เรื่องกฐินของวัดป่าบ้านตาดก็คือเรื่องกฐินของชาติไทยเราที่ยกคนไทยแผ่นดินไทยเราทั้งชาติขึ้นสู่ความสมบูรณ์พูนผลตามเดิม จึงได้อุตส่าห์พยายาม นี่เรารวมกัน เพียงลำพังคนเดียวเราไม่ไหว แผ่นดินไทยหนักขนาดไหน คนไทยเรา ๖๒ ล้านคน เราจะยกจะแบกเพียงคนเดียวไม่ไหวต้องช่วยกันแบกถึง ๖๒ ล้านคน ไม่พอแบก มามากกว่านี้ยังแบกได้นะ ๖๒ ล้านคน แผ่นดินไทยเรานี้ยกขึ้นได้เลย เพื่อความสมบูรณ์พูนผลแห่งชาติไทยของเรา เวลานี้ทองคำก็ได้ถึง ๕ ตันกว่าแล้วนะ จะเร่งทองคำตั้งแต่บัดนี้ต่อไป ซึ่งได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบทั่วกันแล้วว่า ทองคำคราวนี้ยังไงไม่ให้ต่ำกว่า ๑๐ ตัน ๑๐ ตันก็คือหมื่นกิโลนั่นแหละ เพื่อให้สมศักดิ์ศรีดีงามแห่งชาติไทยของเรา เพราะคราวเราจะจมนี้กระเทือนทั่วโลก โลกภายนอกภายในกระเทือนไปหมด ไม่มีอะไรเป็นเครื่องลบล้างกันนี้เสียชื่อเสียงของเมืองไทยเรามากทีเดียวนะ

เพราะงั้นเราจึงต้องรวมกำลังแห่งความรักชาติ ความเสียสละ ความพร้อมเพรียงสามัคคีกันบริจาคสมบัติเงินทอง มีทองคำเป็นต้นเข้าสู่คลังหลวงของเราเต็มกำลังความสามารถทุก ๆ ท่านนะ นี่เราก็ก่อทำเรื่องนั้นขึ้นมา ทำเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อจะหาอุบายต่างท่านต่างช่วยกันบริจาครวมกันเป็นความสามัคคีแต่ละครั้ง ๆ นี้เป็นเงินเท่านั้นหรือเป็นทองคำเท่านั้นเข้าสู่คลังหลวงของเรา จนกว่าจะพอตามความต้องการคือทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน ส่วนดอลลาร์จะได้เท่าไรก็เคียงข้างกันไป สำหรับเงินบาททั้งเจียดเข้าซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง ทั้งแยกออกไปช่วยประชาชนทั่วประเทศไทย กรุณาทราบตามนี้นะ

หลวงตานี้รู้สึกหนักมาก คิดดูสิในพรรษานี้นะ เข้าพรรษาแล้วก็ควรจะได้อยู่สะดวกสบายยังอยู่ไม่ได้ต้องย้อนกลับมาอีก วันที่ ๗ นี้จะไปเทศน์กรมประชาสัมพันธ์ เทศน์เหล่านี้ก็เพื่อชาติไทยของเรา ที่หลวงตาอุตส่าห์ตะเกียกตะกายมาจากวัดป่าบ้านตาดมานี้ก็เพื่อชาติไทยเรา พี่น้องทั้งหลายอยู่ทางนี้ก็ขอให้รวมตั้งตัวรับชาติไทยของเราด้วยสมบัติเงินทองข้าวของ กี่ชิ้นกี่อันก็ตามนะเอาให้ได้นะ คราวนี้จะได้เห็นฤทธิ์เห็นเดชของชาติไทย ฤทธิ์เดชแห่งความอ่อนแอจะพาชาติไทยให้ล่มจมหรือฤทธิ์เดชที่จะยกชาติไทยของเราให้ขึ้นสู่ความแน่นหนามั่นคงและความสง่างาม สองฤทธิ์นี้กำลังแข่งกันนะ ฤทธิ์หนึ่งความจมเคยจมมาแล้ว เราอย่าให้ซ้ำรอยนะ ฤทธิ์ที่สองต่อสู้ยกชาติไทยของเราขึ้นให้ได้ สมศักดิ์ศรีกับชาติไทยของเรานะ

ไม่มากเท่าไรทอง ๑๐ ตัน ลองคิดดูสิคน ๖๒ ล้านคน กับทองเพียง ๑๐ ตันยกชาติไทยขึ้นไม่ได้ แล้วชาติไทยจะจมเท่านั้นเอง หลวงตาบัวก็หมดหวัง ตายไปแล้วก็จะเป็นเปรตเป็นผีเป็นอะไรก็แล้วแต่ล่ะเมื่อมันหมดหวัง วาสนาไม่อำนวย อาภัพวาสนา ยังกล้าออกมาช่วย นำพี่น้องทั้งหลายออกช่วยชาติบ้าเมือง แล้วทองคำจากคนทั้งประเทศ ๖๒ ล้านคนได้ ๑๐ ตันนี้ไม่ได้เลย หลวงตาบัวนี้ขายขี้หน้า ไม่ควรจะให้พี่น้องชาวไทยทั้งหลายได้เห็นหน้าหลวงตาบัวต่อไปนะ หลวงตาบัวก็อายทั้งวาสนาของตัวเองที่อาภัพแสนอาภัพด้วยและอายพี่น้องทั้งหลายด้วย ผู้ที่จะก้าวเดินตามหลวงตาบัวแต่หลวงตาบัวก็พาฟุบพาจมไปเสีย อย่างนี้ขออย่าให้ได้ยินนะ ให้ต่างคนต่างเอาเต็มกำลังความสามารถของเราทุกคน

คราวนี้เราจะได้เห็นกำลังแห่งความสามารถแห่งชาติไทยของเราซึ่งไม่เคยพลาด ถ้าเด็ดตรงไหนก็ออกทันที ๆ รบไปเรื่อยไปเลย คราวนี้ก็เด็ดใส่ทองคำ ๑๐ ตันเพราะเราได้คิดเรียบร้อยแล้วก่อนที่จะมาประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบนะ ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน คิดทบทวนทุกสิ่งทุกอย่างนับแต่ก้าวแรกที่เข้าไปดูทองคำในคลังหลวงออกมา ตั้งแต่บัดนั้นมาประกาศตลอดมาจนกระทั่งบัดนี้ จึงขอให้ทุก ๆ ท่านได้อุตส่าห์พยายามด้วยกันทุกคน สำหรับดอลลาร์เวลานี้ได้ ๗ ล้านแล้ว ทองคำได้ ๕ ตันกับ ๒๐๐ กว่ากิโล เรากำลังคืบต่อไปทุกก้าว ๆ ไม่ถอยหลังนะ

พี่น้องทั้งหลายเอาน้ำใจแห่งความรักชาติของเรายกขึ้นในตัวของเรา อะไรมันจะ พอได้ทั้งนั้นถ้าลองใจสู้ ใจเอาเสียอย่างเดียวขาดสะบั้นไปเลย ถ้าใจไม่สู้เสียอย่างเดียวจมทั้งหมด ชาติไทยของเรา ๖๒ ล้านคนไม่มีใครมีใจสู้เลย พากันจมลงชาติไทยทั้งหมดนี้ เราอยากได้ยินเหรอ ต่างคนต่างสู้ ชาติไทย ๖๒ ล้านคนยกผึงขึ้นเลย ลบล้างหมดสิ่งเลวร้ายทั้งหลายที่จะพาชาติไทยของเราจมไม่มีเหลือเลย นี่จึงชื่อว่าคนชาติไทย รักชาติของตัวเองและเสียสละด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน นี่ล่ะอันนี้หลวงตาบัวมุ่งอย่างยิ่ง

ดังที่หลวงตาบัวช่วยพี่น้องทั้งหลายนี่ช่วยอย่างนี้เองนะ ไม่มีคำว่าอ่อนแอในทางด้านจิตใจ เรื่องสังขารร่างกายก็เป็นธรรมดามันก็ทุพพลภาพตามวัยไปอย่างนั้นแหละ แต่ส่วนใจที่มีความเมตตาห่วงใยพี่น้องชาวไทยเรานี้ไม่เคยอ่อนเลยนะ แล้วยิ่งสังขารร่างกายอ่อนลงเท่าไรจิตใจยิ่งดีดยิ่งดิ้น ยิ่งเป็นห่วงเป็นใยพี่น้องทั้งหลายมาก คืออยากจะให้ได้สมบัติตามที่เรามุ่งหวังซึ่งเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายนี้ให้ได้สมหวังเราเป็นที่พอใจ ตายเมื่อไรก็ได้หลวงตาบัว ไม่ห่วงอะไรทั้งนั้นแหละ เวลานี้ห่วงแต่พี่น้องชาวไทยเราเพื่อจะได้ทองคำเป็นเครื่องประดับชาติ และความแน่นหนามั่นคงแห่งชาติไทยของเรา ๑๐ ตัน

ถ้าลองได้ ๑๐ ตันแล้วหลับก็หลับไปเถอะ หลวงตาบัวไม่มีปัญหา ท่านทั้งหลายอย่าไปกังวลวุ่นวายหาดอกไม้ธูปเทียนไปนิมนต์พระมากุสลาหลวงตาบัว นอกจากนิมนต์พระมากุสลาหลวงตาบัวตายด้วยความแห้งผาก อาภัพวาสนา ตายไม่มีอะไรเหลือเลย มาประกาศตัวป้าง ๆ ว่าจะพาพี่น้องทั้งหลายให้ได้ทองคำ ๑๐ ตัน ครั้นตายไปแล้วทองคำได้เพียง ๕ ตัน หลวงตาบัวจมไปแล้ว นี่จะมานิมนต์ไปเป็นเปรตเป็นผีอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ กำลังนิมนต์พระไปกุสลาค้นหาหลวงตาบัวไปจมอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ

นี่ท่านทั้งหลายอยากได้ยินไหม ถ้าไม่อยากได้ยินเอาฟัดเลย ขณะที่หลวงตาบัวยังไม่จม เปรตก็ยังไม่เป็น เปรตที่รบกวนตีบรรดาพี่น้องทั้งหลาย ตีที่ไหน ตีกระเป๋าเงิน มีกระเป๋ามากน้อยเพียงไรเราจะเข้าไปตีกระเป๋าให้แตกแหลกเหลวไปหมด เพราะเราเคียดแค้นตายด้วยความอาภัพวาสนา อะไรที่พอมีวาสนาอยู่บ้างก็คือไล่ตีประชาชนพี่น้องชาวไทยเราให้กระเป๋าแตกไปหมด เราถึงจะยอมตายยอมเลิกเปรตข้อนี้นะ จำให้ดีนะ อย่าให้หลวงตาบัวเป็นเปรต ถ้าหลวงตาบัวเป็นเปรตก็เท่ากับกระเป๋าพี่น้องทั้งหลายแตกเลยนะ อย่าให้เป็นเปรตดีกว่ากระเป๋าจะไม่ได้แตก เอาเงินในกระเป๋ามาดีกว่านะ

วันที่ ๖ มีพระสงฆ์ทราบว่าอยู่ทางภาคกลางเรา ในบรรดาพระกรรมฐานอยู่ที่ต่าง ๆ รวมที่นั่นที่นี่ จะมาชุมนุมรวมกันที่นี่ ความมุ่งหมายก็อยากทำการคารวะ ทำวัตรทำวา ฟังเทศนาว่าการในโอกาสอันควรอย่างนี้ ท่านเหล่านี้จึงกำหนดกันว่าจะมาวันที่ ๖ ตอนประมาณบ่ายโมงมาที่นี่ วันที่ ๗ ก็ไปเทศน์ที่กรมประชาสัมพันธ์ วันที่ ๘ เป็นเวลาว่างของเราจะทำประโยชน์ส่วนตัว วันที่ ๙ ก็ออกเดินทาง มานี่มาหาสมบัติเพื่อเข้าสู่คลังหลวงซึ่งเป็นหัวใจของชาติไทยเราทั้งนั้น ไม่ได้มาอย่างอื่นนะ จึงมุ่งมาอย่างนี้

นับตั้งแต่เมื่อวานนี้ที่มาถึงเมื่อวานนี้ตอนบ่ายจนกระทั่งมาถึงบัดนี้ได้ทองคำ ๑ กิโล ๔ บาท ๖๖ สตางค์ กรุณาจำไว้นะ นี่เตือนไว้นะให้ถอยไม่ถอย

www.Luangta.com