เราจะจัดข้าวไปด้วย เราได้พูดเรียบร้อยแล้วข้าวทางบ้านแพง เราเป็นห่วงฝั่งนั้น เพราะทางนั้นเคยมาอาศัยวัดนี้อยู่เสมอ ทางนี้มีอะไรก็แจกให้ทางฝั่งโน้น แล้วเราก็ไปสร้างโรงเรียนให้ทางโน้นหลังหนึ่ง หลังใหญ่อยู่นะ เราเอาข้าวไปวางไว้ที่นั่นแล้วสั่งให้ทางโน้นมารับไป ครั้งละเยอะ ๆ นะ คราวนี้กะเอาไปพอประมาณวันกฐินเรา เอาไปลงที่นั่น นี่อันหนึ่งที่เราไปสั่งกำชับอย่างเด็ดขาดเลย เพราะคราวที่แล้วเราไป แบ่งไว้ครึ่งแล้ว เราสั่งทางนี้ไป แต่ทางนี้ไม่รู้เรื่องซิ พวกรับเรื่องของเราไปไม่แจงเรื่อง ทางโน้นไม่รู้เรื่องเขาก็ต้องแบ่งครึ่งเป็นธรรมดา ก็ทราบแล้วว่าสองวัด พอเราไปเขาจัดไว้เรียบร้อยเป็นกอง ๆ

กองเหล่านั้นเราไม่ว่า แต่ข้าวน่ะซีเรากำหนดไว้ว่า ข้าวนี้เราจะเอาไปไว้ที่บ้านแพงโดยเฉพาะ แล้วสั่งให้ทางโน้นมา แล้วบ้านแพงแจกไปทางโน้นและแถวใกล้เคียงนั้นอีก แล้วแยกเป็นสองภาคแล้ว เราไปมีแต่ขู่ฟ่อ ๆ เมื่อแยกแล้วก็ให้เลย คราวหลังอย่าทำอย่างนี้นะ ให้ฟังเสียงเรา ปีนี้เราสั่งไว้เรียบร้อยแล้ว ยังไม่แน่ใจ เมื่อวานนี้ไปย้ำอีก ย้ำข้าวสาร เป็นอื่นไปไม่ได้นะสั่งคราวนี้ เอาขึ้นบนเขาแล้วเราจะลากลงมา เราว่าอย่างนี้ ก็เราสั่งเด็ดขาด มันต้องเด็ดขาดบ้างซิ เอาขึ้นบนเขาเราก็จะเอาลงมา เมื่อวานไปสั่งเสียเรียบร้อย สั่งอย่างแน่นอนเลยไม่ให้เคลื่อน เราเป็นห่วงทางโน้น

พี่น้องทางฝั่งลาวอดอยากขาดแคลนมาก เราไปเราไปช่วยเสมอ ๆ คราวนี้เป็นการเป็นงานพอสมควร เราจึงคิดว่าจะเอาข้าวสารไป ไปลงที่วัดนี้แล้วไม่แยกไปทางวัดภูเขา เพราะทางโน้นพอเป็นไปทุกอย่างไม่มีอะไรขัดข้อง แต่ทางนี้ประชาชนทั้งในบริเวณนั้น ทั้งฟากแม่น้ำโขง พวกนั้นอยู่ฟากแม่น้ำโขงเขามาอาศัยวัดนี้เป็นประจำ จึงต้องไปสั่งเสียเรียบร้อย ไปให้ระวังนะ ทั้งหมดไม่ให้ขึ้นวัดภูเขา สำหรับข้าวห้ามขาดเลยเทียว หากว่าเราอยากจะให้ เรามาแล้วก็จะแบ่งให้เอง เราว่าอย่างนั้น ถ้าไม่อยากให้เราก็ไม่ให้ ใครจะมายุ่งเราไม่ได้ เมื่อวานนี้สั่งเสียเด็ดขาด เพราะปีกลายนั้นไม่เป็นท่า สั่งแล้วไปเขาจัดเรียบร้อยแล้ว เอ๊ ยังไงกัน

ทางโน้นเขามาอาศัยเป็นประจำ เขาเป็นญาติเป็นพี่เป็นน้องกันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ พวกเรากับพวกนี้มันเป็นอันเดียวกันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์กาลไหน ๆ ตามความรู้สึกของภาคนี้กับคนทางนั้นนะ เขาไม่ได้ว่าไทยว่าลาว เขาว่าเป็นญาติกันไปหมดเลย เขาไม่เคยสนใจนะ ที่เราให้ชื่ออันนี้แยกไว้เป็นฝ่ายปกครองเฉย ๆ  ความรู้สึกของประชาชนมันเป็นอันเดียวกันมาตลอด ฝั่งโน้นฝั่งนี้ เป็นอย่างนั้นมาประจำแต่ไหนแต่ไร ถ้าทางโน้นมีอะไรก็เอาข้ามมาทางนี้ ไปมาหาสู่กันตลอด ข้ามแม่น้ำโขงข้ามไปข้ามมา ไม่ได้สนใจตรวจตราพาชีกัน ถ้าไปเป็นก๊กเป็นเหล่าเป็นหมู่เป็นพวกก็มีด่านตรวจ ทำท่าไปอย่างนั้นแหละ ที่เขาไปมาหากันเขาไม่มีด่าน เป็นประจำนะ เป็นนิสัยพื้นเพของทางนี้กับทางนั้น เป็นอันเดียวกันมาแต่ไหนแต่ไร ส่วนทางการปกครองนั้นก็ทำเป็นพิธี เช่นมีจำนวนมากมาก็ทำเป็นพิธีไปอย่างนั้นแหละ ตรวจด่านตรวจอะไร ตรวจด่านก็ตรวจไปอย่างนั้นว่าตรวจด่าน พอมาเขาก็ปล่อยไปเลย ว่าแต่ตรวจด่านเฉย ๆ เขาไม่สนใจตรวจนะ

บางทีมีข้าวมาก ๆ นี้เราก็สั่ง ทางโน้นก็มา เขาติดต่อทางด่าน เขาก็เปิดทางให้ทั้งหมด หลั่งไหลมาขนออกไป เพราะเราให้แต่ละครั้ง ๆ ไม่น้อยนะ ให้มาก ด้วยความสงสารนั้นแหละ คำว่า สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายมันครอบโลกธาตุ คือธรรมนี้เป็นอย่างนั้นนะ ธรรมครอบไปหมดเลย เนื้อแท้เป็นอย่างนั้น ครอบหมดเลย ส่วนที่เราจะแยกเป็นอวัยวะนี้นั้นก็แยกไปธรรมดาชั่วแย็บนะ ความจริงก็คือเราคำเดียวนี้ทั่วหมด สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายครอบหมดโลกธาตุ จะแยกว่านั้นเป็นนั้น นี้เป็นนี้ เหมือนเราแยกนิ้วของเรา อวัยวะของเรา เพียงแย็บเดียวเท่านั้น

ขอให้พี่น้องทั้งหลายพร้อมหน้าพร้อมตากัน เอาให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยของเรา คราวนี้เป็นคราวที่มั่นเหมาะมากที่สุด ทุกอย่างมั่นเหมาะด้วยกันหมดเลย ที่เราจะขนสมบัติเข้าสู่คลังหลวงของเรา คือเป็นโอกาสอันดี เหตุผลกลไกเข้ากันได้หมด พร้อมแล้วเวลานี้ที่เราจะได้ขนสมบัติมีทองคำเป็นต้นเข้าสู่คลังหลวงของเรา ซึ่งบกพร่องมาเป็นเวลานาน คราวนี้จะได้ฟื้นฟูขึ้น อย่างไรขอให้ได้ถึง ๑๐ ตัน แล้วจะเป็นความอบอุ่นหายใจโล่ง หลวงตาเคยพูดเสมอ พูดไม่หยุดเพราะอะไร เพราะจิตมันฝังอยู่ในนั้น มันติดหูติดตาติดความจำมาแล้ว เวลาเข้าไปดูละเอียดลออมาก เริ่มจับได้ตั้งแต่ต้น ตั้งแต่เราไปมอบทองคำครั้งแรก ก็ครั้งนั้นเองแหละ

พอมอบเสร็จแล้วเขาก็นิมนต์เราไปดูทองคำในห้อง ธรรมดาเขาไม่ให้ใครเข้าไปใกล้นะ ปกติเป็นอย่างนั้น เขาสงวนมากรักมาก คนจะไปสุ่มสี่สุ่มห้าได้หรือใต้ดิน ลงลิฟท์ปั๊บลงไปใต้ดิน ทองคำอยู่ใต้ดินนั้น ลงไปพอออกจากลิฟท์ปั๊บมันโล่งเหมือนกันหมด มันอยู่ใต้ดินนะ ถ้าเราไม่อยู่ข้างบนเสียก่อนแล้วลงลิฟท์มา เราจะไม่ทราบว่าอะไรใต้ดินเหนือดินนะ คือมันโล่งเหมือนกันหมดเลย ตึก มีแต่ของแน่นหนามั่นคง ต้นเสาเป็นหินไปเลย เสาเป็นหินใหญ่ ๆ ดูนั้นแล้วทีนี้ก็เข้าดูทองคำ นั่นละมันฝังใจมาตั้งแต่นั้น แล้วจะฝากความไว้วางใจไว้กับผู้ใดถ้าไม่ใช่พี่น้องทั้งหลายทั่วประเทศไทยนี่ คลังหลวงเราจะฝากไว้กับพี่น้องทั้งหลายเท่านั้นนะ

ขอให้ฟังอย่างถึงใจทุกคนนะ คราวนี้ทุกคน ๆ ขอให้ฟังอย่างถึงใจ คลังหลวงเราเวลานี้บกพร่องทองคำมาก ขอให้ขนเข้าไป ๆ ให้เป็นที่อบอุ่นแก่คลังหลวงของเรา สำหรับทองคำที่อยู่ในคลังหลวงนี้ รับผิดชอบแน่นหนามั่นคงครอบประเทศไทยของเรา ส่วนที่แยกออกไปประเทศนั้นประเทศนี้ อันนั้นก็มีตามที่เขาเห็นสมควรแล้วว่า ประเทศไหนเอาทองคำไปประกันตัวไว้เท่าไร ประเทศนั้นเท่านั้น ๆ นี้สำหรับการซื้อการขาย การติดต่อกัน ติดหนี้ติดสิน เอานี้เป็นเครื่องประกันเอาไว้ ๆ สำหรับเมืองไทยเราที่ประสานออกไปหาเมืองนอกมีอะไรเป็นเครื่องประกัน มีทองคำ

ทีนี้ทองคำรู้สึกว่าร่อยหรอเอามาก คำว่าร่อยหรอเหมือนว่ามีมากมาแต่ก่อนนะ แต่เราก็ไม่เคยเห็น แต่พูดให้ถนัดก็ว่ามีน้อยมาก พอไปเห็นมาแล้วจึงประกาศตั้งแต่บัดนั้นเลยจนกระทั่งป่านนี้ลดเมื่อไร ฟังซิท่านทั้งหลาย เราฟังจริง ๆ ดูจริง ๆ ช่วยโลกเราช่วยจริง ๆ ไม่ใช่ธรรมดานะ เอาถึงคอขาดขาดไปเลยโน้นน่ะ ฟังซิ ไม่ได้ทำเล่น ๆ นะ ทำกับพี่น้องชาวไทยเรา เราทำจริงทำจังทุกอย่างทีเดียว นี่ก็จริงจังมากกับทองคำ อย่างน้อยขอให้ได้ถึง ๑๐ ตันเถอะ เราจะพอหายใจโล่งทั่วหน้ากัน

ต่อจากนั้นถ้าหากว่าเรามีโอกาส ลมหายใจยังมีอยู่บางทีอาจจะออดขอบ้าง ถ้าได้เลย ๑๐ ตันไปก็จะดี จะว่าอย่างนั้นนะ จะว่าขอจริง ๆ ไม่เอา เพราะหลักใหญ่ใส่ตูมแล้ว ๑๐ ตัน นอกนั้นก็มีแต่เที่ยวออดขอไปอย่างนั้นแหละ เขาให้ก็ให้ ไม่ให้ก็ไปเรื่อยไป เข้าใจเหรอ แต่เวลานี้ไม่ได้นะ ใครเดินผ่านหน้าไม่ได้ ยิ่งมีทองคำผ่านติดคอมาด้วยให้ระวังตัวให้ดี เวลานี้เอาจริงเอาจังมาก ให้ระวัง เวลานี้จริงจังมาก ต่อไปถ้าได้ถึง ๑๐ ตันแล้วก็ออดไปอย่างนั้นแหละ ออดอ้อนขอไป เขาให้ก็เอา เขาไม่ให้ก็ไม่เอา นี่ละเวลานี้ตั้งเป้าหมายไว้จุดนี้ ยังไงพี่น้องทั้งหลายขอให้ได้ทุกคน น้ำใจของเราทุกคน ๆ ขอให้ไปแสดงอยู่ที่คลังหลวงของเราจะสง่างามทั่วประเทศไทยเลยนะ มันอยู่ในกระเป๋าของเราอยู่นี้ไม่ได้สง่างามเท่าไรนัก ถ้าลงต่างคนต่างบริจาคเข้าไปสู่คลังหลวงซึ่งเป็นจุดใหญ่แล้วจะสง่างามมากทีเดียว นี่ละหายใจโล่งทั่วหน้ากันหมด พอทราบว่าทองคำเราได้เท่านั้น รวมกับอันนั้นได้เท่านั้นแล้วพอใจ นั่น

เวลานี้บกพร่องจึงพยายามขวนขวายทุกคนนะ งานนี้เป็นงานอะไรละ เราจึงได้พูดเสมออย่างอาจหาญชาญชัย ไม่สะทกสะท้านว่าผิดไปไม่มี การที่เอาผ้าป่าไปตั้งตรงไหนนั้นคือหัวใจของชาติ เจดีย์ของชาติทุกอย่างรวมอยู่ที่ผ้าป่า ๆ แต่ละกอง ๆ นี้คือหัวใจของท่านเอง นี้คือหัวใจของชาติไทย ตั้งกึ๊กลงตรงไหนนี้คือหัวใจของเมืองไทย ท่านเป็นคนไทยหรือมาจากไหน อ่านตัวเองทันทีก็เข้ากันได้กับอันนี้ เมื่อวานนี้ก็ได้พูดถึงเรื่องพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ตลอดถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาประทับอยู่ข้างหน้า เป็นไปได้ถ้าเรื่องฐานะมันควรเป็นอย่างนั้น จะเป็นได้แน่ ๆ นะ

แต่นี้ฐานะมันไม่เป็นอย่างนั้น เราก็ประกาศให้ทราบถึงเรื่องราวนี่ที่ว่า ท่านจะถือเรื่องประเทศไทย เรื่องหัวใจของชาติไทยเราหนักขนาดไหน ผ้าป่าแต่ละกอง ๆ นี้คือเครื่องฉุดเครื่องลากชาติไทยเราขึ้นจากหล่มลึกทั้งนั้น ผ้าป่าทั้งหมดนี้ไม่มีผ้าป่ากองใดที่จะลากเมืองไทยลง ให้ฟังให้ดี มีแต่จะลากขึ้นทั้งนั้น ๆ เรายังจะเห็นผ้าป่าเป็นของเสนียดจัญไร เรานี้เป็นคนขวางโลกเป็นอันตรายต่อโลก เป็นภัยต่อโลก ไม่ควรอยู่ในเมืองไทยให้หนักชาติไทยเราเลย เราจะทำยังไงก็อยู่ ณ ชาติไทย หนักไม่หนักก็อยู่มาจนกระทั่งบัดนี้ทุกคนแล้ว ทำไมจะไม่เห็นคุณค่าของชาติไทยเรา ซึ่งเวลานี้กำลังล่มจมและกำลังอาศัยพี่น้องทั้งหลายเป็นผู้ฉุดลากขึ้นมา เราต้องคิดให้เต็มใจทุกคนนะ จะมาทำเหยาะ ๆ แหยะ ๆ ไม่ได้นะ เวลานี้เอาจริงเอาจังมาก ถึงคราวจริงต้องจริง ถึงคราวธรรมดาก็ธรรมดา ถึงคราวเข้ารบก็เข้ารบ เหมือนนักมวยเขา ถ้าอยู่ธรรมดานักมวยกับคนเราไม่ได้ผิดกันนะ ไม่รู้ว่าเขาเป็นนักมวย แต่เวลาขึ้นเวทีนั้นเป็นยังไงดูเอาซิ

เวลานี้เรากำลังขึ้นเวทีทั่วประเทศของเรา เวทีต่อสู้กับความจนละซิ ความจนมันเป็นข้าศึกอันใหญ่หลวงต่อชาติไทยของเราเวลานี้ ชาติไทยของเราทั้งชาติเป็นนักมวยต่อสู้แบบเกรียงไกรทีเดียว ไม่ให้ถอยนะ ฟาดมันลงไปเลย ขอให้ได้ชัยชนะขึ้นมา ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันแล้วดอลลาร์จะตามกันมา เราค่อนข้างแน่ใจจะไม่ต่ำกว่า ๑๐ ล้าน พอทองคำขึ้นถึง ๑๐ ตันแล้วยังไงจะออดอ้อนพี่น้องทั้งหลายให้ได้ ๑๐ ล้านแน่ ๆ แหละ มันแน่ ๆ อยู่ในใจนะ แน่ในใจมาจากแน่กับพี่น้องทั้งหลายนะ ไม่ได้แน่ว่าเจ้าของมีเงินนะ มันแน่กับหัวใจพี่น้องทั้งหลายว่าเป็นนักเสียสละ เราก็จะคว้ามับเลย มันก็เข้ากันได้ละซิ เข้าใจไหม

พอได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันแล้วก็จะออดอ้อนขอเอาอีก ให้ได้ดอลลาร์ถึง ๑๐ ล้าน แล้วงาม ทีนี้ดูกระจายไปทั่วประเทศ ทุกภาคที่เงินสดพี่น้องทั้งหลายได้ช่วย ดังที่เคยประกาศมาแล้วไปที่ไหนมีเต็มไปหมด ทุกภาคเลยนะ สิ่งก่อสร้างของเรา การสงเคราะห์สงหาผู้คนอย่างนี้ไม่กำหนดนะ คือการสงเคราะห์คนทุกข์คนจนนี้ ส่วนใหญ่ก็คือว่าถ้าเป็นเรื่องของบุคคล ทราบกันมาโดยอรรถโดยธรรม โดยเหตุโดยผลเรียบร้อยแล้ว ซึ่งสมควรจะสงเคราะห์จำนวนมากน้อยเพียงไร เราจะสงเคราะห์เอง พอสงเคราะห์แล้วจะผ่านเลย จะไม่บอกว่าเราช่วยคนนั้นช่วยคนนี้ เพื่อรักษาศักดิ์ดีงามของกันและกัน

คนเราถึงจะจนก็จน ศักดิ์ศรีดีงามแห่งความเป็นมนุษย์เหมือนมนุษย์ทั่วไปมีด้วยกันทุกคน เมื่อเป็นอย่างนั้นต้องสงวนศักดิ์ศรีดีงามของกันและกัน ให้แล้วเงียบเลย ๆ ทั่วประเทศนะ ไม่ใช่น้อย ๆ เป็นล้าน ๆ มีเยอะถูกเขามัด แล้วมัดนี้มีเหตุผลกลไกอะไร สื่อสารติดต่อหากันกับเราเรื่องราว จนเข้าถึงกันกึ๊กได้ความจริงออกมาแล้วสมควรอย่างนั้นเอ้า ให้ นั่นเห็นไหมล่ะ พอให้แล้วเงียบเลย นี่เรียกว่าประเภทเงียบ ให้ท่านทั้งหลายทราบเสีย

เราช่วยคนทุกข์คนจนหลายประเภทนะ คนทุกข์คนจน ถ้าทุกข์จนธรรมดาทั่วโลกนี้เป็นอีกอย่างหนึ่ง เราไม่ค่อยสนใจนัก มันมีอยู่ทั่วไป แต่ที่มันเป็นด้วยความจำเป็นจริง ๆ ดังที่ว่านี้ควรจะได้สงเคราะห์กันมากน้อยเพียงไรจะสงเคราะห์และเคยสงเคราะห์มาเรียบร้อยแล้ว นี่ประเภทคนจนอันหนึ่ง และอันหนึ่งก็พวกคนไข้ ที่มาฝากตัวเข้าโรงพยาบาล เราเป็นเจ้าของคนไข้ให้ทั้งหมด ๆ ไม่เคยปัดแม้รายเดียว อันนี้ก็เป็นคนจนประเภทหนึ่ง จากนั้นมาแล้วก็ก้าวถึงสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ นานา โอ๊ย.ถ้าบรรยายนี้เต็มไปหมดเลยนะ ไม่ใช่น้อย ๆ สถานสงเคราะห์สงหา ก็ไม่ค่อยมากเท่าไร ที่ราชการก็ไม่ค่อยมากเท่าไร เป็นแห่ง ๆ แต่คำว่าไม่มากก็ไม่มากจำนวนนี้เท่านั้น แต่น้ำหนักของสิ่งที่เราช่วยเหลือนั้นมีน้ำหนักมากทีเดียว แต่ละแห่ง ๆ ฟาดเข้าไปเป็นล้าน ๆ ๙ ล้าน ๑๐ ล้าน ๑๐ ล้านกว่าแต่ละแห่ง ๆ เราทำอย่างนั้นละนะ

ทีนี้ก็โรงร่ำโรงเรียนแต่ละหลัง ๆ ต้องตั้งเงินล้านขึ้นไปเลย ไม่ทราบว่ากี่ ๑๐ หลังนะ ทั่วไปหมดเหมือนกัน ไปที่ไหนไปเจอ โอ้ นี่โรงเรียนของเรา ๆ เป็นรอยมือแหละ ผ่านไป ๆ ยิ่งโรงพยาบาลไปที่ไหนเป็นสายยาวเหยียดเลย ช่วย ที่เป็นตึกก็เห็นได้ชัด ส่วนเครื่องไม้เครื่องมือที่อยู่ในโรงพยาบาลแต่ละโรง ๆ นั้นมีมากต่อมาก จากนั้นกระจายออกมาก็เป็นรถ รถนี้เป็นร้อยกว่าคัน คันหนึ่งตั้งแต่ก่อน ๘ แสนบาท เวลานี้เขาขึ้นถึง ๙๗๕,๐๐๐ แล้วยังมีอะไรพิเศษอีก เราสั่งซื้อเมื่อเร็ว ๆ นี้ สั่งซื้อรถยนต์ให้จังหวัดกระบี่คันหนึ่งเวลานี้ ๑,๐๒๐,๐๐๐

อันนี้มีพิเศษอยู่ที่พวงมาลัย เราทดลองดูเสียก่อนนะ จึงมีรถยนต์คันเดียว ที่มีราคาถึง ๑,๐๒๐,๐๐๐ บาท นี่กำลังสั่งเดี๋ยวก็ตกมา นอกนั้นก็มีแต่ ๙๗๕,๐๐๐ ตั้งแต่เริ่มต้น ๘ แสนมาถึง ๙๗๕,๐๐๐ จนกระทั่งปัจจุบันนี้จึงมีรถพิเศษคันหนึ่งเป็น ๑,๐๒๐,๐๐๐ เป็นพวงมาลัยพิเศษ เราก็เอามาทดลองดู คือไม่ให้มีเงื่อนต่อนั้นต่อนี้ยืดยาวไป เราจะพิจารณาเอง อันนี้มาทดลองเฉย ๆ นี่ละรถยนต์ก็เป็นร้อยกว่าคัน แล้วแต่ความจำเป็นนะ ในโรงพยาบาลโรงหนึ่ง ๆ บางโรงได้ ๒ คันก็มี ๓ คันก็มี ๔ คันก็มีแล้วแต่ความจำเป็น เราให้เรื่อย ๆ อย่างนี้

แล้วเครื่องมือแพทย์มีอยู่ทุกโรงพยาบาล เราไม่อยากว่าแทบทุกโรงนะ เครื่องมือนี้มีอยู่ทุกโรงไม่มากก็น้อยมีอยู่ตลอด รถยนต์นี้มีเป็นบางโรง บางโรงก็ไม่มี เครื่องมือแพทย์ใหญ่ ๆ ก็มีเยอะเต็มในนั้น ตึกก็มีเป็นบางแห่ง ตามแต่จะเห็นสมควรจะสร้างให้ เหล่านี้ทั่วไปหมดนะ สมบัติของพี่น้องทั้งหลายนั้นแหละออกไป พวกตึกโรงพยาบาลต่าง ๆ มีมากหลาย ๑๐ ตึกทีเดียวไม่ใช่น้อย ๆ มากกว่าโรงเรียนนะ โรงเรียนว่าหลาย ๑๐ หลังยังสู้ตึกโรงพยาบาลหลาย ๑๐ ตึกไม่ได้ เพราะอันนี้มีมากทีเดียวทั่ว ๆ ไป เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เงินของพี่น้องทั้งหลายช่วยมา กระจายออกมาทางนี้ ส่วนที่เข้าคลังหลวงก็เข้า

เวลานี้กำลังสงวนมากนะ ทองคำ ดอลลาร์ที่จะให้เข้าสู่คลังหลวงของเรา ขอให้พากันทุ่มลงอันนี้ เรานี้จิตใจมันลงอยู่นั้นหมด จึงไม่สนใจกับอะไร คิดดูซิไปกรุงเทพฯคราวนี้ ตามธรรมดาก็ไม่เคยมี เงินยังมีเศษมีเหลือมาจ่ายโลกนั่นแหละไม่ใช่อะไร มาทางนี้ก็จ่ายทางนี้ อยู่ทางนี้จ่ายกลับย้อนหลังก็มีทั่วประเทศไทย ทุกครั้ง ๆ มาทีไรก็มีเงินเศษเงินเหลือมาบ้าง ไปคราวนี้ไม่มีอะไรหมดตัวมา พอไปก็มีแต่จี้แต่ทองคำ นี้เราไม่ได้ตำหนิใครนะ มันขึ้นอยู่กับเราทั้งนั้น พอไปถึงจี้แล้วไหนล่ะทองคำ เอาเลยนะ ไหนดอลลาร์ จี้แต่ทองคำกับดอลลาร์ คนนั้นเขาก็ขนมาตามที่เราจี้ละซิ คนนั้นทองคำคนนี้ดอลลาร์จี้มา ๆ

จนกระทั่งจวนถึงวันจะกลับเราก็ปฏิบัติอย่างนั้นตลอดมาอยู่แล้ว พอจะกลับนี้มีความจำเป็นที่ตรงไหน เกี่ยวกับบริเวณนั้นหรือห่างจากนั้นไปอะไรเป็นความจำเป็นของเราที่จะจัดการชำระสะสางให้เรียบร้อยถึงจะออกเดินทางมา พอมาสั่งเสียให้จ่ายทางนั้นเท่านั้น ๆ จ่ายนั้นเท่านั้น ๆ เขามาบอกว่าเงินไม่พอ เหอ เราก็ว่าอย่างนี้นะ เหอ เงินไม่พอเหรอ ทำยังไง รีบไปบอกคนทางโรงครัวของเราเขาคงจะมีเงินติดตัวไว้ รีบมาเอาทางนี้ไป ถ้าหากว่าไม่พอจริง ๆ แน่ะ มันไม่ได้ถอยนะ ไม่พอจริง ๆ เราจะไปยืมกองกฐินมาชำระให้หมดแล้ว กลับไปจะเอามาแทนกองกฐิน นั่นฟังซิ คราวนี้เห็นแล้ว คราวนี้เรียกว่าเงินไม่พอ เราก็ไม่สนใจ แล้วเราไม่เคยคิดว่าความผิดอยู่กับผู้ใด ไม่ได้อยู่กับพี่น้องทั้งหลายอยู่กับเราคนเดียวผู้สั่งการเท่านั้น ก็ทุ่มลงไปไหน ๆ ก็ต้องทุ่มลงไปตามหัวหน้าละซิใช่ไหม นี่ละเรื่องราวมัน

เราไม่สนใจกับส่วนย่อยยิ่งกว่าส่วนใหญ่นะ เช่น เวลานี้สนใจกับทองคำ กับดอลลาร์มาก ทองคำอันดับหนึ่ง เพราะฉะนั้น ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ตั้งอกตั้งใจ ตั้งหน้าตั้งตาช่วยกันให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย หลวงตาตายแล้วจะได้หลับสบาย ๆ ไปเลย ไม่ต้องเป็นห่วงพี่น้อง ส่วนอื่นใดหลวงตาไม่ได้ห่วง แต่พี่น้องชาวไทยยอมรับว่าเราห่วงเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ได้ทองคำถึง ๑๐ ตันแล้ว รู้สึกจะเป็นห่วงมาก ก็เคยพูดแล้วว่า ดีไม่ดีเวลาเราตายแล้วเราจะเป็นเปรตตัวแปลกประหลาดมาก ตัวโหดร้ายมากที่สุดด้วย เปรตตัวนี้เวลาเมตตาก็เมตตามาก ทีนี้เวลาตายแล้วด้วยความเป็นห่วงเป็นใยไม่สมหวังไม่สมใจแล้ว จะเป็นเปรตตัวร้ายกาจที่สุดเลย ใครให้ระวังให้ดี

ใครจะว่าอยู่ที่ไหน ๆ ปลอดภัย อยู่ที่ไหนปลอดภัย ไม่ได้ปลอดภัยนะ เปรตตัวนี้จะตามถึงหมด เข้าใจไหม แม้ที่สุดเข้าไปถ่ายอยู่ในห้องน้ำห้องส้วม เข้าไปฟาดในห้องน้ำห้องส้วมขี้แตกเยี่ยวราดอยู่ในห้องน้ำห้องส้วมก็ได้ ทำไมเพียงเท่านี้หาเงินมาไม่ได้ ถึงขนาดหลวงตาเป็นเปรต ต้องฟัดกัน ไล่ตีเอาห้องน้ำห้องส้วมแตกเลยเข้าใจไหม ให้ระวังให้ดีนะ ใครไม่อยากให้ห้องน้ำห้องส้วมแตก ระวังอย่าให้หลวงตาได้เป็นเปรตเพราะทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันนะ ถ้าได้น้ำหนัก ๑๐ ตันแล้วไม่เป็น ผาสุกเย็นใจ ลูกศิษย์ก็เย็นใจ มหากุศลเต็มหัวใจทุกคน หลวงตาไปอย่างหายห่วงไม่มีอะไรละ วันนี้พูดเพียงเท่านี้ละนะ ให้พากันเข้าใจทุกคน

อ่านธรรมะหลวงตาวันต่อวัน ได้ที่ www.luangta.in.th