เลือกรัฐบาลใหม่ดูให้ดี เมืองไทยบอบช้ำมากแล้ว
วันที่ 25 กันยายน 2543 เวลา 8:10 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๓

เลือกรัฐบาลใหม่ดูให้ดี เมืองไทยบอบช้ำมากแล้ว

(ผู้ฟังเทศน์นักเรียน ร.ร.อุดรพิทยานุกูล ๘๐ คน ประชาชน ๔๕๐ คน)

สรุปทองคำ ดอลลาร์ วันที่ ๒๔ กันยา เมื่อวานนี้ได้ทองคำ ๑ กิโล ๑๑ บาท ๑๙ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๒๓๑ ดอลล์ ได้มากอยู่เมื่อวานนี้ พวกน้อง ๆ เขามาทำบุญเมื่อวานนี้ ได้ทองคำกิโลกว่า คนบ้านนอกได้ทองคำกิโลกว่านับว่าได้มากนะ ส่วนมากคนบ้านนอกบ้านนาเป็นคนจน ได้มากก็แสดงว่าน้ำใจเต็มที่ บึกบึนเต็มเหนี่ยว

ทองคำหรือดอลลาร์ที่เอาไปฝากหรือมอบไว้กับคลังหลวงนี้ เราติดตามตลอดนะ ไม่ใช่ว่าปล่อยเฉย ๆ เราติดตาม ลูกศิษย์ลูกหาเต็มกรุงเทพนั่น ติดตามสอดส่องดูทุกแง่ทุกมุมไปเลย เราอยู่ข้างนอกเป็นผู้ขวนขวายหา และเมื่อเข้าตรงนั้นเข้าจุดไหน ๆ เพราะฉะนั้นถึงทราบซิว่า สมบัติเราที่ว่าเข้าสู่คลังหลวงครั้งนี้มันจับไสออกไปอยู่นอกถุงใหญ่นู่น นี่เราก็ตามสืบจนได้จะว่าไง นี่เราก็มาประกาศ เนื่องจากเขาต้มเรา ใครต้มฟังซิ เกิดมาในชาติไทยของเราเคยมีไหม พวกรัฐบาลหรือ ร.ม.ต.คลัง เป็นผู้ควบคุมเกี่ยวกับการเงิน เงินเราไปมอบเข้าตรงนี้

ทั้งสองก๊กนี้ไม่ร่วมมือกันใครจะร่วม ตาสีตาสาตามท้องนาเขาไม่ได้มีสิทธิมีอำนาจที่จะเข้าไปร่วม แล้วก็มาประกาศหลอกเราว่า สมบัติที่เรามอบคราวนี้ว่ามอบเรียบร้อยแล้ว นู่นน่ะฟังซิ ก่อนที่จะมอบเราก็เอาอย่างละเอียดลออ แต่เราก็บกพร่องที่เราไม่รู้ทางธนาคารมีกี่แผนก ๆ เพราะเราไม่ใช่เป็นนายธนาคาร แต่ซักอย่างละเอียดลออ เขาก็ต้มอย่างละเอียดลออเหมือนกันว่า เข้าในจุดที่เราต้องการ คือบอกว่าคลังหลวง คลังหลวงเป็นจุดหัวใจของโลกซึ่งใครมาแตะต้องไม่ได้นั้นน่ะ เราจะลงจุดนั้น

เขาก็ต้มเราว่าลงจุดนั้น เมื่อเป็นอย่างนั้นเราก็ตายใจเราก็เซ็นให้ เซ็นว่ามอบแล้ว ลายเซ็นของเราก็กลับมาเป็นข้าศึกบีบบังคับเราอีกทีหนึ่ง นั่นฟังซิน่ะ พวกเปรตพวกผีมันกี่ชั้น กินบ้านกลืนเมือง เปิดให้ชัด ๆ อย่างนี้ละ รู้ไหมธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นอย่างนี้ จริงบอกว่าจริง ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก นี่เราก็ถูกต้มอย่างจัง ๆ ออกมาว่า เงินนี่เข้าสู่คลังหลวงแล้ว

ความจริงมันไม่ได้เอาเข้าสู่คลังหลวง มันไสออกไปอยู่นอกถุงนั่น เราก็ตายใจนึกว่าเข้าสู่คลังหลวง ก็ซักกันเอาอย่างแหลก ยอมรับทุกอย่าง แล้วโกหกอย่างจัง ๆ ทุกอย่าง เราจนเป็นที่ตายใจว่ามอบแล้ว เราก็ได้มาประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่า สมบัติทั้งหลายที่พี่น้องได้รวบรวมกันบริจาค เข้าสู่คลังหลวง ได้มอบเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่วันที่เท่านั้น เดือนนั้น พ.ศ.เท่านั้น เป็นเวลาเหมือนจะปีกว่าละมัง เราสอบอยู่ตลอดเวลาถึงมาโผล่ขึ้นมาว่า เงินนี้ไม่ได้เข้าสู่คลังหลวง มันไปอยู่นอกถุง เป็นข้าวนอกนา ปลานอกสุ่ม เป็นลูกกำพร้าอนาถา คนประเทศไทยทั้งประเทศเป็นลูกกำพร้าอนาถา

ผู้เป็นใหญ่เป็นโตก็คือเปรตสองสามตัวที่อยู่ในธนาคาร ในวงรัฐบาลนั้น นี่พวกที่บีบบังคับที่มีอำนาจมาก ก้างขวางคอของคนไทยทั้งชาติจะเป็นใคร ถ้าไม่ใช่พวกนี้ ไม่เรียกว่ามหาภัยจะเรียกว่าใครเป็นมหาภัย ถ้าไม่ใช่พวกนี้น่ะ ทีนี้บอกว่ามอบแล้วเราก็มาประกาศ เราก็ต้มประชาชนอีกด้วยความตายใจ นึกว่าเข้าแล้ว ๆ ที่ไหนได้ เวลาสอบไปสอบมาก็ได้เรื่องได้ราว ทีนี้ก็เอากันใหญ่ละนะคราวไปสวนแสงธรรมคราวที่แล้วนี้ บอกชี้นิ้วเลย อันนี้ไม่เข้าไม่ได้ บอกงั้นเลย

ดีไม่ดีเมืองไทยจะแตกกันคราวนี้ หลวงตาบัวจะเป็นแม่ทัพว่างั้นเลย เอาจริง ๆ เราไม่ได้เหมือนใคร เหมือนธรรมเท่านั้นว่างั้นเถอะน่ะ ซัดกันใหญ่เลย นี่ละเรื่องมันเด่นขึ้นมา พอจับได้แล้วก็จับอันนี้ตี แล้วทีนี้ก็มาพลิกอีกนะพวกเปรตพวกผีนี่ ดูซิพี่น้องทั้งหลายดูซิชาติไทยของเรา ผู้นำชาติไทยของเรากลายเป็นมหาโจร กลายเป็นเปรตเป็นผี อยู่ในวงรัฐบาลหรือธนาคารชาติเวลานี้ มันเกี่ยวโยงกับเรา เราเอามาพูดได้ทุกแง่ทุกมุมไม่ผิด ถ้าเราพูดตรงไหนธรรมพูดแล้วไม่ผิด เมื่อเราเซ็นแล้วทีนี้ พอเราทราบเรื่องราวนี้ชัดเจนแล้ว เราก็ประกาศขึ้นมาว่าเราถูกต้ม

ทีนี้เขาก็มาอีกแหละพวกเปรตนี่น่ะ มาอีกนะ จะไม่เรียกว่าเปรตว่ายักษ์ว่าผีจะเรียกว่าอะไร ภาษามนุษย์จะพูดอย่างนี้ไม่ได้ เด็กเขาก็รู้ ผู้ใหญ่ขนาดนี้ขนาดปกครองชาติบ้านเมืองไม่รู้ได้เหรอถ้าไม่ใช่เป็นมหาโจร แล้วก็ประกาศออกมา บอกออกมาว่า หลวงตาบัวต้องปฏิบัติตามลายเซ็น คือลายเซ็นปลอมของเรานั่น เราถูกต้มแล้วนี่ เขาจะบังคับเราให้ปฏิบัติตามลายเซ็น คือลายเซ็นนี้เป็นลายเซ็นที่ถูกต้ม เงินนี้ไม่ได้เข้าถุง เราก็เซ็น เงินก็ไม่ได้เข้าถุงล่ะซิ ทีนี้ให้เราปฏิบัติตามลายเซ็นฟังซิน่ะ คือไม่ให้เอาเข้าสู่คลังหลวง

พอเราจับได้แล้วก็ให้ปฏิบัติตามลายเซ็น ไม่ให้เข้าสู่คลังหลวง ต้องปฏิบัติอย่างนั้น พอเขาสั่งมาอย่างนั้น พวกเปรตพวกผีสั่งมาอย่างนั้น ธรรมก็ออกทันทีเลยตอบรับกันความจริง อย่าว่าแต่คณะรัฐมนตรีเลย ให้โคตรแซ่ของคณะรัฐมนตรีมาประชุมตกลงก็เป็นโมฆะไปหมด ไม่มีชิ้นใดเป็นประโยชน์ เพราะเหตุไร เพราะลายเซ็นของเรานี้เป็นโมฆะแล้วตั้งแต่ขณะที่เราทราบว่าเราถูกต้ม แล้วยังจะมาบังคับเราให้เอาเข้าสู่อันนี้อีก สองชั้นสามชั้นเหรอ ว่าอย่างนี้นะ

คอยฟังทางไหนจะโต้ตอบมาจะฟัดกันทันทีเลย ถ้าลงได้ขึ้นเวทีจะไม่ถอยใคร ธรรมนี้ไม่มีถอยใคร เรื่องธรรมแล้วไม่ถอยใคร เราในนามของธรรมที่นำมาประกาศเพื่อชาติไทยของเรา เราจึงพูดได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก ธรรมเป็นอย่างนั้นจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ แล้วมันขัดมันข้องมันยุ่งมันเหยิงกีดกันมาตั้งแต่ขณะมอบทีแรก เห็นไหมกว้างขวางคอของชาติไทยของเรา ใครเป็นก้าง ก๊กไหนเป็นก้าง รู้เอาฟังเอาทุกคน เวลานี้มันขวางอยู่

ทีนี้เมื่อมันจะไปไม่รอดแล้วมันก็พลิกแพลงมาหลายสันพันคม เวลานี้ประกาศออกมาแล้วจากทางธนาคารชาติ จดหมายมาหาเราว่า สมบัติเหล่านี้ได้มอบเข้าสู่คลังหลวงแล้วตามที่เราชี้บอกไปเลยนะ บอกว่าให้เข้าสู่คลังหลวง ตลอดถึง พ.ศ.ของกฎหมายที่ออกมาบังคับให้เข้าสู่นั้น ออกมากฎหมาย พ.ศ.เท่าไร ๆ แล้วสั่งให้ไปตามนี้ ให้เข้าไปตามกฎหมายข้อนี้บอกงั้น ทีนี้ก็บอกมาแล้วว่า เวลานี้ได้มอบเข้าสู่คลังหลวงตามความมุ่งหมาย เขาก็ได้อ้างมาตามที่เราอ้างไปแหละ ตามกฎหมายข้อนั้น ๆ พ.ศ.เท่านั้น ประกาศมาแล้ว

เราก็ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบเมื่อเร็ว ๆ นี้นะ แต่เราเพียงรับทราบนะ เราไม่ได้รับรอง เราไม่ได้ยืนยัน เราไม่ได้ตายใจเพราะเราถูกต้มมามากต่อมากแล้วจากพวกเปรตพวกผีนี่ว่างั้นเลย เราจึงบอกว่าเราเพียงรับทราบ เรายังจะติดตามจนเป็นที่แน่ใจก่อน เราถึงจะรับรอง เดี๋ยวนี้เพียงรับทราบเท่านั้น

นี่ก็กำลังประกาศโฆษณาลั่นโลกทุกเสาไฟฟ้า หาดูนะ จะประกาศตนออกมาเป็นผู้นำ เราฟังแล้วมันจะฟังไม่ได้นะ ประกาศเป็นผู้นำ หามาหมดที่ได้ยินอยู่ที่ไหน ๆ หามาประกาศออกตลาดก่อนแล้วนะ แม่น้ำโขง แม่น้ำชี แม่น้ำมูล นี่ละเกิดมาแต่โคตรพ่อโคตรแม่บางโคตรไม่เห็นนะ แม่น้ำเหล่านี้ แม่น้ำโขงมันก็ไม่เคยเห็น แม่น้ำชีก็ไม่เคยเห็น แม่น้ำมูลก็ไม่เคยเห็น แล้วพวกนี้เวลาได้ขึ้นไปเป็นเจ้าใหญ่นายโตแล้วจะทำคลองซอยออกมาผ่านทางภาคอีสานนี้แหละ ให้พี่น้องทั้งหลายได้รับความสะดวกสบาย

เตรียมโอ่งเตรียมอ่างไว้นะทุกคน ๆ เวลานี้เขาประกาศแล้วตามต้นเสาไฟฟ้านั่นแหละ ข้างถนนมีอยู่ทั่วไปให้ดู คำว่าโขง คือแม่น้ำโขง ชีคือแม่น้ำชี มูลคือแม่น้ำมูล เขาจะคัดน้ำโน้นทำเป็นคลองซอยมาตามที่ต่าง ๆ ถ้าเขาได้เข้าถาน ถ้าข้าพเจ้าได้เข้าถานแล้วข้าพเจ้าจะฟัดมันหมด ทั้งขี้ทั้งตดทั้งหนอนอยู่ในถาน ข้าจะฟัดมันหมด พอเข้าถานแล้วจับหางดึงออก หางขาดไม่ยอมออกเพราะยังไม่อิ่ม กินส้วมกินถานไม่ยอมออก ถ้าข้าพเจ้าได้เข้าส้วมเข้าถานแล้ว ข้าพเจ้าต้องสละหางเลย ใครจะมาดึงหางข้าพเจ้าออกข้าพเจ้าจะไม่ออก ถ้าลงอาหารอันโอชายังไม่อิ่มท้องแล้วข้าจะไม่ออก

นี่ละเวลาเข้านั้นแล้ว คำหลอกออกมาก็ว่า โขง ชี มูล ความจริงก็คือว่าส้วมว่าถาน ถ้าลงได้เข้าส้วมเข้าถานแล้วเราสละ หางเราไม่เสียดายเลยเพราะเราไม่อิ่ม ใครจะมาดึงหาง หางขาดไป เรากินตลอด นี้ความจริง แต่ความจอมปลอมมันว่า โขง ชี มูล เกิดมาแต่โคตรพ่อโคตรแม่ใครก็ไม่รู้แหละมันเคยเห็นเหรอ มันมาอวดหาอะไร อย่างนี้ซิมันออกที่ไหนหลอกไปเรื่อย ๆ มันเริ่มหลอกตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าสภา ยังไม่ได้เป็นอย่างที่ต้องการที่สมัคร มันประกาศหลอกไว้แล้ว พอว่าได้เป็นแล้วตัวหลอกอันใหญ่โต ทีนี้ขึ้นแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ตัวหลอกนี้

จับให้มันเห็นซีธรรมะ มันจะออกแง่ไหนก็กิเลส พูดจริง ๆ มันออกแง่ไหนไม่ต้องบอกก็รู้ ๆ นี่ละบ้านเมืองของเราที่มันล่มจม คืออะไรถ้าไม่ใช่เรื่องกิเลสตัวลามกจกเปรต ตัวเป็นเสี้ยนเป็นหนามเป็นฟืนเป็นไฟในหัวใจของสัตวโลก ระบายออกไปทางกายวาจา ความประพฤติ หน้าที่การงาน ออกจากกิเลสตัวเหล่านี้ ความโลภ ความเห็นแก่ได้ ความตะกละตะกลาม เห็นแก่พุงของตัวเองยิ่งกว่าพุงของใครทั้งหมด อันนี้ละมันทำลายโลก เวลานี้จึงต้องเอาธรรมเข้าไปชำระ ให้พี่น้องทั้งหลายทุกคน ๆ มีธรรมในใจ เด็ดเดี่ยวอาจหาญต่อความสัตย์ความจริง ต่อความเป็นความตาย เพื่อรักษาสมบัติของเรา ด้วยการอุตส่าห์พยายามขวนขวายหามาทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อชาติไทยของเรา

การอยู่การกินการใช้การสอยให้รู้จักประหยัดมัธยัสถ์ อย่าทำเหมือนอย่างที่เคยทำมา บ้านเมืองไม่เหมือนเก่าแล้วเวลานี้ มีแต่คอยจะล่มจะจม จึงต้องได้อาศัยศาสนามาฉุดมาลาก หลวงตาเองก็พยายามเต็มกำลังความสามารถแล้ว ไม่ได้หวังอะไรจากโลกนี้เลย เราทำนี้เราไม่หวังอะไร เราหวังให้โลกของเราซึ่งเป็นลูกชาวพุทธ ได้มีความเป็นอยู่ปูวายสม่ำเสมอกัน ด้วยความมีธรรมเป็นเครื่องปกครอง ผู้ใหญ่ก็ให้เป็นเหมือนพ่อแม่ของลูกของเต้านั่นเอง

ประเทศชาติบ้านเมืองคือใคร ตั้งแต่วงรัฐบาลลงมา นี่คือพ่อคือแม่วงศ์สกุลใหญ่ วงราชการ คณะ ร.ม.ต. อะไรเรานี้ เรียกว่าวงพ่อวงแม่วงผู้ใหญ่ ปกครองประชาชนราษฎรซึ่งเป็นเหมือนลูก ๆ ต้องปกครองด้วยความเป็นธรรม ในฐานะเป็นพ่อเป็นแม่ เป็นพี่เบิ้ม ต้องปกครองต่อลูก ๆ ต่อน้อง ๆ ด้วยความสุจริตยุติธรรม ด้วยความเมตตาสงสาร เหมือนพ่อแม่หรือพี่ ๆ มีความสงสารลูกเต้าและน้อง ๆ ตลอดไป เขาไม่ทำลาย พ่อไม่ทำลายลูก ลูกที่เป็นคนผู้ใหญ่ ๆ ก็ไม่ทำลายพวกน้อง ๆ

นี่ก็เหมือนกันวงรัฐบาลเป็นผู้ใหญ่ คณะ ร.ม.ต. โดยลำดับ สภาต่าง ๆ สภาสแภไหนเราก็ไม่รู้แหละ เกิดมาเราไม่ได้เข้าสภา ถ้าเข้าก็เข้าแต่สภาหมอนเท่านั้น สภาหมอน สภาเสื่อ หลวงตาเข้าทุกวัน ใครอยากหน้าผากแตกให้มาถาม หมอนเป็นยังไง เสื่อเป็นยังไง ปั๊วะแล้วถึงจะบอก พ่อแม่มึงเคยนอนมาตั้งแต่วันเกิดมึงยังไม่รู้หรือหมอน แน่ะเวลาตอบ-ตอบอย่างนั้นแล้ว มึงยังมาถามกูอีกเหรอ

นี่พูดถึงพ่อแม่ผู้ใหญ่ คำว่าวงราชการ รัฐบาล มีทั้งผู้ชายผู้หญิง เรียกว่าพ่อว่าแม่ ผู้หญิงเป็นยักษ์ก็ได้ เป็นผีก็ได้ ผู้ชายเป็นเปรตเป็นผีได้เหมือนกันทั้งนั้น และเป็นพ่อเป็นแม่ที่ดีของลูกทั้งหลายก็ได้ ที่เป็นคณะ ๆ ออกมาก็เรียกว่าคณะ ร.ม.ต. วุฒิสภา สภาผู้แทน อะไรมากต่อมาก เหล่านี้มีแต่พวกพี่เบิ้ม ๆ ปกครองดูแลสมบัติเงินทองข้าวของต่าง ๆ เพื่อประชาชนราษฎรที่เขานำเข้าไปอุดหนุนให้แคล้วคลาดปลอดภัย สมบัติเหล่านี้นำเข้าไปเก็บไว้เป็นความปึกแผ่นมั่นคง อันใดที่จะเป็นประโยชน์อะไรต่อชาติบ้านเมือง นำอันนี้ออกไปเพื่อประโยชน์ ไม่ใช่นำออกไปเพื่อกินเพื่อกลืนเพื่อลงทะเลหลวง นี่พ่อแม่พี่เบิ้มก็ต้องปฏิบัติอย่างนั้น

นี่ในวงราชการเมืองไทยของเรา เฉพาะอย่างยิ่งคือรัฐบาลเราจึงเตือน ธรรมนี้เหนือทุกอย่าง เราเป็นลูกชาวพุทธ ทำไมเอาธรรมมาสอนลูกชาวพุทธไม่ได้ ตั้งแต่คณะรัฐบาล แม้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท่านทรงเทิดทูนพระพุทธเจ้า พระสงฆ์ เทิดทูนศาสนาใครเกินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เห็นไหมท่านกราบ ไอ้เราก็เป็นรัฐบาล รัฐสภา รัฐมนตรี มีแต่ลูกของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เพราะฉะนั้นเมื่อนำธรรมมาสอนนี้จึงต้องยอมรับกันซิคนเรา เราจึงสอนโดยอรรถโดยธรรมอย่างนี้ ในฐานะว่าเป็นผู้นำของธรรมมาประกาศสอนโลก อย่าทำสุ่มสี่สุ่มห้านะบ้านเมืองเราจะจมจริง ๆ ให้ต่างคนต่างตั้งเนื้อตั้งตัว อย่าทำอย่างแบบมักง่าย แบบชุ่ย ๆ เมืองไทยเราไม่ใช่เมืองชุ่ยนะ ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ

เวลานี้ก็กำลังจะขึ้นเป็นรัฐบาลใหม่ขึ้นมา ให้ดู รัฐบาลใหม่ใครที่จะมาเป็นหัวหน้า สมควรที่จะได้รับความสนับสนุนจากประชาชนหรือไม่ หรือควรแก่เขาจะชี้หน้าเขี่ยลงทะเล ดูให้ดี ใครจะมาเป็นหัวหน้า เมืองไทยเราบอบช้ำมามากต่อมากแล้ว คราวนี้ถึงขั้นจะล่มจม แล้วก็กำลังจะคัดเลือกรัฐบาลใหม่ขึ้นมาในเร็ว ๆ นี้ ให้ดูให้ดี รัฐบาลก็คือหน้าคนให้ดูหน้าให้ดี หน้าไหนที่มันจะกลืนบ้านกลืนเมืองให้ดูให้ดี เมื่อมาเป็นแล้วจะเป็นอย่างนั้น ๆ ให้ดู ไม่ควรสนับสนุนไม่สนับสนุน เช่นไม่หย่อนบัตร มิหนำซ้ำชี้หน้ามันเลย

เราเป็นเจ้าของสมบัติด้วยกันทุกคน ชี้หน้าได้ทั้งนั้นแหละ พวกนี้มาก็มาเกี่ยวข้องกับสมบัติของเราทั้งแผ่นดินไทยนั่นแหละ รับผิดชอบหรือจะมากินมากลืนก็พวกนี้เอง จึงต้องดูหน้ามันเสียก่อน ไม่สมควรหย่อนอย่าหย่อน ไม่สมควรส่งเสริมอย่าส่งเสริม ส่งเสริมก็เพื่อยื่นดาบให้เขาตัดคอเรานั่นเอง พอมันได้ดาบแล้วก็ฟาดคอเราล่ะซี ต้องดูให้ดีทุกคน ๆ อย่าสุ่มสี่สุ่มห้านะทำอะไร อันนี้เป็นชาตาของชาติไทยเราคือการหย่อนบัตรแก่ผู้ที่จะสมัคร

ใครสมัครเป็นคนดี เอ้า ๆ หย่อน เราหาคนดีอยู่แล้ว ถ้าไม่ดีปัดออก ชี้หน้ามันด้วย พวกเปรตพวกผีมึงจะมาเป็นอะไรอีก ชี้หน้าว่ามึงว่ากูก็ได้นี่นะจะเป็นอะไรไป เขาก็ใช้สมมุติอยู่แล้ว กูมึงก็มีมาดั้งเดิม อย่างอื่นก็มีมาดั้งเดิม ทำไมสมมุติตั้งมาเพื่อใช้ ใช้ไม่ได้มีเหรอ กูมึงตั้งมาเพื่อใช้ ต้องใช้ ให้คัดเลือกให้ดีนะ อย่าเห็นแก่ทำอย่าเห็นแก่ได้นะไม่ได้จริง ๆ นะ ชาติไทยของเราจะจม ต้องเอาเด็ดเอาเดี่ยวทุกอย่าง อันไหนไม่ดีให้ตัดออกเลยอย่าไปเกรงกลัวพวกข้าศึกศัตรู

เหมือนนักมวยขึ้นต่อยกัน เป็นข้าศึกกัน ฟัดกันเลย ใครเก่งก็อยู่บนเวที ใครไม่เก่งตกเวที อันนี้ชาติไทยของเราเป็นเจ้าของสมบัติ เอา มหาโจรมาจากไหนฟาดกันเลย นี่หลักธรรมเนียมของมนุษย์ของสัตว์ ต้องหึงหวงในสมบัติตัวเอง ไม่ว่าสัตว์ว่าบุคคลเหมือนกัน นี้พูดตามหลักธรรมชาติเป็นอย่างนั้น เราต้องตั้งใจปฏิบัติไม่งั้นไม่ได้นะ

อย่าห่างเหินจากธรรมนะ ให้เชื่อศาสนา เชื่อกิเลสก็ดังที่พูดแล้ว กลมายาไหนออกมามีแต่กลมายาของกิเลสที่จะหลอกลวงต้มตุ๋น เรื่องของธรรมไม่ค่อยมี ให้พากันพิจารณาให้ดีนะ เวลาได้ผู้ดีมาเป็นผู้นำบ้านเมืองก็ชุ่มเย็น ตายใจได้ นี่ละสำคัญมาก จะพาให้ล่มจมก็หัวหน้านั่นละ จะพาให้ล่มจม จะพาให้เจริญรุ่งเรืองก็หัวหน้านั้นแหละจะเป็นใคร จึงต้องได้เลือกเฟ้นกันด้วยดีไม่อย่างนั้นไม่ได้นะ

เลือกยักษ์เลือกผีเข้ามากินบ้านกินเมือง แหลกหมดเลย เลือกเทวบุตรเทวดาผู้มีใจเป็นศีลเป็นธรรม มีความเมตตาสงสารเข้ามาครองบ้านครองเมือง เอ้า อดก็อด พ่อแม่คือวงรัฐบาล ข้าราชการต่าง ๆ ที่เป็นผู้ใหญ่ ๆ เอ้า อดยอมอด ตายยอมตาย เพื่อชาติไทยของเรา เราเข้ามาปฏิบัติเพื่อเทิดทูนรักษาบำรุงชาติไทยของเรา จะอดก็อด เราอดนี่ประชาชนเขาอิ่มท้อง เขาจะยอมให้เราอดตายมีเหรอ

ประชาชนเฉพาะอย่างยิ่งชาวไทย เป็นประเทศที่มีแก่ใจกันมากอยู่เป็นประจำนิสัย แล้ววงราชการต่าง ๆ ช่วยประชาชนจนกระทั่งหมดเนื้อหมดตัวไม่มีข้าวจะกิน แม่อีหนูไม่มีข้าวจะกิน พ่ออีหนูคือพ่อบ้านที่เป็นเจ้านายใหญ่ก็ไม่ได้กิน แม่บ้านก็ไม่ได้กิน ลูก ๆ หลาน ๆ ก็ไม่ได้กิน ประชาชนอิ่มท้องอย่างนี้ให้เห็นเสียน่ะ วงราชการ วงรัฐบาล จนตรอกจนมุมจนไปไม่รอด ไม่มีอะไรจะกรอกหม้อ ข้าวกรอกหม้อไม่มีเพราะช่วยชาติบ้านเมืองเสียหมด แต่พวกประชาชนทั้งหลายเขามีความอิ่มหนำสำราญอย่างนี้ พวกที่ทำต่อประโยชน์ต่อชาติบ้านเมืองจะถึงขั้นล่มจมข้าวไม่มีกรอกหม้อ ให้เห็นเสียที

หลวงตาบัวยังไม่ตายจะไปดูหม้อของวงราชการ หม้อไม่มีอะไรจริง ๆ หรือ ในหม้อไม่มีอะไรมากรอกเหรอ แล้วใต้ก้นหม้อมันคืออะไร อุโมงค์ที่เอาเงินไปเก็บนั้นคืออะไร ไม่เห็นเอามาหุงมาต้มกัน แล้วไปฝากไว้เมืองนอกมากขนาดไหน เราจะดูไปตลอดโน้นนะ เราไม่ดูแต่ก้นหม้อแห้ง ๆ นะ ที่อยู่ลึกลับอยู่ใต้ก้นหม้อคือพวกอุโมงค์ พวกไปฝากทางเมืองนอก ตายแล้วเงินอยู่เมืองนอกมีเยอะ ก็จะให้มันเห็นหมด ถ้ามันอดจริง ๆ เอา หม้อนี้มันเล็กเกินไป เอาหม้อใหญ่กว่านี้มา เพียงหลวงตาบัวเท่านั้นจะฟาดมันกระสอบเดียวเต็มแล้วหม้อนี่นะ แล้วเหตุใดประชาชนเขาจะยอมให้วงราชการที่มีน้ำใจต่อชาติบ้านเมืองอดตาย เป็นไปไม่ได้นะ นี่ละให้เชื่อวงราชการ

นี่ละพ่อบ้านพ่อเมือง ต้องเป็นผู้มีความเมตตา เหมือนเราเมตตาต่อลูกของเรามีกี่คนก็ตาม เป็นลูกของเราทั้งนั้น เหมือนนิ้วมือของเรานิ้วไหนก็นิ้วของเรา นี่ชาติไทยของเราทั่วประเทศ ๖๒ ล้านคนนี้เป็นอวัยวะของชาติไทยทั้งนั้น เราจะต้องสงวนรักษาด้วยกัน ด้วยความรับผิดชอบ เอ้า อด ๆ ไปด้วยกัน อิ่มไปด้วยกัน ระหว่างวงราชการนับแต่รัฐบาลลงมากับประชาชนราษฎร เอ้า อด ๆ ด้วยความเป็นธรรม เอ้าอดด้วยกัน ตายด้วยกันด้วยความเป็นธรรม อย่าให้ผู้อดผู้อิ่ม ผู้ท้องเป้งก็มี ผู้จะตายก็มี เพราะไม่มีอะไรจะกรอกปาก อันนี้อย่าให้เห็น เบื่อเหลือเกินนะ

โห พิลึกพิลั่น มันสกปรกมากจริง ๆ เหตุที่เรามาพูดได้นี่ก็เพราะ ลูกศิษย์เรามีทุกกระทรวงเราเคยพูดแล้วนี่ ไม่ใช่เรามาทราบเร็ว ๆ นี้นะ เราทราบมาเป็นลำดับลำดา กระทรวงไหนเราไม่มีลูกศิษย์ไม่มีว่างั้นเลย ทั่วประเทศไทยกระทรวงไหนก็ตาม ผู้ดีนั้นแหละที่มาเล่าให้ฟัง เขาเอือมเขาระอา เขาก็มาเล่าเรื่องความสกปรกโสมม ความเป็นโจรเป็นมารของวงราชการต่าง ๆ สำหรับผู้ดีเขาไม่ว่าเขาชม เขาเองเขาก็เป็นผู้ดี อยู่ไม่ได้ก็มี นี่เราตำหนิที่ว่าไม่ดีต่างหากนะ ไม่ใช่ว่าตำหนิวงราชการทั่วไป ธรรมไม่ได้ตำหนิอย่างนั้น ตรงไหนที่ควรตำหนิธรรมตำหนิเอง ตรงไหนที่ควรชมก็ชม

