เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพ

เมื่อวันที่ ๒๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗

เหยียบครูเหยียบอาจารย์ไม่มีทางเจริญ

         เราก็ช่วยชาติบ้านเมืองของเราเต็มเม็ดเต็มหน่วย ตามกำลังของธรรมที่มีอยู่ในใจมากน้อย สำหรับผู้ที่จะนำไปปฏิบัติเพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ของเราก็ควรคิดบ้าง อย่าพากันดิ้นกันดีด เวลานี้ทางการบ้านเมืองรู้สึกว่าร้อนมากทีเดียว ต่างคนต่างดีดต่างดิ้น ชิงชั่วชิงเด่น ไม่ได้ชิงดีนะ ชิงชั่วชิงเลวชิ่งเด่น ร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเวลานี้ แล้วจะเอาอันนี้มาปกครองบ้านเมืองได้ยังไง หัวหน้ามีแต่ฟืนแต่ไฟเผาไหม้ แข่งชั่วแข่งเลวกันไม่ได้แข่งดีนะ ยุ่งไปหมด เราเป็นผู้อยู่ในจุดศูนย์กลางดูทุกอย่าง ฟังทุกอย่างแล้วก็สอนไป ใครจะดีจะชั่วอะไรก็เป็นเรื่องของคนนั้น เรื่องธรรมก็มีแต่การสอนโลกเท่านั้นให้มีความสงบร่มเย็น อย่าดีดอย่าดิ้นจนเกินไปมันอาภัพนะการดีดดิ้นนี่ ไม่ดี

ฟังว่าเดือดร้อนมากเวลานี้ นี่จะเอานายกฯใหม่แหละ แล้วดีดกันจนเป็นบ้าเวลานี้ พวกที่จะนำชาติบ้านเมืองเป็นพวกดีดพวกดิ้น ดีดดิ้นก็แข่งกันนั่นซิ แล้วจะเอานี้มานำชาติบ้านเมืองได้ยังไง ก็ควรจะดูบุญดูกรรมดูวาสนาชาตาของตัวเองบ้างซิ อยากดีอยากได้เท่าไรมันก็ไม่ได้ถ้าไม่อำนวย ดิ้นได้มาก็มาเป็นฟืนเป็นไฟเผาเจ้าของเปล่าๆ นั่นแหละ ไม่มีอะไรเหนือธรรมไปได้แหละ นี้เราพูดโดยธรรม รู้สึกว่าบ้านเมืองของเราดีดดิ้นมากทีเดียวผิดปรกติ คราวนี้เป็นคราวที่ผิดปรกติมากทีเดียว ทางบ้านเมืองดีดดิ้นเรื่องเพื่อผู้นำ ผู้นำก็ผู้เดียวเท่านั้นแหละ แต่พากันดีดกันดิ้นทั่วแผ่นดิน ร้อนกันไปหมด ศาสนาดูตลอดทั่วถึงไม่ได้เอนไปกับใคร ใครจะดีดจะดิ้นศาสนาไม่ได้ดีดไม่ดิ้น สงบร่มเย็น ก็ดูไปหมดนั่นแหละ

เวลานี้ดีดดิ้นมากจนลืมเนื้อลืมตัว ลืมบุญลืมบาป ลืมอรรถลืมธรรม ลืมครูลืมอาจารย์ไป ทีนี้ก็เหยียบพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เหยียบหัวครูบาอาจารย์ไป แล้วจะหวังเอาความเจริญจากการเหยียบพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ คือเหยียบศาสนาและครูอาจารย์ไปนี้ไม่มีนะ พากันจำคำนี้ให้ดี จะหวังเอาความเจริญจากการเหยียบอรรถเหยียบธรรม เหยียบครูเหยียบอาจารย์นี้ จะไม่มีทางเจริญ ขึ้นสูงเท่าไรก็จะลงอย่างที่ขึ้นนั้นน่ะ ลงอย่างอาภัพเลยเทียว พากันจำคำนี้ให้ดี พวกชาติบ้านเมืองอย่าพากันดิ้นกันดีดจนลืมเนื้อลืมตัว ลืมสูงลืมต่ำ ลืมบาปลืมบุญ ลืมครูลืมอาจารย์

นี่ละตัวนี้ตอนจะสร้างความฉิบหายแก่ตน ทั้งๆ ที่ตนก็หวังว่าจะเด่นจะดังนั่นแหละ มันจะดังไปทางไหนก็ไม่ทราบ ให้ดูความเคลื่อนไหวของตนไปในทางที่ผิดที่ถูกประการใดบ้าง ตรงนั้นจะเป็นเครื่องตัดสินตัวเอง อย่าพากันดีดดิ้นจนเกินไป ใหญ่โตขนาดไหนก็มีแต่เขายกยอเท่านั้นเอง เจ้าของร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเกิดประโยชน์อะไร ใครไม่ยกไม่ยอก็ตาม ขอให้ปฏิบัติตัวเป็นคนดี อยู่ไหนชุ่มเย็นตลอด นี่ละธรรม ไม่หาความส่งเสริมมาจากผู้ใด หาความส่งเสริมความดีงามกับเจ้าของเอง ได้มาแล้วชุ่มเย็นอยู่กับเจ้าของ ไม่ต้องไปยื้อแย่งแข่งดีแข่งชั่วกับใครแหละ มันหากดีอยู่ในใจนั่นแหละคนเรา ถ้าดีดดิ้นนอกลู่นอกทางนี้จมนะ มันจะไม่ฟื้น มันจะจมแหละ

ดูเวลานี้ร้อนกันมากทีเดียว การหาเสียงนี้ก็พิลึก จ้างเงินนี้ไม่ทราบว่าเป็นกี่ร้อยกี่พันล้าน จ้างให้เขามาลงในตัวเอง ให้มาหย่อนบัตรให้ตัวเอง เงินจ้างนี้หว่านไปทั่วประเทศไทย นี่ละคนที่จะมาเป็นผู้นำ ไปหาจ้างหาวานเขาแล้วมีข้อบังคับในตัว ไปจ้างเขาแล้วถ้าเขาไม่มาหย่อนให้ก็ตามฆ่าตามฟันตามแกงตามอาฆาตจองเวรเขา นี้มีแต่เรื่องชั่วช้าลามกทั้งนั้น ที่ผู้จะนำชาติบ้านเมืองออกมาใช้อยู่เวลานี้ เอาแต่ความพินาศฉิบหายแก่ประชาชนมาใช้ จะไม่มีความเจริญอะไรเลยแหละ เราพูดตรงๆ ไม่มีอะไรเหนือธรรมเหนือกรรมไปได้แหละ

นี่เราพูดตามที่เราทราบมา แหม เดือดร้อนมากทีเดียว หว่านเงินนี่ทั่วประเทศไทย ไปหาจ้างหาวานเขา มีเครื่องมัดคอๆ อยู่ในนั้น จ้างคนหนึ่งๆ เท่าไรๆ จ้างวางลงเป็นจุดๆ ตั้งแต่กำนันตำบลไปเรื่อยๆ ใหญ่ไปเรื่อย เงินนี่ทุ่มลงไปๆ แล้วก็ให้เขากระจายออกไปเป็นค่าจ้างให้เขาไปหย่อนบัตรให้คนนั้นเท่านั้นบาท คนนี้เท่านั้นบาท แล้วตามจดตามจ้อง ถ้าเขาไม่มาหย่อนให้แล้วก็ตามจองล้างจองผลาญ ต่างคนต่างพยายามที่จะฆ่าฟันกันนั้นแหละ นี่มันเจริญอะไร

ใครจะดีจะชั่วก็ยกตนไปกลางๆ เอาไว้ว่าวาสนามีมากน้อย ถ้าตัวเป็นคนดีแล้ว คนทั้งหลายเขามีหูมีตาเขาจะดูเอง แล้วเขาก็ไปหย่อนให้เอง ดีกว่าที่จะไปหาหว่านล้อมแบบฉิบหายวายปวงอย่างนั้น เงินลงตรงไหน ดาบกระสุนปืนลงตรงนั้นนะ เงินไปวางให้ตรงไหน นี่เขาจะหย่อนให้หรือไม่หย่อน ถ้าไม่หย่อนก็ตามฆ่าตามแกงกัน นี่ฟังซิร้อนไหม ฟังแล้วฟังไม่ได้ เสียงโลกสกปรกอย่างนี้แหละ เวลานี้กำลังตื่นกัน ตื่นเต้นกันอย่างนี้ละ ตื่นเต้นแบบจะพาให้ชาติบ้านเมืองจม

ผู้นำเลวขนาดนั้นแล้วจะปกครองประชาชนให้มีความสงบร่มเย็นได้ยังไง เรามองหาไม่เห็น ในสายตาของธรรมมองไม่เห็น เวลานี้เดือดร้อนกันมากทีเดียว พรรคใหญ่ก๊กใหญ่เท่าไรยิ่งหว่านลงไปๆ หาจ้างคน เงินที่เอาไปจ้างๆ แต่ละแห่งละหนนั้นมีดาบมีปืนศาสตราอาวุธติดไปในเงินๆ นั้นทั้งนั้นแหละ กว้างแคบขนาดไหนประเทศไทยนี่หว่านทั่วไปหมด ใครไม่ไปหย่อนให้ตามที่ไปหว่านแล้วก็ตามจองล้างจองผลาญฆ่ากันพินาศฉิบหาย นี่ละน่าสลดสังเวชมากนะ ผู้ที่จะเป็นผู้นำทำความสงบร่มเย็นให้แก่โลก ทำไมจึงก่อฟืนก่อไฟเผาโลกทั่วประเทศไทยก่อนแล้ว ยังไม่ทันหย่อนบัตรก็เอาฟืนเอาไฟไปหว่านล้อมไว้หมดแล้ว มันน่าสลดสังเวชนะ ทำไมจึงหยาบโลนเอานักหนา ผาดโผนโจนทะยานเอานักหนา ไม่ได้มองดูนี่ เท่าที่สังเกตดูความเคลื่อนไหวที่เป็นมานี้ออกจากใจ ใจเป็นยังไง แล้วเคลื่อนไหวออกมานี้ก็เป็นเรื่องฟืนเรื่องไฟเผาไหม้กันทั่วประเทศไทยละเวลานี้

พรรคใหญ่ออกค่าจ้างรางวัลใหญ่ พรรคนั้นเท่านั้นล้านเท่านี้ล้านเท่านั้นล้าน ไปเที่ยวหาจ้างคน คำว่าจ้างคนก็คือไปหามัดคอคน เอาเงินไปหว่านลงตรงไหน ดาบหรือปืนจะไปที่นั่นๆ ถ้าเขาไม่ไปหย่อนให้ก็ตามฆ่าตามฟัน ท่านทั้งหลายฟังซิ เรานี้สลดสังเวช เราอยู่จุดศูนย์กลางสั่งสอนโลก โลกจะเป็นยังไงเราเป็นเราตลอดเวลา ไม่เคยเอนเคยเอียง เราสอนโลกด้วยความเป็นธรรมล้วนๆ ที่จะเอาอำนาจบาตรหลวงป่าๆ เถื่อนๆ ไปใช้กับโลกนี้ไม่เคยมีในธรรม มีแต่ความเป็นธรรมล้วนๆ

ใครจะดีดจะดิ้นถ้าเตือนถ้าบอกไม่ฟังก็ปล่อยไปตามเรื่องนะ ถ้าใครฟังก็เป็นความดีแก่ผู้นั้น ไม่ฟังเราก็ไม่เสียหาย เราเป็นผู้แนะนำสั่งสอนเฉยๆ โดยอรรถโดยธรรม ไม่มีคำว่าได้ว่าเสีย ฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ไม่มีในธรรม ความเอารัดเอาเปรียบ ความเอาแพ้เอาชนะไม่มีในธรรม มีแต่ความเมตตาล้วนๆ ให้ก้าวเดินไปด้วยความสม่ำเสมอ เพื่อชาติของตนจะได้เจริญรุ่งเรือง เมื่อหัวหน้าดำเนินไปด้วยความราบรื่นดีงาม ประชาชนก็สงบร่มเย็นเป็นสุขทั่วหน้ากัน ถ้าหัวหน้าพาดีดพาดิ้นแล้วคนทั้งประเทศก็ต้องร้อนไปตามๆ กัน เพราะออกมาจากหลักใหญ่ ถ้าหลักใหญ่สงบร่มเย็นดี ส่วนย่อยก็ต้องดีไปตามๆ กัน

เราจึงได้เตือนทางชาติบ้านเมืองควรจะพินิจพิจารณาบ้าง อย่าผาดโผนโจนทะยานจนเกินไป เราว่าแต่จะเจริญอย่างเดียวๆ ว่าแต่จะได้อย่างเดียว สมใจอย่างเดียว สิ่งที่ผิดหวังมันมีอยู่ในตัวของเรานั่นแหละ ทำผิดไปพลาดไป ว่าดีก็ดีแต่ชื่อแต่นาม สุดท้ายเจ้าของก็จมได้นะ พากันพินิจพิจารณา ยิ่งไม่มีธรรมในใจเลย เอาแต่กิเลสออกหน้าออกตา เหยียบย่ำทำลายไปหมดไม่มีสูงมีต่ำอย่างนี้ด้วยแล้ว ก็ยิ่งมีแต่ความล่มจมหาความเจริญไม่ได้ มีสูงมีต่ำก็คือ เช่นอย่างเราเป็นชาวพุทธ ก็มีพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มีศาสนา มีครูมีอาจารย์ที่เคารพบูชา ควรเชื่อฟังเราก็ฟัง ไม่ดีดไม่ดิ้นไปตามอำนาจของกิเลสตัณหาความทะเยอทะยานอย่างเดียว ซึ่งจะพาให้เราและโลกล่มจมไปตามๆ เราไม่สมควร ควรจะนำไปคิดไปอ่านสำหรับผู้ใหญ่ทั้งหลาย

ก็ไม่ทราบจะไว้ใจใคร มองไปที่ไหนมีแต่ดีดแต่ดิ้นเป็นฟืนเป็นไฟ ผู้อยู่จุดศูนย์กลางก็เลยจะเป็นจะตาย ไว้ใจไม่ได้เลยแล้วจะทำยังไง หาที่ปลงที่วางไม่ได้ นี่ก็ฟังว่าหย่อนบัตรนี้แยกเป็นหลายแบบหลายฉบับทีเดียว ก็เพราะความไม่ไว้ใจของผู้นำแต่ละพรรคละพวกนั่นแหละ มันคอยกัดคอยฉีกกันอยู่ตลอดเวลาในพวกกันเองก็ดี จากนั้นแล้วก็จะไปกัดไปฉีกประชาชนทั่วแผ่นดินไทย ให้ได้รับความเดือดร้อนไปหมด ทีนี้คนทั้งแผ่นดินมีทั้งคนดีคนชั่ว คนโง่คนฉลาด มีสับปนกันไป ไม่ใช่มีแต่ความฉลาดแหลมคมแต่ผู้นำแต่ละพรรคๆ โดยถ่ายเดียว ประชาชนเขามีหัวใจเขาดูกันทั่วหน้านั่นแหละ นอกจากเขาไม่พูดเฉยๆ

เราเป็นผู้นำก็ไม่ควรจะผาดโผนโจนทะยานจนเกินไป ให้อยู่ในความพอเหมาะพอดี อันหว่านล้อมเอาเงินไปจ้างให้เขามาหย่อนบัตร นี้ละที่เลวร้ายที่สุด เอาเงินจ้างเขามาหย่อนบัตร เงินแต่ละบาทๆ เข้าไปนั้นละคือดาบ ปืน ที่ลับที่แจ้งที่จะทำอันตรายติดไปกับเงินๆ นี้แหละ นี่ก็เป็นความเดือดร้อนแก่ประชาชน อยู่ดีๆ ก็เอาเงินมายื่นให้ พร้อมกับเอาดาบเอาปืนมามัดคอไว้อีกด้วย นี่ละสำคัญมากนะ ร้อนมากจริงๆ ทำไมผู้ใหญ่เราจึงเป็นอย่างนั้น ไปหาจ้างเขาทำไม เวลาเขาจะทำ(หย่อนบัตร) ก็ให้เป็นความสมัครใจตามอัธยาศัยของผู้ที่ชอบจะวางหรือหย่อนในพรรคใดพวกใด ก็ให้เป็นอัธยาศัยของเขา อย่าเอาเหยื่อไปล่อ แล้วเอาเบ็ดติดกับเหยื่อนั้นไป เวลางับเข้ามานี้มันมีเบ็ดอยู่ในนั้น เกาะปากๆ คนทั้งประเทศเลือดสาดไป จากปากที่ถูกเบ็ดเกาะๆ จากผู้นำพรรคต่างๆ หาเงินไปหว่านล้อม ที่เต็มไปด้วยเหยื่อและเบ็ด อันนี้ละที่เป็นความเดือดร้อนมากประเทศไทยของเรา ผู้ใหญ่ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น นี่เป็นธรรมะที่เตือนพี่น้องทั้งหลาย

ใครจะทำอะไร เรื่องธรรมะจะไปบังคับบัญชาเหมือนตำรวจทหารจับกุมคุมตัวใส่คุกใส่ตะรางนั้นธรรมท่านไม่มี ท่านสอนตามอรรถตามธรรม ใครจะเชื่อจะฟังก็ฟัง ไม่เชื่อก็เป็นเรื่องของผู้นั้นเท่านั้นเอง แต่ดีชั่วจะขึ้นอยู่กับความที่เชื่อหรือไม่เชื่อของผู้นั้น ถ้าเชื่ออรรถเชื่อธรรมแล้วโลกก็จะเป็นไปเพื่อความราบรื่นดีงาม ตั้งแต่ผู้ใหญ่ลงมาถึงผู้น้อย ถ้าไม่เชื่อแล้วก็จะเดือดร้อนมาตั้งแต่ผู้ใหญ่ถึงผู้น้อยเช่นเดียวกัน ควรจะพากันคัดเลือก อย่าเห็นแต่ชื่อแต่เสียงอย่างเดียว เห็นแก่เงินแก่ทอง เห็นแก่รายได้รายรวยอย่างเดียว ควรจะมองไปตามวัดตามวาต่างๆ เวลานี้วัดไหนๆ ก็มีเมรุๆ สำหรับเผาศพคนทั้งนั้น เราตายแล้วจะไปเผาแดนฟ้าแดนสวรรค์ที่ไหน ตายแล้วก็จะต้องไปเผาที่นั้นเหมือนอย่างโลกทั่วๆ ไป จึงไม่ควรดีดควรดิ้น ป่าช้าขวางหน้าเราอยู่นั้นน่ะ

กรรมดีกรรมชั่ว เฉพาะอย่างยิ่งกรรมชั่วที่จะคอยดัดสันดานเราผู้ดื้อด้านนั้น มีอยู่กับเราทุกคน ควรจะมองดูบ้าง ถ้ามองดูธรรมแล้วจะเห็นความบกพร่องของตนเอง ถ้าไม่มองดูธรรม ดูตามกิเลสมีแต่จะถูกฉุดถูกลากไปด้วยความหลอกลวงของกิเลส และทำตัวให้เสีย และส่วนใหญ่ให้เสียไปด้วย จึงขอให้พิจารณาด้วยดีวงราชการงานเมืองของเรา หลวงตานี้นำธรรมพระพุทธเจ้ามาสอน ไม่มีเอารัดเอาเปรียบ ไม่มีความแพ้ความชนะ ว่าต่อสู้อะไรอย่างแบบโลกก็ไม่มี ค้านก็ค้านโดยความเป็นธรรม เห็นด้วยก็เห็นด้วยด้วยความเป็นธรรม ที่จะให้ไปบังคับบัญชาผู้ใดให้เป็นไปตามคำคัดค้านที่เห็นว่าไม่ถูกนั้นธรรมไม่มี สอนไปตามอรรถตามธรรม ใครจะเอาไม่เอาก็เป็นเรื่องของผู้นั้นต่างหาก เราปฏิบัติตนมาอย่างนี้ตลอด

ตั้งแต่ออกบวชเราก็ปฏิบัติตนมาด้วยความดีงามทั้งหมดไม่มีที่ต้องติ เจ้าของไม่มีที่ต้องติเจ้าของ พูดให้เต็มศัพท์เต็มแสง คือมีหิริโอตตัปปะประจำตัว มีหลักธรรมหลักวินัยมาเป็นกำแพงกั้นให้มีความหิริโอตตัปปะสะดุ้งกลัวต่อบาปต่อกรรม ไม่กล้าล่วงเกินหรือฝ่าฝืนอรรถธรรมตลอดมา ผลแห่งความมีหิริโอตตัปปะ มีความสะดุ้งกลัวต่อบาปต่อกรรม สำรวมตนตามหลักธรรมหลักวินัย ก็มีแต่ความชุ่มเย็นขึ้นมาเรื่อยๆ จนเป็นผลขึ้นมาทั้งด้านศีลทั้งด้านธรรมมารวมอยู่กับตัวของเราเป็นผู้ร่มเย็นคนเดียว เราเป็นผู้ปฏิบัติรักษาคนเดียว ผลก็เกิดขึ้นมา ได้มากน้อยก็มาเฉลี่ยเผื่อแผ่แก่บรรดาพี่น้องทั้งหลาย ดังที่มาเทศนาว่าการนี้แหละ

เราก็ไม่เคยคิดเคยอ่านว่าจะได้มาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลาย แล้วมันก็เป็นตามอำนาจแห่งสายบุญสายกรรมเราไม่สงสัย ถ้าไม่เป็นสายบุญสายกรรม ผู้นำก็ไม่กล้าจะออกมานำ ผู้เชื่อก็ไม่เชื่อ ผู้ปฏิบัติตามก็ไม่มี เรื่องก็ล้มเหลวไป แต่นี้ก็เป็นไปด้วยความแน่นหนามั่นคง ด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีของพี่น้องชาวไทยทั้งชาติ ได้รวมหัวกันด้วยความเคารพนับถือครูอาจารย์อรรถธรรมของพระพุทธเจ้า ผลก็ปรากฏขึ้นมา สมบัติเงินทองของเราก็ได้มากมายก่ายกอง ทองคำก็ถึง ๑๑ ตัน เวลานี้จะถึงร้อยกิโลแล้วนะ ๑๑ ตันกับร่วมร้อยกิโลแล้ว นี่ก็เพราะผลแห่งความเชื่อถือแห่งการรับฟัง ยอมฟัง ปฏิบัติตาม ก็ได้ผลขึ้นมาอย่างนี้

ดอลลาร์ เงินสดก็เหมือนกันกระจายออกทั่วประเทศไทย เป็นคุณค่าแห่งน้ำใจของพี่น้องทั้งหลายทั้งนั้นที่เฉลี่ยออกไปเป็นประโยชน์แก่ชาติของตน เราก็นำด้วยความบริสุทธิ์ใจตลอดมา เรื่องที่จะให้เอนให้เอียงให้มัวหมองในใจจากการนำพี่น้องทั้งหลายนี้ไม่มี เราแน่ใจเราขนาดนั้น ความมัวหมองคือความทุจริตนั้นแหละ พี่น้องทั้งหลายบริจาคเงินมามากน้อย นำไปใช้ส่วนใดที่ไม่เป็นธรรม เป็นความทุจริตอย่างนี้ เราไม่มีเลยตลอดมา ไม่ว่าทองคำ ดอลลาร์ เงินสด เหมือนกันหมด

จากนั้นการเทศนาว่าการพี่น้องทั้งหลาย ก็เป็นไปตามกันกับโครงการช่วยชาติทางด้านวัตถุ อรรถธรรมนี้สอนไปเรื่อยๆ จะเป็นเวลา ๖ ปีเต็มแล้วนี้ เราก็สอนด้วยความแน่ใจ ไม่ได้สอนด้วยความลูบๆ คลำๆ  สอนด้วยความแน่ใจ ถอดออกมาจากใจที่ได้ปฏิบัติเห็นผลประการใด แล้วนำธรรมที่มาแสดงนั้นด้วยความมั่นใจแน่ใจทุกอย่างตลอดมา เราจึงไม่ปรากฏในใจของเราว่าได้พาพี่น้องดำเนินไปในทางที่ผิดที่พลาด ตนเองก็เดือดร้อน พี่น้องทั้งหลายก็เกิดความเดือดร้อนกระทบกระเทือนระส่ำระสาย อย่างนี้ก็ไม่เคยมี ปรากฏว่าราบรื่นดีงามมาทั้งด้านวัตถุ ทั้งศีลธรรมก็ประกาศสอนมา

เวลานี้ก็มีวิทยุเกือบจะทั่วประเทศไทยแล้ว ออกจากธรรมที่หลวงตาบัวแสดง ถ้าไม่เคารพนับถือก็จะฟังหาอะไร นี่ก็เคารพนับถือนั่นเองจึงฟัง เราเทศน์ก็เทศน์ด้วยความแน่ใจเป็นธรรมล้วนๆ แน่ใจว่าผิดพลาดไม่มี เพราะถอดออกมาจากหัวใจที่ได้ปฏิบัติเห็นผลอย่างไรแล้วนำมาสอนโลก เราจึงไม่มีระแคะระคายว่าสอนโลกไม่ว่าธรรมขั้นใด ได้สอนผิดไป เราไม่เคยมี เป็นที่แน่ใจ อบอุ่นภายในใจอยู่เสมอ

นี่ละที่เรานำพี่น้องทั้งหลาย นำมาตลอดจนกระทั่งบัดนี้ นำชาติด้วยศาสนานำมาเรื่อยๆ มาสอนโลก ที่เรานำมานี้ก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรด่างพร้อย ฉะนั้นโลกที่ได้ยินได้ฟัง บรรดาในวงราชการงานเมือง รัฐบาลก็เป็นลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นลูกศิษย์มีครูมีอาจารย์ ควรจะฟังเสียงครูเสียงอาจารย์บ้างพอประมาณ อย่าดีดอย่าดิ้น เดี๋ยวจะกลายเป็นลบหลู่ดูหมิ่นไปและจะกลายเป็นการทำลายตนไปในตัว นี่ก็เป็นธรรมเตือนไว้เหมือนกัน ทำให้วิตกวิจารณ์ มันผาดโผนโจนทะยานเกินไป แล้วจะทำให้เสียทั้งชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เพราะความผาดโผนโจนทะยานนั้นก็เป็นได้ เพราะความลืมตัวเป็นได้ทั้งนั้นแหละ ถ้ามีความรู้ตัวจะมีสูงมีต่ำ มีที่เคารพนับถือแล้วจะก้าวเดินไปพอประมาณไม่ผิดพลาดจนเกินไป และรู้สึกตัว ยับยั้งตัวได้

ถ้าเห็นว่าตัวดีตัวถูก ตัวจะเด่นจะดังกว่าคนทั้งโลกแล้ว ผู้นี้ละผู้ที่จะผิดพลาดอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง จมได้จริงๆ จึงขอให้บรรดาพี่น้องทั้งหลายตั้งแต่วงราชการงานเมืองรัฐบาลมา เราเป็นลูกศิษย์พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นลูกชาวพุทธ ได้น้อมนำธรรมเข้าไปสู่จิตใจ ปฏิบัติตนอย่าให้ผาดโผนโจนทะยานจนเกินไป เรื่องการเงินการทองหว่านล้อมที่นั้นที่นี้นั้นขัดกับหลักของผู้นำประเทศชาติ เพื่อจะให้เป็นไปเพื่อความร่มเย็น อย่าเอาสิ่งที่เป็นพิษเป็นภัยไปหว่านล้อมเขาหวังประโยชน์สำหรับตัว เมื่อไม่ได้ตามนี้แล้วมันจะกลายเป็นจองล้างจองผลาญฆ่ากันทั่วประเทศ เพราะเงินที่เป็นเหยื่อล่อนั้นไปไม่สงสัย จึงควรที่จะพิจารณาให้มาก ไปหว่านล้อมหาอะไร ดีชั่วใครก็รู้ ใครดีใครชั่ว ควรเชื่อถือได้ไม่ควรเชื่อถือได้เขาก็รู้เอง ไปหาหว่านล้อมหามัดคอเขาหาอะไร สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ของดี เป็นสิ่งที่จะเป็นฟืนเป็นไฟต่อคนส่วนมากทั้งประเทศได้ทั้งนั้นแหละ จึงขอให้พินิจพิจารณา

เราไม่ค้านใคร นี่มันขัดเราก็บอกว่าขัด ขัดกับอรรถกับธรรม ถ้าให้ไปธรรมดานี้ อย่าว่าแต่เป็นพันเป็นหมื่น เป็นล้าน เป็นล้านๆ ให้กันเป็นความเย็นใจทั้งนั้น แต่ให้แบบเหยื่อล่อปลานี้ฉิบหายไม่เป็นมงคล เป็นความเสียหายทั้งนั้น ให้แบบเหยื่อล่อปลา เงินไปเที่ยวหว่านล้อมไปหมดเพื่อให้เขามาหย่อนบัตร ถ้าเขาไม่มาหย่อนก็จองล้างจองผลาญตามฆ่ากันแหลกไปหมด อันนี้ไม่ถูกต้องเลย ถ้าให้เฉยๆ เอ้า มีเท่าไรเอาไปให้ เมืองไทยเรานี้จะได้ยิ้มแย้มแจ่มใสทั่วหน้ากันนั่นแหละ ถ้าได้รับการบริจาคทานด้วยความเมตตาสงสาร ไม่มีพิษมีภัยเจือปนเลยแล้วจะเป็นความร่มเย็น อันนี้ไม่ใช่อย่างนั้น มันมีเหยื่อล่อปลาอยู่ในนั้น เบ็ดจะเกาะปากๆ เวลาใดก็ได้ถ้าผิดพลาดจากความมุ่งหมายของพวกโหดร้ายทารุณนี้ เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละ จึงพากันพิจารณา

รัฐบาลของเราเป็นรัฐบาลของชาวพุทธ ทำไมจึงผาดโผนโจนทะยานจนเกินไป ไม่ว่าพรรคไหนๆ ใครมีเงินมีทองทุ่มลงไป หลอกลวงประชาชนราษฎรให้เขาไปหย่อนบัตร ถ้าเขาไม่มาหย่อนบัตรให้ พูดตรงๆ ว่าจะตามฆ่า ว่างั้นเลย นี่แบบเปิดเผย ความจริงเป็นอย่างนั้น มันไปแบบลับๆ  ไปตามฆ่าจองล้างจองผลาญ ใครจะไม่เสียดายชีวิต ใครก็ต้องกลัว แล้วเงินใครก็อยากได้ นึกว่าเขาเอามาให้ธรรมดา ที่ไหนได้เบ็ดมันติดอยู่กับเหยื่อ อยู่กับเงินนั่น ความตายมันอยู่กับเงิน เอาเงินมายื่นให้ความตายของคนนั้นมันก็แฝงกันมา ถ้าไม่ได้ทำตามเขาบอกขอหย่อนบัตรนี้ ความตายอาจมาวันไหนก็ได้ มันเป็นของเล่นเมื่อไร แล้วทำไมจึงก่อความเดือดร้อนมากมาย

ผู้นำของเราทุกพรรคทุกฝ่าย ไปหลอกลวงไปจ้างราษฎรเขาทำไม เขามีหัวใจด้วยกันทุกคน ใครดีใครชั่วก็รู้เอง เสี่ยงอำนาจวาสนาของตัวเองซิถ้าอยากเป็นผู้ใหญ่ มีวาสนาพอจะเป็นผู้ใหญ่ได้ไหม ถ้าไม่มีวาสนาพอจะเป็นผู้ใหญ่ได้ ก็ให้อยู่ตามบุญตามกรรมของตน เหมือนตาสีตาสาอยู่ตามท้องนา เขาไม่เห็นเดือดร้อนอะไรเลย เราเดือดร้อนอะไร ไม่มีวาสนาแต่อยากดีอยากเด่นมันก็ขัดกับความจริง ควรจะนำไปพินิจพิจารณา

ธรรมนี้พูดเป็นกลางๆ ใครจะปฏิบัติตามก็ได้ ไม่ปฏิบัติตามก็เป็นเรื่องของผู้นั้น ที่จะให้ธรรมนี้ไปบังคับบัญชาบีบบี้สีไฟผู้หนึ่งผู้ใดไม่มี เป็นธรรมประเภทสอนโลกทั้งนั้น ไม่ได้สอนแบบบีบบี้สีไฟ สอนกลางๆ ควรจะนำไปพินิจพิจารณา เราอดคิดไม่ได้นะ เราปฏิบัติธรรมอยู่ตลอดเวลา จิตใจเป็นธรรมตลอดเวลาไม่มีโลกเข้ามาแฝงเลย การพิจารณาโลกจึงพิจารณาได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่มีเอียงมีเอน ผิดถูกชั่วดีอะไร เห็นว่าจะเป็นความเสียหายมากน้อยเพียงไร ก็เผดียงมาให้ผู้เกี่ยวข้อง ผู้มีกิจการที่จะล่อแหลมต่ออันตรายสำหรับประชาชนทั้งหลายนั้นก็เตือนมา อย่าพากันทำอย่างนี้

เช่นเรื่องหว่านล้อมนั้นหว่านล้อมนี้ เอาเงินไปทุ่มที่นั่นทุ่มที่นี่ มันเรื่องอะไร มันหยาบโลนจนเกินไป ความโลภเกินประมาณ ผาดโผนโจนทะยานเกินไป จึงขอให้อยู่ในความพอดีสำหรับผู้จะเป็นหัวหน้าของประชาชน ให้เขาได้กราบไหว้บูชานับถือเป็นขวัญตาขวัญใจตลอดไป อย่าให้ได้ระเวียงระแวงเรื่องดาบเรื่องปืนเรื่องศาสตราอาวุธต่างๆ  ที่ผู้ใหญ่นั้นแหละไปหลอกลวงแล้วตามฆ่าเขา อย่าให้เขาได้มีในใจอย่างนี้เลยเราเป็นผู้ใหญ่

            ทองคำวันนี้ไหลซึมมาตั้ง ๑๖ บาท จะให้ค่อยไหลซึมเข้าไปนะ ทองคำเราให้ไหลซึมเข้าสู่คลังหลวงของเรา เราทั้งประเทศจะได้หายใจโล่งๆ ตลอดชั่วลูกชั่วหลานของเรา นี่หลวงตาวางฐานไว้ให้ลูกหลานหายใจโล่งต่อไป หลวงตาจะตายวันใดไม่นานแหละ เป็นห่วงลูกห่วงหลาน สำหรับตัวเราเองเราไม่ห่วง ไม่มีอะไรห่วง หมดห่วงทุกอย่างแล้ว เป็นห่วงตั้งแต่กับลูกกับหลาน เพราะฉะนั้นจึงออดนั้นอ้อนนี้ เคาะกระเป๋านั้นเคาะกระเป๋านี้ กระซิบกระซาบ มีทองคำกี่บาทในกระเป๋า เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ ก็เพราะความห่วงลูกหลานั่นแหละ จำเอานะ เอาละพอ จะให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz