เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เงินไทยเมื่อวานนี้ได้ ๕๓๙,๔๘๐ บาท ทองคำ ๒๕ ก.ก. ๔๗ กรัม เงินดอลลาร์ ๑๘,๐๑๒ ดอลลาร์ เมื่อวานนี้ก็ได้เยอะอยู่ ดีแล้วเมืองไทยของเราจะได้ขึ้นอย่างรวดเร็ว คือเราทำนี้เราไม่ได้ทำเป็นคู่แข่งของผู้ใด เราทำเป็นคู่แข่งของความจนเมืองไทยเรา เราจะสู้ความจนของเมืองไทยเรา ยกขึ้นให้สูงสุด

เพราะฉะนั้นคนเราทุกคนในเมืองไทยเรา ข้าราชการทุกแผนก ที่ถูกต้องดีงามจริง ๆ สมเมืองไทยเราเป็นเมืองที่มีเกียรติมาดั้งเดิม แล้วควรจะช่วยเหลือกันทุกคน ๆ ถือเป็นความจำเป็นเสมอหน้ากันหมด เพราะเราทำนี้เราทำด้วยความเมตตาล้วน ๆ ที่จะยกชาติไทยของเราขึ้น ไม่มีอะไรเป็นเครื่องเคลือบแฝง คู่แข่งไม่มี เราไม่แข่งกับใคร เราแข่งกับความจนของประเทศไทยต่างหาก เราจะยกประเทศไทยขึ้น อย่างน้อยก็ให้ทรงตัวได้

นี่เราคิดมาเสียพอแล้วนี่ เมื่อวานนี้ก็ประกาศเปิดอกให้บรรดาพี่น้องทั้งหลายได้ทราบ ถึงเรื่องความจำเป็นที่เราได้มาเป็นผู้นำนี้เพราะเหตุผลกลไกอะไร เราได้อธิบายให้ฟังเมื่อวานนี้ เหตุผลที่จะเข้ามาอย่างนี้ก็เพราะทนดูไม่ได้แล้ว มันจะล่มจมลงไปทุกวัน ๆ นี้ทำยังไง จะออกช่องไหนก็มีแต่ตีบตันอั้นตู้ ๆ สุดท้ายก็มาออกช่องหลวงตาบัวแคบ ๆ นี้แหละ แคบ ๆ นี้มันปลอดภัยว่างั้นเลย แล้วก็เข้าช่องนี้ เปิดตนเป็นผู้นำเลย เมื่อวานนี้ได้ประกาศตนอย่างนั้น

เราไม่ได้ทำเพื่อเป็นคู่แข่งของผู้ใด เราเป็นคู่แข่งของความจนต่างหาก ความจนเมืองไทยเรา เราจะเป็นคู่แข่งให้ได้ความสมบูรณ์พูนผลขึ้นมาสู่เมืองไทยของเรา เป็นความสง่างามแก่ชาติไทยของเรา เพราะฉะนั้นใครซึ่งเป็นชาติไทยด้วยกันมีน้ำหนักเท่ากัน ไม่ว่าอยู่ในป่าในเขาในเมืองนอกเมืองที่ไหน เป็นคนไทยล้วน ๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์ด้วยกัน ความจำเป็นนี้กระเทือนถึงกันหมด ไม่ว่าความขาดแคลน ไม่ว่าความสมบูรณ์พูนผล กระเทือนถึงกันหมด แล้วท่านผู้ใดเมื่อเห็นเป็นความจำเป็นด้วยกันแล้ว เราทั้งหลายทั้งชาติไทยของเรานี้ควรจะช่วยกัน ออกวิถีทางใดที่จะให้เมืองไทยของเราได้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมานี้ เราเป็นที่พอใจที่สุดตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้า

ที่เรามาทำตัวเป็นผู้ประกาศนำหน้าคนนี้เราก็คิดโดยธรรมนี้แล้ว คือไม่ได้คิดอย่างอื่น เพื่อธรรมล้วน ๆ เพื่อความอยู่เย็นเป็นสุข เพื่อความแน่นหนามั่นคงของเมืองไทยเรา เราถึงได้กล้าออกมา เสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้ง ๆ ที่ทางโลกนี้เราไม่เคยเกี่ยวข้องแต่ไหนแต่ไรมา เราปฏิบัติธรรมอยู่ในป่าในเขาล้วน ๆ แต่เมื่อเห็นความจำเป็นอย่างนี้ เราก็เป็นคนไทย ชาติก็เป็นชาติไทยของเรา แล้วจะทำยังไงเกี่ยวโยงกันทั่วประเทศ เราจึงได้ออกมาช่วยแบบนี้ จะได้มากน้อยเพียงไรก็ตามแต่วาสนาของเราเท่านั้นเอง

เราช่วยด้วยความเป็นธรรมล้วน ๆ ด้วยความเมตตาต่อชาติบ้านเมืองทุกรายของบุคคลในชาติไทยเรา เราได้มาช่วยอย่างนี้ ไม่มีคำว่าแข่งดีแข่งเด่นกับผู้ใด ไม่มีเป็นคู่แข่งคนนั้นคนนี้จุดไหน ๆ เราไม่มี เรามีแต่ความเมตตาล้วน ๆ ครอบหมดทั้งเมืองไทยเรานี้เลย ออกเสียสละด้วยความเมตตาล้วน ๆ เพราะฉะนั้นพี่น้องชาวไทยทั้งหลายจึงควรจะเห็นใจ เราผู้เป็นผู้นำด้วย เห็นใจเมืองไทยเราด้วย ซึ่งกำลังขาดแคลนเรียกร้องหาความสนใจจากทุกท่าน เข้าสู่ความสมบูรณ์พูนผลแห่งเมืองไทยของเรา เราต้องการอย่างนั้น นี่ละเหตุผลที่หลวงตาได้มาเป็นผู้นำเพราะเหตุผลกลไกอันนี้เอง ไม่เป็นอย่างอื่นอย่างใดเลย ได้มาช่วย

นี่ก็เริ่มแล้ว ทองคำก็จะได้ไม่ต่ำกว่า หกสิบเจ็บสิบกิโลแล้วมังเวลานี้ กำลังเริ่มออกสนาม ดอลลาร์ดูน่าจะถึงล้านแล้ว แต่เงินทั้งนี้เราจะเก็บไว้ในตู้นิรภัยเรียบร้อยก่อน ทองที่เป็นทองเรี่ยราด ทองต่างประเภท เมื่อพอกับจำนวนที่ตกลงกับช่างเขาแล้ว เราจะเอาทองนี้ไปหลอมเป็นแท่ง ๆ แล้วเข้าตู้นิรภัยให้เรียบร้อย เก็บไว้ในตู้นิรภัยก่อน จนกว่าจะตกลงเป็นข้อแน่นอนทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ว่าสิ่งนี้จะเข้าคลังหลวงโดยถ่ายเดียว ไม่มีการรั่วไหลแตกซึมแล้วเราจะมอบให้เป็นชุด ๆ เข้าเลย ไม่ว่าดอลลาร์ ไม่ว่าทองคำ ไม่ว่าเงินสด

ส่วนเงินสดนี้เราคิดไว้ว่าเราจะช่วยในที่ต่าง ๆ ในประเทศไทยของเรา ถ้าหากว่ามีมากเราก็จะเปลี่ยนเป็นดอลลาร์ หรือเปลี่ยนเป็นทองคำเข้าสู่คลังหลวงของเรา เราคิดไว้อย่างนี้แล้วก็ดำเนินอย่างนั้นด้วย

นี่ก็เริ่มแล้ว ตั้งแต่เริ่มวันแรกก็ ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ก็เสด็จไปเป็นประธานในงานเปิดอุดมมงคลคราวนี้ที่”สวนแสงธรรม” วันที่ ๑๒ เมษาฯ แล้วหลังจากนั้นมาไม่กี่วัน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระนางเจ้า ก็เสด็จเข้าวัดนั้น ก็แสดงว่านี่เรามีทั้งพ่อทั้งแม่ ศาสนาก็พระพุทธเจ้าส่งหลวงตาบัวมาแทน พ่อก็มีแม่ก็มี ทีนี้พี่น้องทุกคน ๆ เรานี้ นอกจากนั้นแล้วก็เป็นพี่เป็นน้องกัน เรามีพ่อมีแม่ มีพี่มีน้อง ต่างคนต่างช่วยเหลือกัน เรียกว่าทำอย่างเป็นหลักเกณฑ์ อย่างเป็นหลักฐาน เป็นอุดมมงคล

ไม่ได้มีแต่ลูกกำพร้าทำกันหย็อมแหย็ม ๆ เพียงประชาชนราษฎรนี้ เมืองไทยนี้เสียศักดิ์ศรี ไม่เป็นท่าเลย เมืองไทยทั้งชาติบทเวลาจะมาช่วยชาติมีแต่ราษฎรหย็อมแหย็ม ๆ ข้าราชการไปไหนหมด มันน่าคิดนะเรื่องเหล่านี้ ขอให้พากันเอาไปคิดให้มากนะเรื่องเหล่านี้ ใครก็ตามเป็นผู้ปกครองบ้านเมือง เป็นเจ้าของบ้านเมือง ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่กับข้าราชการทั้งหมดเป็นหัวหน้า แต่เวลาจะเอาจริงเอาจังเพื่อยกชาติไทย ข้าราชการเหล่านี้ไปไหนหมด

แม้แต่เด็กอมมือเขาก็รู้ ว่าแง่งอนของรัฐบาลเป็นยังไง แง่งอนของข้าราชการเป็นยังไง แล้วเขาก็จะเห็นความใจดำของพวกเรา แล้วเขาขาดความเคารพ เขาไม่เคารพนับถือข้าราชการ เราจะอยู่กับใคร เพราะเงินเดือนทุกบาททุกสตางค์กินกับราษฎรทั้งนั้น ของเราเราหากินไม่ได้ เราหากินกับราษฎร เมื่อเป็นเช่นนั้นราษฎรจำเป็นเช่นนี้เราจะช่วยเหลือกันยังไง อันนี้เป็นสิ่งที่ข้าราชการทั้งหลายทุกแผนกในประเทศไทยของเรา จะต้องนำไปคิดกัน

อันนี้หลวงตาให้ข้อแนะเฉย ๆ สมกับว่าเป็นผู้นำ แนะทุกด้านนำทุกด้าน ด้านไหนที่จะเป็นความเจริญแก่ชาติไทยของเรา เป็นที่แน่นหนามั่นคง หลวงตาบัวพร้อมเสมอที่จะออก ออกเพื่อความเจริญของชาติไทยเรา ที่พูดเหล่านี้ท่านพี่น้องทั้งหลายก็คงจะทราบด้วยกันนี่นะ เอาพากันไปตั้งเนื้อตั้งตัวช่วยกันนะพวกเรา

เรานี่เป็นหัวหน้าเป็นพี่ใหญ่พี่เบิ้มทั้งนั้น พี่เบิ้มของชาติไทยเรา พ่อเบิ้มก็พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แล้วพ่อเบิ้มจริง ๆ ก็คือพระพุทธเจ้า ศาสนาส่งหลวงตาบัวมาแทน หลวงตาบัวมาเป็นผู้นำ นี่พี่เบิ้มเหล่านี้ ข้าราชการแผนกต่าง ๆ เป็นพี่เบิ้มใหญ่ที่จะนำชาติของเรา ท่านเหล่านี้ไม่มีแล้วชาติจะไปไม่ได้นะ แล้วชาติไทยจะจม เมื่อจมแล้วพวกเราจะอยู่กับใคร สำคัญอยู่ตรงนี้

หัวใจของเราอยู่กับชาติ เพราะฉะนั้นชาติจึงเป็นของจำเป็นมากที่สุด เราอยู่ได้ด้วยชาติ เราจะจนก็ตามขอให้ชาติมีความสมบูรณ์พูนผล เราอยู่ได้นะ เราจะเป็นมหาเศรษฐีตั้งอยู่ในท่ามกลางของคนทั้งชาติที่เป็นทุกข์เดือดร้อนที่สุดนั้นดูไม่ได้ เศรษฐีต้องพัง

เอาละช่วยกันทั่วประเทศเลย บอกว่าหลวงตาบัวนี้มีเมตตาธรรมครอบประเทศไทยของเรา ไม่เป็นคู่แข่ง ไม่เป็นข้าศึกกับผู้ใดทั้งนั้น เราเป็นข้าศึกกับความจนต่างหาก ถ้าความจนเราเป็นข้าศึก เราจะต่อสู้กับความจนให้ได้ความสมบูรณ์พูนผลขึ้นมาในประเทศไทยของเรา มีเท่านั้น ความเมตตานี้ครอบเมืองไทยของเราแล้วเวลานี้ เราทำด้วยความเมตตาล้วน ๆ ไม่มีอะไรเจือปนเลย เพราะฉะนั้นขอให้ทุก ๆ ท่านได้ต่างคนต่างสนใจ ต่างคนต่างขวนขวาย ช่วยกันเต็มไม้เต็มมือของเรา เราจะได้เห็นประเทศไทยของเราตั้งสง่างามขึ้นมา

เวลานี้ประเทศเพื่อนบ้านเขากำลังมองดูเราด้วยความดูถูกเหยียดหยามในทางลบ เราจะต้องทำตัวของเราให้เป็นผลบวกขึ้นโดยลำดับ จนกระทั่งเขาได้ดูเรานี้ แหงนดูเรา เห็นเมืองไทยเราสูง แหงนจนกระทั่งคอหักเป็นไร เมืองนอกเขาดูเรา ทีแรกเขาดูด้วยความก้มดูว่าเราต่ำต้อยน้อยหน้า ทีนี้เวลาเราสูงขึ้นมาเขาก็ต้องแหงนดูซิ สูงขึ้นมานี้แหงน แหงนจนคอหักนั่น