อันนี้เขาก็มาเล่าให้ฟังอย่างนี้จะว่าไง เราได้แต่ความสลดสังเวชนะ มีแต่ความสลดสังเวช แล้วเข้าลิ้นชัก ๆ ตลอดมา เห็นเหมือนไม่เห็น ครั้นเวลาจำเป็นเข้ามา จนถึงตัวของเราเองเป็นผู้อยู่ในท่ามกลางแห่งสมบัติเหล่านี้ เมื่อมันเข้ามาเกี่ยวข้องกับเราก็ต้องได้พูดได้จา หรือได้ชำระสะสาง หรือได้โต้ตอบกันเป็นธรรมดา เรื่องเหล่านี้จึงได้ออกมานะ ความสกปรกในวงราชการ สำหรับคนชั่วทั้งหลายทำอย่างนั้นกันมาตลอด แล้วเวลานี้กำลังเด่นมากเมืองไทยของเรา มันกำลังจะกลืนทั้งชาติเสียเลย เดี๋ยวนี้ไม่ใช่เล่น ๆ นะ

เมื่อมันตะกละตะกลามมากไป พวกสัตว์ทั้งหลายเขาก็มีเขี้ยวมีฟันเขากัดเอาบ้าง เขาเห่าเอาบ้างล่ะซิ ประชาชนก็มีปากก็เห่าเอาบ้าง ว่าเอาบ้าง พอสู้ก็สู้กันบ้างว่าไง ก็คนมีหัวใจด้วยกัน มันเลอะเทอะขนาดนั้นนะเวลานี้ จึงขอให้พากันพิจารณา จะเอาใครมาเป็นรัฐบาลเป็นหัวหน้ารัฐบาล ให้พิจารณาทุกคน เราเป็นเจ้าของทุกคนเจ้าของของชาติ ให้ดู ใครที่จะควรมาเป็นรัฐบาล เป็นผู้นำของพี่น้องชาวไทยเรา หรือใครจะมาเป็นยักษ์กินกัน กลืนกัน ๆ ไม่หยุดไม่ถอยมากน้อยเพียงไร ให้รู้กันตั้งแต่ยังไม่ได้ประกาศเป็นทางการออกมา เช่น สมัครอะไร ๆ เวลานี้เพื่อตั้งรัฐบาล ให้ดู คัดเลือกไว้เสียก่อน นั่นละถูกต้อง นี่ละสายธรรมเตือนไว้ทุกอย่าง เสียหายก็เสียหายแก่ชาติไทยของเรา ชาติไทยทำอยู่ด้วยกัน จมไปด้วยกัน ถ้าดีก็เจริญด้วยกัน ไม่จำเป็นจะต้องได้สอนกันทุกอย่างในวิธีการปฏิบัติ

พูดถึงเรื่องสมบัติ สมบัติเหล่านี้เราจะติดตามดูทุกกระเบียด ไม่ใช่ธรรมดานะ คือเราติดตามอย่างนี้ตลอดมาอยู่แล้ว เรื่องทำแบบชุ่ย ๆ เราทำไม่ได้ว่างั้นเลย นี่ออกตั้งหน้าตั้งตาช่วยพี่น้องชาวไทยมาเกือบ ๓ ปีแล้ว เสียสละทุกอย่าง เพราะฉะนั้นการพินิจพิจารณาเพื่อชาติบ้านเมือง จึงต้องซอกแซกซิกแซ็ก มีกิ่งมีก้านมีสาขาอยู่ทุกแห่งทุกหน ให้คอยสอดคอยส่องคอยดูแลถึงเรื่องความผิดถูกชั่วดีในประเทศไทยของเรา แล้วเราจะเป็นผู้พิจารณาและนำออกแนะนำสั่งสอน ให้แก้ไขดัดแปลงต่อไป เป็นอย่างนั้นนะ เราจึงไม่ปล่อย

ให้พากันทราบเอาไว้นะว่า สมบัติเข้าคลังหลวงทางธนาคารชาติประกาศมาแล้ว ส่งมาให้เรา เราก็ได้อ่านให้พี่น้องทั้งหลายผู้ที่จะถ่ายเอกสารไปก็ดี นี่เขาประกาศมาแล้วว่าได้เข้าตามจุดหมายที่เราต้องการ เขาอ้างมาจนกระทั่งกฎหมายที่เราบอกไป ให้เข้าตามกฎหมายข้อนี้ เอาปานนั้นนะ ไม่ใช่เล่น ให้เข้าคลังหลวงตามกฎหมายข้อนี้ระบุ ให้เข้าจุดนี้ บอกไปในจดหมาย แล้วเขาก็ตอบมา ว่าเขาเอาเข้าแล้ว อันนี้เราก็เพียงรับทราบแล้วเท่านั้น ที่จะรับรองยังนะ จะต้องตามกันอีกให้ถึงขีดถึงแดนก่อน

เรื่องรับทราบเรารับทราบแล้ว โห มันถูกต้มมากี่ครั้งกี่หน หัวใจของชาติมาเป็นข้าศึกของชาติมีอย่างเหรอ มาเป็นก้างขวางคอ เงินของชาติไทยเราทั้งชาตินับแต่วงศ์กษัตริย์ลงมาสมบัติเหล่านี้น่ะ แล้วจะนำเข้าสู่คลังหลวงซึ่งเป็นของคู่ควรกันกับสมบัติของคนไทยทั้งชาตินี้ เข้าไม่ได้ ฟังซิน่ะ มากีดมาขวางมากันมาต้มมาตุ๋นทุกแบบทุกฉบับ มันก็แสดงให้เห็นชัดเจนว่านี้คือมหาภัยของชาติ ก้างขวางคอของคนทั้งชาติ แล้วจะไว้ใจกันได้ยังไง เพราะฉะนั้นถึงได้เตือน นี้เข็ดนะ

เข็ดแล้วยัง พี่น้องทั้งหลายเข็ดแล้วยัง เวลานี้สมบัติของเรายังเข้าไม่ได้ตามความมุ่งหมายนะ เช่นอย่างเงิน(ดอลลาร์) ก็เป็นล้านเวลานี้ก็ยังเข้าไม่ได้ รอเสียเวล่ำเวลา ผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นจากสมบัติเหล่านี้และทองคำเหล่านี้ก็ยังไม่เกิด ยังรออยู่นี่ สำหรับดอลลาร์ก็ได้ตั้งล้านกว่าเท่าที่เราพอจำได้ อันนี้ก็เข้าคลังหลวงไม่ได้ คือเข้าคลังหลวงมันก็หนุนในนั้นเลย ถ้าเข้าคลังหลวง เป็นผลประโยชน์ต่อชาติจากเงินเหล่านี้ จะหนุนแบบไหนก็แล้วแต่นะ แต่อยู่ในธนาคารเราไม่แน่นะ อันไหนเราไม่ทราบเราก็บอกไม่ทราบ นี่มันล่าช้าอยู่อย่างนี้จะทำยังไง ขาดผลขาดประโยชน์

แล้วก็สะท้อนไปหาหัวใจของประชาชนคนไทยทั้งชาติ เมื่อสิ่งเหล่านี้เขาไม่เป็นที่แน่ใจตายใจว่า จะเข้าสู่จุดแห่งความปลอดภัยและหนุนชาติของเราให้แน่นหนามั่นคง เมื่อเขาไม่แน่ใจแล้วใครก็ไม่อยากบริจาคล่ะซี พอจะให้ไปสะดุดขึ้นมาแล้วเรื่องข้าศึก เอาไปแล้วมันจะเอาไปตามความมุ่งหมายหรือไม่น้า ดังที่ทราบมาแล้วก็ถูกกีดถูกกันทุกแบบทุกฉบับ แล้วถูกกีดถูกกันก็เพื่อจะกลืน มันก็ต้องเล็งไปนั้นละคนเรา ทีนี้ก็ชะงัก ๆ ควรจะบริจาคมากน้อยเพียงไรก็มีความชะงัก ๆ อย่างนั้น การบริจาคจึงไม่ค่อยเต็มเม็ดเต็มหน่วย

เราไม่เห็นว่าพี่น้องชาวไทยมีความเห็นแก่ตัว ไม่เหลียวแลชาติไทย ความคิดเหล่านี้ย่อมมีกับทุกคน เราเองเป็นผู้นำก็ยังมี เราจึงเห็นใจพี่น้องชาวไทยเรา จะบริจาคเต็มเม็ดเต็มหน่วยก็ไม่ถนัดใจ เพราะสิ่งที่จะเป็นข้าศึกต่อสิ่งเหล่านี้ มันประกาศมาตั้งแต่ต้นแล้ว เราจึงแน่ใจว่าสมบัติของเราทั้งหลาย ไม่ว่าทองคำ ดอลลาร์ เงินสด ที่เข้าไม่เต็มภูมิเวลานี้ก็เพราะความลังเล ความชะงักของพี่น้องชาวไทยที่จะนำมาบริจาคนี้ กลัวจะไม่ถึงจุดหมายปลายทางแห่งความปลอดภัย นี่ละเรื่องผลไม่ค่อยสมบูรณ์อย่างนี้

แต่เราก็ได้ประกาศให้ทราบตลอดมาว่า เราเป็นผู้นำเราจะติดตามทุกอย่าง มันตกตรงไหนจะให้พี่น้องทราบด้วยกันทุกคน มันไปลงจุดไหน ๆ เราจะติดตามให้ทราบทุกคน ๆ ให้ทุกคนทราบเราจะติดตามตลอดเวลาเลย แต่ความแน่ใจก็สมบัติเหล่านี้ก็ไปตามความมุ่งหมายแหละ ก็มีล่าช้าอยู่บ้างเป็นธรรมดา แต่เรื่องที่เข้าจุดมุ่งหมายเราแน่ใจว่าจะเข้าแน่ ๆ รอแต่จังหวะ ๆ เท่านั้น เพราะทุกอย่างที่ตีเข้าไปเพื่อความมุ่งหมาย เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

ดอลลาร์ทั้งกรุงเทพและอุดรฯ รวมกันแล้วได้ ๑,๐๑๐,๓๑๘ ดอลล์

หลวงปู่ลี วัดป่านาแอง ถวายทองคำ ๑ กิโล ๓๒ บาท เช็ค ๗,๐๐๐ บาท

เราพูดจริง ๆ เรายังไม่ปรากฏเลยว่าเงินที่บริจาคมาเหล่านี้ เราสั่งให้เขามาซื้ออะไรมาให้เรานี้ไม่ค่อยปรากฏ มีแต่ออกหมด ๆ นี่ละเราช่วยโลกช่วยด้วยความเสียสละทุกอย่างจริง ๆ ไม่มีอะไรเหลือในตัวเราเลย ในชีวิตของเราก็ได้ทุ่มเต็มกำลังแล้ว ทุ่มเพื่อตัวเองก่อนที่จะเพื่อโลกเราก็ทุ่มมาแล้วดังที่เคยพูดแล้ว ทีนี้เราทุ่มเพื่อโลกก็แบบเดียวกัน ไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัวเราเรื่อยมาอย่างนี้ เราช่วยเต็มเหนี่ยว เพราะฉะนั้นเราจึงพูดได้อย่างเต็มยันทีเดียว ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก เราจริงจังต่อความจริงมากทีเดียว เหลาะ ๆ แหละ ๆ กับเราไม่ได้ ปัดทันทีเลย อย่ามายุ่งว่างั้นเลย

เดี๋ยวนี้ทั่วโลกฟังแต่เทศน์หลวงตาองค์เดียว หลวงตา ป.๓ นี่ มันพิลึกเกินภูมิ อ้าว ก็มัน ป.๓ จริง ๆ ว่าไง เรียนชั้นประถม ประถมหนึ่งได้ที่สอง ประถมสองได้ที่หนึ่ง ประถมสามได้ที่หนึ่ง พอดีครูหมดภูมิ คือแต่ก่อนมันมีแค่ ป.๓ ไม่มี ป.๔ พอเราเลิกมาแล้วเขาก็ตั้ง ป.๔ ป.๕ ขึ้นไปเรื่อย ๆ ทุกวันนี้ ตอนที่เราเรียนไม่มี ป.๔ แหละ เพราะฉะนั้นถึงจบ ป.๓ หลวงตา ป.๓ ขึ้นเลยเชียว แต่ว่า ป.๓ นี่เรียกว่าครูหมดภูมิ เรียนจนครูหมดภูมิ สอนเราได้แค่ ป.๓ ทีนี้เวลาไปเทศน์มันยังไงก็ไม่รู้ ฟังกันทั่วโลกเลย เห็นไหมล่ะ ธรรมะนี้ออกตลอด เราพูดจริง ๆ ป.๓ นี่ละในเรื่องของสมมุตินิยมว่า หัวใจกับธรรมไม่ได้ ป.๓ ครอบโลกธาตุ พูดจริง ๆ อย่างนี้นะ เราก็บอกแล้วเกิดมาแต่โคตรพ่อโคตรแม่เราก็ไม่เคยรู้เคยเห็นธรรมประเภทนี้ เพราะฉะนั้นมันถึงสะดุ้งล่ะซี เวลากิเลสกับใจขาดสะบั้นจากกันนี้สะดุ้งปึ๋งเลยเทียว โห ขึ้นทันทีเลย ฟังซิน่ะ น้ำตาไม่ต้องบอก พรากเลยทันที ขณะนั้นเลยนะ นี่เป็นยังไงธรรมอัศจรรย์ เราไม่เคยคาดเคยคิด

อย่างพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์นี้เราฝังหัวใจแนบสนิท ไม่เคยมีคิดแม้นิดหนึ่ง แม้เม็ดหินเม็ดทรายว่าจะมาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ พอนี้ปึ๋งขึ้นมาเท่านี้มันเหมือนกับว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสายทางใหญ่ที่จะเข้าสู่มหาสมุทรทะเลหลวงคือธรรมธาตุ ท่านเอาเป็นปากทางว่าให้เข้าตรงนี้ ให้เข้าพระพุทธ ให้เข้าพระธรรม พระธรรมนี้เพื่อพระธรรมนั้น ให้เข้าพระสงฆ์นี้เพื่ออันนี้ แต่ก่อนเราไม่ได้นึกว่ามีอันหนึ่งอยู่ตรงนั้น เรานึกว่ามีพุทธ ธรรม สงฆ์ รวมกันแล้วก็เป็นอันหนึ่งอันเดียว แต่ไม่นึกว่าเป็นอันหนึ่งคือมันประจักษ์กับหัวใจนะ เวลามันปึ๋งขึ้นมานี้ โถ ขึ้นอุทานในเวลานั้นเลย

ทั้ง ๆ ที่พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ แนบกับหัวใจเราตลอด ไม่เคยคิดจะแยกจะแยะไปไหนเลย แล้วจะรวมยังไงก็ไม่เคยคิด บทเวลามันปึ๋งมันจ้าแล้ว พุทธ ธรรม สงฆ์ อยู่นั้นหมดเลย นั่นเห็นไหมล่ะ พุทธก็ดี ธรรมก็ดี สงฆ์ก็ดี อยู่ในธรรมธาตุนั้นหมดเลย หรือมหาสมุทรทะเลหลวงนั้นหมดเลย พอมันปึ๋งขึ้นมา โถ ขึ้นเลยทันที หือ พระพุทธเจ้าตรัสรู้อย่างนี้ละหรือ หือ พระพุทธเจ้าตรัสรู้อย่างนี้ละหรือ ๆ หือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ยังไง มันเป็นแล้วนั่น มันเจอแล้วนั่น

เราไม่เคยคิด มันผางขึ้นมาขณะเดียวกันเลย เหอ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ยังไง ลงจุดเดียวกันหมดแล้ว นี้ปากทางเข้านี้ ปากทางพุทธะเข้านี้ ธรรมะเข้านี้ พระสงฆ์เข้านี้ พอเข้าไปถึงอันเดียวกันแล้วปึ๋งขึ้นมาเลย อันนี้หายหมดเลย อยู่ในนั้นหมด เหอ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ยังไง ขึ้นเลยเทียวนะ โอ๋ย น้ำตานี้พราก ๆ ๆ

มองดูโลกนี่จนจะดูไม่ได้ พูดให้มันเต็มสัดเต็มส่วนเราจวนจะตายแล้วนะ ใครเอาธรรมะอันนี้มาพูด เราถอดออกจากหัวใจเรามาพูดนะ การเทศนาว่าการไม่ว่าส่วนผิดส่วนถูก ไม่มีแง่สงสัย เราพูดไม่มีคำว่าลูบคลำ บอกว่าบาป-บาปจริง บุญ-บุญจริง ใครเก่ง เอ้า กล้าใส่กันมา ว่างั้นเลย เอ้า ใครว่านรกไม่มี เอ้า สร้างลงไป ว่างั้นเลย มันจ้าอยู่ตลอดเวลานี้ อย่าท้าทายพระพุทธเจ้า ว่างั้น เพียงตัวเท่าอึ่งนี้มันอยากท้าทายพระพุทธเจ้า ถ้าไม่อยากจมอย่าท้าทายนะ

ว่าบาปให้ระวัง ว่าบุญให้ส่งเสริม นี่คำสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์สอนแบบเดียวกันหมด เพราะเป็นอย่างนี้ด้วยกันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ ท่านจะสอนแบบอื่นไปไม่ได้ ท่านต้องสอนแบบเดียวกันหมด จึงเรียกว่า สวากขาตธรรม ตรัสไว้ชอบแล้วทุกพระองค์อย่างนี้หมด สอนไว้อย่างนั้น เราถึงได้ลงใจ สอนโลกนี้สอนได้ทุกแบบทุกฉบับที่ควรแก่การสอน ธรรมะจะออกรับกันทันที ๆ รอบตัวเลย มาทางนี้ออกทางนี้ ๆ ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันแล้ว พูดตรง ๆ ว่าไม่มีอัดอั้นอันใด มีกิเลสเท่านั้นมาปิดมาบังไว้ พอกิเลสขาดสะบั้นลงไปแล้วอะไรมาปิด ไม่มีอะไรปิดมันก็จ้าไปหมด

อย่างนั้นละธรรมพระพุทธเจ้าที่ว่า โลกวิทู ในภูมิพระพุทธเจ้า โลกวิทู ในภูมิของหนูเป็นอีกประเภทหนึ่ง คนละภูมิ ๆ แต่จะปฏิเสธไม่ได้ เป็นสักขีพยานกันเต็มเหนี่ยวเหมือนกัน พากันจำเอานะ ให้พากันตั้งใจปฏิบัติตามอรรถตามธรรมนี้แล้ว บ้านเมืองเราก็จะมีความเจริญแน่นหนามั่นคง มีกฎมีระเบียบ การประพฤติเนื้อประพฤติตัว การใช้การสอยการกินการหลับการนอนการนุ่งการห่ม จะมีกฎมีระเบียบ เดี๋ยวนี้เหลวไหลมากนะ ชาติไทยของเราไม่มีอะไรเป็นของตัวเลย นี้ก็ได้ประกาศสอนให้ฟังแล้ว ไม่มีอะไร อะไรมาคว้ามับ ๆ เมืองไทยนี้คือเมืองลิงก็ไม่ผิดเวลานี้ คือไม่มีอะไรเป็นของตัว อะไรมาคว้าทั้งนั้น มีแต่เรื่องจะฉิบหายนะคว้านี่นะ เอาละให้พร

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก