เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๓

สรุปทองคำและดอลลาร์วันที่ ๒๓ เมื่อวานนี้ ทองคำได้ ๒ บาท ๒๖ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๓๒๐ ดอลล์ ทองคำที่ต้องการมอบเข้าคลังหลวง ๔ พันกิโลนั้น เข้ามอบและฝากไว้แล้ว ๒,๐๖๒ กิโลครึ่ง และทองคำที่ได้หลังจากการฝากและมอบแล้ว แต่ยังไม่ได้หลอมเวลานี้ ๑๘๔ กิโล ๓๑ บาท ๘๖ สตางค์ รวมทองคำทั้งหมดได้ ๒,๒๔๖ กิโลครึ่ง ยังขาดอยู่เท่าไรก็คิดเอาเถอะ อย่างน้อยขาด ๔ พันนะ

สรุปทองคำ ดอลลาร์กฐิน กฐินตกค้างจาก ๒๒, ๒๓ ทองคำได้ ๓ กิโล ๔๖ บาท ๖๙ สตางค์ ยอดเดิมของกฐินที่ได้ก่อนที่ออกประกาศแล้วนั้น ๑๑๘ กิโล ๓ บาท ๖๙ สตางค์ รวมทั้งหมดกฐินถึงเมื่อวานนี้ได้ทองคำ ๑๒๑ กิโล กับ ๕๐ บาท ๖๖ สตางค์ หัก ๑๕ กิโลออกไป คงเหลือทองคำกฐิน ๑๐๖ กิโล ที่ว่าหัก ๑๕ กิโลนั้น หมายถึงเราไปถอนเอาเงินโครงการช่วยชาติมาซื้อทองคำน้ำหนัก ๑๕ กิโล เป็นเงิน ๕,๐๗๒,๒๘๐ บาท อันนี้เป็นเงินโครงการของเราที่ออกมานำหน้าของกองกฐิน สำหรับกองกฐินจริงๆ นั้นได้ ๑๐๖ กิโลกับ ๕๐ บาท รวมกับอันนี้จึงเป็น ๑๒๑ เรียกว่าทองคำเพิ่มละ เงินสดก็หมุนเข้ามาเป็นทองคำ ทองคำก็เพิ่มเข้าคลังหลวงละที่นี่ ดอลลาร์ได้ ๔๓๓ ดอลล์ รวมกับยอดเดิม ๑๑,๑๗๙ ดอลล์ เป็น ๑๑,๖๑๒ ดอลล์ ให้เขาเข้าวันนี้แหละ วันนี้วันราชการเปิดแล้วนะ ดอลลาร์จะเข้าวันนี้แหละ

กฐินคราวนี้ได้ทองคำทั้งหมด ๑๒๑ กิโล ๕๐ บาท ๖๖ สตางค์ ทองคำได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบตลอดมาเกี่ยวกับเรื่องทองคำ ยืนตัวแล้ว ได้พิจารณาบวกลบคูณหาร ทบทวนกำลังวังชาศรัทธาความเพียร น้ำใจและความรักชาติความเสียสละของพี่น้องชาวไทยเราแล้ว ทองคำที่จะมอบเข้าคลังหลวงคราวนี้ รวมน้ำใจพี่น้องทั้งหมดมาเป็นอวัยวะของทองคำ ต้องให้ได้ ๔ พันกิโล ขาดสตางค์หนึ่งไม่ได้ จำทุกคนคำนี้ ต้องเด็ด

เด็ดเพื่อดี เด็ดเพื่อความสุขความเจริญ เด็ดเท่าไรยิ่งดียิ่งเจริญ เด็ดความเลวนี้ เด็ดเท่าไรยิ่งเลว นี่เรียกว่าเราเด็ดดี อันนี้เป็นคู่แข่งกันกับเด็ดชั่ว นี่ละอย่างน้อยให้ได้ ๔ พันกิโลเป็นพื้นฐาน คือตั้งเป็นอวัยวะ และนอกจากนั้นทองคำที่จะเสริมต่อยอดนั้น เริ่มตั้งแต่ ๘๐๐ ล้านขึ้นไป แล้วจะมาเรื่อยๆ ก็ต่อยอดทั้งนั้นๆ แหละ กรุณาทราบไว้ตามนี้ พื้นฐานของการช่วยชาติคราวนี้แห่งชาติไทยของเรา ต้องไม่ต่ำกว่า ๔ พันกิโล เป็นพื้นฐานเลย ขาดสตางค์หนึ่งไม่ได้ ถ้าทองคำขาด ๑ สตางค์ คอพี่น้องชาวไทยขาดหมด คอหลวงตาบัวซึ่งเป็นผู้นำขาด เราอยากเห็นหลวงตาบัวคอขาด พี่น้องชาวไทยคอขาด ไอ้ปุ๊กกี้ ไอ้หยอง คอขาด ไอ้หมีคอขาดไหม ถ้าไม่อยากให้คอขาด ก็ต้องเอาให้ได้อย่างน้อย ๔ พันกิโล เห็นด้วยไหมนี่ ถ้าไม่เห็นด้วยต้องคอขาดพวกนี้ ถ้าอยากมีคอต่อไปแล้วต้องเห็นด้วย ต้องมีข้อมัดกันอย่างนั้นซี

คราวนี้เป็นคราวประวัติศาสตร์ของเรา ที่พี่น้องชาวไทยได้ช่วยชาติของเราเอง จึงไม่ควรที่จะอ่อนแอ ต้องเด็ด เด็ดทุกอย่าง เด็ดเพื่อดีไม่เป็นไร เอ้า เด็ดลงไป ผลแห่งการเด็ดพระพุทธเจ้าทรงเป็นตัวอย่างมาแล้ว สลบ ๓ หน มาประกาศกี่ครั้งกี่หน นี่เพื่อเป็นคติตัวอย่างแก่พี่น้องชาวไทย เด็ดหรือไม่เด็ดทรงสลบ ประกอบความพากเพียรถึงขั้นสลบ ถ้าไม่ฟื้นตาย สลบแล้วก็เรียกว่า ๙๙% จากนั้นก็ตาย ๑๐๐% ก็ต้องตาย นี่ละศาสดาองค์เอกของพี่น้องชาวไทยเรา ท่านเด็ดขนาดไหน แล้วผลเป็นเครื่องตอบแทนพระองค์เป็นยังไง ศาสดาเอกของโลก นั่นฟังซิ นี่ละเด็ดดีเด็ดเลิศ ต้องดีเลิศอย่างนี้

นี่เราก็เด็ดเพื่อชาติไทยของเรา ต้องพยุงขึ้นเรื่อยๆ ด้วยอำนาจแห่งความเด็ดขาดทุกอย่าง ต้องเอาจริงเอาจังนะ ทำเหลาะๆ แหละๆ ยิ่งแบบไอ้เต่าหัวหดอยู่ในกระดอง ดูไม่ได้นะชาติไทยของเรา เข้ากับศาสนาไม่ได้เลย ศาสนานี่ว่าตรงไหนเหตุผลตรงไหน พุ่งเลย เด็ด นั่นเรียกว่าศาสนา ศาสนาไม่ใช่อ่อนแอนะ ความอ่อนโยนต่อศีลต่อธรรมถูกต้อง แต่ความอ่อนแอเพื่อศีลเพื่อธรรมไม่ถูกต้องเลย ต้องให้เด็ด ถึงคราวเด็ดต้องเด็ด พระพุทธเจ้าทรงสลบถึง ๓ หน นี้เป็นคติตัวอย่างอันดีมากสำหรับพวกเราทั้งหลาย ที่จะต้องยึดเป็นคติตลอดวันตาย อย่าปล่อยวางความเด็ดเพื่อความดีทั้งหลาย นี่เรียกว่าเด็ดเพื่อดี อันนี้เราก็เด็ดเพื่อช่วยชาติไทยของเราทุกคนๆ

ที่พี่น้องทั้งหลายได้เห็นทางทีวี กิริยาท่าทางทุกอย่าง พุ่งออกจากน้ำใจ กำลังใจ ด้วยอำนาจแห่งความเมตตาต่อชาติบ้านเมืองของเรา พลังของธรรม พลังของความเมตตาจึงพุ่งออกมาเป็นกิริยาอย่างนั้น ซึ่งโลกไม่เคยเห็น เขาก็จะเหมาว่าเป็นกิริยาที่โหดร้ายทารุณ กิเลสมันเคยเป็นอย่างนั้นมาแล้ว มันก็เลยเอาธรรมชาตินั้นมาฝังหัวใจสัตวโลกทั้งหลาย ถ้าเป็นกิริยาอย่างนั้นเรียกว่า พินาศฉิบหาย มันหาได้รู้ไม่ว่ากิริยาของธรรมเป็นยังไง เครื่องต้อนรับกับกิเลส เด็ดเหมือนกัน แต่ธรรมะเด็ดดี กิเลสเด็ดเลว ต่างกันอย่างนี้

และก็ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้นำอรรถนำธรรมที่นำแสดงให้ทราบมาได้ ๒-๓ ปีนี้แล้ว ไปเป็นคติตัวอย่าง คือธรรมท่านมีหลักเกณฑ์ทุกอย่าง ท่านไม่ได้เหลาะแหละ ธรรมไม่เหลาะแหละ ออกตรงไหนช่องทางใด มีแต่เหตุแต่ผลเป็นไปเพื่อความถูกต้องดีงามทั้งนั้นๆ ให้ยึดอันนั้นมาปฏิบัติตัวเอง ตามเพศตามกำลังวังชาความสามารถของเรา อย่าให้เหลวไหลตลอดไป ดังที่เคยเป็นมานี้เหลวไหลมากนะ เมืองไทยเรานี้เหลวไหลมาก เอาศาสนาซึ่งเป็นสมบัติของพี่น้องชาวไทยมากางมาจับดูพี่น้องทั้งหลายนี้ ขัดต่อศาสนามากทีเดียว จนจะเข้ากันไม่ได้ ศาสนาท่านมีแบบมีฉบับทุกอย่างๆ เป็นแบบฉบับเพื่อความดีงามแน่นหนามั่นคง เจริญรุ่งเรืองทั้งนั้นนะ แบบฉบับของพุทธศาสนา

แต่กิเลสมันไม่มีแบบฉบับ เป็นน้ำล้นฝั่งๆ พอไหลผ่านเข้ามาเมืองไทยเรา เมืองไทยเราจึงกลายเป็นน้ำล้นฝั่งไปหมดเลย ไม่มีขอบมีเขต ไหลเตลิดเปิดเปิง มีเท่าไรไหลออกหมดไม่มีอะไรตกค้างอยู่ เพราะภาชนะมันรั่ว เอาน้ำมหาสมุทรทะเลหลวงมาเทก็รั่วไหลออกหมด เป็นอย่างนั้นนะ นี่จิตใจรั่วจิตใจไม่มีหลักมีเกณฑ์อย่างเดียวเท่านั้น ทำให้อย่างอื่นอย่างใดเสียหมด มันขึ้นอยู่กับใจ ใจก็ต้องมาขึ้นอยู่กับธรรม มีแต่ใจเฉยๆ ใส้เดือนบุ้งกือมันก็มีใจ นั่นเห็นไหม มันคืบคลานไปตามนั้น ความรู้มันมี แต่มันไม่มีสติมีปัญญาเครื่องรักษาตัวเอง อันนี้หัวใจของเราต้องมีธรรม ธรรมก็สติธรรมปัญญาธรรม วิริยธรรม อารักขธรรม ความรอบคอบความรักษา ความอุตส่าห์พยายาม นั่นถูกต้อง ให้นำมาเป็นแบบเป็นฉบับของชาวพุทธเราซิ

นี่เวลานี้กำลังเอาศาสนามานำพี่น้องทั้งหลาย ทั้งด้านวัตถุและด้านจิตใจ ซึ่งเหลวไหลไปมากทั้งสองทางนะเวลานี้ วัตถุก็จนบ้านเมืองจะล่มจมเห็นไหมล่ะ จิตใจนั่นแหละเป็นตัวสำคัญที่จะทำให้วัตถุทั้งหลายล่มจมไป เพราะจิตใจเหลวไหล จิตใจมันล่มจม ถึงจะจมแหลกไปเลยน่ะ เอาศาสนามารื้อมาฟื้นขึ้นมา ให้เข้ามาสู่คติอันดีงามมีขอบมีเขตมีเหตุมีผลดังที่เคยพูดแล้ว ให้พากันรักนวลสงวนตัวบ้างนะ ชาติไทยเวลานี้ไม่ค่อยมีเนื้อมีหนัง ถ้าเป็นต้นไม้ก็ไม่มีแก่น รากก็มีแต่รากฝอย ไม่มีรากแก้วฝังลึกพอที่จะทรงต้นลำของต้นไม้ไว้ได้นะ ต้องมีรากแก้ว มีแก่น ไม้ที่มีแก่นเป็นไม้ที่เป็นหลักเป็นเกณฑ์อันดีงามแน่นหนามั่นคง ชาติไทยเราต้องมีหลักใจ มีหลักขนบประเพณีอันดีงามมาจากพุทธศาสนา มาฝังเป็นหลักของใจ และเป็นรากแก้วของใจ ทีนี้ดำเนินทางไหนก็มีหลักมีเกณฑ์มีเหตุมีผล ให้พากันตั้งเนื้อตั้งตัวตั้งแต่บัดนี้นะ

ศาสนาประกาศก้องมา เฉพาะอย่างยิ่งหลวงตาเป็นผู้ทูลอาราธนาพระรัตนตรัย คือพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์มาประกาศ ให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบเพื่อยึดเพื่อเกาะ เรานี้จะจมแหลกอยู่แล้วนะ ให้เกาะพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ กิ่งแขนงออกไปก็คือ เกาะคติทุกอย่างที่ท่านสอนไว้อย่างไร ๆ ให้ยึดนั้นเป็นหลักเป็นเกณฑ์เอาไว้ เราจะไม่เหลวแหลกแหวกแนวดังที่เป็นมานี้นะ หลวงตาบัวเกิดมาในวงศ์สกุลของพ่อของแม่เหมือนพี่น้องทั้งหลาย วงศ์สกุลของหลวงตาบัวคนใดไม่ดี หลวงตาบัวติได้สบาย คนใดดีชม นั่น เหมือนพี่น้องทั้งหลายเสมอหน้ากันหมด นี่เรียกว่าธรรม

นี่เราเกิดมาในท่ามกลางแห่งประเทศไทย เราก็เป็นคนไทยคนหนึ่งเหมือนกับพี่น้องทั้งหลาย แล้วก็ดูคนไทยด้วยกัน โดยเอาธรรมมาดู ไม่ใช่หลับหูหลับตาดูนะ นี่เอาธรรมมาดู มาตรวจมาตรา มาตักมาเตือน ตรงไหนไม่ดีก็เตือน นี่ละจึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะเตือน ในการเป็นผู้นำคราวนี้จึงเตือนทุกด้านทุกทาง ให้ตั้งเนื้อตั้งตัวนะ ชาติไทยของเรารู้สึกว่าเหลวไหลจริงๆ ถ้าเป็นต้นไม้ก็เรียกว่าไม่มีแก่น ไม่มีรากแก้วโลเลโลกเลก อะไรผ่านเข้ามาคว้าหมดๆ นี้น่าสลดสังเวช เอาศาสนาจับจนดูไม่ได้นะ เข้ากันไม่ได้ เราต้องสงวนตัวของเรา

อันไหนที่มีอยู่ในเมืองไทยของเรา ที่ควรจะอยู่กินใช้สอยต่างๆ ขอให้พากันสงวนรักษา เอ้า มันจะไม่มีชื่อมีเสียงดังที่กิเลสมันหลอก อยากเป็นเจ้าหน้าเจ้าตามีชื่อมีเสียง เห็นเขามีอะไรก็ไปคว้าเอามาๆ มาปลูกมาสร้างทุกอย่าง เขามีถนนดีก็เอาถนนดี มีตึกรามบ้านช่องสูงใหญ่โต ก็เอา เขาว่าอะไรๆ ก็เอาๆ เอานี้มีแต่จะเอาเงินไปให้เขากินหมด ตับไม่มีนะ แล้วปลูกขึ้นเท่าไรมันก็มีแต่ร่าง ไม่มีหลักเกณฑ์เลย นี่ใจของเราลอย เขาเอาตับเอาปอดไปหมดก็ตื่นตามเขา เอ้า มันไม่มีอะไรก็เกิดมาตั้งแต่พ่อแต่แม่ของเราพาอยู่ยังไง เอ้าอยู่ไป ขอให้สงวนรักษาสิ่งที่ดีงาม เพื่อความแน่นหนามั่นคงแห่งชาติไทยของเรา แล้วมันจะดังขึ้นเอง ด้วยความอุตส่าห์พยายาม ด้วยความรักชาติ ด้วยความเสียสละเพื่อชาติของเราในวงแห่งชาติไทยของเรา ต่างคนต่างบำรุงรักษาในขอบเขตนี้ อยู่กินใช้สอยในสมบัติแห่งชาติไทยของเรา

อย่าพากันดื้อด้านจนเกินไป ดีดดิ้น ถ้าเป็นของเมืองนอกเมืองนาแล้ว โอ๋ย เป็นบ้าไปจริงๆ นะ มันน่าทุเรศจริงๆ เอาธรรมจับดูก็เห็นหมดล่ะซิ นั่นละธรรมท่านมีขอบเขต ท่านไม่ตื่น ธรรมไม่ตื่นแหละ กิเลสมันตื่นทั้งนั้น เหล่านี้แหละที่ทำให้ชาติไทยของเราจะล่มจมอยู่เวลานี้ เพราะความไม่มีหลักมีเกณฑ์ ความไขว่คว้าทุกอย่าง หาหลักหาเกณฑ์ไม่ได้ เอาแต่ความทะเยอทะยานออกหน้าออกตา มันก็ลากก็เข็นลงทะเลล่ะซิ ต้องมีเบรกห้ามล้อมันซิ เอาธรรมเป็นเบรกห้ามล้อ ยับยั้งทุกสิ่งทุกอย่าง

เมืองไทยของเราอดที่ไหน ไม่ได้อดนะเมืองไทย ไม่ว่าภาคไหนเหมือนกันหมด หลวงตาบัวเที่ยวหมดประเทศไทยนี้ทุกภาค เหมือนกันหมด สมบูรณ์พูลผลทุกอย่าง ไม่พอจะอดอยากขาดแคลนนัก ถึงกับจะต้องวิ่งไปหาเมืองนอก เอาเขามากินตับกินปอดเราหมด ขนมาจากเมืองนอก อะไรถ้าเป็นของเมืองนอกดีๆๆ เราพูดแล้วพูดเล่า อย่างแอปเปิ้ลแอปแป้นเหล่านี้นะ แอปเปิ้ลแอปแป้นพ่อแม่มันมาจากไหน อยู่ในเมืองไทยของเรามาก เราชี้บอกอยู่ที่จันทบุรี ไป! ถ้าทางโน้นจนไม่มีแอปเปิ้ลขายให้มาบอกหลวงตาบัว หลวงตาบัวจะไปฟาดพวกจันท์ เขามาซื้อแอปเปิ้ล เขาไม่ไปซื้อเมืองนอก เขาหลั่งไหลกันมาซื้อแอปเปิ้ลที่เมืองจันทบุรีเรามีไหม บอกไม่มีนี้เราจะไปตีให้มันแหลกหมดจันทบุรี เข้าใจไหม อันนี้เกลื่อนอยู่ตั้งแต่สินค้า ผลไม้ต่างๆ เต็มอยู่ที่จันทบุรี แล้วโดดไปหาซื้ออะไรเมืองนอก

นี่แอปเปิ้ลนะ แอปเปิ้ลหีพ่อหีแม่มึงอะไร อยากว่าอย่างนั้นนะ เอ้า นี่ละภาษาธรรมฟังซิ ต้องเอาน้ำหนักตีกัน เราไม่ได้คิดหนาถึงเรื่องหยาบเรื่องโลน เราไม่มี เราเอาน้ำหนักวัดตวงกันซิ ทางไหนหนักทางนั้นก็ชนะ เหมือนน้ำหนักทางนี้ตีเราก็สะดุ้งตัว รู้ตัวแล้วก็กลับตัว เข้าใจไหม ที่พูดนี่พูดอย่างนั้นต่างหากนะ ไอ้เรื่องความหยาบความโลนแบบที่โลกๆ กิเลสมันปิดบังหุ้มห่อเอาไว้ไม่ให้ใครเห็นนี่ ธรรมไม่เป็นอย่างนั้น ชะล้างเข้าไปเลยตรงนั้นๆ ไม่คำนึง เหมือนกับเราชะล้างสิ่งสกปรกด้วยน้ำที่สะอาด นี่น้ำธรรมคือน้ำที่สะอาดที่สุดแล้ว ความสกปรกไม่มีอะไรเกินกิเลส เอ้า ดูกันอยู่นี่ เอาธรรมมาจับให้เห็นอยู่เดี๋ยวนี้ เราแต่งเนื้อแต่งตัวหรูหราฟู่ฟ่านี่ เห็นไหมกิเลสมันหลอก เข้าใจไหม

ความจริงแท้ๆ ของธรรมนั้น มันปกปิดความความสกปรกของกิเลสไว้ในร่างกายของเราทั้งหมด มีแต่ความสกปรกนี่ เรามาปิดบังหุ้มห่อเอาไว้ให้พอดูกันได้ ในฐานะที่เราเป็นมนุษย์ต่างจากสัตว์ เข้าใจไหม แล้วก็แต่งเนื้อแต่งตัวธรรมดาพอเป็นความสวยงามเรียบราบธรรมดาๆ นี่มันเลยธรรมดานะ อะไรก็เลยธรรมดาๆ เครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวนี้ไปดูที่ห้องหนึ่งๆ ไปไม่ระวังไม่ได้นะ ตู้เหล็กนั่นบรรจุตั้งแต่เครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวเต็มไปหมด เข้าไปไม่ระวังตู้เหล็กมันฟาดหน้าผาก หงายหมาลงจะว่าไม่บอกนะ นี่ละคนหนึ่งๆ เครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวหรูหราฟู่ฟ่าเลยเหตุเลยผลไปเท่าไร พิจารณาซิ ธรรมพระพุทธเจ้าสอนพอดิบพอดี การแต่งเนื้อแต่งตัวก็แต่งด้วยกันทุกคน พอดิบพอดีนี้คือธรรม ไอ้หรูหราฟู่ฟ่าจนหมดเนื้อหมดตัวไม่มีอะไรจะเหลือในตัวของเราเลยนี้ นี้คือเรื่องของกิเลสจะพาคนให้ล่มจม พากันจำเอานะ

นี่ละแบบฉบับของธรรมจี้เข้ามาให้เห็นหมดอย่างนี้ละ ท่านมาปกปิดไว้ของสกปรก ไม่ให้อุจาดบาดตาจนเกินไป แล้วก็ปกปิดนุ่งห่มเอาไว้ธรรมดาๆ นี่คือความพอดิบพอดี สวยงามธรรมดาเป็นธรรม เลยไปนี้แล้วเป็นกิเลสเผาหัวใจเจ้าของทั้งนั้นแหละ ให้พากันจำเอานะ นี่ละเตือนอย่างนี้แหละ นี่ละธรรมท่านเป็นอย่างนั้น เข้าได้หมดธรรมเห็นหมด นอกจากจะนำมาพูดหรือไม่พูดเท่านั้น อันใดที่ควรจะพูดพอจะได้เป็นคติบ้าง ก็พูดอย่างที่ว่านี่แหละ เป็นคติที่พอจะแก้ไขดัดแปลงให้อยู่ในความพอเหมาะพอดีได้ ก็นำมาสอน ถ้ามันเลยเถิดเตลิดเปิดเปิงไปเสียแล้ว กุสลาก็ไม่เอา เสียเวลา ไปกุสลามันอะไรอย่างนั้น ไม่ต้องไปกุสลามัน ชักสะพานเลย คนประเภทนั้นหมดคุณค่าหมดราคาแล้ว

ให้พากันสงวนนะชาติไทยของเรา ให้พากันตื่นเนื้อตื่นตัว เอาศาสนามาฟื้น ไม่อย่างนั้นจมแน่ๆ นะ ถ้าไม่ใช่ศาสนาคือความถูกต้องดีงามแล้ว ปล่อยให้แต่ความผิดพลาดมันลากเข็นลงไป ลงทะเลได้ทั้งประเทศไทยของเรานะ ต้องเอาความถูกต้องดีงามเข้ามาฉุดมาลากเอาไว้ คนเราจะพอมีหลักมีเกณฑ์มีเหตุมีผล แล้วปฏิบัติรักษาตัวของเรา ครอบครัวส่วนรวมของเราตลอดถึงประเทศชาติได้ ด้วยความแคล้วคลาดปลอดภัยเป็นลำดับไป นี้คือธรรมรื้อฟื้น ให้พากันปฏิบัติอย่างนี้

มันพิลึกพิลั่นนะเมืองไทยของเรานี้ เกินเนื้อเกินตัวเหลือประมาณ ถ้าว่ารถหรือก็พิลึก ป่าช้ารถไปหาในโลกนี้ไม่เจอ จะมาเจอที่ประเทศไทยของเรา ป่าช้ารถเต็มไปหมด ป่าช้าเหล็ก เรียกว่าป่าช้าเหล็กรวมอยู่ในเมืองไทยนี้หมด เกลื่อนไปที่ไหนๆ นี้คือความฟุ้งเฟ้อเกินเนื้อเกินตัว เห็นเขามีเราก็อยากมีอวดกันๆ พวกบ้าอวดกัน ผู้เขามีความเฉลียวฉลาดเขาหัวเราะเรา โกยเอาเงินจากคนโง่ทั้งหลายนี้ไปกิน แล้วก็หัวเราะคนโง่ คือเมืองไทยของเรา เมืองฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม เห็นเขาได้อะไรอยากได้ ๆ แล้วไปอวดมหาเศรษฐีเขาได้ยังไง

ถ้าพูดถึงวัตถุสมบัติเหล่านี้ เมืองนอกเขามั่งมีศรีสุขกว่าเราขนาดไหน หาไปอวดอะไร นี้มาอวดกัน พวกบ้าอวดบ้า เข้าใจไหม มันก็เป็นบ้าเพิ่มเข้าไปซิ บ้าอวดบ้า สองเป็นสามบ้าเข้าไปแล้ว อวดกัน บ้านี้อวดบ้านี้ ผลที่ได้บ้าที่สามก็ทำให้บ้านเมืองล่มจมไม่มีขื่อมีแปเลย เพราะความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมทำลายเสียแหลกหมด ให้พากันสงวนบ้าง ทุกสิ่งทุกอย่างอย่าเกินเนื้อเกินตัวจนเกินไป ดูไม่ได้นะ พระพุทธเจ้าสอนเป็นแบบเป็นฉบับทุกอย่าง พวกเรานี้มันเตลิดเปิดเปิง มีแต่ว่าถือพุทธ ๆ ไม่ทราบว่าพุทธอยู่ที่ตรงไหน มองดูกิริยาท่าทาง ลิงนี้แตกฮือเลย เข้ามาเมืองไทยไม่ได้ ลิงก็ว่ามันรวดมันเร็ว มันคล่องไว แต่ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมนี้เมืองไทยเราคล่องยิ่งกว่าลิง ลิงสู้ไม่ได้ ออกไปนี้ไปหาดูซิมันมีลิงสักตัวไหม ถ้าอย่างมากก็มีแต่หมาของเรา ไอ้ปุ๊กกี้ ไอ้หยอง ไอ้นี่มันชินต่อพวกบ้าแล้วมันก็เลยไม่ทราบจะอยู่กับใคร มันก็อยู่กับพวกบ้า

เวลาเราเดินเข้าไปในครัว ไอ้หยองมันก็วิ่งมาเห่าเรา ฟ่อๆๆ โอ๋ย ไอ้หยองมึงก็มาจากกู กูเลี้ยงมึงมา มึงทำไมมาเห่ากู ไม่มองดูเรานะเห่าฟ่อๆ เข้าใจไหม นี่พูดเรื่องอะไร เลยลืม ไปเรื่องไอ้หยองไปแล้ว (บ้าเห่อของเมืองนอก) เออ บ้าของเมืองนอกเข้าใจไหม นี่จมนะ ให้พากันระมัดระวัง ให้พากันตั้งเนื้อตั้งตัว ตั้งแต่บัดนี้ต่อไป คนไทยเราทุกคนๆ เราเป็นลูกชาวพุทธขอให้ฟังเสียงธรรมนะ ไม่ฟังเสียงธรรมจมแน่ๆ ธรรมเท่านั้นจะฉุดลากขึ้นได้ นอกจากธรรมไม่มีทางจำข้อนี้ให้ดีนะ เอาละพอวันนี้

ผอ.รพ.หนองวัวซอ ครับ

แล้วอะไรล่ะ หนองวัวซอมีอะไร

รพ.จะทำบุญตึกสร้างใหม่ครับ

เออ ทำก็ทำ เห็นอาคาร ญาณสัมปันโน ติดไว้นั่นนะ เราวิ่งรถผ่านไปเราอ่าน ตึกหลังนั้น

กราบนมัสการท่านอาจารย์ไปเยี่ยม

เฮ้ย ไม่ไป ๆ ยกมาหมดทั้งโคตรหนองวัวซอมานิมนต์เราก็ไม่ไป เข้าใจไหม ต้องเด็ด ถึงคราวเด็ดต้องเด็ด ถ้าไม่เด็ดเราตาย เราเพื่อชีวิตรอดเราต้องเด็ด (หัวเราะ) นั่นละ พากันทำกันไปเรื่อยไปนะ มีเท่านั้นแหละ อย่าให้เรายุ่ง สร้างไปแล้วกี่ตึกๆ เราไม่เคยไปยุ่งเลย อะไรเรียบร้อยๆ ทางโรงพยาบาลนั่นละมายืนยัน ตึกหลังนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ เราไม่เชื่อช่างเข้าใจไหม ทั้งๆ ที่ช่างเราก็ไว้ใจ ที่ให้มาสร้างทุกอย่าง ชี้ขาดๆ เราทำอะไรไม่เหมือนใครนะบอกแล้ว ถ้าลงอะไรแล้วเคลื่อนไม่ได้ว่างั้นเลย นี่ต้องเอาทางโรงพยาบาลมายืนยัน ตึกเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ นี่เขาบอกว่าเสร็จเรียบร้อยแล้วเขามารายงาน ทางนั้นมาบอกว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว จ่ายเงินให้เรียบปุ๊บทันทีเลย นั่นอย่างนั้นนะ ถ้าทางโรงพยาบาลยังไม่มายืนยันรับรองว่าเรียบร้อย จ่ายก็จ่ายไม่หมด จ่ายเป็นระยะๆ ไป สุดท้ายจะจ่ายเท่านั้น สุดท้ายนี้แหละต้องรอ ทางนู้นว่าเรียบร้อยหมดแล้วทางโรงพยาบาลมายืนยัน เราจ่ายหมดปุ๊บทันที เป็นวรรค ๆ อย่างนั้นนะ ไม่เคยไปดู สร้างที่ไหนก็ไม่เคยไปดู ไปทราบกี่ตึกละ เต็มไปหมดโรงพยาบาล ให้พากันทำเอา พิธีอะไร ๆ ก็ทำเอานะ ก็มีเท่านั้นละ

นี่กฐินระยะนี้กำลังชุลมุนกัน พวกกฐินทั่วประเทศไทยกำลังชุลมุน ตั้งแต่วันแรมค่ำ ๑ เดือน ๑๑ จนกระทั่งถึงวันเดือน ๑๒ เพ็ญ เป็นวันกฐินทาน พี่น้องทั้งหลายบริจาค เงินไม่ตกค้างในกระเป๋า เดือนนี้นะ หนึ่งเดือนนี้เงินมีเท่าไรทุ่มลงศาสนาหมด เฉพาะอย่างยิ่งทางภาคอีสานนี่ ฟัง ภาคอีสานมันหลับหูหลับตาอยู่ยังไงกัน เฉพาะอย่างยิ่งทางภาคอีสานเรานี้ ได้รับการอนุเคราะห์ช่วยเหลือมาจากทางภาคกลางมากขนาดไหน ใครคิดไหม นี้เราคิดเต็มหัวอก ยังไม่ถึงโอกาสที่จะพูดไม่พูดให้ฟังเฉยๆ

ไม่ว่าคนการคนงานอะไร ภาคอีสานนี้วิ่งเข้าไปสู่ภาคกลาง ไปหากินทางนู้นนะเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เพราะทางนี้โรงงงโรงงาน ที่หากินที่ทำงานก็ไม่มี ก็พอมีได้ทางนู้นพอเลี้ยงได้ ก็หลั่งไหลกันไปทางภาคอีสานเรานี่ ไปเต็มอยู่ภาคกลางหมดนะ ปากท้องไปทิ้งเอาไว้ให้ภาคกลางเป็นผู้เลี้ยงดูหมด นี่พูดถึงเรื่องด้านวัตถุการทำมาหาเลี้ยงชีพ ภาคอีสานเรานี้ไหลไปภาคกลางเป็นที่หนึ่งมากที่สุด อันดับหนึ่ง ภาคกลางเลี้ยงดูภาคอีสานมามากขนาดไหน พากันคิดหรือยัง นี้คิดหมด ดูหมด ซอกแซกเห็นหมดเลย

ภาคอีสานเป็นภาคที่ยากจนจึงได้วิ่งไปหา เฉพาะอย่างยิ่งคือภาคกลางที่เป็นภาคที่สมบูรณ์พูนผล แทบจะว่าทุกอย่างอยู่ทางภาคนั้น พร้อมด้วยน้ำใจที่ต่างคนต่างเสียสละช่วยซึ่งกันและกัน ใครไปไม่อดตาย ใครลงไปภาคกลางไม่อดตายกลับมา ถ้าอยู่ภาคอีสานมันอดตายจริงๆ ก็ต้องวิ่งหาที่รอด ชีวิตมาจากภาคกลางนะ นี่ทางด้านวัตถุทุกสิ่งทุกอย่าง

เอา ย่นเข้ามาทางศาสนาที่นี่ วัดไหนที่โก้หรูทุกวันนี้ โก้จนลืมตัวก็มีเยอะนะวัด เงินเหล่านี้เอามาจากไหน มาจากภาคกลางทั้งนั้นนะมาบำรุงรักษาวัดวาอาวาส ไม่ว่าวัดบ้านวัดป่าวัดไหน มีแต่เงินทางภาคกลางทั้งนั้น มาสร้างนั้นสร้างนี้ พวกโบสถ์พวกวิหาร ศาลาโรงธรรม วัดใหญ่ๆ หรูหราฟู่ฟ่า ไปถามดูซิมาจากไหน มาจากภาคกลางทั้งนั้นนะ เพราะพระทางภาคอีสานนี้ไปอยู่ทางภาคกลาง ก็เกี่ยวข้องกับประชาชนทางภาคกลางเขาเมตตาสงสาร และมีความเลื่อมใสกับครูบาอาจารย์ พร้อมกับความเมตตาสงสาร เขามาเสียสละให้ มาสร้างวัดสร้างวามากขนาดไหนดูซิ ภาคอีสานดูเอา ไปที่ไหน ไปดูโบสถ์หลังใหญ่มาจากไหน ดูซิ มาจากภาคกลางทั้งนั้นนะ เลี้ยงดูตลอดทั้งชาวบ้านทั้งชาววัด ภาคกลางจึงเป็นบ่อแห่งความเมตตาเสียสละ ทางภาคอีสานไม่ตายเพราะภาคกลางนะ

วัดเดี๋ยวนี้ก็ย่นมาเข้ามาอีก วัดกรรมฐานอยู่ที่ไหนอีกละที่นี่นะ วัดไหน ๆ วัดกรรมฐาน มีตั้งแต่ภาคกลางมาทอดกฐินทั้งนั้น ๆ นี่เห็นไหมล่ะ เงินทุ่มมาสักกี่ร้อยกี่พันล้านแต่ละปี ๆ เราไม่ต้องพูดหลายปีละ แต่ละปี ๆ นี้ขนาดไหน ทุ่มมาทางนี้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเราถึงได้ว่าให้พระของเราล่ะซี ทางภาคกลางอุตส่าห์พยายามมาบริจาคทาน มีเท่าไร เอ้า สละลงไป ใจเด็ดใจขาดเพื่อความดีทั้งหลาย แล้วพระกรรมฐานเรามันนั่งหลับหูหลับตาอยู่เหรอ มันดินเหนียวติดหัวว่าตัวมีหงอน มันเป็นบ้ามีเยอะนะ พระกรรมฐานเราได้ว่าอยู่นะ

นี่ละความเป็นธรรม ฟังเอาซิ พูดอย่างตรงไปตรงมาเรียกว่าความเป็นธรรม ถ้าไม่ลืมเนื้อลืมตัว เขาก็ดีทางหนึ่งของเขาอยู่แล้ว เราให้ดีทางหนึ่งของพระเรา เป็นผู้เข้มงวดกวดขันในหลักธรรมหลักวินัย เราเป็นผู้มุ่งมั่นต่ออรรถต่อธรรม เขามาอนุโมทนาบูชาคุณ เป็นความถูกต้องของเขา เราก็ไม่บกบางที่จะสงเคราะห์กันด้วยน้ำใจ และด้วยบุญกุศลที่เราปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เรียกว่าชอบธรรมทั้งสองด้าน

อย่าพากันลืมตัว นี่ได้เตือนพระอยู่เสมอ เตือนด้วยธรรม เราเตือนด้วยธรรมเท่านั้น เวลานี้กำลังหลั่งไหลมานี่ เฉพาะวัดกรรมฐานนี้วัดไหนที่ภาคกลางไม่มาทอด เราอยากจะพูดว่า เกือบจะว่าไม่มี วัดไหนๆ ทุ่มลง ๆ ทั้งนั้นแหละ ช่วยทุกด้านนะ ทางศาสนาก็ทางภาคกลางที่มาช่วยสร้างนั้นสร้างนี้ มีแต่ออกมาจากภาคกลางทั้งนั้นนะ แล้วทางชาวบ้านก็เหมือนกัน วิ่งเข้าภาคกลาง ๆ ทางนู้นเป็นบ่อชีวิตเลี้ยงภาคอีสาน ทั้งฝ่ายพระทั้งฝ่ายประชาชน

ฟังให้ดีนี่คือความจริง เราเอามาพูดอย่างนี้เอง ไม่ผิดเพราะเราพิจารณาหมดแล้วก่อนที่นำจะพูด รู้มานาน แต่ไม่ถึงกาลเวลาที่จะนำมาพูดให้พี่น้องทั้งหลายทราบก็ไม่ได้พูด แล้วพวกภาคอีสานมันก็จะนอนจมนอนตายอยู่นี่ ด้วยความขี้เกียจขี้คร้านท้อแท้อ่อนแอ ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ความคึกความคะนองชอบเล่นชอบกิน กินเหล้าเมายาภาคอีสานเป็นที่หนึ่งนะ มันเก่งนะพวกบ้า ภาคบ้าว่างั้นเลย หลวงตาบัวก็ยอมเป็นบ้าด้วย เพราะหลวงตาบัวอยู่ภาคอีสาน (หัวเราะ) เป็นบ้าก็ตามแต่เราไม่ได้กินเหล้าเป็นไรไป เอาละ แค่นั้นละพอ

หมากอันนี้เวลาฉันมากมันปวดฟัน ถ้าฉันมากแล้วจะปวดฟัน ต้องฉันแก่นคูนปนเข้าไปแล้วมันจะแน่นนะ แก่นคูนมันฝาดหรืออะไรไม่รู้นะ ฟันมันโยกคลอนปวดๆ พอเราอมแก่นคูนเข้าไปมันก็แน่น เอานี้เข้าไปไม่ได้นะ ฉันซ้ำเข้าไปปวดฟัน โยกคลอน มันเป็นอะไรไม่รู้นะ ถ้าแก่นคูนแล้วแก้กัน แน่นขึ้นมาแล้วก็ไม่ปวด

วันนี้ก็คงจะไปโรงพยาบาล ช่วยมาตลอดโรงพยาบาลทำไง จะไปโรงพยาบาลไหน ถ้าเขาอยู่ไกลเราไปไม่ถึงนี้ก็โทรบอก โทรล่วงหน้าบอกว่าหลวงตาจะมาโรงพยาบาลนี้ คือถ้าถึงเวลาพักเที่ยงเจ้าหน้าที่ก็เลิก พัก เราจึงเตือนไปเขาก็รอเรา ถ้าที่ไหนจะทันเราก็ไม่บอก ที่ไหนไม่ทันเราก็โทรบอก จวนจะถึงโรงพยาบาลแล้วมีเวลา จะเที่ยงแล้วก็โทรบอกเขาๆ ก็รอ

ตั้งให้ดีนะ ๔ พันกิโล เคลื่อนไม่ได้นะต้องเอาให้เต็มเหนี่ยวของพวกเรา ประกาศก้องชาติไทยของเรา คราวนี้เป็นคราวประวัติศาสตร์นะ คราวประหยัดมัธยัสถ์ทุกอย่าง ให้เต็มตื้นขึ้นมาในเมืองไทยของเรา จะแน่นหนามั่นคง ใครจะตำหนิติเตียนว่าเมืองไทยทุกข์จนก็ตาม เราอย่าไปสนใจยิ่งกว่าการขวนขวายเพื่อชาติบ้านเมืองของเราให้แน่นหนามั่นคง เอาตรงนี้นะ อย่าไปสนใจกับใครจะสรรเสริญนินทาว่ากล่าว เมืองไทยเป็นเมืองทุกข์เมืองจนอย่างนั้นอย่างนี้ ว่ามันไม่มีเงินจะมาซื้อของเมืองนอก เมืองไทยเรามันจน เขาจะหาอุบายแหย่นะ เข้าใจไหม พวกจมูกโด่งๆมันเก่งนะ

เมืองไทยนี้มันจน แต่ก่อนเคยเห็นซื้อเห็นขายทางนี้บ้าง ไอ้ส่วนที่ความจำเป็นสำหรับการซื้อการขายแลกเปลี่ยนกันด้วยความจำเป็น เราไม่ได้ว่านะ ที่มันเลยเถิดนั้นต่างหากที่ว่านี่นะ เขาจะมากวาดไปหมดนะ เมืองไทยแต่ก่อนเห็นมาซื้อนั้นซื้อนี้เก่ง ไม่มีเมืองไหนสู้ นี่เขายอเรา เข้าใจไหม เมืองไทยนี้เก่ง เมืองไทยนี้ซื้ออะไร มีแต่เมืองไทยเรามาซื้อ เมืองอื่นไม่ค่อยได้เหมือนเมืองไทย เมืองไทยนี้มีเท่าไร กี่กระเป๋านี้มาหมดเลย เขาอยากจะว่าอย่างนั้นอีกนะ เขายอเรา เข้าใจไหม ฟังเสียงยอเขาคำนี้นะ

ทีนี้พอเราไม่ซื้อเขา เราประหยัดมัธยัสถ์ ไม่จำเป็นไม่ไปซื้อ เอาแต่ของเรานี้ เขาจะว่าเมืองไทยนี้เป็นเมืองจนที่สุด แต่ก่อนเมืองไทยเราขนเงินมาให้เมืองนอก เดี๋ยวนี้เมืองไทยจน มันจะตายแล้วนะเมืองไทย ช่างหัวมัน ให้มันยกโคตรมาว่าก็ช่างหัวมัน ให้เราขวนขวายเมืองไทยของเราให้เต็มตื้นขึ้นมาด้วยความแน่นหนามั่นคง เข้าใจไหมล่ะ เอาแค่นี้แหละพอ (หัวเราะ) บทเวลาจะไปก็ยังวางลวดลายอีก ขึ้นลวดขึ้นลายอยู่ตลอด

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com