เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อเช้าวันที่ ๑๕ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๙

ลือนามในการโกหก

       วัดป่าบ้านตาดเราเรียนตามความจริงให้พี่น้องทั้งหลายทราบ กางตำรับตำราออกมาปฏิบัติล้วนๆ การประพฤติปฏิบัติของพระในวัดนั้นปฏิบัติตามหลักธรรมหลักวินัยล้วนๆ ไม่สนใจไยดีกับสิ่งใดยิ่งกว่าหลักธรรมหลักวินัยที่จะต้องปฏิบัติตามให้ถูกต้องตามแบบตามฉบับนั้นตลอดมาและจะตลอดไป เราผู้พาดำเนินก็ดำเนินเต็มความสามารถเรื่อยมา สถานที่ใหญ่หลวงอย่างยิ่งก็คือหลวงปู่มั่น วัดหนองผือนาใน นั่นเป็นแหล่งสำคัญมากสำหรับอรรถธรรมทั้งหลาย ที่พระเณรจะได้ไปอบรมศึกษากับท่านเรื่อยมา สำหรับวัดป่าบ้านตาดก็ออกมาจากหนองผือนั้นแหละ เราพาพี่น้องลูกหลานพระเณรทั้งหลายปฏิบัติดำเนินมา

         เพราะฉะนั้นจึงเขียนไว้ที่หน้าวัด เพราะเห็นคนเพ่นพ่านๆ ขัดต่อการปฏิบัติธรรมวินัยของพระอยู่มากทีเดียวในวันหนึ่งๆ เพราะเขาไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ไปก็เพ่นพ่านๆ ตาเถ่อมองไปนู้นๆ ไม่ได้มองความดีงามในวัดที่มีอยู่นั้นเลย มันขวางหูขวางตามานาน เราก็เลยเขียนที่หน้าวัดเป็นสองแผ่น แผ่นหนึ่งเป็นแผ่นผ้านะ เรายังจำได้ เพราะเราสั่งให้เขียนต่อหน้าต่อตาเราเองว่า “ที่นี่เป็นวัด เป็นสถานที่ภาวนาเพื่อความสงบใจ ไม่มีกิจธุระจำเป็นไม่ควรมาเที่ยวเพ่นพ่าน” นี่เขียนไว้ข้างหน้า

วัดนั้นไม่มีอะไรที่จะยิ่งใหญ่กว่าธรรมที่ท่านปฏิบัติบูชาอยู่ตลอดมา จึงต้องเตือนให้ทราบว่าธรรมเป็นของเลิศเลอยิ่งกว่าสิ่งทั้งหลายในโลกธาตุนี้ อย่าเอาอะไรมาอวด อวดธรรม อวดเท่าไรจมเท่านั้นๆ ธรรมเป็นของเลิศเลอมานาน กลัวพี่น้องทั้งหลายจะลืมเนื้อลืมตัวเข้าไปเที่ยวเพ่นพ่านๆ ตามนิสัยเดิมที่เคยปฏิบัติมาในบ้านในเรือนในที่ไหนก็เป็นแบบเดียวกัน เข้าไปในวัดก็ไม่พ้นจะเอานิสัยเดิมไปใช้ ตาเถ่อตามองเร่อๆ ร่าๆ ดูนั้นดูนี้ ไม่สนใจกับอรรถธรรมเป็นอย่างไรบ้าง

พระท่านดูเราอยู่ พระท่านตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบท่านดูเราอยู่อย่างเงียบๆ แต่เราไปแบบเซ่อๆ ซ่าๆ หยิ่งในสิ่งที่ควรไม่ควรหยิ่ง หยิ่งกิเลสตัณหา หยิ่งส้วมหยิ่งถาน หยิ่งยศหยิ่งลาภ หยิ่งฐานะความมั่งมีดีจน อย่าไปอวดธรรม สิ่งเหล่านี้ไม่มีอะไรเลิศเลอ เท่ากับส้วมกับถานนั้นแหละเมื่อเทียบกับธรรมแล้ว เพราะฉะนั้นพระท่านดู พระท่านปฏิบัติธรรม มุ่งธรรม เทิดทูนธรรมตลอดเวลา เห็นมาขวางหูขวางตาตลอดเวลาที่เข้ามานั้นท่านก็ทนไม่ได้ แย็บออกเสียบ้าง เตือนบ้างอะไรบ้าง ให้รักษาความสงบ นี่แบบย่อยๆ ท่านว่าไว้ในต้นไม้ จากนั้นมาก็เขียนติดที่หน้าวัดเลยเป็นแผ่นผ้า บอกว่าที่นี่เป็นวัด เป็นสถานที่ภาวนาเพื่อความสงบใจ ไม่มีกิจจำเป็นไม่ควรมาเที่ยวเพ่นพ่าน นี่เราเป็นคนสั่งให้เขียนเอง เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นข้าศึกต่ออรรถต่อธรรมอย่างมาก ไหลเข้ามาเท่าไรมาเป็นข้าศึกตลอด ไม่ได้มาส่งเสริมวัดวาอาวาสให้มีความสง่างามขึ้นมาด้วยการมาเที่ยวเพ่นพ่านอย่างนี้เลย

เพราะฉะนั้นจึงต้องได้เตือนให้พี่น้องทั้งหลายทราบ พูดอย่างตรงไปตรงมา ภาษาธรรมไม่เป็นอย่างอื่น ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก ตายใจได้ภาษาธรรม ไม่เหมือนภาษากิเลส ปลิ้นปล้อนหลอกลวงต้มตุ๋นทุกแบบทุกฉบับ นั้นคือภาษาของกิเลส มองเห็นกันเอาคำโกหกมาทักทายกันแล้วๆ ความจริงความจังไม่ค่อยเอามาทักทาย เหมือนอีตาคนหนึ่ง นิสัยแกเคร่งขรึม ลือนามว่าแกเป็นนักโกหก เขารู้กันทั้งบ้านทั้งเมือง ชื่อของแกก็ขบขันดี เราไม่บอกละชื่อ เพราะมันขบขันแล้ว บอกพวกนี้มันจะสลบไปหมด มันหัวเราะ

แกปรากฏชื่อลือนามในการโกหก รู้กันหมด นิสัยแกเคร่งขรึม ไม่ได้หัวเราะง่ายๆ นะ อย่างมากยิ้มนิดเท่านั้น แล้วเพิ่มความขบขันเรื่องคำโกหกของแกมากขึ้นนะ  ทีนี้นายหนึ่งกำลังเป็นหนุ่มอยู่ แต่มีครอบครัวแล้วแหละ คนนี้มันออกมาจากทุ่งนามันจะเข้าไปบ้าน อีตาโกหกนั้นแกก็ออกจากบ้านไปนี้ๆ พอไปเห็นกันทักกันเลย ไปไหนเฒ่าโกหก มึงว่าแต่กูโกหกๆ เวลานี้เมียมึงกำลังตกเรือนลงมากองอยู่กับพื้น เขารุมกันอยู่นั้นเวลานี้ มึงจะว่ากูโกหกอีกเหรอ ไม่ได้โกหกอีกเหรอ เออๆ มึงไม่กลัวเมียมึงตายมึงอย่าเชื่อกูนะ เขาก็เดินผ่านไป พอเขาเดินผ่านไป ทางนี้ให้หลังวิ่ง อยากได้สักห้าขาวิ่ง เขาว่าเมียตกจากบ้านมากองอยู่กับพื้น เขารุมดูอยู่ เวลานี้จะตายหรือไม่ตายก็ไม่ทราบแหละ นี่แกโกหกเข้าใจไหม แกพูดเฉยนะ

ทางนี้ไม่ใช่โกหกผมหรือ เออ มึงอย่าไป ถ้ามึงอยากให้เมียมึงตาย พอว่าอย่างนั้นแกก็เดินผ่านไป พอให้หลังนี่วิ่ง ไหนแม่เด็กมันตกเรือนอยู่ที่ไหน เอา ใครตกที่ไหน ก็อีตาโกหกนั่นบอก ก็รู้ว่าแกโกหกแล้วก็เชื่อ โอ๊ย ตาย พอไปเจอกันอีกวันหลัง เฒ่าโกหกทำไมถึงโกหกไม่ถอย โกหกอะไร ก็โกหกว่าเมียผมตกเรือนลงมากองอยู่กับพื้น ไปแล้วไม่เห็นมีอะไร ถ้ามึงว่ากูโกหกมึงไปหาอะไร มึงเป็นบ้าหรือ ว่าให้อีก เลยหมดท่า นี่เรียกว่าคนโกหก

เข้าใจก็แล้วกันนะโกหก ไปไหนเฒ่าโกหก มึงว่ากูโกหกๆ เมียมึงตกเรือนลงมากองกับพื้น เขารุมดูอยู่มันจะตายหรือยังกูไม่รู้ละ ไม่ใช่โกหกหรือ เออ มึงว่ากูโกหก มึงอย่าไป ถ้ามึงอยากเห็นเมียมึงตาย แกก็เดินเฉยเลย ไม่ยิ้มนะ โกหกอย่างสบายเลย ทางนี้พอให้หลังวิ่งเลย ไปไม่เห็นเป็นอะไร จึงรู้ว่าแกโกหก แกเอาสดๆ ร้อนๆ อย่างนี้ละ คนโกหกมันขบขันนะ น่าเคร่งขรึมด้วย เฉยนะ พูดอย่างเฉย

(โยมถวายปัจจัย ๑๐,๐๐๐ บาทศูนย์ดวงตา) หลวงตากำลังสร้างเครื่องมือแพทย์รักษาตา ให้ตาสว่างไสว ผู้ทำบุญให้ทานเกี่ยวกับเครื่องรักษาตานี่มีอานิสงส์แยกออกไปเป็นหูทิพย์ตาทิพย์ เข้าใจไหมล่ะ อานิสงส์แห่งการทำบุญเครื่องมือแพทย์รักษาตานี้เป็นผู้มีหูทิพย์ตาทิพย์เป็นพิเศษออกไป จากนี้เราจะไปเลี้ยงปลาที่วัดหงส์ เราเคยไปเลี้ยงเสมอ เอาเต็มเหนี่ยวเลยนะถ้าลงได้ไปแล้ว ปลานี้หงายเลย นู่นไปเล่นอยู่กลางทะเล เวลาเราไปถึงทีแรกมองดูน้ำจนจะไม่เห็นน้ำ ปลามันลอยตัว ขึ้นปีนกันๆ จนกระทั่งไม่เห็นน้ำ มันหิวมาก พอทางนี้เทลงๆ เทลงเรื่อยๆ สุดท้ายก็เผ่นออกไปอยู่โน้นกลางแม่น้ำเจ้าพระยา ทางนี้มีแต่อาหารลอยเต็ม เอาละกลับ เอาจนกระทั่งอาหารลอย ปลาหนีหมดเลย เอาอย่างนั้นละ

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz