เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กทม.

เมื่อวันที่ ๒๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖

ปาฏิหาริย์ของพุทธศาสนา

         หลังจากมอบทองคำแล้วเวลานี้ได้ ๒๖ กิโลแล้วนะ ส่วนดอลลาร์ได้ ๓๐,๐๐๐ กว่าแล้ว ส่วนเงินสดเราไม่ค่อยได้อะไรนักละ เพราะเราไม่ค่อยได้สนใจกับมัน เพราะเราจ่ออยู่ที่ทองคำกับดอลลาร์ เงินสดได้มาเท่าไรมันกระจายๆ ของมันไปเรื่อย มันไม่อยู่ ส่วนทองคำกับดอลลาร์จะให้อยู่ เพราะฉะนั้นจึงจ่อเข้าไป ได้เข้าไปนั้นอยู่เลยๆ เป็นเครื่องอบอุ่นในชาติไทยเรา นี่คือหัวใจของชาติ ได้แก่คลังหลวงของเรา เพราะฉะนั้นใครจึงมาแตะไม่ได้เลย ว่างั้นนะ นี้เป็นหัวใจของชาติ ใครมาแตะตรงนี้ก็เรียกว่าทำลายหัวใจของคนทั้งชาติ หมดความหมายทันทีเลย

         เพราะฉะนั้นจึงต้องรักสงวนมาก และพยายามหาเข้ามา ๆ เพื่อให้มีความแน่นหนามั่นคงในหัวใจของชาติเรา คือคลังหลวง นี่ละเราที่ได้อุตส่าห์พยายาม เราเห็นจุดนี้เป็นสำคัญมาก ใครจึงมาแตะไม่ได้เลย ส่วนนอกนั้นก็แตกกระจายออกไป ขอให้หัวใจของชาติดี ต้นลำดีแล้วกิ่งก้านมันก็จะสดสวยงดงาม สดชื่นไปตามๆ กัน ถ้าต้นลำไม่ดีแล้ว ยังไงก็ยุบยอบไปตามๆ กันหมด แล้วก็ตายหมดทั้งต้นเลย นี่คือหัวใจของชาติเรียกว่าต้นลำของกิ่งก้าน ทั่วประเทศไทยเป็นกิ่งก้านทั้งนั้น ออกไปจากคลังหลวงคือหัวใจของชาติไทยเรา จึงต้องได้รักสงวน

         เพราะฉะนั้นขอให้ทุกๆ ท่านได้รู้ความสำคัญแห่งชาติไทยของเรา คือหัวใจของชาติอยู่ที่คลังหลวง คลังหลวงนี้เรียกว่าเป็นหัวใจของชาติเลย รวมเข้ามาอยู่จุดเดียวกันนี้หมด ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องรักต้องสงวน ต้องบำรุงรักษาให้ดี และพยายามหามาบำรุง แล้วรักษา ถ้าเข้านี้แล้วไม่ออกละ ส่วนเงินสดนั้นเอาแน่ไม่ได้ กระจายไปทั่วประเทศไทยตลอดมาเงินสดของพี่น้องทั้งหลายนี่ เราจึงไม่ค่อยได้ถามถึง เพราะอันนี้มันแตกกระจายอยู่เรื่อย ส่วนอันนี้มันไม่ใช่เป็นหัวใจจริง ๆ มันเป็นกิ่งก้าน เฉลี่ยไปไหนก็เป็นประโยชน์ทั่วไป ๆ

         ส่วนหัวใจของชาติคือทองคำและดอลลาร์นี้ อันนี้ไม่กระจายมันก็อบอุ่นไปหมด อยู่กับที่ละแต่อบอุ่นไปหมดเลย สิ่งเหล่านั้นก็กระจายออกไป เช่นเงินสดของเรา เรียกว่าทั่วประเทศไทย ทุกภาค เงินสดเรานี่ทุกภาคเลย แล้วแต่ความจำเป็นในจุดใด ไม่ว่าใกล้ว่าไกลจะกระจายไปถึงหมด เวลานี้ก็ตั้งหลายหลังตึก หกเจ็ดหลัง แล้วยังมาติดต่ออยู่อีกก็มี ขออยู่เรื่อย แต่เราที่จะกระจายออกไปนี่มันไม่ทั่วถึง จึงต้องบางทีก็พักไว้เสียก่อน พักไว้ๆ พอสมควรแล้วก็ค่อยย้อนกลับมาเก็บ ๆ ๆ ไปอย่างงั้น เพราะมันไม่พอ

         นี่เราก็ได้เอาเงินสดนี้เข้าซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง ก็สองพันล้านกว่าเท่านั้น ที่กระจายออกไปนี้มากมาย ไม่ใช่ธรรมดานะ คิดดูซิตั้งว่าสองพันล้านกว่ายังว่าน้อย เพราะที่กระจายออกไปมากกว่านี้ ทั่วประเทศไทยเรา นี่ออกประวัติศาสตร์คราวนี้เราเปิดอกเลยกับพี่น้องชาวไทยเรา เปิดอกยังไง เปิดอกด้วยความบริสุทธิ์ของเราที่มีต่อพี่น้องชาวไทย ไม่มีไปหยิบนั้นหยิบนี้เลย เราสงวนทุกอย่างเลย แบบเข้มงวดกวดขัน เงินเราเป็นผู้สั่งเก็บสั่งจ่ายแต่ผู้เดียว ใครมาแตะไม่ได้ จะจ่ายมากน้อยเพียงไรออกจากเราเห็นชอบแล้วๆ เป็นธรรมไปหมด

         ส่วนที่จะมาเป็นมลทินความมัวหมองในหัวใจของเรา แม้เม็ดหินเม็ดทรายเราบอกเราไม่มี การช่วยชาติคราวนี้เราช่วยด้วยความเมตตาสุดส่วน ด้วยความห่วงใยถึงขนาดร้องโก้ก ก่อนที่จะออกช่วยพี่น้องทั้งหลาย ขนาดที่เราร้องโก้กขึ้นมาเลย โถ ขนาดนี้ คือติดหนี้ติดสินเขาพะรุงพะรัง ให้ลูกศิษย์ลูกหาไปตรวจดู ติดหนี้เขามากน้อยเพียงไรเราให้ไปติดตามสืบถามในจุดใหญ่ จนกระทั่งได้ความมาแล้วร้องโก้กเลย ประหนึ่งว่าหมดปัญญาที่จะเล็ดลอดออกไปได้ จึงเหมือนกับว่าอุ้งเหยี่ยวใหญ่ กำนี้หมดเลย ติดหนี้เท่านั้น อันนั้นติดเท่านั้น ๆ โหย นับไม่ได้เลย   

         แต่ยังมีอยู่ว่าเขายังไม่กำ เรายังพอจะเล็ดลอดออกช่องเล็บได้นี่วะ เราจึงว่าเอาดิ้น เวลานี้เขายังไม่กำ ถ้ากำเวลานี้เมืองไทยหมดอย่างเงียบ ไม่ต้องใช้ปืนผาหน้าไม้ตั้งแต่กระบอกเดียว นัดเดียว เรียกว่าสงครามเศรษฐกิจ กำปุ๊บเงียบเลย เมืองไทยทั้งประเทศเป็นบ๋อยเขาทั้งหมด เพราะเขาเป็นนายหนี้ดิ้นไม่หลุด ก็เขาเป็นนายหนี้ หลักเกณฑ์มันมีอยู่ในนั้น อำนาจก็อยู่ในนั้นหมด ถ้าเขากำเมื่อไรก็หมด เวลานี้เขายังไม่กำ เอ้าดิ้น พวกเราดิ้น จึงต้องพากันต่างคนต่างดิ้น

         นี่ร้องโก้กจุดนี้ละที่เราร้อง เราคิดย้อนหน้าย้อนหลังถึงปู่ ย่า ตา ยาย ที่อุตส่าห์พยายามพาถ่อพาพายกับลูกกับหลานมาเป็นลำดับลำดามา จนกระทั่งถึงลูกหลานมีจำนวนมากมายถึง ๖๒ ล้านคน แล้วไม่มีปัญญาแม้คนเดียวจะพากันไปจมกันทั้งประเทศ แล้วปู่ ย่า ตา ยาย ตายแล้วจะไม่เป็นเปรตเป็นผีเฝ้าซากของลูกหลาน ๖๒ ล้านคน ที่ตายทั้งเป็นจมลงในทะเล จะทนได้ยังไง นี่ทำให้คิดนะ เพราะฉะนั้นจึงเอาดิ้น เอาให้สุดขีดเลย เมื่อสุดขีดแล้วก็จำเป็น ก็บอกอย่างงั้น จึงได้อุตส่าห์พยายาม แล้วประกอบกับบรรดาพี่น้องชาวไทยเราก็เป็นลูกชาวพุทธ ฟังเสียงอรรถเสียงธรรม ฟังเสียงหัวหน้า

         หัวหน้าก็คือเราเอง นำด้วยความบริสุทธิ์ใจล้วนๆ ทุกอย่าง ไม่มีที่สงสัยอะไรเลย แล้วก็ต่างท่านก็ต่างก้าวเดินไปโดยลำดับลำดา สมบัติเงินทองก็ค่อยมีมาๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งได้ขนเข้าคลังหลวงปึ๊บเท่านั้นละนะ อันนี้ก็เป็นปาฏิหาริย์ของพุทธศาสนาอันหนึ่งก็ได้ เงินของเราที่เข้าไปอออยู่ปากคลังหลวงเข้าไม่ได้ นี่ตัวสำคัญอันหนึ่ง อันนี้ก็ทั้งเตะ ทั้งถีบ ทั้งยันประตูคลังหลวง ซัดกันด้วยฝีปากล่ะซิ เกิดสงครามฝีปากกันตลอด เอาจนกระทั่งได้ พอได้แล้วเอาเปิด เปิดประตูคลังหลวงเรา บอกงั้นเลย สั่งอย่างเด็ดขาดเสียด้วยนะ ยิ่งกว่านายกฯ ยิ่งกว่าคนทั้งประเทศ

         นี่เวลามันเด็ดเห็นไหม เอาๆ เอาเข้า ๆ เราจะไปติดคุกแทนถ้าเอาเงินเข้าคลังหลวงคราวนี้มีโทษมีกรณ์ ใครจะมาจับไปติดคุกประหารชีวิตเราจะรับรอง เอาเข้าให้ได้ สั่งชี้เลยทีเดียวนะ คราวนี้คราวเด็ดขาดเหมือนกัน สั่งผู้ใหญ่นั่นแหละ ไม่ใช่ใคร สั่งผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่ที่จะทำงานนี่ละ เอาเลย ไม่ต้องฟังเสียงใคร ฟังเสียงหลวงตา เพราะหลวงตาเป็นผู้ประกันชีวิตของพี่น้องชาวไทยไว้ หลวงตาจะตายแต่ผู้เดียว ถ้าหากว่ามันผิดพลาดไปเขาจะจับไปทำอะไรหลวงตาจะรับรองหมด เอา ๆ เข้า ผึงนี้ก็เข้าได้เลย

         พอสมบัติเข้าคลังหลวงได้นี้ นี่ที่ว่าน่าพิจารณา น่าคิดนะ แต่ก่อนอะไรอยู่ที่ไหนเหมือนกับว่านอนนิ่งไม่กระดุกกระดิกเลย พอเงินส่วนใหญ่ เงินหัวหน้า หัวหน้าสมบัติไหลเข้าคลังหลวงเท่านั้น ทีนี้เงินมาจากไหน สมบัติมาจากไหนไหลเข้าตามๆ กัน ไหลจนผู้ที่เปิดประตูให้พิจารณาหาเหตุหาผลไม่ได้ แต่จะปฏิเสธเงินว่าไม่ไหลเข้านั้นไม่ได้ ไหลมาอย่างแบบพิสดารมาก นี่ละอันหนึ่ง พอหัวหน้าคือเงินหัวหน้าเข้าแล้ว เงินลูกน้องบริษัทบริวารนี้ไหลเข้าตามๆ กัน นี่ที่อัศจรรย์อันหนึ่ง มันน่าอัศจรรย์เหลือเกิน แล้วก็ค่อยงอกเงยขึ้นมา งอกเงยขึ้นมาโดยลำดับลำดา สมบัติต่าง ๆ พอส่วนใหญ่เข้าได้แล้ว บริษัทบริวารเข้าไปตาม ๆ กันไม่ทราบมาจากทิศไหนต่อทิศไหน ไหลเข้าตลอด จึงน่าอัศจรรย์ตอนนี้แหละ

         นี่ผู้ว่าการธนาคารชาติเล่าให้ฟัง เพราะเป็นผู้มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวข้องกับการเงินทั้งหมด ไหลเข้าเท่าไรรู้หมดเลย นี่ละอันหนึ่ง เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์อยู่ ผู้ว่าการธนาคารชาติของเราพูดให้ฟัง ว่าอัศจรรย์ตรงนี้ นี่อันหนึ่ง อัศจรรย์ตอนที่สองก็พันธบัตร ขายทีแรกมันสองหมื่นล้าน ขายตั้งเกือบสองเดือนหรือไงถึงเสร็จ คราวนี้มันตั้งสามแสนล้านใช่ไหม มันก็หมดปัญญา เพียงสองหมื่นล้านขายเกือบสองเดือนจึงขายหมด อันนี้ฟาดไปสามแสนล้าน จะมีปัญญามาจากไหนมาขายมันถึงจะหมด แต่ไม่มีทางออก ทางนี้เป็นทางเข้าของเงิน เอาตรงนี้ จมก็จมตรงนี้ เลยตัดสินกัน ฟาดเสียสามแสนล้านบาท ตกลงเอา แล้วก็เสี่ยงบุญเสียงกรรมเสี่ยงวาสนาบารมี เสี่ยงการช่วยชาติบ้านเมือง ให้เป็นอำนาจวาสนามาค้ำชูพันธบัตรเราให้ขายได้หมด

พอว่าอย่างนั้นประกาศป้างนี่ สามแสนล้านบาทขายเพียงสองวันครึ่งหมดเลย อันนี้ก็เป็นอัศจรรย์อันหนึ่ง ขายหมดแล้วยังไหลเข้ามาจะมาซื้ออีก ก็บอกว่าอันนี้มันพอดีกับดอกเบี้ย ถ้ามากกว่านี้จะกระทบกระเทือน ถ้าเท่านี้สมมักสมหมายละ ก็เลยขายเพียงสามแสนล้าน ฟังซิน่ะ แบบปาฏิหาริย์ ผู้ออกรายการมาเอง หัวหน้ามาเอง ยังไม่เชื่อว่าขายได้เท่านั้นๆ จนกระทั่งมาดูสักขีพยานต้นตอมัน ยอมรับ ตบมือเพียบเลย นั่นเห็นไหมล่ะ มันเป็นเรื่องอัศจรรย์อยู่หนา อัศจรรย์ที่เงินเข้าคลังหลวงแล้ว แล้วเงินบริษัทบริวารไม่ทราบอยู่ที่ไหน แต่ก่อนนอนนิ่งอยู่เหมือนกันหมดเลย ไม่กระดุกกระดิก จนกระทั่งหมดปัญญาที่จะหาเงินมาใส่ คอยตั้งแต่จะล่มจม พอหัวหน้าสมบัติเข้าปึ๋งเท่านั้น เข้าคลังหลวงเท่านั้น บริษัทบริวารไม่ทราบมาจากไหน ไหลพรึบๆ เข้าเลย อันนี้อันหนึ่งว่างั้น

อันที่สองก็พันธบัตร ตั้งสามแสนล้าน ขายสองวันครึ่งหมด แล้วยังมาอีกไม่ใช่น้อยๆ นะ ยังไหลเข้ามามาซื้ออีก พอบอกว่าขายหมดแล้ว ถ้าขายมากกว่านี้ก็จะกระทบกระเทือนทางดอก ขนาดนี้พอดีแล้ว เพียงสองวันครึ่งขายหมดเลย นี่ก็เป็นของอัศจรรย์อันหนึ่ง ที่อัศจรรย์อย่างเด่นๆ สองอย่างนี้ละ นี่เราก็ได้ผ่านพ้นไปได้ดังที่เห็นนี่ ติดหนี้ติดสินเอฟๆ แอฟๆ นั่นมันจะเอาเมืองไทยเราให้จม กบมันร้องแอฟๆ ไม่เป็นไรละ ไอ้ไอเอ็มเอ็ฟอะไรนี่มันเอาจริงเอาจังนะ บักห่านี่มันเอาจริงๆ ไอเอ็มเอฟนี่มันของเล่นหรือ บักห่านี่ พวกนี้มันฟังไม่ออกอย่าฟัง เราพูดคนเดียวเรา ผ่านปึ๋งเลย นี่นายกเรา

ไม่ยกยอนายกคนนี้จะยกยอใคร ติดหนี้ติดสินเขาจนจะเอาตัวไม่รอด ทีนี้พอช่วยกันของคนทั้งชาติ ได้นายกนี้ขึ้นมาก็ช่วยใหญ่เลย ฟาดจนกระทั่งถึงไอเอ็มเอฟมันจมลงทะเล ไปเงียบเลยบักห่านี่ เราก็พ้นได้เลย บักเอฟๆ แอฟๆ ก็ไปเลย ตกทะเลเลย เราก็พ้นไปได้เลย เอาหนี้ไป เอาไทคืนมา การ์ตูนเขาเขียนไว้น่าฟังน่าดูนะ เอาหนี้ยื่นให้มันแล้วเอาไทคืนมา เอาหนี้ไป บักเอฟๆ แอฟๆ นั่นการ์ตูน เอาไทคืนมา โอ๋ย หลังมันกุ้งเลย มันสะพายเงินไป เข้าใจไหม ไอเอ็มเอฟ นั่นเข้าใจไหม เราก็พ้นภัย

นี่ละดวงชะตาวาสนาของชาติไทยเรา มีศาสนาคุ้มครอง เราดำเนินตามหลักศาสนาก็พ้นไปได้อย่างนี้แหละ นี่หลักศาสนา เป็นอุบายวิธีการให้ช่วยเหลือทางที่ถูกที่ดี เดินตามนั้น แล้วอีกที่ลึกๆ ลับๆ เป็นพลังอันหนึ่งที่หนุนกันไป อยู่ลึกๆ ลับๆ ไม่มีใครเห็นได้แหละ นั่นอันหนึ่ง ชาติไทยเราจึงได้ผ่านพ้นขึ้นมาได้ เวลานี้หายใจโล่งแล้ว ปัดเอฟๆ แอฟๆ ตกทะเลแล้ว มันของง่ายเหรออันนี้ เราก็ค่อยฟื้นตัว ทีนี้เราก็จะพยายาม ให้พี่น้องทุกๆ คนได้อุตส่าห์พยายามให้ถึงจุดหมายของเรา จวนเต็มที่แล้วเวลานี้ ทองคำเราก็ได้ถึง ๙ ตันกว่าแล้ว ได้ ๙,๑๒๕ กิโลแล้ว ยังขาดอยู่อีกเพียง ๘๗๕ กิโล จะครบจำนวน ๑๐ ตัน หรือหมื่นกิโลใช่ไหมล่ะ นี่จวนแล้วเวลานี้ คือขาดเพียง ๘๗๕ กิโล

เราได้มาเรียบร้อยแล้วตั้ง ๙,๑๒๕ กิโล นี่ผ่านแล้ว เข้าคลังหลวงเสร็จเรียบร้อย ยังเหลือเพียงเล็กน้อย เอาให้ได้เลยคราวนี้ ส่วนดอลลาร์ได้ ๘,๘๐๐,๐๐๐ แล้ว ก็ยังเหลืออยู่อีกเพียง ๑,๒๐๐,๐๐๐ เรียกว่าหวุดหวิดๆ แหละ จวนจะถึงจุดแล้วเวลานี้ ถ้าเป็นฝั่งก็มองเห็นฝั่งชัดเจนแล้ว ใกล้เข้ามาๆ แล้ว นี่ก็เพราะอำนาจแห่งความพร้อมเพรียง ความรักชาติ ความเสียสละ ด้วยความสามัคคีของพี่น้องชาวไทยเรา ก็ได้เห็นผลมาอย่างนี้ ทั้งๆ ที่จะถูกเหยี่ยวใหญ่มันกำอย่างนี้ ยังพ้นไปได้เลย นี่ก็ปาฏิหาริย์อันหนึ่งของความรักชาติ ความเสียสละ ไม่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ส่วนใหญ่เป็นสำคัญ ใครมีมากมีน้อยแบ่งสันปันส่วนกันออกมาๆ รวมแล้วก็เป็นสมบัติก้อนใหญ่ยกชาติไทยของเราขึ้นได้อย่างชัดเจนเวลานี้ หายใจโล่ง หนี้สินก็ไม่ได้ติดเขาแล้ว เรียกว่าเราเป็นอิสระทางหนี้สิน นี่ก็เพราะความอุตส่าห์พยายามของพี่น้องชาวไทยเรา

และต่อไปเมื่อเวลาเจ็บแล้วขอให้เข็ดให้หลาบนะพี่น้องทั้งหลาย อย่ามัวเพลินว่าพ้นหนี้นั่นแล้ว หนี้ของตัวเองแต่ละรายๆ มันสร้างในตัวเอง ด้วยความไม่รู้จักประมาณ ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ความลืมเนื้อลืมตัว นี่เรียกว่าเจ็บไม่เข็ดไม่หลาบ จะโดนอีกนะ ต้องเข็ดหลาบ ให้ประหยัด การเป็นอยู่ปูวายทุกอย่างอย่าลืมเนื้อลืมตัว เมืองไทยเราทั้งเมืองนี้แหละ จะเอาเมืองเจ้าของให้จมได้ เพราะต่างคนต่างฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมก็เป็นภัยของตัวเอง เป็นภัยของชาติไปด้วยกันหมด นี่จะพาให้จมได้ จงพากันพินิจพิจารณาให้ดี เจ็บแล้วให้เข็ดให้หลาบ คือต้องประหยัดมัธยัสถ์ นี่คือความเข็ดหลาบ ปฏิบัติตัวเพื่อความพูนผลขึ้นเป็นลำดับ เราก็จะมีความแน่นหนามั่นคงสืบไปยืดยาวนาน

ถ้าไม่เข็ดไม่หลาบ อันนี้เป็นมหาภัยอย่างมากทีเดียว ไม่รู้ตัวนะ ต่างคนต่างสร้างหนี้สร้างสินในตัวเอง เจ้าของติดหนี้ตัวเอง ติดไปเรื่อยๆ มีแต่จับแต่จ่าย ได้มาน้อยจ่ายไปมากๆ นี่เจ้าของสร้างหนี้สร้างสินขึ้นในตัว แล้วก็เอื้อมมือไปยืมคนอื่น กู้คนอื่นอีกด้วย ก็ยิ่งพะรุงพะรัง นี้จมได้นะ ขอให้รู้เนื้อรู้ตัว เอาหลักศาสนามาปฏิบัติต่อตัวของเราแต่ละรายๆ ให้สมชื่อสมนามว่าเราเป็นลูกชาวพุทธ พระพุทธเจ้าทรงเป็นผู้รู้จักประมาณ มัธยัสถ์ จอมโลกขึ้นอยู่กับจอมธรรมคือศาสดา เป็นผู้รู้จักประมาณทุกอย่าง ถ้าเลยเขตความรู้จักประมาณไปแล้วเป็นมหาภัย จะทำลายตัวของเราทุกสิ่งทุกอย่าง

สมบัติเงินทองได้มาอย่าเห่อเหิม อย่าตื่นเต้นเพื่อจะเป็นไปในทางที่ผิด ถ้าตื่นเต้นก็ให้ตื่นเต้นทางเหตุทางผล เก็บหอมรอมริบ ตื่นเต้นการเก็บหอมรอมริบด้วยเหตุด้วยผล ตื่นเต้นในการจับจ่ายด้วยมีหลักมีเกณฑ์ อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเกินเนื้อเกินตัว สิ่งเหล่านี้ไม่พาให้ผู้ใดได้เป็นคนดิบคนดีมีฐานะมั่นคงได้ ความลืมตัวมีแต่ทางจะจมท่าเดียว จึงต้องให้พากันระมัดระวัง ไม่ระวังไม่ได้

เมืองไทยเรานี้มันชอบเห่อ เราก็อยู่ในท่ามกลางของเมืองไทยเรา มองไปทางไหนก็เห็นด้วยกันหมด ลืมตัวง่ายๆ นะ เห็นอะไรมาคว้ามับๆ นี่เสียหาย อันที่เห็นของภายนอกดีกว่าของภายในนี้เสียมาก พี่น้องทั้งหลายจำจุดนี้ให้ดี ของภายนอกดีกว่าของภายใน ไม่ว่าอะไรถ้าเป็นของนอกของนาแล้วดีไปหมดอย่างนี้ใช้ไม่ได้ แสดงว่าเจ้าของทำลายเจ้าของ ทำลายศักดิ์ศรีดีงาม ความสนใจรักษาเจ้าของให้ลดน้อยลงไปๆ สุดท้ายเห็นของเขาดีทั้งหมด เห็นคนของเขาดีกว่าคนของเรา สินค้าทุกอย่างของเขาที่เขานำผ่านเข้ามาในบ้านเรือนของเรานั้น อยากกราบอยากไหว้เสียก่อนแล้วค่อยซื้อของเขามา ขนาดนั้นนะมันลืมตัว

เราต้องพยายามสร้างเนื้อหนังของเราซี เราเป็นชาติไทย เป็นเนื้อหนังของตัวเอง ต้องพยายามบำรุงรักษาเนื้อหนังของตน ไม่สมควรจ่ายไม่สมควรซื้อของนอกของนา เพราะของเมืองไทยก็มีอยู่แล้ว อย่าไปดิ้นอย่าไปดีด ให้ใช้ของเมืองไทยเราซึ่งเป็นของเลือดเนื้ออันเดียวกัน เมื่อซื้อของพวกเลือดเนื้ออันเดียวกันแล้ว ได้มาก็ใช้อยู่ภายในเลือดเนื้อของกันและกัน แล้วผู้ที่จำหน่ายขายไป ขายได้ขายมากเท่าไรก็มีแก่ใจ ได้มากเท่าไรก็มีแก่ใจ ที่จะผลิตขึ้นให้ดียิ่งกว่านั้นๆ สุดท้ายของเราก็ดีเหมือนของเขา เพราะเราสงวนเนื้อหนังของเราไว้ นี่อะไรมาก็วิ่งใส่เขา และมอบตัวเป็นน้อยกว่าเขาเสียทุกอย่าง อย่างนี้จะไม่มีเวลาทรงตัวได้ จะจมได้นะ ทรงตัวได้หรือพยุงตัวให้สูงขึ้นได้ ต้องขึ้นอยู่กับการสงวนรักษาเนื้อหนังของเรา

สินค้าอะไรก็ตาม เวลานี้ยิ่งมากนะ มนุษย์มีมาก อุบายวิธีการที่จะหลอกเอาเงินกันนี้มีมาก เราเมืองไทยทั้งประเทศมีตับมีปอดด้วยกันทุกคน ไม่ใช่มีตับมีปอดแต่เขาที่จะมาหลอกลวงเอาสมบัติ เอาตับเอาปอดของเราไป เราก็มีตับมีปอดต้องรู้ต้องรักสงวน ถ้าเป็นของไม่มีจริงๆ มันจำเป็น เมืองไทยเราหาไม่มี เอ้า หามาได้ แต่หามาไม่ใช่หามาเพื่อความลืมตัว หามาใช้ตามความจำเป็นของเราที่ไม่มีและไปซื้อเขามา ซื้อมาอันใดที่ควรจะเลียนแบบเขาได้ เราก็เลียนแบบเขา เอามาศึกษาพร้อม เอามาใช้พร้อม และศึกษาไปในตัว พยายามฟิตตัวขึ้น ให้ความรู้วิชาได้จากสิ่งที่ซื้อมาๆ ต่อไปเราก็ผลิตของเราได้ไม่ต้องไปกังวลกับเขา อย่างนั้นนะ

ไม่ว่าเขาว่าเราเมื่อไม่มี ของเขาไม่มีเขาก็มาซื้อเราเมื่อของเรามีอยู่ ถ้าของเราไม่มีก็ไปซื้อเขามา เมื่อมีอยู่ก็ไม่ควร ต้องยินดีในสมบัติของตนมันถึงถูก รักคนใน นี่รักคนนอกยิ่งกว่าคนในใช้ไม่ได้นะ รักลูกเขายิ่งกว่ารักลูกเรา รักผัวเขาเมียเขายิ่งกว่ารักผัวเราเมียเรา แตก โลกแตกได้นะ อันนี้สำคัญมาก ยิ่งผัวยิ่งเมียด้วยแล้วเป็นสิ่งที่รักสงวนกันอย่างมาก ไม่มีอะไรที่จะเด่นยิ่งกว่าผัวเมียจะต้องรักกันสงวนกัน มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน ถ้าใครมีจิตใจที่รั่วไหลแตกซึมไปอย่างนั้น แสดงว่าซึมไปเพื่อจะนำไฟเข้ามาเผาหัวอกกัน จึงต้องได้ระมัดระวัง

อันนี้ให้ตั้งความซื่อสัตย์ เอาธรรม ศีลข้อที่ ๓ มาบังคับ ศีลข้อที่ ๓ ก็รู้ด้วยกันทุกคน ตัวนี้ละตัวรุนแรง พระพุทธเจ้าจึงนำอาวุธนี้มาไว้ให้พวกเรา ยื่นให้ผัวยื่นให้เมีย ให้มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน อย่าคดกันด้วยวิธีมีเล่ห์มีเหลี่ยมร้อยสันพันคมต่อกัน จะนำไฟมาเผากันให้อกแตกจนได้ฝ่ายหนึ่ง ให้ต่างคนต่างมีความซื่อสัตย์สุจริต ฝากเป็นฝากตายต่อกันด้วยศีลข้อนี้ โลกจะมีความร่มเย็นเป็นสุขเพราะศีลข้อนี้ ตัวราคะตัณหานี้มันเผาโลก ไม่มีอะไรเผายิ่งกว่าตัวนี้นะ อยู่ดีๆ ก็ระแวงกัน เพราะความรักความสงวน บางทีผัวดีๆ อยู่ เมียเป็นตัวเสนียดจัญไร หาเรื่องใส่แต่ผัว เอานั้นมาแหย่ เอานี้มาแหย่ ผัวมองผ่านไปที่ไหนไม่ได้ ว่าผัวมองผ่านไปจะไปหาเมียน้อยมาเผาหัวอกตัวเองอยู่อย่างนั้นตลอด เลยทะเลาะกันผัวกับเมีย ทั้งๆ ที่ผัวก็ดีอยู่ แต่เมียมันตัวระแวงมาก ผัวมองไปที่ไหนไม่ได้ เกิดเรื่องอยู่ตลอด เกิดสุมอยู่ในหัวใจ ความระแวงสุมในหัวใจ ถ้ายิ่งเป็นจริงๆ แล้วเป็นไฟเผาหัวอกแตกกระจัดกระจายเลย

        คือราคะตัณหาตัวนี้ ตัวหนักมากที่สุด พระพุทธเจ้าสอน สอนข้อนี้นะมาก เพราะตัวนี้ถ้าว่ามีคุณต่อกัน มีความรัก มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน ตัวนี้มีคุณต่อกัน สร้างความอบอุ่นให้แก่กันได้มากยิ่งกว่าเงินเป็นล้านๆ ถ้าตัวนี้ผิดพลาดไปนี้ ไม่มีอะไรที่จะร้อนยิ่งกว่าตัวนี้นะ จึงให้พากันรักษาตัวนี้ให้ดี ศีลข้อที่สาม กาเมสุ มิจฉาจาร ตัวนี้ละมันตัวเอาไฟเผาโลก แล้วผู้ชายก็อย่าดื้อด้านจนเกินไป อย่างที่เขาพูดเราก็ลืม ๆ แล้วละเป็นภาษิตโบราณ สิ่งที่ผู้ชายชอบท่านว่า พ่อตาตาย แม่ยายโง่ ไอ้ตัวเสนียดจัญไร ไอ้ลิงตัวนี้มันชอบใจนักนะ ไอ้ผู้ชายเข้าใจไหม ส่วนผู้ชายก็มีรับกันแต่เราจำไม่ได้ จำได้ตั้งแต่ที่ว่าพวกพ่อตาตายแม่ยายโง่ สนุกถลุงเงิน เข้าใจไหม

ส่วนผู้หญิงชอบคือยังไง ผู้ชายไปที่ไหนต้องหลับตาไป เข้าใจไหม ตานี้มองอะไรก็มองเถอะ แต่อย่ามองผู้หญิงเป็นอันขาด เข้าใจหรือ ฟังเสียงอะไรก็ฟัง แต่อย่าไปฟังเสียงหญิงเป็นอันขาด นี่เป็นสิ่งที่เมียชอบ ผู้หญิงชอบ ให้ไปพิจารณาตามนี้ พูดอันนี้ก็เป็นคติเตือนใจได้ดี นี่ยังดีนะหลวงตาไม่เคยมีลูกมีเมีย ถ้าหากว่าหลวงตามีเมียแล้ว เมียหลวงตานี้มึงมองอะไรไม่ได้เลย ฟัดเอาแหลกไปเลย แต่ดีอย่างหนึ่งไม่เคยมีเมียกับเขา ได้แต่เรื่องของโลกของสงสาร มันผ่านหูผ่านตามาตลอด ก็เลยมาสั่งสอนกันเท่านั้นเอง ให้พากันจำเอา อย่าเป็นคนขี้ระแวงจนเกินไปซิผู้หญิงก็ดี ผัวดีก็ให้ยอมรับว่าดี นี้หาแต่เรื่องใส่กันๆ ใช้ไม่ได้นะ เอาละพูดเท่านั้นละ ให้พร

         เร่งนะทองคำ-ดอลลาร์เรา เร่งเรื่อย ๆ ไปละ เป็นความเหมาะสมเราจริง ๆ ซึ่งเป็นผู้นำรับภาระมาโดยลำดับ เราอยากจะให้เสร็จสิ้นภายในกลางปีนี้ ถ้าได้เสร็จสิ้นในวันเปิดโครงการนั้นจะดี คือเราเปิดโครงการวันที่ ๑๒ เมษา วันปิดโครงการก็อยากให้ได้ระยะนั้นนะ เสร็จสิ้นในวาระนั้นแล้วเหมาะสมมาก วันที่ ๑๒ เมษาเป็นวันเปิดโครงการ ทีนี้ก็วันที่ ๑๒ เมษา ๒๕๔๗ ก็เป็นวันปิดโครงการ เพราะสมบัติได้ตามจุดหมายปลายทางทุกอย่างแล้ว เราจะพอใจ เข้าใจนะ

         นี่ไม่นานนะอีกวันสองวันหลวงตาก็จะได้กลับแหละ ถ้าเป็นปรกติตามธรรมดาก็กลับวันที่ ๓๑ ทุกๆ ปีไป ที่มาเดือนธันวามักจะกลับวันที่ ๓๑ คือปีเก่าทางนี้ส่งปีใหม่ให้ทางนู้น พอวันที่ ๑ ก็ทางนู้น วันที่ ๓๑ ทางนี้ส่งให้ เอาหนี้คืนไป เอาไทคืนมา ให้พร

         เมื่อวานไปลพบุรีก็ไปหลายแห่งเหมือนกัน ทั้งหมดสามแห่ง ได้ทองคำมาตั้ง ๕ กิโล ระยะนี้ทองคำเราได้มากขึ้นเป็นลำดับๆ ทองคำได้เร็ว เพราะจวนจะถึงฝั่งต้องเร่งเครื่อง

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตาตามกำหนดการ ได้ที่

www.Luangta.com