมาจากเมืองนอกเมืองนา มันสะเทือนใจนะ เราคนไทยเป็นเจ้าของของเมืองไทย ทุกสิ่งทุกอย่างคนไทยเราจะต่างคนต่างรักษากันถึงถูก ไม่ใช่ต่างคนต่างทำลาย นี่อะไรมาๆ ก็คว้ามับๆ ดังที่เขามาพูดตะกี้นี้ เขาได้ผลไม้อะไรมาจากไหน เขาชี้มา เขามาอวดหลวงตา หลวงตาเขานั่นแหละ ผลไม้นี้มาจากอินเดีย อยากจะฟาดปากเสียก่อนถึงถาม
ทีนี้เราก็ตอบกันเลยว่าให้เอาอย่างนี้นะ ถ้าเป็นของเมืองนอกเมืองนา เอาทองคำแท่งนี้มาจากประเทศนั้น มาจากประเทศไหนให้เอามาๆ เราบอกให้เอามาหมด ประเทศไหนเอามา ถ้าประเทศไหนมีทองคำได้มากน้อยเพียงไร ขวนขวายมาจากประเทศนั้นๆ เอามาๆ หลวงตาบัวจะรับทั้งวันเลย นี่ผลไม้นี้มาจากอินเดีย อยากฟาดปากเสียก่อน เอาละพอ คำพูดมันมีส่วนได้ส่วนเสียต่างกัน เอาละให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz
|