เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๑

สงครามเศรษฐกิจ

        ทำให้เราวิตกถึงบ้านเมืองเรามากขึ้นทุกวัน ๆ นะ แล้วเพื่อนบ้านนี่ก็ทำให้เป็นสักขีพยานตามที่เราได้คิดและปรารภออกมาแล้ว..ถูกยึด เมืองนั้นเมืองนี้ยึด ๆ เพราะติดหนี้เขา เมืองไทยเราที่เราพูดก็เข้ากันได้แล้ว น่าวิตกมากอยู่นะเพราะอยู่ในอุ้งมือของเขานี่ เขาจะกำเมื่อไรก็ได้ กำแบบเงียบเลยนะ กำอันนี้กำแบบเงียบ น่าวิตกวิจารณ์เหลือเกิน

เวลานี้ผู้ใหญ่ทางบ้านเมืองกำลังพิจารณาเกี่ยวกับเรื่อง…จะว่าเราเสนอก็ได้ เราปรารภก็ได้ เข้าถึงจุดใหญ่แล้ว กำลังเข้าถึงแล้ว ไม่พิจารณากันไม่ได้เราบอกอย่างนั้นเลย ที่พูดมานั้นก็ไม่ผิดแล้วนี่ ถูกยึดนั้นยึดนี้แล้ว เพื่อนบ้านถูกยึด มันน่าคิดมากเข้าทุกวันนะ พวกเพื่อนบ้านๆ เรานี้ถูกยึดแล้ว ที่ติดหนี้เขานั้นเองนะไม่ใช่อะไร ติดหนี้เขาเขาก็ยึด ๆ

นี่ละเขาเรียกสงครามเศรษฐกิจ สงครามเงียบ เป็นอย่างนี้ละ กินแบบเงียบ ๆ ไม่ได้มีกระโตกกระตากอะไรแหละ เงียบเลย เราได้วิตกอันนี้ละจึงได้ปรารภออกมา แล้วเพื่อนบ้านก็เป็นแล้วนี่ ให้เห็นแล้วนี่ มันน่าคิดมาก เวลานี้เรื่องกำลังจะเข้าถึงผู้ใหญ่แล้ว ผู้ใหญ่จนกระทั่งถึงสูงสุดนั่นละ กำลังพิจารณากัน ไม่พิจารณาไม่ได้เราบอก เราพูดตรงๆ เลย ได้พิจารณาทุกสิ่งทุกอย่างแล้วถึงได้พูดออกมา ไม่ใช่พูดออกมาแบบด้นแบบเดาเกาหมัดอย่างนั้นนะ พูดออกมาด้วยการพิจารณาแล้ว และเรื่องก็เป็นอย่างที่ว่าจริง ๆ ไม่ผิด มันน่าคิด

เมืองไทยเราเป็นเมืองเอกราชเอกสิทธิ์มากี่กัปกี่กัลป์แล้วนี่ เป็นมาอย่างนี้ เรายังจะมาโดนเอาอย่างนี้ โอ้โห มันกระอักเลือดตายแล้วเมืองไทยเราน่ะ แบบกลืนเลยไม่ต้องเคี้ยว แบบกลืนเลย ๆ มันน่าคิดมากนะ เวลานี้เพื่อนบ้านโดนแล้วนะ โดนอย่างที่ว่านี้ โดนอย่างกลืนเงียบเลย ยึดปุ๊บๆ เลย กำลังให้พิจารณากันจนถึงที่สุดเลยละ สูงสุดละ กำลังพิจารณา นำเรื่องเข้า…

ต้นเหตุก็ไปจากเรานี้แหละ บิณฑบาตลูกศิษย์ลูกหามาช่วยชาติ ทีนี้เรื่องก็เข้าไปใหญ่แล้ว ไม่มีทางช่วยมีทางเดียวเท่านี้เราคิดแล้ว เพียงลำพังรัฐบาลที่จะมาช่วยนี้ เงินตั้งเป็นแสนล้าน ฟังซิว่าแสนล้านกว่า ดอกเบี้ยออกเดือนหนึ่งเท่าไรแล้ว ตั้งแต่ค่าให้ดอกเบี้ยเขาก็จะไม่พอสำหรับประเทศไทยเรา ไหนจะมีปัญญาไปช่วยถึงแสนล้าน คิดดูซิ ถ้าทั้งประเทศเราไม่ช่วยกันแล้วไปไม่ไหวจริง ๆ นะ

ไม่มีความเสียหายอะไรเราพิจารณาแล้ว เรื่องความเสียหายกับประเทศชาตินี้ไม่มี มีแต่ทำประเทศชาติให้มีความแน่นหนามั่นคง ช่วยตัวเองได้ในกาลต่อไปเป็นลำดับตั้งแต่บัดนี้ต่อไป เนื่องจากที่พวกเราทั้งหลายต่างคนต่างช่วยเหลือกัน

ประเทศชาตินี้ใหญ่โตมาก ต่างคนต่างอยู่ได้เพราะประเทศชาติ ไม่ใช่อยู่ได้เพราะอะไรนี่นะ หลักนี้เป็นหลักใหญ่มากทีเดียว เราละวิตกวิจารณ์ เพราะฉะนั้นถึงได้ปรารภออกมา จนกระทั่งเขาออกหนังสือพิมพ์ลั่นไปหมด ลั่นก็ลั่นไปเถอะ ลงได้พูดอะไรแล้วเป็นไม่ถอย ได้พิจารณาแล้วถึงพูด ไม่ได้พูดสุ่มสี่สุ่มห้านี่นะ

เราช่วยบ้านเมืองเราก็ช่วยเต็มกำลัง อย่างนี้ละ มาทุกด้านทุกทางอย่างที่เห็นนี่ มันช่วยไม่ไหวซิเราคนเดียว ช่วยไม่ไหว นี้ประเทศชาติทั้งชาติด้วยแล้วจะไปเป็นบ๋อยเขามีอย่างเหรอ มันน่าคิดนะ คนหนึ่งช่วยแทบล้มแทบตาย แล้วมากลืนต่อหน้าต่อตาให้เห็นนี้มันเป็นไปได้หรือ พิจารณาดู มันกระอักเลือดตายนะ เพราะฉะนั้นจึงให้พากันเตรียมพร้อมไว้นะ หากว่าเรื่องราวมันมียังไงก็ นี่ก็กำลังเริ่มเข้าศึกษาปรารภกันจะเป็นยังไง ผู้ใหญ่จะเห็นยังไง แต่สำหรับเรานี้ตั้งชาติเป็นหลักใหญ่เลย เราไม่ได้ตั้งอะไรละ

ใครก็ตามจะอยู่ได้เพราะชาติ ถ้าชาติจมไปเสียแล้วไม่มีใครอยู่ได้ สูงขนาดไหนต่ำขนาดไหนจมไปด้วยกัน ถ้าชาติอยู่ไม่ได้แล้วอยู่ไม่ได้เมืองไทยเรา นี่เราเอาชาติออกเป็นที่ตั้งเลย เรียกว่าชาติเป็นใหญ่ว่างั้นเลย ถ้าลงชาติล่มจมอะไรไม่มีเหลือ ไปด้วยกันหมดเลย เพราะรากแก้วอยู่ที่นี่ ต้นลำอยู่ที่นี่ อยู่ที่ชาตินี่ เพราะฉะนั้นเราถึงวิตกวิจารณ์มากมันเกี่ยวกับชาติบ้านเมืองเรา ต้องรีบแล้ว รีบพิจารณา

ไม่พิจารณาไม่ได้ เวลากำลังเงียบๆ อยู่นี้ให้พิจารณา ครั้นเวลามามันมาเงียบนะ ไม่ได้มาแบบกระโตกกระตากอะไรนะ มาแบบเงียบ แล้วพูดอะไรไม่ได้ด้วย กลืนพร้อมไปด้วยไม่ต้องเคี้ยว นี่เขาเรียกสงครามเศรษฐกิจ สงครามเงียบ แบบสงครามฆ่ากันตูมตามๆ มันโด่งดังไปหมด สงครามนี้ไม่ดังนะ ปุ๊บ กลืนปุ๊บๆ เลย วิตกมากอยู่เรา

        ต่างคนต้องให้เป็นเนื้อเป็นหนังของชาติจริงๆ อย่าเอาชาติมาเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเอง ให้ต่างคนต่างเป็นเลือดเนื้อของชาติทุกคนๆ ทุกสิ่งทุกอย่าง เรื่องความสุจริตนี้เป็นของสำคัญมาก ความสุจริต-ทุจริตเป็นเรื่องสำคัญมากทีเดียว นี่ละที่ทำลายประเทศชาติบ้านเมืองอยู่ทุกวันนี้ คือตัวนี้เองไม่ใช่ตัวไหนละ ชี้ได้เลย ตัวทำลายชาติบ้านเมืองอยู่เวลานี้ เพราะเอาชาติบ้านเมืองมาเป็นเนื้อหนังของตัวเองผู้เดียว

ชาติบ้านเมืองทั้งชาติ เอามาเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเองผู้เดียวนี้ใช้ได้เหรอ เป็นไปได้เหรอ แต่เห็นก็เป็นกันอยู่อย่างนั้น เพราะฉะนั้นมันถึงจะจม เมื่อกินกันมากๆ กินเข้ามากๆ เอาชาติบ้านเมืองเข้ามากลืนเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเองเข้ามากๆ แล้ว บ้านเมืองจะอยู่ได้ยังไง ก็ต้องจมซิ เมื่อจมแล้ว ผู้ที่เอามากลืนนี้ก็จมไปด้วยกัน ไม่มีใครเจริญได้ละ ถ้าลงชาติบ้านเมืองจมแล้วต้องจมหมด มหาเศรษฐีก็เถอะจมไปด้วยกันหมดไม่มีอะไรเหลือ เพราะฉะนั้นชาติบ้านเมืองจึงสมควรอย่างยิ่งที่เราจะเทิดทูน ต่างคนต่างตั้งเนื้อตั้งตัวให้เป็นคนของชาติจริงๆ เป็นเนื้อเป็นหนังของชาติ อย่าเอาชาติมาเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเอง ชาติจะอยู่ได้

        พูดไปไม่กี่วันก็ได้ยินข่าวมาแล้ว ข่าวกลืน เพื่อนบ้านถูกโดนอย่างว่านี้ กลืนปั๊บๆ ยึดปุ๊บๆ เลย กระดุกกระดิกไม่ได้ นี่เรียกว่าสงครามเงียบสงครามอย่างนี้ เมืองไทยเราจึงว่าวิตกวิจารณ์ซิ เวลาเงียบๆ อยู่นี้ให้รีบตื่นเนื้อตื่นตัว ไม่ตื่นไม่ได้นะ เราวิตกมากจริงๆ ไม่ใช่ธรรมดา อย่างที่ช่วยโลกนั่นแหละ มีเท่าไรช่วยหมดไม่ให้มีเหลือติดตัวเลย ช่วยๆ แม้แต่ยังเหลืออยู่ก็เหลือเพื่อช่วย ไม่ได้เหลือเพื่อเก็บ เหลือเพื่อช่วย แยกไว้นั้นแยกไว้นี้ เอาไว้เผื่อทางนั้นเผื่อทางนี้ เก็บไว้เผื่อนั้นเผื่อนี้ ไม่ได้เก็บไว้เพื่อเก็บว่างั้นเถอะน่ะ เราเก็บไว้เพื่อช่วย ใครจะมาทางโน้นมาทางนี้ก็มา

ปีนี้แปลกๆ เสียด้วยนะ โรงพยาบาลเราติดหนี้ติดสินพะรุงพะรัง งบประมาณไม่ได้ เข้ามาเราช่วยหนี้สินน้อยเมื่อไร เป็นล้านๆ น้อยเมื่อไร เฉพาะหนี้สินนะ ค่าเครื่องมือแพทย์ก็ช่วยมาเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เวลานี้ก็มาโดนเอาที่ว่าติดหนี้ โรงพยาบาลติดหนี้ รัฐบาลไม่มีงบประมาณให้ แล้วติดหนี้ไม่ใช่ติดน้อยๆ เสียด้วย เป็นล้านๆ แต่ละโรง ๆ เราช่วยไปโดยลำดับ

อย่างที่โคราชพูดตะกี้นี้ก็เข้าแบบเดียวกัน เงินเท่านั้นล้านเท่านี้ล้าน แล้วเอาเครื่องมือเขามาแล้วเขาจะยึด อย่างนั้นละ อันนี้ก็เหมือนกันเราพอได้ยินที่ไหนรู้สึกว่าร้อนกว่าทุกอย่างนะ เครื่องมือแพทย์ธรรมดาที่ช่วยเหลือกัน เขามาขอธรรมดาก็ไม่ค่อยหนักแน่นนักในหัวใจ คือไม่ค่อยมาโดนเอาเจ็บๆ พอว่าติดหนี้นี้โดนเจ็บมาก เราต้องช่วยทันที พอช่วยได้ช่วยทันที

        เมื่อวานนี้ก็ไปดูตึก เขากำลังเริ่มแล้ว ขึ้นเสาแล้ว โน้นก็ขอมาหลายอย่างเมื่อวาน เครื่องมือแพทย์ที่ว่ามีความจำเป็นไม่ทราบว่ากี่ราย เราให้หมดเลย เมื่อวานนี้ให้เครื่องมือแพทย์อีก ให้แต่ก่อนก็ให้แล้วโรงนี้ ให้แต่ก่อนก็ให้แล้ว ต่อจากนั้นมาก็สร้างตึก อันนี้ก็ขอเครื่องมืออีก รายการเต็มหน้ากระดาษ เราให้หมดเลย

จากนั้นก็จะขอแอมบูแลนซ์อีก โอ๊ย มันก็ตายแล้วหลวงตาบัวไม่ใช่เศรษฐีนี่นะ ออกปากโป้งเลยเมื่อวานนี้ ก็หลวงตาบัวไม่ใช่เศรษฐีนี่นะ วันเดียวสี่รายห้ารายไม่ทราบว่ากี่รายการเต็ม..โรงพยาบาล แย่ไม่ไหว พักไว้ก่อน รถแอมบูแลนซ์พักไว้ก่อน ค่อยพิจารณาไป สมควรเมื่อไรเราพร้อมที่จะให้อยู่แล้ว เป็นแต่เพียงว่ายังไม่พร้อมในสิ่งที่จะมาสนับหนุนให้ได้ให้เท่านั้นเอง

        วันนี้ก็จะไปส่องดาวในหุบเขา เอาของไปลงส่องดาว โอ๊ย นานแล้วเอาไปให้ตั้งแต่ก่อนไปกรุงเทพ กลับมาจากกรุงเทพก็ ๑๕-๑๖ วันนี้แล้ว ไปโรงนั้นโรงนี้ยังไม่ครบเลย ไปไม่ใช่เพียงเอาของไปให้เฉยๆ ไปแล้วยังต้อง อะไรขาดเขินก็อย่างที่ว่านี่ อย่างเมื่อวานนี้ ไปแล้วรายการเครื่องมือแพทย์มีเท่าไร ขอมาให้หมดเลย ไม่ใช่ไปให้เฉยๆ เรายังมีรายให้เป็นพิเศษอีก

        ให้ต่างคนต่างเตรียมไว้ เตรียมเพื่อชาติของเรา เราทุกคนเป็นคนของชาติทั้งนั้นให้เตรียมเอาไว้ หากว่าเรื่องราวมันออกมาเมื่อไรยังไง เราก็ค่อยพิจารณาตามเรื่องราว เวลานี้กำลังเข้าจุดใหญ่ ให้พิจารณากัน สำหรับหลวงตาบัวนี้บอกไว้แล้วว่า อย่างน้อยให้หนึ่งล้านทันทีเลย นี่เป็นอย่างน้อย ตั้งพื้นฐานไว้แล้วว่าหนึ่งล้าน ทันทีเลย

ให้หนึ่งล้านเลยทันที นี่เป็นตั้งพื้นฐานไว้ อาจสูงกว่านั้น แต่นี้เป็นพื้นฐานเฉย ๆ ที่ตั้งไว้นี้ ไม่หลุด สตางค์หนึ่งก็ไม่หลุด หนึ่งล้านแล้ว เราตั้งไว้แล้วหนึ่งล้านสำหรับวัดนี้ หามาให้ได้หนึ่งล้าน เราคิดว่าจะมากกว่านั้น เวลาเรื่องราวเป็นไปจริง ๆ แล้วคิดว่าจะมากกว่านั้น

นี่เรากล้าพูดจนกระทั่งถึงได้ออกหนังสือพิมพ์นี้ เราเชื่อเรา ก่อนคนอื่นที่จะมาเชื่อเรา เราเชื่อเราร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว เพราะฉะนั้นเราถึงกล้าพูดทุกอย่าง สละได้เลย จะเอาชื่อเราไปลง เอ้า ลงเลยเราบอกอย่างนี้เลย เวลานี้เราพร้อมแล้วเพื่อชาติ เราว่าอย่างนี้

เอาละให้พร