อำนาจแห่งร่มโพธิ์ร่มไทร
วันที่ 25 มกราคม 2541
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๑

อำนาจแห่งร่มโพธิ์ร่มไทร

ไฟฟ้านี่เป็นประโยชน์มาก โทษของมันก็มากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นในวัดนี้จึงไม่ให้มีไฟฟ้า อันนี้เขาเอาเครื่องมาถวายเท่ากำปั้นนี่ อันใหญ่ที่เขาจะเอาเข้ามาเราไม่ให้เอาเข้ามา เพราะเราไม่เอาด้วยเหตุผลนี่ สิ่งที่จะลุกลามทำลายความสงบสุขของโลกมีมากขึ้นทุกวัน ๆ โลกนั้นแหละผลิตมันขึ้นมา พอผลิตขึ้นมาแล้วก็มาทำลายเจ้าของ เด็กจนเสียตาเดี๋ยวนี้น่ะ เขามาเล่าให้ฟังนะ เขาจะมาโกหกเรายังไง เด็กตาเสียก็เยอะว่างั้น มันจ้องดูที.วี.จนตาเสีย..เด็ก เขามาเล่าให้ฟัง เขาไม่ได้มาโกหกเรา นี่ละเสียทั้งใจ เสียทั้งอวัยวะส่วนนอกด้วย เสียไปหมด ผู้ใหญ่จึงควรคำนึง อะไรที่จะนำเข้ามานี้ต้องคิดนะ ไม่คิด..เอาแต่ความสนุกรื่นเริงของตัวเองใช้ไม่ได้

เมืองไทยเรานี้ไม่ค่อยมีหลักนะ หลักลอย ไม่มีเนื้อมีหนังเป็นของตัว ไม่มีหลักเป็นของตัวเอง ไม่ว่าอะไร ๆ คว้า ๆ หมด อันนี้เสีย…เมืองไทยเรา ก็มีพุทธศาสนายังดีอยู่ ไม่ได้มากก็นับถือก็เอา ก็ยังดีอยู่ ไม่คว้าโน้นคว้านี้ ศาสนาไหนมาก็เหลว ๆ เพราะไม่สนใจ สนใจพุทธศาสนา

ก็เรียกว่าเป็นกรรมดีอันหนึ่งของเมืองไทย เพราะศาสนามีอยู่ทั่วโลก แต่มันศาสนาเสกสรรปั้นยอขึ้นมาทั้ง ๆ ที่มีกิเลสเต็มหัวใจ…มีมาก ศาสนาของผู้สิ้นกิเลสไม่มีง่าย ๆ นะ อย่างพุทธศาสนานี่ ศาสนาของผู้สิ้นกิเลส แต่ละพระองค์ ๆ พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ๆ แบบเดียวกันหมด นี่ละเป็นศาสนาคู่โลกคู่สงสารคู่สร้างบารมี อันนี้แหละ เมืองไทยเรายังดี อย่าลืมเนื้อลืมตัว เวลานี้ลืมเนื้อลืมตัวมาก หันหลังให้ศาสนา หันหน้าเข้าสู่ฟืนสู่ไฟเผาไหม้ทั้งเป็นเลย เดือดร้อนมากเวลานี้

ความโลภนี่ตัวสำคัญทำให้คนล่มจมมากมายทีเดียว ไปที่ไหนถนนหนทางเดี๋ยวนี้รถบรรทุกไม่ค่อยมี บรรทุกอิฐปูนหินทรายเหล็กหลาอะไรนี้ไม่ค่อยมี รถวิ่งบึ่ง ๆ ไม่มีรถอันนี้เลยเดี๋ยวนี้ นั่นเป็นยังไง แล้วสายไหนมันก็จะต้องเหมือนกันนี้ เพราะทั่วประเทศก่อสร้างทั้งนั้น เวลานี้เศรษฐกิจฟุบลง จมลงไปแล้ว รถจะวิ่งตามถนนรถบรรทุกก็จะไม่มีแล้วเวลานี้ เป็นขนาดนั้นละ สร้างตึกสร้างร้านไว้นี้ โถ เป็นแถวยาวเหยียดเลย แล้วปิดตายไว้อย่างนั้นไม่มีใครไปเช่า ปิดตาย ทิ้งไว้ ๆ ไปที่ไหนเห็นอย่างเดียวกันหมด

ไปไหนดูนี่ไม่ใช่ธรรมดา ทั้งดูทั้งฟังทั้งพินิจพิจารณาไปตามนั้น แล้วมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เวลานี้ ไปที่ไหนสร้างตึกสร้างอะไรนี้สักกี่ชั้นไม่รู้ เป็นแถวยาวเหยียด แล้วปิดตาย ๆ ไว้หมด ไม่มีใครเข้าไปอยู่ ไม่มีใครเช่า แล้วเงินเอามาจากไหน แต่ก่อนก็ให้กู้ทางธนาคารเอามาสร้างดารดาษอยู่เต็มแผ่นดิน เดี๋ยวนี้ธนาคารเขาปิดไม่ให้กู้แล้วเวลานี้ แล้วเศรษฐกิจก็หยุดชะงักเลย ทุกอย่างหยุด ล้มล้างไป นี่ละความโลภมันทำลายคน

ความโลภคือตัวกิเลสโดยตรง ออกมาจากราคะตัณหาเป็นเหง้าอันสำคัญ ออกสนามคือตัวนี้ ตัวราคะตัณหานี้ออกสนาม ดันตัวโลภให้โลภเพื่ออันนี้ โลภมาเพื่ออันนี้ ชื่อเสียงอะไรเพื่ออันนี้ อะไรเพื่ออันนี้ทั้งนั้น ยศฐาบรรดาศักดิ์อะไรเพื่ออันนี้ ๆ อันนี้เป็นตัวสำคัญมาก

เราจะเห็นได้ชัดเวลาขึ้นเวทีฟัดกัน ตัวนี้ม้วนเสื่อลงไปแล้วไม่มีตัวไหนดีดดิ้นเลย ไม่มีอะไรกวน มีแต่อวิชชาอนุสัยที่มันฝังอยู่นั้น มันก็ไม่ได้ทำอะไร มีแต่ความดูดดื่มเพลินไปเท่านั้น เพลินไปเพื่อหลุดพ้น ไม่ได้เพลินเพื่อล่มจม นั่นธรรมเมื่อมีกำลังมากแล้วเพลินไปเพื่อความหลุดพ้น กิเลสมีมาก ๆ เพลินไปเพื่อความล่มจม ต่างกันอย่างนั้นนะ

ตัวราคะตัณหานี่ โห พิลึกพิลั่น แม้แต่สัตว์อยู่ในวัดนี้ วันหนึ่งได้เอาค้อนไล่ปาตีมัน มันตีกัน ราคะตัณหาไก่กำลังอึกทึกเวลานี้ ยุ่งไปหมด ได้บอกพระทั่ววัด มันตีกันที่ตรงไหนให้เอาค้อนไล่ตีมันหลงทิศไปนะ มันตีกันจนตายนี่นะไก่ ไม่ใช่ธรรมดานะ นี่ราคะตัณหาตัวนี้ โอ๊ย ยุ่มย่าม ๆ ไม่มีเขตมีแดนเลย ธรรมชาตินี้มีอยู่ที่ไหนเป็นเหมือนกันหมด ไม่ว่าคนไม่ว่าสัตว์ คนก็ไปอีกแบบหนึ่ง สัตว์ไปอีกแบบหนึ่ง

ตัวนี้ตัวสำคัญพาให้ดันออกให้ทำในสิ่งต่าง ๆ ไม่มีบาปมีบุญก็ตัวนี้แหละตัวสำคัญมาก ตัวหูหนาตามืด ตัวนี้เป็นตัวออกสนาม ออกสนามรบ ออกสนามข้าศึก เป็นฟืนเป็นไฟก็ตัวนี้สำคัญ ทำให้กวาดให้กว้านอะไร ๆ เข้ามาเพื่ออันนี้ ๆ พออันนี้ตายลงไปแล้วไม่เห็นมีอะไรดีดดิ้น มีแต่อวิชชา ที่จะสิ้นสูญพันธุ์มันก็ค่อยหมดไป ๆ จางไป ๆ สุดท้ายก็หมดไม่มีอะไรเหลือ เหลือแต่จิตเวิ้งว้าง

โลกธาตุนี่เหมือนไม่มี หมด จิตไม่ไปหมายเสียอย่างเดียว จิตว่างไปหมด โลกธาตุนี้มีขนาดไหนเหมือนไม่มี ไม่มีอะไรกวนใจ มีกิเลสตัวเดียวเท่านั้นอย่างเดียวเท่านั้นกวน มันก็ลง เห็นโทษกันชัด ๆ ละซิ ตัวนี้ตัวกวนมากที่สุดกิเลสเวลายังไม่เห็นโทษ

เวลานี้โลกกำลังเห็นคุณค่าของมันทุกอย่าง คุณค่าของกิเลสกำลังออกตลาดเวลานี้ คุณค่าของธรรมเป็นขี้หมูราขี้หมาแห้งไปแล้ว กำลังเสกสรรปั้นยอกิเลสขึ้นเป็นทองคำ แล้วทองคำอันกิเลสเสกสรรปั้นยอขึ้นนั่นแหละเผาหัวคน เวลานี้กำลังเผาหัวคน ทองคำทั้งแท่งที่ให้ความร่มเย็นแก่โลกมานานแสนนานกำลังล่มจมไป เพราะกิเลสเข้าเหยียบย่ำทำลาย

มองดูหมดทั้งตัวมีแต่กิเลสบีบคอเสียทั้งนั้น มองไปหมดทั้งตัวคน ๆ กิริยาแสดงออกอะไรมีแต่กิเลสดันออก ๆ ธรรมดันออกไม่มี นี่จึงว่าธรรมกลายเป็นขี้หมูราขี้หมาแห้ง กิเลสกลายเป็นทองคำขึ้นมา เสกสรรปั้นยอขึ้นให้เป็นฟืนเป็นไฟ ปั้นกิเลสขึ้นเป็นทองคำมันก็เป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้คนน่ะซิ

โลภก็โลภเอาเสียจน..ได้เท่าไรไม่พอนะ จนน่าอิดหนาระอาใจ น่าขยะ ผู้ที่โลภมากเสียจริง ๆ ก็มี โลภจนน่าเกลียด จนไม่น่าคบเลยแหละ ไม่อยากคบเลยมันโลภเกินประมาณ เมียก็ ๒๐ คน ๓๐ คน น้อยเมื่อไร ผัวร้อยคนหรือเท่าไรคนก็ไม่รู้ ทั้งหญิงทั้งชายเป็นแบบเดียวกันหมด กิเลสตัวเดียวกัน มันมีเพศสองเพศเท่านั้นเอง

ธรรมชาตินี้เหมือนกัน ๆ ที่ฝังอยู่ในหัวใจ เป็นกิเลสประเภทเดียวกัน เพราะฉะนั้นผู้ชายถึงดื่มในผู้หญิง ผู้หญิงดื่มในผู้ชาย ต่างคนต่างคืบคลานเข้าหากัน เป็นบ้าไปเลย ไม่รู้จักผัวจักเมียกันแหละเดี๋ยวนี้ เป็นอย่างนั้นนะ พิลึกขนาดนั้นแหละ นี่ละกิเลสออกตีตลาดให้พากันจำเอาไว้ ทำให้โลกเย็นไหมดูซิ โลกเย็นไหมเวลานี้ กำลังเป็นฟืนเป็นไฟ นี่ละอำนาจโทษของกิเลสเป็นอย่างนี้

ถ้าจิตมีความสงบร่มเย็นบ้างวันไหนเย็นสบาย วันนั้นมีความสุขสงบ ครอบครัวเหย้าเรือนอยู่กันเป็นสุข ใครมีศีลธรรมครอบครัวนั้นเย็น ถึงจะทุกข์จะจนทางสมบัติเงินทองข้าวของก็ตาม แต่ทางใจเย็น

ใจนี่เป็นของสำคัญมาก อะไรจะมีมากน้อยไม่สำคัญยิ่งกว่าใจ ใจนี่สำคัญ ถ้าใจร้อนเสียอย่างเดียวอะไรไม่มีความหมายทั้งหมด ถ้าใจเย็นเสียอย่างเดียว อะไรก็มีความหมายไปหมด จะเป็นจะตายก็ตายด้วยความเย็นจะเป็นอะไรไป

ไปตามถนนหนทาง รถใหญ่ไม่มีเดี๋ยวนี้ รถบรรทุกเครื่องก่อสร้าง พวกเหล็กพวกหลาพวกอิฐปูนหินทรายไม่มีนะไปตามถนน มีแต่รถเล็กรถน้อยเต็มถนน ธรรมดามันแหละมันเคยมากอยู่แล้ว แต่รถใหญ่อย่างนี้ไม่มี เห็นได้ชัดมากทีเดียว เศรษฐกิจยุบยอบลงมากเทียว รถใหญ่ ๆ มีการก่อสร้างทั้งหลายไม่มีแล้วเวลานี้ ไปสายไหนก็เหมือนกัน เราได้ดูได้พูด เห็นได้ชัดมาก บนถนนหนทางนี้รถว่างไปหมด

ศีลธรรมมีอยู่มากน้อยในใจเย็นนะ นี่ละคุณค่าของศีลธรรมที่ปกครองโลกมานานแสนนาน ธรรมนั่นแหละปกครองโลกให้ร่มเย็น เป็นที่ยับยั้ง เป็นที่ต้านทานคลื่นใหญ่มหาสมมุติมหานิยมของกิเลส มันเสกสรรปั้นยอขึ้นมาทับถมธรรม ธรรมต้านทานไว้พออยู่ได้ ถ้าใครมีธรรมก็อยู่ได้ ครอบครัวผัวเมียใดมีศีลมีธรรมครอบครัวนั้นเย็น ถึงทรัพย์สินเงินทองจะไม่มีก็ตาม ก็เย็นอยู่ภายใน ชุ่มอยู่ภายใน เงินทองข้าวของมีล้นฟ้าล้นแผ่นดินแต่ไฟไหม้อยู่ในหัวใจดูได้เหรอมนุษย์เรา ผิดกันอย่างนี้นะ

เย็นหัวใจนี้เย็นสำคัญมาก อยู่ไหนก็อยู่ได้ ตายทั้งอด ๆ อยาก ๆ ก็ตายได้ ตายด้วยความชุ่มเย็นหัวใจ แน่ะผิดกันนะ ตายด้วยความเหือดแห้ง ตายด้วยความแผดเผานี้ใช้ไม่ได้เลย จะมีเงินทองข้าวของกองเท่าภูเขาก็ไม่มีความหมายอะไรคนตายแบบไฟเผา ไฟกิเลสตัณหาเผา คนไม่มีธรรมเป็นอย่างนั้น

พูดอย่างนี้เราก็ยังไม่ลืมนะ ขึ้นเวทีฟัดกับกิเลส เริ่มแรกตั้งแต่ออกประพฤติปฏิบัติธรรม สู้มันไม่ได้ ไปอยู่ในป่าในเขา ออกจากครูบาอาจารย์ไปว่าจะไปฟัดกับกิเลสให้เต็มเหนี่ยว ว่างั้นเถอะนะ จะเอาให้กิเลสหัวคะมำลงเลย จะได้เผาศพกิเลสเสียก่อนแล้วก็เอากระดูกกิเลสมาอวดครูบาอาจารย์สักหน่อยเถอะ ไป พอไปกิเลสฟัดเรา เราไม่ได้ฟัดกิเลส มีแต่กิเลสฟัดเรา โอ๊ย หัวฟัดหัวแฟง สุดท้าย โห อย่างนี้อยู่ไม่ได้

ต้นไม้ภูเขาดินฟ้าอากาศมันสงบร่มเย็นของมันทุกอย่าง สงบร่มเย็นไปหมด แต่ใจนี้เป็นไฟ เป็นไฟเผาตัวเองไม่ได้สงบ ตัวนี้ไม่สงบอย่างเดียวเท่านั้นอยู่ไม่ได้ วิ่งหาครูบาอาจารย์ มาหาท่านแล้ว จิตใจก็ไม่ได้ดีขึ้นแต่ไม่เลวลง มันเย็นของมันสบายเพราะอำนาจแห่งร่มโพธิ์ร่มไทรปกคลุมอยู่ เป็นอย่างนั้นนะ อยู่กับครูบาอาจารย์กับอยู่ลำพังนี้ผิดกันมากถ้าใจยังไม่มีหลัก

ให้พากันพยายามนะ ที่สอนนี้สอนทุกวัน ๆ เราอย่าเป็นบ้า อย่าไปตื่นโลกตื่นสงสารตื่นกิเลส ตื่นมันมาตั้งกัปตั้งกัลป์แล้วมันพาคนให้ล่มจมมามากต่อมากแล้ว ยังไม่มีใครเข็ดหลาบมันเลยนี่ซิจะทำไง พระพุทธเจ้าประกาศกังวานมากี่พระองค์แล้วก็ยังไม่ตื่นเนื้อตื่นตัวเลย จมกับกิเลสไปอย่างนั้น

ถ้ากิเลสหลอกอะไรเชื่ออันนั้นนะ อยู่เฉย ๆ นี่คิดขึ้นมาเรื่องใดก็ตาม จะเป็นเรื่องสด ๆ ร้อน ๆ เชื่อทันที ๆ เจ้าของนั่นแหละกรุ่นขึ้นมาหลอกเจ้าของต้มเจ้าของ คิดขึ้นเรื่องอะไรก็ตาม คิดขึ้นเรื่องเคียดแค้นนี้ โอ๋ย เคียดแค้นทันทีนะ คิดถึงเรื่องดีใจนี้ มันหายไปนานแล้วกี่กัปกี่กัลป์แล้วก็มาดีใจเป็นบ้าอยู่คนเดียว นี่เรียกว่าสังขารหลอก สังขารตัวนี้สำคัญมากมันหลอก คิดปรุงคนเดียวนั่นแหละ อยู่คนเดียว เล่นตุ๊กตาเหมือนบ้า ตื่นสังขารเจ้าของ พระพุทธเจ้าพระอรหันต์ท่านไม่ตื่น แต่ก่อนมันหลอกท่าน ทีนี้พอท่านฆ่าตัวใหญ่มันแล้ว อันนี้ก็เพียงดุกดิก ๆ คิดก็ธรรมดาไม่ได้หลอกท่านได้

ให้พากันตั้งใจใส่ศีลใส่ธรรม ทางออกมีทางเดียว เราอย่าไปหวังพึ่งอะไรในสามแดนโลกธาตุนี่ไม่มี ไม่มีที่พึ่ง ไม่มีอะไรจะมาเป็นที่พึ่งได้นอกจากศีลธรรมเท่านั้น ที่จะดึงจะลากเราออกจากตาข่ายของกิเลสที่มันครอบเอาไว้ ดึงเล็ดลอดออกมาจากตาข่ายของมัน มีบุญกุศลเท่านั้น ไม่มีอะไรเป็นเพื่อนแหละ เพื่อนเป็นเพื่อนตาย เพื่อนทุกข์เพื่อนยาก มีบุญกุศลเท่านั้น

เอาให้ดีนะ ขึ้นชื่อว่าจะทำความดีแล้วไม่ว่าประเภทไหน กิเลสจะเข้าคัดค้านต้านทานทันที ๆ ดูหัวใจเจ้าของอย่าไปดูหัวใจคนอื่น หัวใจใครเหมือนกัน พอจะสร้างความดีมีทันทีเลยอุปสรรค ไม่มากก็น้อยมีทันที ๆ จนกระทั่งถึงอันนี้มันมุดมอดลงไป ๆ แล้วจิตดีด ๆ

เราจะเห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นกิเลสทั้งนั้น ที่คัดค้านต้านทานในการสร้างความดีของเรา พอผ่านอันนี้ไปแล้วไม่มีอะไรมาคัดค้านต้านทาน มีแต่ความดึงดูดเพื่ออรรถเพื่อธรรม เพื่อหลุดพ้นโดยถ่ายเดียวเท่านั้น สิ่งเหล่านี้ไม่มีเลย แสดงให้เห็นชัด ๆ ว่า อ๋อ นี่หรือตัวกิเลสตัวข้าศึก มันอยู่ในย่านนี้ ๆ หนาแน่นอยู่ในย่านนี้ กิเลสค่อยบางลงไป ๆ มากเท่าไร ธรรมะยิ่งหนาขึ้น กิเลสบางเท่าไรธรรมะยิ่งหนาขึ้น ๆ ซัดกันแหลกเลย

เอาละที่นี่ให้พร


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก