เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๔

(รพ.น้ำเกลี้ยง อ.น้ำเกลี้ยง จ.ศรีสะเกษ มาขอเมตตา ยูนิตทำฟัน ๑ เครื่อง)เมื่อวานซืนนี้ก็ไป รพ.เทพสถิตจากนี้ไปหาชัยภูมิ เลยจากชัยภูมิไปร้อยกว่ากิโล เราอุตส่าห์บึกบึนไปนะ เห็นมาเกี่ยวข้องกับเราก็ไกล ไกลกว่าโคราชไปอีกเยอะ ที่ว่าภักดีชุมพลนั้น ๓๒๒ นี่มัน ๓๓๔ เรายังอุตส่าห์ไป อันนี้ขอพักไว้รถยนต์คันหนึ่ง นอกนั้นให้ไปเป็นจำนวนเงินล้านกว่านะ ๓ เครื่องเป็นจำนวนเงินล้านกว่า วันนี้ก็เอา ให้อีกยูนิตทำฟันนะ

อย่างนี้ละพี่น้องทั้งหลายดูเอาที่หลวงตาช่วยโลก ถูไถกันไป บางทีติดหนี้ เอา นี่รับไว้ มันอยู่ที่ซอกแซกอยู่ที่จำเป็นเราก็เลยให้ เราจำเป็นแต่ลูกศิษย์เรามาให้เรื่อยเราก็เอาเรื่อยออกเรื่อยซิจะว่าไง อันนั้นจำเป็นไม่มีใครให้ เราเลยต้องให้เสียเอง ทางโน้นก็ให้ อัลตราซาวนด์ โคมไฟสำหรับผ่าตัด แล้วก็ยูนิตทำฟัน เขาขอ ๔ อย่าง รถยนต์ด้วย เราขอพักไว้ก่อน ช่วยตลอดนะ พิลึกจริง ๆ พูดให้พี่น้องทั้งหลายฟัง คือเราทำนี้ด้วยอำนาจแห่งความเมตตา เรียกว่าสุดหัวใจเราเลยที่มีต่อโลก เราจึงพยายามตะเกียกตะกายดึงออก ๆ บางทีพอติดหนี้ ถูไถได้ เอา ติด ใส่กันไปเลย

เพราะฉะนั้นจึงว่าพี่น้องทั้งหลาย เรียกว่าทั่วประเทศไทย เราอยากพูดอย่างนั้น นอกจากใกล้เคียงนี้ถึงจะรู้เรื่องของเราได้ดีว่า หลวงตาบัวต้องเป็นเศรษฐี เพราะมีคนเคารพนับถือมาก เขาก็ถือเอานั้นแหละ จตุปัจจัยไทยทานก็มามาก รวมกันมากต่อมากเท่ากันกับขั้นเศรษฐีได้ เขาต้องเหมาเลยว่าหลวงตาบัวนี้เป็นเศรษฐี หรืออาจเป็นขั้นมหาเศรษฐีก็ได้ แต่หลักความจริงแล้วดังพี่น้องทั้งหลายทราบนี่แหละ ให้จนไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัว ฟาดติดหนี้เขามาเรื่อยนะ ส่วนมากติดเกี่ยวกับโรงพยาบาล อย่างอื่นไม่ติด โรงพยาบาลพอติดเอาติด นี่ละจึงว่าจนที่สุดคือหลวงตาบัว พี่น้องทั้งหลายทราบเสียนะ ไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัวตลอดมาตั้งแต่เริ่มสร้างวัด พอมีจตุปัจจัยไทยทานมา มาเท่าไรออกตลอด ๆ จนกระทั่งถึงป่านนี้

แต่ก่อนอยู่ในป่าไม่พูดเรื่องเหล่านี้ ไม่มี ไม่เอาเลย ใครถวายมาเท่าไร บางทีไปที่ต่าง ๆ เขามานิมนต์ให้ไปเทศน์ในงานอะไรเขาต่าง ๆ นี้ มอบหมด เทศน์ที่ไหนมอบที่นั้นหมด เราไม่เอาแม้ชิ้นเดียว ไปเลย ๆ ไม่เคยสนใจ มาตั้งวัดนี้ เมื่อตั้งอยู่กับที่อันนั้นก็ไหลมาอันนี้ก็ไหลมา ไหลมาก็เปิดทางให้ออกเรื่อยจนกระทั่งทุกวันนี้ เปิดทางจนทั่วแดนไทยเราเลย เปิดไม่ทันติดหนี้ตามหลังกันไปอีกเลย นี่พี่น้องทั้งหลายทราบเอานะ เราช่วยโลกเราช่วยอย่างนี้ ช่วยจริง ๆ ไม่ใช่ช่วยเล่น ๆ

เมืองไทยเรานี้เรื่องความสามัคคีกันนี้เป็นสำคัญของพี่น้องชาวไทยนะ ใครอย่าอวดดีอวดเด่น วงราชการงานเมืองนั่นละมักจะกัดกันอยู่เสมอ เหมือนหมากับแมว มันเป็นยังไงไม่ทราบ วงราชการนี้ก็เป็นวงราชการของคนชาติไทยที่มอบความไว้วางใจให้ เพื่อให้ไปปฏิบัติหน้าที่อุ้มชูบ้านเมืองของเราขึ้น ส่วนมากได้ยินแต่เข้าไปแล้วไปกัดกัน ๆ ถ้ากัดหาเหตุหาผลอันดีงามก็ไม่ว่า กัดกันเพื่อฉีกเพื่อแหลก เพื่อเหยียบกันทำลายกันนี้ วงราชการเมืองไทยทำไมสันดานหยาบเอามากนักหนา มีแต่คอยกีดคอยกันคอยถีบคอยเตะคอยยันกัน มันเป็นยังไงวงราชการเมืองไทยเราเป็นเมืองพุทธ มันเรียนแต่วิชาหมามากัดกันยังไงกัน

ฟังแล้วมันฟังไม่ได้ มันดูไม่ได้ มันเป็นยังไงวงราชการในเมืองไทยเรานี้ คอยแต่จะกัดกัน เข้าไปหาแต่เล่ห์แต่เหลี่ยมที่จะกัดจะฉีกกัน ความดีที่มีอยู่สำหรับชาติไทยทั้งชาติ ที่เขามุ่งหมายและมอบให้เป็นความไว้วางใจสำหรับเขาทำไมไม่ทำกัน ทำไมไปหาเรียนวิชาหมามากัดกัน ๆ เมืองไทยบ้านไหนเขาก็มีหมา ในวัดป่าบ้านตาดมี ๑๒ ตัวเราเลี้ยงไว้ ก็ไม่เห็นเขากัดกัน แต่วงราชการเราทำไมแย่งวิชาหมาไปกัดกันยุ่งกันไปหมด ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบ วงราชการของพี่น้องทั้งหลายกำลังสกปรกเวลานี้ คอยแต่จะกัดกัน แล้ววงราชการขอให้รู้ตัวว่า พี่น้องชาวไทยเรามอบความไว้วางใจให้ ขอให้ทำหน้าที่ให้เป็นชิ้นเป็นอัน ให้เป็นที่ไว้วางใจของประชาชนชาวไทยที่มอบความไว้วางใจให้แล้ว คนไทยทั้งชาติจะเป็นที่พอใจนะ

เวลานี้มีแต่ขัดแต่แย้งแต่กัดแต่ฉีกกันในวงราชการต่าง ๆ ยิ่งเข้าสภาแล้วไปกัดกันไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร หาเรื่องประชดประชันกันอวดแพ้อวดชนะ ชนะแบบหมามันเป็นประโยชน์อะไร ไม่เกิดประโยชน์อะไรนะชนะแบบหมานี่ ชนะแบบคนแพ้แบบคนเรียกว่ามีธรรมในใจ ขัดแย้งกันตรงไหนแก้ไขคัดค้านต้านทานกันหาเหตุผลลงกันแล้วช่วยกัน นั่นถึงถูกนะ หาเหตุผลเพื่อจะช่วยกันต่างหาก พยุงชาติไทย ใครเป็นผู้นำในชาติไทยนี้ เอ้า ขัดข้องตรงไหนเพื่อจะให้ส่วนใหญ่ของเรารวมตัวเป็นพลังอันหนักแน่นขึ้นมาแก่ชาติไทยของเรา ขัดตรงไหนอะไรมาขัด เอา พิจารณาแก้ไขกัน

จะถกจะเถียงกันไม่เป็นไร ถกเถียงเพื่อเหตุเพื่อผลอันดีงามต่อชาติไทยของเรา แต่การถกเถียงกัดฉีกกันด้วยแบบหมานี่ อย่านำมาใช้ สกปรกมากเมืองไทยเรานี่ มีมาเรื่อย ๆ ดั้งเดิม แล้วยิ่งเวลานี้ยิ่งเรียนวิชาหมาเต็มบ้านเต็มเมืองในวงราชการต่าง ๆ คอยแต่จะกัดกัน ไปพูดกันซุบซิบ จะเอาบักนั้น จะเอาไอ้นี่ อยู่งั้นนะ มีแต่วิชาเรียนจะกัดกัน เข้าคบค้าสมาคมกันมีแต่คบค้าสมาคมวิชาหมากัดกัน พอได้วิชาจากนี้แล้วก็เอาไปกัดกันเท่านั้น มันเป็นอะไรกันเมืองไทยเรานี่ วิชาที่เรียนมาจากเมืองนอกเมืองนาดอกเตอร์ดอกแต้มันไปไหนหมด มันมีแต่วิชาดอกเตอร์หมาไม่ใช่ดอกเตอร์คนนะเวลานี้ มันเต็มบ้านเต็มเมือง เอา พิจารณาซิถ้าพูดผิด ธรรมเป็นอย่างนี้นะ พูดอย่างตรงไปตรงมา สกปรกบอกว่าสกปรก จะให้ว่าสะอาดได้ยังไง เมื่อสะอาดแล้วต้องบอกว่าสะอาด นี้มันเลอะเทอะอย่างนั้นนะ

คนหนึ่งทำคุณงามความดี ตั้งหน้าตั้งตาทำ คนหนึ่งคอยไปกัดไปฉีกไปเตะไปยันอยู่อย่างนั้น มันเป็นแต่อย่างนั้นมันเป็นยังไง วิชาหมาเอามาใช้ทำไมไม่เกิดประโยชน์ อย่าเอาวิชาหมามาใช้นะ ให้เอาวิชาที่เราเรียนมา เรียนมาเพื่อเป็นประโยชน์แก่ชาติบ้านเมืองเป็นส่วนรวมอันสำคัญ ๆ ให้นำมาใช้ หมาอยู่บ้านไหนก็มี ถ้าคนได้เจริญรุ่งเรืองจริง ๆ เพราะมีวิชาหมาประจำตัวกันแล้ว บ้านเมืองเรา โอ๋ย เจริญมาก วัดป่าบ้านตาดเจริญกว่าใครทั้งหมดหมามี ๑๒ ตัว ก็ไม่เห็นมันเจริญ ตอนเช้าก็แง็ก ตอนเย็นก็แง็ก เพราะอะไร มันไปทำผิดล่ะซี เจ้าของเอาไม้เรียวหวดหลังมัน มันก็มีแต่วิชาอย่างนั้นวิชาหมา ร้องแหง็ก ๆ พวกนี้อยากได้วิชาหมามาร้องแหง็ก ๆ แข่งวัดป่าบ้านตาดเหรอ พิจารณากันซิ น่าทุเรศจริง ๆ นะเวลานี้

เอาละพูดเพียงเท่านี้ เตือนบรรดาพี่น้องชาวไทยในวงราชการต่าง ๆ ในนามของธรรมพระพุทธเจ้าที่เราทั้งหลายกราบไหว้บูชาอยู่ทุกวี่ทุกวันเวลานี้ ให้นำธรรมนี้มาใช้ อย่าไปถือว่าท่านดุอย่างนั้น ท่านด่าอย่างนี้ คนเราถ้าดีแล้วไม่ได้ดุกัน ดุกันหาอะไร ยังไม่ดีนั่นเองถึงดุกัน เอาละพอ ทีนี้จะให้พร

นี่เห็นไหมเขากำลังเทหินหนา ๖ นิ้ว นี้เอาหินลูกรังเทไว้ก่อน จากนั้นก็เทคอนกรีต ๑๕ เซนต์ เขารับรองว่าจะเสร็จก่อนงานข้าวเปลือก เราก็เลยอนุโลมให้ เขาพูดเหตุผลก็น่าฟัง อย่างนี้ละถ้ามีเหตุผลแล้วเรายอมนะ เราไม่ฝืน เขามาชี้แจงเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องข้าวเปลือกแต่ละปี ๆ รู้สึกว่าเป็นความกังวลวุ่นวายมาก เหตุกังวลวุ่นวายคืออะไรเขาก็ชี้แจงให้เราทราบทุกอย่าง เราก็ยอมรับ เขาอยากจะทำ เอ้า ทำก็ทำเสีย ทีแรกเขาทำถวายเราไม่เอา เรายังมีเงินอยู่เราว่างั้น อวดทันทีนะ เลยจ่ายไปล่วงหน้าแล้วกะว่าให้พอ ล้านกว่าคงพอ จ่ายไปแล้ว จะกัดแต่ตับแต่ปอดเขาใช้ไม่ได้นะ เราไม่เอาอย่างนั้น ถึงจะทำอยู่นี้ก็ตามความพอดีเราต้องมีตลอด อะไรมากไปตบลง ถ้าน้อยไปก็หนุนขึ้น ๆ ความพอดีคือธรรม

ยกตัวอย่างเช่น ทองคำอย่างนี้นะ เขาถวายเป็นร้อย ๆ กิโล ของเล่นเมื่อไร เราบอกยังไม่เอา นั่นเห็นไหม เวลานี้เรากำลังช่วยชาติ ชาติเป็นของทุกคน การช่วยเหลือจึงมีความจำเป็นทั่วหน้ากันหมด จะให้มาหนักแต่แง่ใดแง่หนึ่งนี้ จะทำให้ประชาชนทั้งประเทศเฉื่อยชา นอนใจแล้วทอดอาลัยตายอยากไปเสีย ชาติไทยของเราจะมีแต่คน ๆ เดียวแบกไม่สมควร นั่นเห็นไหมล่ะ เราไม่เอา เราจะเอาจากพี่น้องชาวไทยเราทุกคน ตามที่เราประกาศสอนทั่วประเทศไทย เรายังไม่เอากับผู้ใดผู้หนึ่งให้หนักมากจนเกินไป เห็นไหมเหตุผล หากมันจำเป็นจริง ๆ มันก็ทุ่มกันละคนเราจะทำไง ใครจะยอมตาย ก็ต้องฟัดกันสุดเหวี่ยง เวลานี้ยังไม่สุดก็ต้องเอาไว้เป็นระยะ ๆ ฟังซิพูดน่ะ เรื่องก็สงบลง เงียบ

คืออะไรที่มันจะหนักไปเราก็ดูตบไว้ อะไรมันจะหย่อนยานเกินไปจนลืมเนื้อลืมตัวเราก็ดึงขึ้นหรือตบตีเข้า นี่ละธรรมเป็นอย่างนั้น อย่างที่พูดป้าง ๆ ตะกี้นี้ เรื่องวิชาหมากัดกันเรียนมาจากที่ไหน ใส่เปรี้ยง ๆ ก็มันเป็นอย่างนั้น ไม่เป็นอย่างอื่น จะให้เทศน์อย่างอื่นไปไม่ได้ ต้องเทศน์อย่างนั้นจึงเรียกว่าธรรม ตีลงไป ๆ มันทำความเลวร้ายแก่ชาติบ้านเมืองที่ตรงไหน ใครเป็นคนทำ ไล่เข้าไปซิ ให้รู้เนื้อรู้ตัวแก้ไขดัดแปลงกันเพื่อชาติไทยของเรา ความหมายก็ว่าอย่างนั้น เข้าใจไหมล่ะ เอาละพอ

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com