ขอให้พี่น้องชาวไทยได้เห็นใจนะ เราช่วยสุดความสามารถจนกระทั่งถึงวาระสุดท้าย เราตายแล้วเงินเผาศพทั้งหมดนี้ ให้เข้าคลังหลวงทั้งหมด ฟังซิน่ะ เราช่วยขนาดไหนขอให้พี่น้องชาวไทยดู อย่าใจจืดใจจางนะ ตั้งแต่วงราชการมาอย่าเหลว ๆ ไหล ๆ สกปรกมอมแมมดังที่เคยเป็นมาแล้วจะทำชาติให้ล่มจม มันส่อถึงผู้นำนะเรื่องเหล่านี้ ชาติไทยของเรามีผู้นำ ยกรัฐบาลเป็นตัวตั้งตัวตีของผู้นำนะ ต้องพิจารณาเราเป็นผู้นำ นำทางไหน พิจารณาซิ เข้าไปเพื่อเชิดชูชาติบ้านเมือง ไม่ใช่เข้าไปเพื่อเหยียบบ้านเมืองให้ล่มจมนะ ต้องคิดทุกคน
วงราชการเป็นลูกของพี่น้องชาวไทยทั้งหมด ที่เลี้ยงดูกันทุกคน ให้ตื่นเนื้อตื่นตัวรู้เนื้อรู้ตัว อย่าไปทะนงตัวในวงราชการ ซึ่งได้รับการรับเลี้ยงจากนายเหนือหัว คือพี่น้องชาวไทยเป็นผู้เลี้ยงดู วงราชการทุกหน่วยกินเงินเดือนจากประชาชนราษฎรทั้งนั้น เข้าไปแล้วอย่าไปทะนงตัว อย่าไปอวดกล้ามนะ เสีย เวลานี้ประชาชนเขาดูถูกเต็มบ้านเต็มเมืองยังไม่รู้ตัว ยังไปเย่อหยิ่งจองหองพองตัวอวดอำนาจอยู่ในวงราชการนั้นอีก ใช้ไม่ได้เลย พวกนี้พวกเลวว่างั้นเลย ถ้าใครเป็นอย่างนั้นเลว ใครไม่เป็นเรายกให้ว่าดี เราไม่ต้องการคนเลว หมาเลวเรายังไม่ต้องการจะว่าไง จะไปต้องการอะไรคนเลว
เวลานี้ชาติบ้านเมืองของเราจะล่มจม เพราะกินเพราะกลืนเพราะคดเพราะโกงเพราะรีดเพราะไถทุกแบบทุกฉบับ โดยอาศัยกฎหมายบ้านเมืองอาศัยหน้าที่เป็นตัวสำคัญ เป็นตัวอำนาจวาสนาเบ่งออกไปเหยียบราษฎร กินตับกินปอดราษฎร สุดท้ายประชาชนราษฎรทั้งหมดนี้เลยกลายเป็นเนื้อขึ้นเขียงให้พวกนี้กินโต๊ะกัน ดูไม่ได้นะ พวกสกปรกกิน คนไม่สกปรกเราไม่ว่า เพราะเหล่านี้มีคนดีคนชั่วแทรกกันอยู่ ว่าคนชั่วนั้นแหละที่ทำตัวสกปรก เป็นอันตรายต่อชาติไทยเวลานี้จะเป็นใคร ในวงราชการเป็นจุดสำคัญที่ว่าเป็นผู้นำ ๆ นั้น จะเป็นใครที่ไหนไป ตาสีตาสามันก็รู้ มีหัวใจทุกคน นอกจากเขาไม่พูดเฉย ๆ
เรานี้เราพูดเป็นธรรม ธรรมเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง จุดไหนบกพร่อง จุดไหนสกปรก สั่งสอนในจุดนั้น ให้แก้ไขดัดแปลง ความหมายว่าอย่างนั้นนะ สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ผ่านไปแล้ว แล้วในปัจจุบันที่เราจะปรับปรุงตัวของเราเอง ที่เรารับผิดชอบบ้านเมืองในหน้าที่ของเราที่สมัครตัวออกมาเป็นเจ้าหน้าที่ สำหรับเชิดชูบ้านเมืองของเราให้ทำตามหน้าที่ อย่าทำเหลาะ ๆ แหละ ๆ
มีแต่เรื่องกินทั้งนั้นนะ เรื่องเปอร์เซ็นต์นี้เต็มบ้านเต็มเมือง ไม่ว่างานไหน ๆ เปอร์เซ็นต์นี้ต้องออกกระจาย ๆ เท่านั้นเปอร์เซ็นต์เท่านี้เปอร์เซ็นต์ กินเปอร์เซ็นต์กันตลอด อันนี้ละพวกเปอร์เซ็นต์พวกมันเหลวแหลกแหวกแนวทุกวัน มันทำชาติบ้านเมืองให้ล่มจม กินตลอดนะเปอร์เซ็นต์ กินไม่หยุดไม่ถอย เอะอะเปอร์เซ็นต์แล้ว ๆ เท่านั้นเปอร์เซ็นต์เท่านี้เปอร์เซ็นต์ กินดะกันไปเลย แหม มันน่าละอายเอาเหลือเกิน มันไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้านมากไปเหรอ มันไม่ดูประชาชนทั้งชาตินี้คือคนทั้งคนนี่นะ ทำไมมันถึงได้หน้าด้านเอานักหนาพวกสกปรกโสมม
เวลานี้มันกำลังเตรียมไปรบกับนรกนะ เอา เตรียมให้ดีนะ ถ้าเก่งจริง ๆ เก่งกว่าพระพุทธเจ้าท้าทายพระพุทธเจ้า เอา ให้สร้างความชั่วช้าลามกสกปรกโสมม เฉพาะอย่างยิ่งกินบ้านกินเมือง เอา ๆ เอาให้เก่งนะ ถ้าเก่งจริง ๆ แล้วจะไปเจอกันที่จุดเก่ง ๆ หาอะไรต้องได้อันนั้นแหละ ของเหล่านี้มีอยู่ หาดีได้ดี หาชั่วได้ชั่ว หานรกได้นรก เราอย่าไปลบล้าง อย่าไปอวดดีกว่าพระพุทธเจ้าว่านรกไม่มี ทุกข์มีไหมเวลานี้ ดูหัวใจของทุกคนตลอดร่างกายเรานี้ทุกข์ไหม นี้เป็นนรกหรือไม่นรก นรกเมืองมนุษย์ก็คืออย่างนี้มีไหม มนุษย์เมืองผีทำไมจะไม่มี เมืองคนยังมี เมืองผีไม่มีมีได้เหรอ อยู่ที่ไหนมันก็เสวยกรรมเหมือนกัน ทำไมเมืองผีจะไม่มีกรรมเสวยล่ะ
เวลานี้ประชาชนมาพูดให้ฟัง เราเป็นหูกลาง ๆ นี่นะ หูกลาง ๆ หูสม่ำเสมอ หูออกมาจากธรรม ฟังโดยความเป็นธรรมทุกอย่าง แง่ไหนดีแง่ไหนชั่วจะมาพินิจพิจารณา เก็บเข้าลิ้นชัก ๆ ไม่พูดแหละ ถึงเวลาที่จะเปิดออกมาก็เปิดอย่างนี้แหละ เปิดออกมาบ้างให้รู้ ว่าเวลานี้เมืองไทยของเราสกปรกมากเพราะอะไร จุดไหนเป็นจุดสำคัญที่ทำความสกปรก ทำความล่มจมแก่ชาติไทยของเรา จะหนีจากวงราชการเราได้เหรอ พวกนี้เป็นพวกนำชาตินี่นะ แล้วใครจะเป็นผู้ทำชาติให้จมถ้าไม่ใช่พวกนี้ เพราะพวกนี้เป็นเจ้าอำนาจนี่นะ ไปทางไหนก็ได้
เพราะฉะนั้นจึงให้ปรับปรุงตัว ไม่ปรับปรุงไม่ได้เมืองไทยเราจม เราอย่าอวดดีว่าเราจะครองสมบัติบนสวรรค์คนเดียว ในท่ามกลางแห่งเมืองไทยทั้งชาติจมกันลงทะเลหลวง เราอย่าหวัง เราจะได้มีความสุขในการเสวยแต่ผู้เดียวนะ ไม่มีทาง เวลานี้มันดูไม่ได้นะ ปากไหนก็ตามพูดทั่วประเทศไทยเข้ามาหูนี่ หูหลวงตานี่น่ะ เรามีลูกศิษย์เต็มบ้านเต็มเมือง ผู้มาพูดไม่ใช่จะเป็นผู้โกหกพกลมมาพูด เขาถอดออกจากหลักความจริงมาพูด ๆ ยิ่งวงราชการงานเมืองต่าง ๆ นี้ ผู้ใหญ่ที่เคยทำงานทางราชการมาอย่างจัดเจน ๆ เขามาพูดเรื่องความสกปรกของวงราชการให้ฟังนี้ แหม ฟังไม่ได้นะ ขนาดนั้นนะ นี่คือคนดี รำคาญอยู่ไม่ได้หนีก็มี ลาออกก็มี ถูกเขี่ยออกด้วยคณะสกปรกนี้เขี่ยออกก็มี
เอารัดเอาเปรียบแทรกกิน โอ๋ย ทุกอย่างเต็มอยู่ในนั้นหมด สกปรกอยู่ในนั้น เขาบอกว่าสกปรกอยู่ในวงราชการ เขาว่าอย่างนั้นนะเวลานี้ ความสกปรกที่ไหน อยู่ในวงราชการ เขาว่าวงราชการผู้ที่ชั่วจำนวนมากมันพาทำให้เป็น คนดีเขาไม่ว่าเขาว่าคนชั่ว เวลานี้กำลังทำความเหลวแหลกแหวกแนวอยู่ในนั้น บ้านเมืองของเราจะจมเพราะอะไร ก็เพราะพวกนี้เองเขาว่าอย่างนั้นนะ จะเป็นเพราะอะไร กินทุกแบบ ใต้โต๊ะเหนือโต๊ะ กินทุกแบบว่างั้นนะ เปอร์เซ็นต์นี้ตลอดเลย ทั่วถึงกันหมดเรื่องเปอร์เซ็นต์นี้ กินเปอร์เซ็นต์ กินอะไรเอานักหนาเปอร์เซ็นต์ ฟังซิ กินแหลกหมด เปอร์เซ็นต์นี่กระจายเอามากทีเดียวทุกแง่ทุกมุมของวงราชการในงานต่าง ๆ กินเปอร์เซ็นต์กัน กินพิลึกพิลั่น จนพวกที่ให้กินไม่มีตับมีปอดให้กิน
เขามาพูดให้ฟัง เราสลดสังเวชนะ เราไม่ได้เอาความหลอกลวงมาพูด เราเอาตามความสัตย์ความจริงที่เขามาเล่าให้เราฟัง เขามาเล่าเขาก็ไม่ได้ตั้งใจมาหลอกลวงเรา เขาพูดตามความสัตย์ความจริง วงราชการงานเมืองต่าง ๆ นี้ พวกทำราชการ ฟังซิราชการเหมือนกัน เขาเคยผ่านราชการมาแล้ว ในงานไหนแผนกไหน ๆ ใครชำนาญแผนกไหนจัดเจนขนาดไหน รู้เรื่องทั้งนั้น ๆ นี่ เขามาพูดผิดไปตรงไหน สุดท้ายวงราชการกลายเป็นวงมหาโจรไป เป็นยังไงเวลานี้น่ะ ประมวลมาแล้วมันจะเป็นอย่างนั้น วงราชการก็ไม่ได้บอกว่าวงไหน ก็ทั่วประเทศไทยนี่ ฟังซิ แล้วต่างคนต่างทำลายมันจะไม่จมได้ยังไงเมืองไทยเรา ทำไมถึงหน้าด้านเอานักหนา พิลึกพิลั่นนะ
ใครจึงอยากเป็นแต่เจ้าแต่นายคน อยู่ในท้องแม่ก็เขียนใบสมัครเป็นนายคนมาแล้วตั้งแต่อยู่ในท้องแม่นู่น เมื่อเป็นเช่นนั้นมันก็อยากเป็นนายคนซี มันได้เหยียบหัวคนกินหัวคน พวกนี้พวกเหยียบพวกกินหัวคน พวกสกปรกโสมมนี่
คนดีเราไม่ว่า เราว่าเฉพาะคนชั่วนั่นแหละ เขาเล่านี้เขาเอาคนชั่วมาเล่านะ มาเล่าให้เราฟัง ๆ เราฟังทุกแง่ทุกมุม จึงเล็งถึงว่า อยู่ในท้องแม่มันก็ยังเขียนใบสมัครมาเป็นนายเหยียบหัวคน ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้เกิดออกมาจากท้องแม่มันมาสมัครเป็นนายคนแล้ว เรียนนี้ เอา เรียน ไปตามแข้งตามขา ใครขาใหญ่ไปใหญ่เลย หลีกดะชนดะเตะดะไปเลยให้ได้เข้าช่องเข้าทาง ให้เป็นเจ้าเป็นนายแล้วจะได้กลืนได้กิน ประชาชนราษฎรตับปอดไม่มีนะเวลานี้น่ะ เราฟังแล้วเราสลดสังเวช เราพูดเป็นธรรม
เอ้าที่พูดนี้ผิด เอาไปเอาหลวงตาบัวไปตัดคอ เราไม่ได้เสียดายยิ่งกว่าเสียดายคนทั้งประเทศ และเสียดายธรรมคือความสะอาดของธรรมที่เป็นธรรมครองโลก ไม่ได้มีอะไรเสียดายยิ่งกว่านี้นะ ตายเมื่อไรเราตายได้ ความเกิดกับความตายเขียนใบมาพร้อมกัน ใบเกิดคือเราเกิดแล้ว ใบตายมาพร้อมกัน เราไม่เคยสะทกสะท้านกับสิ่งใด ขอให้ทำประโยชน์แก่โลกตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราเป็นที่พอใจ ตรงไหนผิดเราบอกว่าผิด ตรงไหนถูกบอกว่าถูก ตรงไปตรงมาจึงเรียกว่าธรรม ไม่มีคำว่าลำเอียง ตรงไปตรงมา
นี่เราพูดตามเรื่องลูกศิษย์ลูกหาที่มีจำนวนมากมายในประเทศไทย ในกระทรวงนี้กระทรวงไหนที่ไม่ใช่เป็นลูกศิษย์ของเรา แล้วกระทรวงนั้น ๆ ข้าราชการทำงานที่จัดเจนในงานต่าง ๆ ที่มาเล่าให้ฟังมันจะผิดไปตรงไหน เขามาเล่าให้ฟัง จนเอือมระอาว่าอย่างนั้นนะ วงสกปรกที่สุดคือวงราชการ เขารวมตัวลงไปเป็นอย่างนั้น คือวงเหล่านั้นสกปรกเหมือนกันทั่วบ้านทั่วเมือง แต่เป็นรายของบุคคล ๆ แน่ะ เขาก็ยังแยกพูดได้นะ รายที่จะทำชาติบ้านเมืองให้ล่มจมก็คือรายใหญ่ ได้แก่วงราชการ เขาว่าอย่างนั้นนะ ตรงไหน ๆ มันมีแต่ความสกปรกทั้งนั้นหาความสะอาดไม่มีเลย ฟังซิน่ะ มันน่าอายไหม
