เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๑

งานปฐมฤกษ์ ๘๔,๐๐๐ กองของเรานี้ในบัญชีรายรับดูว่าครบ ว่างั้นนะ แต่ยังไม่ได้ตัวจริงมา ทราบว่าได้ครบ ๘๔,๐๐๐ กอง ก็มีท่านผู้ใจบุญด้วย เศรษฐีบุญด้วย เศรษฐีเงินด้วย เศรษฐีธรรมด้วยมาเสนอ ขาดเท่าไรก็จะเพิ่มให้ แต่เราก็ยังตอบคำแน่นอนให้ไม่ได้เมื่อวานนี้ เพราะยังไม่ได้เอาตัวจริงคือเจ้าหน้าที่นับเงินเมื่อวานนี้ พวกธนาคาร จะเอาความแน่นอนมาจากนั้น เวลานี้ยังไม่ได้ คอยฟังไปก่อน แต่ยังไงก็แน่ใจว่าจะครบ กฐิน ผ้าป่าคราวนี้แน่ใจว่าครบ

นี่เป็นเพียงปฐมฤกษ์แห่งการอุ้มชาติไทยของเราขึ้น ปฐมฤกษ์นี้เราถือเป็นฤกษ์ที่สำคัญมากที่สุด จึงว่าเคลื่อนไม่ได้แม้สตางค์หนึ่ง ว่างั้นเลย คือจะขาดไปสตางค์หนึ่งไม่ได้ ปฐมฤกษ์ที่เราตั้งรากตั้งฐานเพื่อจะช่วยชาติของเรา ยกชาติอุ้มชาติของเราขึ้น ได้ตั้งปฐมฤกษ์ขึ้น ๘๔,๐๐๐ กอง ๆ ละ ๑๐๐ ดอลลาร์นี้ให้ครบสมบูรณ์เลย เพราะจุดนี้เป็นจุดสำคัญของหัวใจแห่งชาวไทยเรา อยู่จุดนี้ มีหลวงตาบัวเป็นหัวหน้าในจุดนี้

จุดนี้ขาดคอหลวงตาบัวต้องขาด ขาดก่อนใครทั้งหมดด้วยไม่ใช่ขาดธรรมดา ขาดแบบฟ้าดินถล่ม ไม่ใช่ขาดแบบธรรมดา คอหลวงตาบัวขาดเพียงคอเดียวฟ้าดินถล่ม เมืองไทยเราก็ถล่มไปตาม ๆ กันเลย ใครต้องการให้ฟ้าดินถล่มเพราะคอหลวงตาบัวขาด เนื่องจาก ๘๔,๐๐๐ กองนี้ขาดไป ใครอยากได้ยินไหม อยากเห็นไหมคอกุดคอด้วน ใครอยากเห็นไหม ไม่อยากเห็นฟาดลงไปให้เต็มเหนี่ยวนะ อันนี้เป็นปฐมฤกษ์ของเรา

ถ้าหากว่าเพียงปฐมฤกษ์ ๘๔,๐๐๐ กองนี้ยังเป็นไปไม่ได้แล้ว พวกชาวไทยเราก็จะหาความสมบูรณ์ไม่ได้เลย มีความบกพร่องเต็มบ้านเต็มเมืองเต็มประเทศไทย หมดประเทศไทยเรา แม้แต่เด็กอยู่ในท้องแม่ก็บกพร่องด้วยกันหมด พวกนี้พวกขาดบาทขาดตาเต็ง หลวงตาบัวนี้ขาดเป็นอันดับหนึ่ง แล้วจากนั้นกระจายออกไปทั่วโลก ๑๖๔ ประเทศ นี่เขาประกาศก้องมานานแล้วว่า ชาติไทยของเรากำลังช่วยตัวเองเต็มกำลังความสามารถเวลานี้ ว่างั้น

อันนี้ก็จะประกาศก้องเรื่องความบกพร่องของชาวไทยทั้งประเทศเรานี้ออกไป ให้โลกเขามองดูหน้าคนไทยไม่ได้เลย ดีไม่ดีเขาไม่อยากมาคบกับคนไทย แม้แต่เด็กอยู่ในท้องเขาก็ไม่อยากคบ เพราะแม่เหลวไหล พ่อเหลวไหล ครอบครัวนี้เหลวไหล ชาติไทยของเราเหลวไหล เขาไม่อยากมาคบเลย เราอยากฟังไหมคำนี้ พิจารณาให้ดี พวกเราต่างคนต่างตัดสินใจยกชาติของเราขึ้นอย่างเด็ด

หลวงตาบัวนี้บอกว่าเด็ด เด็ดเต็มที่เลย เด็ดสุดขีด เอาคอขาดเข้าเลยเพื่อชาติไทยของเรา อย่างอื่นหลวงตาไม่ได้ห่วงใยอะไรทั้งนั้นเลย เม็ดหินเม็ดทรายในสามแดนโลกธาตุนี้เราไม่เคยห่วงใยอะไร เราห่วงใยในประเทศชาติของเราซึ่งเป็นบ้านเกิดของเรา ชาติของเรา ห่วงใยอันนี้เป็นสำคัญมาก จึงได้ตัดสินใจออกมาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายด้วยความเด็ดขาด คอขาดไม่มีเสียดายยิ่งกว่าชาติไทยของเราขาดสะบั้นลงไป อันนี้จุดสำคัญมากนะ

นี่พูดให้พี่น้องทั้งหลายเรื่องปฐมฤกษ์ของเราสมหวังด้วยความเด็ดเดี่ยว เด็ดเดี่ยวทั้งหัวหน้า เด็ดเดี่ยวทั้งบรรดาประชาชนพี่น้องทั้งหลายชาวไทยของเรา ต่างคนต่างเด็ดด้วยกัน ก็หนุนขึ้นมา ผลแห่งความเด็ดขาด ด้วยความเอาจริงเอาจัง ก็เป็นปฐมฤกษ์อันดีงามขึ้นมาแล้ว สมบูรณ์แบบแล้ว โลกภายนอกเขาก็จะได้มองเห็นความสมบูรณ์แบบของประเทศไทยเรา และเป็นสิริมงคลแก่ตาเขาอีก แก่ความรู้สึกของเขาอีก เป็นสิริมงคลแก่ชาติไทยของเราทั้งชาติอีก นี่ปฐมฤกษ์อันดีงาม

ถ้าหากว่าไม่ดีเสียอย่างเดียวก็อย่างที่ว่านั่นแหละ มองดูเมืองไทยเราเหมือนกับมองดูหมาตัวหนึ่ง ๆ ประเทศไทยหมดทั้งประเทศนี้เป็นเหมือนหมาตัวหนึ่ง ไม่รู้ความสำคัญของชาติตัวเองเลย หมามันยังรู้เจ้าของมันสำคัญ นี้คนไทยทั้งชาติไม่รู้เจ้าของคือชาติของตัวเองเลยใช้ไม่ได้ สู้หมาไม่ได้ เราอยากชนะหมาไหม ถ้าอยากชนะหมาเราต้องเอาให้เต็มเหนี่ยว ไม่งั้นจะแพ้หมาอย่าว่าไม่บอก หลวงตาบัวแพ้เป็นอันดับหนึ่ง

เลี้ยงมันไว้เก้าตัวสิบตัวนี้ เดี๋ยวนี้กำลังเป็นเสี่ยวกับมัน เดี๋ยวจะกลายเป็นบ๋อยของมันสู้มันไม่ได้ว่างั้นเถอะนะ เราก็ไม่อยากเป็นในวัดนี้ เวลานี้เรายกหมาของเราว่าวัดนี้เป็นวัดหมา ทีนี้สุดท้ายวัดนี้เลยหมาเป็นนายพระ พระเป็นบ๋อยของหมา สู้หมาไม่ได้ ช่วยประเทศชาติบ้านเมืองก็สู้ไม่ได้ พระไม่มีความเสียสละ พระใจดำน้ำขุ่นคือวัดป่าบ้านตาดใจดำน้ำขุ่น ลูกศิษย์ของหลวงปู่มั่นใจดำน้ำขุ่น แล้วกระจายออกไปทั่วโลกดินแดน มีแต่พระใจดำน้ำขุ่น ประเทศไทยนี้จม

เพราะเป็นอันดับหนึ่งผู้ที่จะนำชาติบ้านเมือง นำพุทธบริษัทบริวารได้ด้วยความมีแบบมีฉบับ มีใจขาวสะอาด มีความเมตตาต่อโลก นี่ละที่จะอุ้มชูพุทธศาสนาของเรา พร้อมทั้งประเทศไทยของเราทั้งชาติขึ้นได้ ด้วยความเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดทุกอย่าง นี่เราเฉียบขาดเพื่อความดี ไม่ใช่เฉียบขาดเพื่อความชั่ว เฉียบขาดเท่าไรยิ่งเด็ดยิ่งเด่นยิ่งดียิ่งเป็นมหามงคลยิ่งขึ้นไป ความเฉียบขาดประเภทนี้ ขอให้ทุก ๆ ท่านนำไปปฏิบัติต่อตัวเอง

ไม่ว่าจะกิจการงานใดอย่าอ่อนแอท้อแท้เหลวไหล ใช้ไม่ได้นะ ต้องให้เข้มแข็งทุกอย่าง ให้มีหลักมีธรรมสมเราเป็นชาวพุทธ เข้าเป็นกฎเกณฑ์บังคับตัวเอง บังคับความประพฤติหน้าที่การงาน ตลอดถึงอัธยาศัยใจคอของเรา ตรงไหนมันขัดมันแย้งต่อความดีงามแล้วให้ตัดออก ๆ นี้เรียกว่าเป็นชาวพุทธ ชาวพุทธต้องมีแบบมีฉบับ

เดินเถอะเดินตามพุทธไม่มีใครล่มจม เดินตามพุทธศาสนาเรา พุทธศาสนานี้เป็นศาสนาคู่โลกคู่สงสาร ไม่ใช่คู่บ้านคู่เมืองธรรมดา คู่โลกคู่สงสาร เทวบุตรเทวดา อินทร์ พรหม อยู่ในกรอบแห่งความเมตตาของพุทธศาสนานี้ทั้งนั้น อันนี้เป็นเรื่องยิ่งใหญ่ ให้นำเข้ามาปฏิบัติต่อจิตใจของตนเอง ความบกพร่องของเราในส่วนใดที่ไม่ดีให้รีบแก้ไขตั้งแต่คราวนี้ไป ที่ฟื้นฟูชาติของเราด้วยความเด็ดขาด

เราได้ผลขึ้นมาเป็นลำดับ ๆ เห็นผลอันดีงามแล้ว ให้นำคติธรรมอันนี้เข้าไปปฏิบัติต่อตัวเอง แก้ไขตนเอง ตรงไหนที่บกพร่องให้แก้ไข แล้วก็จะมีความสมบูรณ์พูนผล แล้วเป็นอันว่าเราเทิดทูนชาติไทยของเรา อุ้มชูชาติไทยของเราขึ้นไปในกิริยามารยาทการประพฤติตัว แก้ไขตนเองนี้โดยลำดับขึ้นไป เป็นผลตาม ๆ กันไปเลย ชาติไทยของเราก็จะมีความแน่นหนามั่นคง มองดูหน้าดูตาใครก็เต็มหน้าเต็มตา

เวลานี้เรายังมองคนภายนอกไม่เต็มหน้าเต็มตา เพราะเรายังบกพร่องมาก เพราะฉะนั้นจงฟื้นความบกพร่องให้สมบูรณ์พูนผลขึ้นมา ด้วยต่างคนต่างเอาจริงเอาจังทุกคน ให้พี่น้องทั้งหลายจำเอาไว้ คราวนี้เป็นคราวเริ่มต้นของเรา เรียกว่าเป็นฤกษ์อันมงคลแก่ชาติไทยของเราแล้ว ต่อไปนี้ต่างคนต่างก้าวนะ นี้เป็นเพียงก้าวแรกไม่ใช่ก้าวใหญ่โตอะไร เป็นเพียงก้าวแรกที่เราจะก้าว ก้าวแรกนี้ดีแล้ว ก้าวหน้าก็ต้องดีไปเรื่อย ๆ ก้าวหน้าอย่าเหลวไหล ถ้าเหลวไหลแล้วทรุดทันที ต้องก้าวหน้าเรื่อยไม่ต้องถอยหลัง ก้าวไปข้างหน้าเรื่อย

เงินทั้งหมดนี้พี่น้องทั้งหลายตายใจได้เลย หลวงตานี้นำพี่น้องทั้งหลายด้วยความเมตตาธรรมและบริสุทธิ์ยุติธรรมร้อยเปอร์เซ็นต์หรือล้านเปอร์เซ็นต์ เพราะเราทำด้วยความเมตตาล้วน ๆ ไม่มีการที่จะแบ่งสันปันส่วนเอาจากสมบัติของพี่น้องทั้งหลายมาบริจาคผ่านเรา เพื่อช่วยชาตินี้ ไม่มีแม้เม็ดหินเม็ดทราย เราไม่มีส่วนแบ่ง นอกจากมีเท่าไรกว้านเข้ามา เฉพาะอย่างยิ่งเวลานี้ ๘๔,๐๐๐ กองอยู่ในจุดนี้ เงินมาเท่าไรเราไม่เคยสนใจกับว่าจะออกไปแผนกไหน หมุนเข้ามานี้ทั้งนั้นแหละ

แม้ที่สุดกฐินทั้งกองเมื่อวานนี้ก็หมุนติ้วเข้ามานี้หมดเลย ไม่สนใจกับกฐินเลยเมื่อวาน สนใจแต่ ๘๔,๐๐๐ กอง เงินทางวัดนี้จ่ายดะเลย ในงานนี้จ่ายเอาจริง ๆ ไม่ใช่จ่ายธรรมดา ไม่สนใจหมดเท่าไร มีแต่จะกว้านเอา ๘๔,๐๐๐ ให้ได้เท่านั้น เพราะฉะนั้นเมื่อวานนี้จึงไม่ได้สนใจกับเงินกฐินว่าได้เท่าไร ๆ ไม่เคยสนใจ มีแต่ว่า ๘๔,๐๐๐ ได้เท่าไรแล้วเท่านั้น ๆ อยู่อย่างนั้นตลอด อันนี้ได้เต็มที่แล้วเราจึงจะพิจารณา บกพร่องตรงไหนเราจะค่อยเชื่อมโยงถึงกันไปเรื่อย ๆ เพราะเหล่านี้เป็นเรื่องเพื่อชาติบ้านเมืองของเราทั้งนั้น

เงินทุกบาททุกสตางค์ในวัดนี้เราพูดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพื่อชาติบ้านเมืองทั้งนั้น เราไม่ได้มีอะไรเก็บมาเป็นของตัวเองเลย วัดนี้ก็เหลือเฟือบิณฑบาตวันนี้ได้ ๘๔ บาตร พระวัดนี้จะกินให้ตายเหรอ ข้าวเพียงบาตรหลวงตาบัวบาตรเดียวก็ ๘๔ บาตรแล้ว แล้วสององค์สามองค์หมดทั้งวัดนี้จะได้สักกี่บาตร แล้วจะพากินให้ตายหมดทั้งวัดนี้เหรอ พิจารณาซิ เพราะฉะนั้นจึงไม่สั่งสม มีเท่าไรจึงทุ่มเพื่อโลก โลกบกพร่องที่ตรงไหนช่วยตลอดเวลามา ดังที่ได้เคยเรียนให้พี่น้องทั้งหลายทราบมาโดยลำดับแล้ว

วัดนี้ไม่เคยเก็บ มีเท่าไรหมด คำว่าซื้อว่าขายไม่มีในวัดนี้ นี่ละทำให้ศาสนาเต็มภูมิ เต็มภูมิของศาสดา สอนโลกด้วยความเมตตา ไม่ได้มีหวังอะไรจากโลกเลยนะ มีแต่ช่วยตลอด ๆ ไม่ได้ไปหากว้านอันโน้นมากว้านอันนี้มาจนกลายเป็นป่าช้าเงินในวัด ป่าช้าเงินในพระในเณรใช้ไม่ได้เลย ต้องให้เป็นป่าช้ากิเลสที่พระฟาดมันแหลกเหลวไปหมด เป็นป่าช้าเผาศพกิเลสในหัวใจพระถึงถูก แล้วก็กลายเป็นคลังของธรรมขึ้นมาในหัวใจพระ นี้ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนาที่สอนไว้เพื่อโลก

เวลานี้เทวทัตมันเข้าแทรกเข้าแซงหมด ไม่ว่าทางโลกทางสงสาร ไม่ว่าทางอรรถทางธรรม ไม่ว่าทางบ้านทางวัด กลายเป็นเรื่องกิเลสเหยียบตลาดแหลกเหลวหมดเวลานี้ ใครแสวงหาธรรมที่ไหน เราอย่าเห็นว่าหัวโล้น ๆ ผ้าเหลือง ๆ อย่างหลวงตาบัวนี้ว่าเป็นผู้แสวงหาธรรมโดยถ่ายเดียว หาตั้งแต่กิเลสมาเผาหัวใจทุกคน ๆ หัวโล้น ๆ มันไม่กลัว..กิเลสนะ มันกลัวแต่ธรรมเท่านั้น หัวโล้น ๆ ผ้าเหลือง ๆ มันไม่ได้กลัว วัดมันไม่ได้กลัว กลัวแต่ธรรมเท่านั้น..กิเลส นอกนั้นไม่กลัว

เราอย่าเข้าใจว่าผ้าเหลือง ๆ หัวโล้น ๆ นี้จะมีศีลมีธรรมด้วยกันทุกคน ๆ นั้นละตัวเทวทัต ตัวผ้าเหลือง ๆ หัวโล้น ๆ ที่ไม่มีหิริโอตตัปปะภายในใจ ไม่มีศีลมีธรรมครองใจนั้นแลคือเทวทัตในวงศาสนา เป็นผู้ทำลายศาสนาคือนั้น ไม่ว่าใครนะ พูดทั่ว ๆ กันไปหมด ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วต้องเป็นเทวทัต ถ้าว่าตรงกันข้ามผู้ปฏิบัติดี สุปฏิปนฺโน อุชุ ญาย สามีจิปฏิปนฺโน ปุญฺญกฺเขตฺตํ โลกสฺส นั้นแลคือเนื้อนาบุญของโลก อยู่ที่จุดนี้ไม่อยู่ที่จุดอื่น

นี่พูดถึงเรื่องธรรมกิเลสไม่ลำเอียง ใครทำผิดผิดทั้งนั้น ไม่ว่าในวัดนอกวัด นอกบ้านในบ้าน ไม่ว่าหญิงว่าชาย นักบวชฆราวาส เผลอตรงไหนกิเลสต่อยตรงนั้น หงายเลย ๆ เราอยากพูดให้เต็มยศว่าหงายหมาเลย คือหงายไม่เป็นท่า หงายไม่มีท่าต่อสู้เขาเรียกว่าหงายหมา อย่าให้เป็นแบบนั้นเราเป็นลูกชาวพุทธ

นี่เอาชาติไทยของเราขึ้นเป็นตัวตั้งที่จะฟิตตัวของเราทุกคน ๆ ปรับตัวใหม่ตามเหตุการณ์ที่กำลังรุ่มร้อนเวลานี้ทั่วบ้านทั่วเมือง ประเทศนอกขอกนาที่ไหนก็ร้อน ๆ เหมือนกัน เพราะขาดศีลขาดธรรมขาดความประหยัด ขาดความพอดิบพอดีที่จะอยู่กันเป็นสุข มีแต่ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเต็มบ้านเต็มเมือง ไปที่ไหนฟุ้งเฟ้อ ฟุ้งเฟ้อก็ฟุ้งเฟ้อด้วยความดีดความดิ้น ด้วยความทะเยอทะยาน ในหัวใจมันบีบไปด้วยความอยากความทะเยอทะยาน ต่างคนต่างดิ้นล่ะซิ ดิ้นมาสมหวังบ้างไม่สมหวังบ้าง คำว่าสมหวังบ้างเราไม่อยากพูด ไม่สมหวังอย่างนั้นมากกว่านะ มีแต่ล่มจม ถ้ากิเลสพาดิ้นแล้วล่มจมทั้งนั้น ถ้าธรรมพาดิ้น ดิ้นตรงไหนเจริญรุ่งเรือง ผาสุกร่มเย็นตรงนั้น แน่นหนามั่นคงตรงนั้น ต่างกันนะ

เรื่องกิเลสไม่เคยสร้างความสะอาดสะอ้าน ความสุขความสบายให้แก่ผู้ใดละให้พากันจำให้ดีคำนี้ มีธรรมเท่านั้นเป็นเครื่องที่ชะล้างสิ่งสกปรกที่เต็มไปด้วยกองทุกข์ ซึ่งมากับความสกปรกนั้น มีธรรมอย่างเดียวเท่านั้นเป็นเครื่องชะล้าง เวลานี้เราจึงเอาธรรมเข้าชะล้างประเทศไทยของเรา คือความเหลวแหลกแหวกแนวไม่มีแบบมีฉบับเวลานี้นะชาติไทยของเรา เหลวแหลก

ความประพฤติทุกสิ่งทุกอย่าง ประเพณี ขนบธรรมเนียมอะไรเคยมีมานี้ คว้าเอาพวกลิงพวกค่างบ่างชะนีอยู่เมืองนอกเมืองนาเข้ามากว้านเผาเมืองไทยหมด ประเพณีอันดีงามของเมืองไทย ของชาวพุทธเราจะไม่มีนะเวลานี้ ไปที่ไหนมองเห็นตั้งแต่ครึ่งหมาครึ่งคน อย่างที่เขาถามเมื่อวานนี้เรื่องเชื่อบุญเชื่อกรรมเชื่อบาปเชื่อบุญนั้น เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง เขาเรียกว่าคนห้าสิบสตางค์ แบ่งเอาให้เต็มสัดเต็มส่วน ข้างหนึ่งเป็นสัตว์ ข้างหนึ่งเป็นคน ข้างห้าสิบสตางค์นี้เป็นคน เชื่อบุญเชื่อบาปบ้าง อีกห้าสิบสตางค์นี้เป็นหมาล้วน ๆ ไม่ได้เชื่ออะไรเลย เปิดคำออกมาอีกประโยคหนึ่งวันนี้

นี่เป็นปฐมฤกษ์แห่งจะปรับตัวของชาติไทยเราทุกคน ให้ต่างคนต่างปรับนะ อย่าเห็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ สิ่งเหล่านี้แลที่เป็นตัวสำคัญยิ่ง เป็นเครื่องทำลายตัวของเราและชาติบ้านเมืองของเราให้สึกหรอล่มจมไป เพราะความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ความไม่รู้จักประมาณ ความไม่มีแบบมีฉบับ เรียกว่าความไม่มีศาสนา ถ้ามีศาสนาต้องมีเหตุมีผลมีอรรถมีธรรมเข้าเป็นเครื่องบังคับ บังคับตัวเองเข้าสู่กรอบแห่งศีลแห่งธรรมซึ่งเป็นความปลอดภัย ทางแห่งความปลอดภัย

พุทธศาสนาไม่เคยสอนใครให้ล่มจม มีแต่กิเลสเท่านั้นสวมรอยเข้าไป ๆ ทำความล่มจม เข้าไปในวัดก็ไปทำลายอยู่ในวัดว่าไง มันเอารูปพระรูปเณรกางขึ้นเป็นวัดเป็นวาเป็นศาสนา ความจริงมีแต่กิเลสเต็มอยู่ในนั้นหมด ธรรมไม่ได้มี มีแต่กิเลส กิเลสความสกปรก ความทุกข์ความทรมาน มีอยู่ที่ตรงไหนแหลกไปหมด เวลานี้กำลังตีตลาดนะกิเลส ท่านทั้งหลายยังไม่ทราบอยู่เหรอกิเลสตีตลาด ตีตลาดในหัวใจเราทุกคนในกิริยามารยาทของเราทุกคน ซึ่งออกมาจากหัวใจแห่งความกดดันของกิเลสดันออกมา

เวลานี้กำลังร้อนให้พลิกใหม่ ให้รีบแก้ไขใหม่ เหมือนเราบวชใหม่ว่างั้นเถอะ บวชใหม่ต้องเข้าไปปรับตัว เหตุการณ์ทั้งหลายนี้เป็นเครื่องทรมานฝึกเรา ควรที่จะให้โทษรู้กรรมของมันบ้างแล้ว ให้เข้าสู่ความประหยัด ความพอดิบพอดี การอยู่การกินให้พอดิบพอดี อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม การใช้การสอย อยู่ที่ไหนอยู่ไปเถอะ การใช้การสอยใช้อะไรใช้ไป อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเกินเหตุเกินผล การอยู่อยู่ที่ไหนอยู่ไป ร่มไม้ก็อยู่ได้ ตั้งแต่สัตว์เขายังอยู่ได้ ทำไมมนุษย์เราทั้งคนอยู่ร่มไม้ไม่ได้ สู้สัตว์ไม่ได้ แน่ะว่าไง

การกินก็เหมือนกันให้พอเหมาะพอดี อย่างที่เราเคยพูดแล้ว กินแบบฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม อย่างที่เขากินเลี้ยงกัน ในครัวเรือนของเราวันหนึ่งกินหมดสักกี่บาท คำนวณซิครอบครัวของเราวันหนึ่งกินหมดประมาณเท่าไร เราใช้พอนั้นพอดี ๆ นั้นละเป็นความสุข ถ้ากินแบบฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม แบบโต๊ะหนึ่งหมื่นบาท แสนบาท ล้านบาท นั้นกินแบบหมา ไม่รู้จักประมาณกินแบบนั้น

มันกินหาโคตรพ่อโคตรแม่มันอะไรเราอยากว่าอย่างนั้น หรือว่าแล้วก็ไม่รู้ มันโมโห โมโหแบบธรรมจะเป็นไรไปไม่ใช่โมโหแบบกิเลส โมโหที่ตรงไหนชะล้างกิเลสความสกปรกไปที่นั้น ความโมโหของธรรมเป็นอย่างนั้น ไม่เหมือนความโมโหของกิเลส ไปไหนเป็นไฟทั้งนั้น ถ้าความโมโหของธรรมไปที่ไหนเป็นน้ำเป็นท่า เย็นไปหมดนั่นแหละ พากันจำเอานะ เหนื่อยแล้ว ขึ้นเวทีแล้วต่อยเลยไม่รู้อะไร พอลงจากเวทีจะสลบ

เงินที่ว่าทุกบาททุกสตางค์นั้น เราเดินตามโครงการแห่งความปลอดภัยทุกด้านทุกแง่ทุกมุม พี่น้องทั้งหลายตายใจเถิด เราจะไม่พาพี่น้องทั้งหลายให้ล่มจม เพราะเราถือธรรมะนำธรรมะ อาราธนาธรรมของพระพุทธเจ้ามาครอบเมืองไทยเรา ด้วยความสุจริตยุติธรรมที่สุด ให้เป็นที่ตายใจได้เลยที่มอบเข้ามานี้มากน้อย จะเข้าตามช่องตามทางไม่ให้ไปที่อื่น เราเป็นผู้บังคับเงินทั้งหมด เพื่อความปลอดภัย

เพราะเห็นความรั่วไหลแตกซึม จนกระทั่งถึงเมืองไทยเราจะแตกทั้งประเทศ เพราะสิ่งสกปรกเหล่านี้เข้าไปทำลาย เวลานี้จะชำระสิ่งสกปรกนี้ด้วยความสุจริตยุติธรรมของเรา ชะล้างสิ่งสกปรกนี้ ให้บ้านเรือนของเราสะอาดสะอ้านและสมบูรณ์พูนผลด้วยความสงบสุขเย็นใจนะ เงินดังที่เราประกาศไว้แล้ว ทองคำก็อย่างที่ว่า เมื่อหล่อหลอมแล้วควรจะฝากเราจะฝาก ควรจะมอบเราจะมอบ ตามกำหนดไว้ว่าถ้าถึงห้าร้อยกิโลแล้วมอบทีหนึ่ง ถ้ายังไม่ถึงจะฝากไว้ก่อน

การฝากก็ดีการมอบก็ดี เรามีข้อยืนยันมีหลักฐานพยานความปลอดภัยเพื่อชาติของเราไว้เป็นกฎเป็นเกณฑ์ เป็นที่ลงใจทั้งฝ่ายผู้รับไว้ ทั้งฝ่ายเราผู้ฝาก แล้วเราถึงจะลงฝาก ไม่ใช่เราฝากสุ่มสี่สุ่มห้า ใครจะมีอำนาจเหนือชาติไม่ได้ เวลานี้เรากำลังครองอำนาจของชาติไว้ในหัวใจแต่ผู้เดียว จึงมีอำนาจมากที่สุด ถึงตัวเท่าหนูก็ตาม อำนาจของจิตเพื่อโอบอุ้มพี่น้องทั้งหลายนี้เต็มหัวใจเวลานี้ จึงอะไรจะมาแตะต้องนี้ให้รั่วไหลแตกซึมไปไม่ได้เลย เราจะเอาให้เต็มเหนี่ยว ถึงจุดไหนที่ควรจะปล่อยเราจะปล่อย ๆ ไม่ใช่จะปล่อยสุ่มสี่สุ่มห้านะ

เงินนี่มอบให้แล้วใครจะเอาไปถลุงที่ไหน ๆ อย่าไปวิตกวิจารณ์ เราเป็นผู้วินิจฉัยพินิจพิจารณาทุกด้านทุกทาง ลูกศิษย์เราเต็มกรุงเทพฯ เฉพาะเมืองหลวงนะเต็มกรุงเทพฯ ทุกกระทรวง เอามาปรึกษาหารือเรื่องความแคล้วคลาดปลอดภัย เรื่องความรั่วไหลแตกซึมมันออกช่องไหน ๆ ความแคล้วคลาดปลอดภัยเข้าช่องไหน ๆ เราปรึกษาหารือเรียบร้อยแล้วเราถึงจะปล่อยมือลงไปได้ นี่เราทำอย่างนั้นทุกครั้ง ไม่ได้ทำเล่น ๆ

ลูกศิษย์ลูกหาของเราทุกกระทรวง นักกฎหมายบ้านเมือง นักปกครองทั้งนั้น ตั้งแต่วงรัฐบาลลงมา ลูกศิษย์เรามีหมดอยู่ในนั้น เอามาปรึกษาหารือทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อชาติบ้านเมืองของเรา เมื่อลงใจกันได้แล้วว่าเหมาะสมแล้ว ปลอดภัยละ เราฝากและเรามอบดังที่เห็นมาแล้ว และจะปฏิบัติอย่างนี้ตลอดไป ขอให้พี่น้องทั้งหลายเป็นที่แน่ใจ เรื่องการบริจาคทั้งหลายนี้ จะไม่รั่วไหลแตกซึมไปไหนเลย

เราเป็นผู้กำอำนาจเรื่องการเงินเอง ซึ่งธรรมดาเราไม่เคยเกี่ยวข้องกับการเงิน มีเท่าไรมีแต่สั่ง ๆ เรื่อย จ่ายเรื่อย ๆ ไม่เคยสนใจกับมัน แต่เวลานี้เอาจริงเอาจัง บัญชีทุกบัญชี เราจะเป็นผู้ถือบัญชีแต่ผู้เดียว คอยชี้ขาดในเรื่องการเก็บการจ่าย จ่ายไปทางไหน ๆ เก็บไว้เพื่ออะไร ทำอย่างนั้นตลอดมา เช่นอย่างเงินเวลานี้ได้จะร่วมถึง ๔๐๐ ล้านแล้วมัง เงินสดนะ ถ้าไม่ถึง ๔๐๐ ล้าน แต่ไม่นับเมื่อวานนี้ นับเฉพาะผ่านมาแล้ว ดูเหมือนจะร่วม ๔๐๐ ล้านแล้ว นี้เงินสดเก็บไว้ในบัญชีโครงการช่วยชาติ ใครแตะไม่ได้เลย สตางค์หนึ่งไม่เคยไปแตะ ให้ตายตัวอยู่อย่างนั้น เราเป็นคนสั่งเอง สั่งเก็บก็ดี สั่งจ่ายก็เราเป็นคนสั่งเอง ไม่ได้มาจ่ายสุ่มสี่สุ่มห้านะ

เงินดอลลาร์ก็เหมือนกัน เวลานี้รวมทั้งผ้าป่าด้วยก็จะเป็นล้านแล้ว รวมทั้งผ้าป่าโครงการช่วยชาติธรรมดา และรวมทั้งผ้าป่าช่วยชาติเข้าไปแล้ว ดูบัญชีรวมทั้งสองผ้าป่า คือผ้าป่าโครงการช่วยชาติธรรมดาหนึ่ง ผ้าป่า ๘๔,๐๐๐ กองหนึ่ง รวมเข้าในบัญชีเวลานี้ บัญชีในสมุดที่อยู่กับเรานั้นล้านกว่า ดูเหมือนล้านสามหมื่นหรือเท่าไร สักสามสี่วันมาแล้ว ตอนกฐินนี่ยังไม่ได้นับ เรานับที่ทราบจำนวนนี้ก่อนกฐิน ได้ล้านกว่าแล้ว นี้ก็เก็บไว้ตายตัวจนกว่าเหตุผลเพียงพอที่จะคลี่คลายไปในทางไหน ๆ แล้วจะแยกเองทำเอง นี่เงินดอลลาร์

ส่วนทองคำก็ดังที่เห็นนั่นแหละ จ่ายไปเมื่อไร ๆ ให้ทราบทั่วประเทศ เราไม่มีปิดบังลี้ลับ เพราะความเมตตาเปิดหมด เปิดเผยหมดเลย ลี้ลับอุบ ๆ อิบ ๆ ไม่มี เราจึงเชื่อในความเป็นผู้นำของเรา เชื่ออย่างอาจหาญชาญชัยเสียด้วย เชื่อด้วยความบริสุทธิ์ยุติธรรมของตัวเอง เพราะความเมตตาครอบโลกธาตุอยู่แล้ว และครอบหัวใจเราครอบชาวไทยเราอยู่แล้ว จะไปทุจริตลงคอได้ยังไง ต้องตายเท่านั้นอย่าให้หนักโลกสงสารเลย ถ้าไปทุจริตด้วยมีเจตนา มีความรู้สึกว่าทุจริตแล้วให้คอขาดไปเลย ให้ขาดยิ่งกว่าขาดเพื่อชาติไทยของเรานี้อีกนะถ้าคอขาดด้วยความทุจริต เราเป็นไปไม่ได้ว่างั้นเลย เพราะฉะนั้นจึงขอให้พี่น้องทั้งหลายลงใจ

เอ้า ต่างคนต่างช่วยชาติของเรา ไม่ช่วยใครช่วยชาติของเรา เราอยู่ได้ด้วยชาติของเรานะ เราไม่ได้อยู่ได้ด้วยเราลำพังตนเอง ถ้าชาติจมเท่านั้นเราจมหมด ไม่มีความหมายเลย เหมือนหมาตัวหนึ่ง ๆ เต็มบ้านเต็มเมืองไม่มีเจ้าของ ชาติไม่มีก็เจ้าของไม่มี ก็เป็นหมาไปหมด เราอยากเป็นหมาไหมเดี๋ยวนี้ หลวงตาบัวผู้นำนี้ยังไม่อยากเป็นหมา เพราะฉะนั้นถึงประกาศก้องพี่น้องทั้งหลาย อย่าพากันเป็นหมานะ ด้วยความอ่อนแอท้อแท้ไม่ได้นะ ต้องเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดเพื่อชาติของตนทุกคน นั่นละเรามีสมบัติอันล้นค่าไว้ครอง ซุกหัวนอนตรงไหนได้หมด

เอาละต่อไปนี้จะให้พร