คนไทยเราทั้งชาติที่เลี้ยงดูพวกสกปรกนี้ มันเป็นยังไงพวกหน้าด้านนี่น่ะ เอาไปพิจารณาซิ ยังเย่อหยิ่งจองหองพองตัวอวดอำนาจ อวดกล้ามเสียด้วยนะ ได้กินเงินของประชาชนราษฎรไปเลี้ยงดูแล้ว มาอวดกล้ามใส่เขา พวกเนรคุณ ถ้าเป็นลูกก็ไม่รู้คุณพ่อแม่ พวกนี้พวกไม่รู้คุณของชาติบ้านเมืองที่เลี้ยงดู พวกสกปรกที่สุด ฟังเอานะ วันนี้เราเปิด เราฟังมานานแล้วเรื่องเหล่านี้ ไม่ใช่มาได้ยินเดี๋ยวนี้ เก็บมานานแล้ว เข้าลิ้นชัก ๆ วันนี้เป็นโอกาสที่จะพูดให้พี่น้องชาวไทย นี้เราพูดเพียงเล็กน้อยเท่านั้นนะ ที่ทราบมาก็ทราบมามากต่อมาก เรื่องราวที่พูดเหล่านี้มันเป็นความจริงหรือความผิด หรือว่าหลวงตาบัวหาเรื่องใส่คนในวงราชการงานเมืองของเรา หาเรื่องใส่ที่ว่าพวกสกปรก เขาสะอาดที่สุดหลวงตาหาเรื่องเขาว่าเขาสกปรกอย่างนั้นเหรอ เอาไปพิจารณาซิ
ย่นเข้ามา ๆ แต่ละบุคคล ๆ ให้ชำระความสกปรกของตัวเองในหัวใจของทุกคน นี่ละถ้าชำระความสกปรกในหัวใจแล้ว ความสะอาดจะแสดงตัวออกมา กิริยาท่าทาง หน้าที่การงานการคบค้าสมาคมทุกอย่าง จะเป็นไปเพื่อความสะอาด แล้วบ้านเมืองของเราจะมีความสมบูรณ์พูนผล เราถือเอาวงราชการเป็นจุดใหญ่ แล้วก็แยกออกมาถึงตัวบุคคลแต่ละคน ๆ สกปรกด้วยกัน ไม่ใช่ว่าสกปรกแต่พวกนั้นนะ พวกนี้สกปรกด้วยกัน แต่พวกนี้ไม่ได้เข้าไปจุดใหญ่จุดรวมที่เรียกว่าวงราชการ อันนี้เป็นจุดใหญ่ของแผ่นดิน
ความสกปรกมีอยู่ด้วยกันทุกคนนั่นแหละ แต่เวลารวมแล้วมันไปรวมอยู่ที่จุดใหญ่นั้น ผู้ที่จะยกชาติบ้านเมือง รักษาชาติบ้านเมือง ตรงนั้นที่ควรตำหนิควรชมก็ชมตรงนั้น ตำหนิตรงนั้น เพราะเป็นจุดใหญ่ของชาติไทยเรา จึงขอให้ทุกคนได้ชำระสะสางตั้งแต่รายบุคคล ๆ ไปนะ มันสกปรกทุกคน ความโลภไปตรงไหน นั่นละกองขี้หมูขี้หมาไปตรงนั้น ราคะตัณหายิ่งขี้กองใหญ่นะ ไปที่ไหน ๆ นี้ โถ ของเล่นเมื่อไร จากนั้นก็ความโกรธ กัดกันเหมือนหมาล่ะซิ ถ้ากิเลสสองตัวนี้ออกแล้วทำคนให้เป็นหมาได้นะ กัดกันอึกทึกไปเลย ให้สมหวัง ๆ ใครมาขัดหัวใจไม่ได้กัดเลย ๆ นี่ตัวโมโหโทโส
เราก็อุตส่าห์ช่วยชาติบ้านเมืองมาอย่างนี้แหละ เราช่วยด้วยความเป็นธรรม ช่วยเต็มกำลังความสามารถ และช่วยด้วยนำธรรมออกสนามก็บอกแล้วด้วย การสอนเวลานี้ก็คือสอนธรรมให้แก่ชาติไทยของเราซึ่งเป็นลูกชาวพุทธ เราไม่ได้ตำหนิผู้หนึ่งผู้ใด พูดตามหลักความจริง จุดใหญ่จุดเล็กจุดอะไรว่าไปตามความจริง ทั้งความสะอาดและความสกปรก ให้ต่างคนต่างชำระปรับปรุงตัวเองให้ดี อย่าให้เป็นคนสกปรก
ทุกคน ๆ สกปรก เข้าไปในวงราชการก็ไปรวมแหล่งใหญ่แห่งความสกปรกอยู่ที่นั่น และทำลายชาติของตนทั้งหมดมันดีแล้วเหรอ ตั้งแต่รายบุคคลขึ้นไปทำลายตัวเอง ทำลายสังคม ทำลายชาติ ใหญ่ขึ้นไปเป็นลำดับลำดา ชาติไทยของเราเอาอะไรมาตั้งอยู่ได้วะ มันจมได้นะ ต้องเอาธรรมเข้าชะเข้าล้างสิ่งสกปรกซึ่งเป็นเครื่องทำลายชาตินี้ให้จางลงไป ๆ ความเจริญรุ่งเรืองแน่นหนามั่นคงก็จะค่อยมีขึ้น ๆ ด้วยกันทุกคน
มันสลดสังเวชนะ มันฟังมานานนี่นะ แต่เรื่องฟังนี้ไม่เหมือนโลกนะธรรม ทราบเรียบร้อยแล้วเหมือนไม่ทราบ รู้แล้วเหมือนไม่รู้ ถ้าว่าภาษาโลกอีกอันหนึ่งเขาเรียกว่าเก็บเข้าลิ้นชัก ๆ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นธรรมดา แต่เวลาถึงคราวที่เปิดออกก็เปิดออกอย่างนี้แหละ ของเหล่านี้มีไหม หรือธรรมหาเรื่องอุตริมาดูถูกเหยียดหยามชาติไทยและวงราชการต่าง ๆ เหรอ เรื่องเหล่านี้มีไหม นั่นละธรรมท่านสอนเข้าไปตรงนั้น มันสกปรกตรงไหนน้ำสะอาดคือธรรมต้องชะต้องล้างเข้าไป
นี่ตำหนิติเตียนความสกปรกของวงราชการต่าง ๆ ตลอดประชาชนทั่วแผ่นดิน ทั่วโลกทั่วสงสาร มันสกปรกด้วยกัน สกปรกเป็นราย ๆ ไป จนกระทั่งถึงจุดใหญ่ซึ่งเป็นจุดรวมของชาติ เช่น ชาติไทยของเรา ก็วงราชการเป็นจุดรวม รวมตัวเข้าไปมันไปจุดใหญ่มันก็อยู่ตรงนั้น ทำชาติบ้านเมืองให้ล่มจมและเจริญรุ่งเรืองก็คือจุดนั้น เพราะฉะนั้นจึงต้องตำหนิติชมจุด ๆ นั้นให้รู้เนื้อรู้ตัว ต่างคนต่างพยุงกันขึ้นด้วยความสะอาดแห่งความประพฤติหน้าที่การงานของตน บ้านเมืองก็จะมีความผาสุกร่มเย็นทั่วหน้ากัน พากันจำทุกคนนะ
นี่ละธรรมมาสอนโลกสอนอย่างนี้ เอ้า ถ้าตำหนิตรงไหนว่ามา หลวงตาบัวจะเข้าไปติดคุกถ้าพูดสอนโลกเป็นความผิดไป พระพุทธเจ้าสอนโลก พระอรหันต์ท่านสอนโลก ไม่มีอะไรผิด มีแต่อุ้มชูสัตวโลกไปโดยลำดับ หลวงตาบัวสอนโลกนี้สอนโลกให้จมลงในนรกทั้งเป็นนี้มีเหรอ เอามา เอาหลักฐานพยานมายืนยันว่าหลวงตาบัวสอนผิดที่ตรงไหน เอ้า ลากเข้าไปในเรือนจำแล้วหลวงตาบัวจะเข้าเลย ไปนี้จะบอกให้เปิดประตูเรือนจำเราจะเข้าเดี๋ยวนี้ เราจะว่าอย่างนั้นเลยนะ ถ้าเราสอนผิดไปน่ะ เอาธรรมมาสอน ธรรมออกสนามก็บอกแล้วก็สอนทุกอย่างซิ คำว่าธรรมออกสนาม ที่สกปรกรกรุงรังที่ตรงไหนก็ต้องชะต้องล้างต้องสั่งต้องสอนกันไป
เราเป็นลูกศิษย์มีครูเป็นลูกพระพุทธเจ้า เราก็ต้องยอมฟังเสียงธรรมซิ ไปฟังเสียงอะไรกิเลสตัณหา ความโลภมันฟังเสียงใครเมื่อไร ความโกรธมันฟังเสียงใครเมื่อไร กัดกันเหมือนหมามันฟังเสียงใครเมื่อไร ราคะตัณหาตัวไม่มีขอบเขตมันฟังใครเมื่อไร ยิ่งเป็นใหญ่เป็นโต หน้าที่การงานกว้าง ๆ ขวาง ๆ เงินเดือนมาก ๆ เงินดินมาก ๆ เข้าใจไหมเงินดิน มาก ๆ แล้วนั้นมีเมียตั้งร้อย ๆ คน มันหาได้ทุกแห่งนะ ไปที่ไหนฟัดดะ ๆ มันเป็นร้อย ๆ คนก็ได้นี่ คนหนึ่งคนเดียวนั่นนะ ควยมันควยเดียวนั่นละ หีไหนมันซัดไปหมด นี่วงราชการเป็นอย่างนี้นะ วงราชการที่สกปรกด้วยความโลภราคะตัณหา
ไม่ใช่วงราชการก็ตาม อันนี้มันเก่งอยู่แล้ว มันมีอยู่กับทุกคน หมาก็มี มันเก่ง แต่ไม่มีเครื่องมือที่สนับสนุนให้มันเก่งกล้าสามารถจนออกหน้าออกตา เราจึงยกให้แต่เพียงว่าถ้ามันมีเครื่องมือเสริม เช่น ความรู้สูง ๆ เรียนมามาก ๆ นี้ โถ ไปที่ไหนผู้หญิงตอมนะ เขาเรียนสูง ตอม ยิ่งเป็นข้าราชการงานเมืองได้ยศถาบรรดาศักดิ์สูง ๆ แล้ว โอ๋ย ตอมหมดกระทั่งถึงหมาเราก็ไม่รู้นะ หมาไปตอมหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือตอมแต่คนก็ไม่รู้นะ นี่พวกนี้ มีรายได้มาก ๆ ยศถาบรรดาศักดิ์สูง ๆ เขายกยอแล้วเป็นบ้าไปเลย เมียไม่ทราบว่ากี่สิบกี่ร้อยคน เราไม่ได้ติดตามดูจึงไม่ได้นับได้อ่านมาเขียนบอกนะ เราก็ด้นเดาเอาอย่างนั้นแหละ คือคาดคะเนเอา มันเป็นอย่างนั้นนะ
พวกสกปรกที่สุดนี่คือราคะตัณหาตัวสำคัญ ตัวบีบบังคับให้พวกนี้นำวิชาความรู้ยศถาบรรดาศักดิ์ทั้งหมด มาเป็นเครื่องมือของราคะตัณหาถลุงชาติบ้านเมือง ว่างั้นเลย ตัวนี้ตัวสำคัญมาก ไปที่ไหนเก่งมากนะราคะตัณหานี่
พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้เน้นหนัก ๆ ลงสุดท้ายก็ว่า กาเมสุ มิจฉาจาร ต้องเอาธรรมข้อนี้บีบบังคับเอาไว้ ไม่อย่างนั้นเลอะไปหมด เป็นไฟไปหมดบ้านเมืองไม่มีอะไรเหลือ มนุษย์เรามีธรรม รู้ดีรู้ชั่ว ท่านจึงเอาศีลธรรมนี้มาเป็นข้อบังคับให้พออยู่พอเป็นพอไป คนมีศีลมีธรรมตั้งแต่เด็กขึ้นไปก็เป็นที่น่ารักน่าสงสาร แล้วโตขึ้นไปเท่าไรมีศีลมีธรรมมากเท่าไรยิ่งน่าเคารพนับถือ ยิ่งเป็นผู้ใหญ่มีศีลมีธรรมประจำตัวหนาแน่นเข้าไปแล้ว ยิ่งเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของผู้น้อยทั้งหลาย ดีไม่ดีทั่วประเทศไทย
เช่นวงราชการ ต่างคนต่างมีศีลมีธรรมเข้าประดับตัวทุกคน ๆ ผู้น้อยมีศีลมีธรรม มีกิริยามารยาทแห่งศีลธรรมเข้าครอบ ๆ ประดับตัว ๆ เป็นผู้ใหญ่เท่าไรยิ่งเคร่งครัดในศีลในธรรมด้วยแล้ว นั้นละคือร่มโพธิ์ร่มไทรของชาติบ้านเมือง แล้วหน้าที่การงานต่าง ๆ ก็เป็นไปด้วยความผาสุกร่มเย็น พี่น้องชาวไทยเราเย็นไปหมดนะด้วยศีลด้วยธรรมเข้าประดับวงราชการต่าง ๆ นี่เรื่องศีลธรรมเป็นของเล็กน้อยเมื่อไร เมื่อนำศีลธรรมมาสอนนี้เสียหายที่ตรงไหน พิจารณาซิ
นี่ละเรียกว่าธรรมออกสนามสอนโลกสอนอย่างนี้ให้รู้ โลกมันสกปรก ธรรมเป็นของสะอาดสุดยอด ก็มาสอนกันซิ ถ้าเราจะยอมรับว่าเราเป็นชาวพุทธ เราต้องยอมรับความจริงซิ ความจริงผิดถูกประการใดดูเจ้าของแก้เจ้าของ งานการใดที่เกี่ยวข้องกันอยู่ซึ่งเป็นความสกปรก ให้แก้ไขดัดแปลงมันให้สะอาดขึ้นมา นี้เรียกว่าเป็นลูกศิษย์ตถาคต เป็นผู้ยอมฟังความจริง รับความจริง เป็นอย่างนั้น พากันจำเอานะทุกคน ลูกหลาน หลวงตาอีกไม่กี่ปีก็จะตายแล้วแหละ มาสอนให้พินิจพิจารณานะ
วันนี้เอาแค่นี้ก่อน เอาเพียงเบาะ ๆ ก่อน นิวเคลียร์นิวตรอนยังไม่ลง เพียงเบาะ ๆ เท่านั้น พวกนี้มันก็เป็นบ้าไปแล้วแหละ ถ้ามากกว่านี้พวกนี้จะเป็นบ้าไปเลย เดี๋ยวประตูออกวัดจะไม่มี มันจะพังกำแพงไปหมด พวกบ้านี่ว่างั้นเถอะ เอาละพอ