เวลาไปกรุงเทพขอให้มีบุญวาสนาพาผู้ร่วมบุญมาถวายทองเป็นกิโลนะเจ้าคะ
เออ หลวงตาก็อยากมีวาสนา หลวงตาอยู่ที่นี่ก็ให้ใครต่อใครมาบริจาคหลวงตาให้มากกว่าลูกศิษย์ จะสมชื่อสมนามว่าเราเป็นอาจารย์ของคน ทางนี้ก็ได้ ทางโน้นก็ได้ เพิ่มขึ้นเรื่อย เข้าคลังหลวงเราซี ได้ไปเรื่อย ๆ ทุกวัน ๆ
วัดกกสะทอนเป็นวัดใหม่ ก็คือออกจากวัดนี้ไป เขาทั้งขายทั้งถวายที่ที่วัดกกสะทอน เราเรียกวัดใหม่ อันนี้วัดเก่า อันนั้นเป็นวัดใหม่ เราให้ท่านณรงค์ไปเป็นตัวแทนเราจัดการดูแลวัดนั้น ปลูกสร้างอะไร ๆ ขึ้นมาเรื่อย ๆ แต่ก่อนทางไปนู้นไปบ้านตาดหักเข้าไปกกสะทอน แล้ววกเข้ามานี้ เดี๋ยวนี้ตัดออกจากนี้ไปถึงสองกิโลเหรอ จากนี้ไปวัดใหม่ไม่น่าจะถึง จากนี้ตัดปั๊บนี้ออกถึงวัดเลย ใกล้นิดเดียว ถ้าไปจากนี้ โอ้โห ๗-๘ กิโล ไปนี้ไปบ้านตาดแล้วหักไปกกสะทอนแล้วเลี้ยวเข้าโน้น มาเราจึงได้พูด ทางจากมุมวัดเรานี้ตัดมาทางนี้มันไม่พอมีเหรอ ทางใกล้นิดเดียว คนมาทั้งทางใกล้ทางไกล กับวัดใหม่วัดเก่านี้เกี่ยวโยงตลอดเวลากับประชาชน ควรจะได้ทางตัดเข้ามานี้ใกล้ ๆ นิดเดียว เราว่างั้น แล้วเขาตัดกันยังไงไม่รู้นะ ก็ได้แล้วนี่ ตัดไปนี้เลย ใกล้นิดเดียว เราเพิ่งทราบเร็ว ๆ นี้นะ ได้ทางตัดปุ๊บไปถึงกันเลยไม่ต้องไปทางนู้น
วัดนี้ถ้าพูดตามส่วนของโลกแล้วก็รู้สึกว่า วัดใหม่นี้มีวาสนากว่าวัดเก่า ท่านณรงค์มีวาสนามากกว่าหลวงตาบัว หลวงตาบัวเป็นอาจารย์ ศาลาโรงธรรมอะไรกระต๊อบกระแต๊บ วัดใหม่ท่านณรงค์นี้ โถ ไม้ที่ในศาลาหลังนั้นฟาดมาตั้งสองสามประเทศ นู่นข้ามมาจากลาว เวียงจันทน์ เขาซื้อไม้ข้ามมาให้ ของเราก็ไปโกยเอามาจากทาง อ.บ้านผือ น้ำโสม ไม้ตะเคียนใหญ่ ๆ เขาถวายที่ที่นั่น เขาอยากได้วัดก็มีพระไปอยู่ เราก็เลยมอบวัดนั้นให้พระ แล้วก็เอาไม้ตะเคียนใหญ่ ๆ จากโน้นมาใส่วัดใหม่ทั้งหมด ไม้ต้นใหญ่ ๆ
มีแต่ไม้ตะเคียนไม้อะไรดี ๆ ทั้งนั้นวัดใหม่นะ เรียกว่าลูกศิษย์วาสนาดีกว่าอาจารย์ ท่านณรงค์วาสนาดีได้ศาลาสวยงาม แต่ภายในใจจะเป็นขี้เป็นถานก็ไม่ทราบ อันนี้เราไม่รับรอง ให้ไปถามท่านณรงค์ก็ได้ เราสงสัยตอนนี้ ข้างนอกหรูหราฟู่ฟ่าสวยงาม วัดหลวงตาบัวซึ่งเป็นครูเป็นอาจารย์นี้สู้ไม่ได้ สวยงามมาก แต่ท่านยังสงสัยข้างในสวยงามหรือไม่สวยงาม หรือมีแต่มูตรแต่คูถเต็ม ให้ว่างั้นนะ นี่สวยงามข้างนอก สวยงามข้างใน
(มีพระเข้ามาขัดจังหวะ) มันเรื่องอะไรเอ้าว่ามา กำลังพูดแล้วมีเรื่องมายุ่ง มันเป็นยังไงไม่ทราบ ไม่ดูหน้าดูหลังอะไรนะ มักจะเป็นพระเณรละมาเก้งก้างเวลาเราพูดต่อประชาชนมาก ๆ นี่นะ ถอยไปก่อนอย่ามายุ่ง มีอะไรค่อยพูดกัน ดูหน้าดูหลังบ้างซิ เอ๊ ทำไมไม่รู้จักกาลเทศะ เวลานี้กำลังเทศนาว่าการ คนจำนวนเท่าไรดูซิ แล้วเข้ามาผู้เดียวมาขวางลำอยู่นี่ ก้างขวางคอของคนทั้งชาติ ก็เหมือนอย่างรัฐบาลเป็นก้างขวางคอประเทศไทยเราเวลานี้ กำลังจะกัดกันอีกนี่นะ
ศาสนาเป็นผู้ดูแลให้ความร่มเย็น เป็นพ่อเป็นแม่ของคนทั้งชาติไทยเรา แล้วเวลาจะเป็นขึ้นมา มันจะฟังเสียงใครหรือไม่ฟังก็ไม่รู้นะ ออกมาเหล่านั้นมีแต่ลูกศิษย์พระนะนั่น ออกมาเป็นเจ้าเป็นนายใหญ่โตอยู่ตามแถวนั้น เราทราบนี่นะเราไม่ทราบได้ยังไง ครั้นออกมาแล้วลืมบุญลืมคุณ ฆ่าพ่อฆ่าแม่ไปหมดแล้วนะ ฆ่าชาติบ้านเมืองไป เพราะเห็นแก่ความโลภ เห็นแก่ความได้ หลงยศหลงศักดิ์ เป็นบ้าไปเลยทีเดียว ไม่ฟังเสียงอรรถเสียงธรรม เสียงประชาชนคนทั้งชาติบ้างเลย มันเป็นยังไง หยาบมากไหมพวกนี้ เอ้า พี่น้องทั้งหลายไปพิจารณาเอานะ
สำหรับศาสนาแล้วเราพูดจริง ๆ เราตัวเท่าหนูมันอดดูไม่ได้ อดคิดไม่ได้ แล้วก็อดพูดไม่ได้ตามความจริงมันเป็นอย่างนั้นนะ เลว เวลานี้เลวมากในวงรัฐบาลไทยเรานี้ กำลังจะกัดกันเวลานี้นะ นี่กำลังจะคัดเลือกผู้แทน มันจะคัดจะค้านต้านทานจะทำลายกันไม่ให้เป็นรัฐบาลขึ้นมาได้ มันตัวเท่าหนูจะเป็นเจ้าครองอำนาจทั่ววัฏจักรสามแดนโลกธาตุนี้ ตัวเท่าหนูนี่นะ นี่ละความหยาบช้าลามกของมัน มันมองดูใครเมื่อไร คนทั้งคนมีหัวใจทุกคน คนทั้งชาติมีหัวใจทุกคน ศาสนาเป็นผู้ปกครอง ทำไมจึงไม่รู้จักดีจักชั่ว มันจะขนไปเผาหัวพ่อหัวแม่มันที่ไหนก็ไม่รู้นะ ไอ้เรื่องทิฐิมานะนี่ มันพาคนจมลงเท่าไร มันทิฐิมานะในทางไม่เป็นท่าเป็นทางนี้ มันพาใครไปสวรรค์นิพพานไม่เคยมีนะ เพราะฉะนั้นเราจึงเอามาค้านกันอย่างจัง ๆ ซิ ผิดไปไหน
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งทำลายตัวเอง ทำลายส่วนรวม ทำลายชาติบ้านเมือง ทำลายทั้งศาสนาไปด้วยก็รู้กันอยู่ เห็นไหมเวลานี้ มันไม่ฟังเสียงอะไรเลย มันจะมุทะลุเอาจริง ๆ ตั้งเป็นนรกอเวจีขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ ในท่ามกลางประเทศไทยของเรานี้ แล้วท่ามกลางศาสนาซึ่งเป็นพ่อเป็นแม่ของมัน ซึ่งเคยไปอาศัยตั้งแต่เป็นเด็ก ๆ มาอยู่ในโรงเรียน เวลาเรียนหนังสืออยู่ส่วนมากก็อยู่ในวัดในวา ลูกศิษย์วัดนั้นลูกศิษย์วัดนี้ แล้วมากลายเป็นเปรตเป็นผีกินบ้านกินเมือง กินพ่อกินแม่ กัดศาสนา ทำลายทั้งชาติทั้งศาสนาไปในตัวของมันด้วยความลามกนั้นแล นี่ที่มันน่าสลดสังเวชนะ
เราพูดอย่างนี้เราทำทุกวันนี้เราทำเพื่อชาติบ้านเมือง เพื่อโลกเพื่อสงสารร้อยเปอร์เซ็นต์ ๆ เราไม่มีอะไรส่วนได้ส่วนเสียส่วนแบ่งเอาอันนั้นอันนี้มาเราไม่มี มีตั้งแต่ความเมตตาล้วน ๆ ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก อย่างพูดเวลานี้ก็พูดให้รู้จักผิดถูก เราไม่ตำหนิติเตียนผู้ที่ดี แต่ตำหนิติเตียนสิ่งที่ไม่ดี ผู้ที่ไม่ดี เพื่อปรับปรุงเข้ามาให้เป็นของดีต่างหาก ที่เราพูดเวลานี้นะ
เช่น เวลานี้กำลังจะหมากัดกันนั้นคืออะไร นี่กำลังจะคัดเลือกเป็นนายก สภาผู้แทนราษฎรขึ้นไป ผู้แทนราษฎรหรือหมาแทนราษฎรก็ไม่รู้ มันจะไปกัดกันอยู่ในสภานู่น เราไม่แน่ใจนะ พวกนี้จะไปหายืมหางหมาขี้เรื้อนนะ หางหมาดี ๆ เขาไล่กัดเอาหลงทิศไปนะจะว่าไม่บอก แล้วไปสวมหางให้พวกนี้ เรียนวิชาสู้หมาไม่ได้ ถ้าว่ามันเก่งหางก็ไม่มี ก็ต้องไปยืมหางหมามาให้เต็มยศ เพื่อให้เป็นหมาเต็มตัวแล้วก็กัดกันในสภา กำลังคว้านกันเวลานี้นะ มันควานมันคว้านอยู่ทั้งใต้ดินเหนือดินที่จะทำลายชาติศาสนา จะไม่ให้เป็นรัฐบาล เป็นบ้านเป็นเมืองที่สงบร่มเย็นด้วยศีลด้วยธรรม ด้วยความดีความงามด้วยเหตุด้วยผลไปได้เลย มันจะเอาทิฐิมานะนี้เข้าทำลายไปหมด ฟังให้ดีคำนี้น่ะ
เราได้เข้ามาผ่านในวงอันนี้ซึ่งเราไม่เคยคิดเลย นำเงินจากพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศตั้งแต่วงศ์กษัตริย์ลงมาที่จะเอาเข้าคลังหลวง เข้าไม่ได้เพราะอะไร ฟังซิน่ะ เด็กมันก็รู้นี่นะผิดถูกประการใด ทำไมมันถึงเป็นได้ด้วยความหยาบโลนสุดยอดนี้ เรียกว่ามหาภัยของชาติ เวลานี้กำลังจะตั้งขึ้นมาฟาดกันกัดกันอยู่ในวงสภาที่คัดเลือกนี่น่ะ เอ้า พิจารณาถ้าว่าหลวงตาบัวพูดผิดน่ะ มันฟัดมันขัดมันแย้ง มีแต่อวดดี ๆ มันไม่มีความดีสักนิดหนึ่ง มันมีแต่ความชั่วมาอวดกันเวลานี้ จึงบอกว่าสภาหมากัดกันนั่นเอง ถ้าต่างคนต่างมีเหตุมีผลเพื่อประเทศชาติบ้านเมืองจริง ๆ แล้วมันยากอะไร ใครจะฉลาดยิ่งกว่ามนุษย์วะ
อะไรดี อะไรผิดอะไรถูก ก็ยกให้กันไปตามเหตุตามผล บ้านเมืองก็เจริญรุ่งเรืองเท่านั้น นี้มันขัดมันแย้งด้วยความอวดดี ๆ มันมีความดีอะไรมาอวด มันมีแต่ความเลวทรามยิ่งกว่าหมามาอวดกันเวลานี้ มันถึงจะกัดกัน นี่ศาสนาประกาศออกมานี้ให้พี่น้องทั้งหลายฟัง เราพูดนี้ไม่ผิด เอาศาสนามาพูด หมากัดกันมันดีเมื่อไร ตัวแพ้ตัวชนะมันเจ็บด้วยกันทั้งนั้น ที่รับรองความเจ็บปวดแสบร้อนก็คือชาติไทยทั้งชาติ ด้วยหมาสองสามตัวมันกัดกันในสภา ไม่มีใครจะไปเดือดร้อนยิ่งกว่าพวกนี้ก่อเรื่องราวขึ้นมาเผาบ้านเผาเมืองเวลานี้ ให้ฟังทุกคนนะ
เราเป็นลูกชาวไทย ลูกชาวพุทธ ลูกศิษย์พระให้ฟังเสียงพระ ให้ฟังเสียงอรรถเสียงธรรม ถ้าจะให้บ้านเมืองเรามีความสงบร่มเย็น ผิดตรงไหนแก้ ตายแล้วไม่มีใครเอาไปได้แหละ ยศถาบรรดาศักดิ์สูงจรดฟ้าก็ไปไม่ได้ มันมีแต่ลมปาก สมบัติเงินทองข้าวของโกยมาสักเท่าไร เอาอยู่ใต้อุโมงค์ก็เอา เอาไปฝากไว้เมืองนอกก็เอา เวลาตายแล้วก็อยู่อย่างนั้นแหละ มันไม่ได้พาไปสวรรค์นิพพาน พาไปดิบไปดีที่ไหนแหละ กระดูกก็เอาไปไม่ได้นะ ก็เป็นประชาชนคนทั้งชาตินี่ละไปเผากันนะเวลานี้
กองสมบัติเงินทองข้าวของไม่ได้มาเผานะ สมบัติอะไรก็ไม่มาเผา ยศถาบรรดาศักดิ์ก็ไม่ได้มาเผา ทิฐิมานะก็ไม่ได้มาเผาศพ แต่มันจะไปเผาหัวใจคนในนรกเท่านั้นละ ความชั่วช้าลามกทั้งหลาย ให้รีบฟังตั้งแต่บัดนี้นะ เราช่วยชาติเราช่วยเต็มเม็ดเต็มหน่วย เต็มอรรถเต็มธรรมทุกอย่าง เราไม่มีอะไรที่จะเป็นข้าศึกต่อชาติในเจตนาของเรา เป็นไปด้วยความเมตตาล้วน ๆ เราจึงพูดได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยด้วยความผิดถูกชั่วดี เราไม่มีอะไร ได้เราก็ไม่ได้ เสียเราก็ไม่เสีย แพ้เราก็ไม่มี ชนะเราก็ไม่มี มีแต่ความเมตตาครอบโลกอยู่เวลานี้
เฉพาะอย่างยิ่งเมืองไทยของเรา ผิดถูกชั่วดีประการใด แม้แต่อวัยวะของเราเจ็บตรงไหน มันวิการตรงนั้นแล้วก่อความเดือดร้อนขึ้นแก่เจ้าของ ไม่ว่าจะเจ็บส่วนไหนของอวัยวะ นี้คนทั้งชาติ ความกระทบกระเทือนเป็นเรื่องโรคเรื่องภัยไข้เจ็บ โรคร้ายเสียด้วย จะทำลายทั้งชาติได้อย่างไม่สงสัยเลย นี้ควรจะรีบแก้ไขดัดแปลงกัน อย่าถือตั้งแต่ทิฐิมานะอวดดีอวดเด่น มันไม่มีอะไรดีนะพวกนี้ พวกหมากัดกันเอาดีมาจากไหน ผู้ที่ดีไม่กัดกัน ต้องฟังเสียงซึ่งกันและกัน
ประชุมเข้ามานี้ ประชาชนเขายกยอหรือว่าเขาหย่อนบัตรหย่อนเบอร์ให้ ก็เพื่อหาคนดี เพื่อเป็นสิริมงคลอุ้มชาติบ้านเมือง เขาไม่ได้หย่อนบัตรให้เข้าไปเป็นหมากัดกัน ชิงดีชิงเด่น ชิงดีชิงเด่นอะไร ชิงชั่วชิงความลามกต่างหาก มันไม่ได้มีความดิบความดีอยู่ในวงหมากัดกัน มันมีแต่นรกอเวจีเผาคนทั้งชาติแตกกระจัดกระจายไปเลย ให้รีบฟังเสียตั้งแต่บัดนี้นะ อย่าให้เป็นไปในชาติไทยของเราซึ่งเป็นชาติชาวพุทธ อะไร ๆ ให้รีบปรับปรุงแก้ไขกัน
ใหญ่เท่าไรก็ตามเถอะไม่เหนือกรรมไปได้นะ ดีต้องดี ชั่วต้องชั่วตลอดเวลา ไม่มีอะไรเหนือกรรมไปได้ อย่าอวดดีกว่ากรรมถ้าไม่อยากจมทั้งเป็น จมทั้งเป็น ๆ ก็คือชาติไทยของเราจะเป็นไฟนะ ต่างคนต่างไม่ลงรอยกันก็ฟัดกันล่ะซี นี่ละเรื่องหมากัดกันเดี๋ยวนี้ไม่ใช่ศาสนาพุทธนะ ศาสนาหมากัดกันแบบนี้ อย่านำมาใช้ในวงเมืองไทยของเราซึ่งเป็นลูกชาวพุทธมานานแสนนาน
เวลานี้ธรรมประกาศก้องให้พี่น้องทั้งหลายทราบอยู่ เพื่ออะไรฟังซิน่ะ เราหาอะไรทุกวันนี้ หาทุกสิ่งทุกอย่างมาเพื่อพี่น้องชาวไทย ตลอดถึงอบรมทางด้านจิตใจให้รู้จักดีจักชั่ว ผิดถูกแก้ไขดัดแปลงกันไป เราเป็นชาติมนุษย์ไม่เหมือนชาติสัตว์ เลวกว่าสัตว์สู้สัตว์ไม่ได้ สัตว์เขาอยู่ตัวเดียวก็ได้ เช่น แมวอย่างนี้ เขาอยู่ตัวเดียว เสือเขาก็ชอบอยู่ตัวเดียวของเขา นอกจากจับเขามาขังเท่านั้น ลำพังเขาอยู่ตัวเดียว แต่มนุษย์นี้อยู่คนเดียวไม่ได้นะ ต้องวิ่งหาหมู่หาเพื่อน ไม่ได้ที่สุดฟาดไอ้ตูบมาเป็นเพื่อน นอนกับไอ้ตูบ หมาไอ้ตูบ มันขี้ขลาดหวาดกลัว แล้วทำไมอยู่ด้วยกันมันกัดกันหาอะไร มันสมแล้วหรือเจตนาที่ว่าเป็นคนขี้ขลาดหาเพื่อนหาฝูง แล้วทำไมจึงต้องมากัดกันในวงชาติไทยของเราซึ่งเป็นชาวพุทธอย่างนี้ เสียมากที่สุดนะ
เมืองนอกเขาจะดูถูกเหยียดหยามชี้หน้าชี้ตา หาศักดิ์ศรีดีงามไม่ได้คือเมืองไทยเรา มีสองสามคนแล้วก็มากัดกันเหมือนหมา คำว่าอวดดีอวดเด่น ชิงดีชิงเด่น มันไม่มีใครดีแหละ ไอ้พวกหมานี่ มีแต่คนที่เขามีสมบัติผู้ดีเขาสลดสังเวช เขาก็ชี้หน้าเอาเท่านั้น เราจะให้เขาชี้หน้าเหรอเมืองไทยของเรา ใครเวลานี้เป็นผู้ปกครองชาติบ้านเมืองอยู่ จะตั้งใจเป็นผู้ปกครองให้เขาชี้หน้าเหรอ ฟังให้ดีทุกคน ๆ นะ
เรานี้สลดสังเวชเต็มทนแล้วนะ เราสอนโลกนี้ด้วยความสะอาดสุดยอด ในหัวใจของเราก็ไม่มีกิเลสแม้เม็ดหินเม็ดทรายเข้าแทรกเลย เราประกาศตัวได้อย่างป้าง ๆ ว่า หัวใจนี้สว่างจ้าครอบโลกธาตุ นำมาสอนพี่น้องชาวไทยเรา ทำไมมันถึงอาภัพ ทางไหนอาภัพ ฟังซิน่ะ ธรรมท่านไม่ได้อาภัพนะ เราสอนเต็มเหนี่ยวแล้ว ไม่ได้ก็ปล่อยเท่านั้นเอง ให้มันจมกันไป มีเท่านั้นนะ ไอ้เราที่จะได้จะเสียจากการช่วยพี่น้องชาวไทยนี้ เพราะพี่น้องชาวไทยได้รับความกระทบกระเทือน เกิดความเดือดร้อนเสียหายไป เราไม่ได้เสียหายเราบอกตรง ๆ หัวใจของเราเต็มเปี่ยมแล้วด้วยธรรมล้วน ๆ เราไม่มีอะไร เราสอนด้วยความเมตตา ขอให้ฟังถ้าเราเป็นลูกชาวพุทธทุกคน ๆ สมว่าเป็นลูกชาวพุทธทั้งชาติไทยของเรา
บรรดาผู้ใหญ่ที่มาปกครองบ้านเมืองที่นิยมกันมา ตั้งแต่ตั้งรัฐบาลไหนมามีแต่ลูกชาวพุทธ ๆ ทั้งนั้น ทำไมจึงจะกลายเป็นชาวผีกันไปในสมัยปัจจุบันนี้มีอย่างหรือ พุทธศาสนาก็คงเส้นคงวา ทำไมจึงลุกลามเอานักหนาเรื่องกิเลส ความโลภมันโลภอะไรนักหนา มันจะไม่ตายเหรอ พิจารณาซิ ทิฐิมานะมันถือไปขนาดไหน มันเผากันมาตลอดด้วยทิฐิมานะ ถ้าธรรมจะไม่เผา หยุดทิฐิมานะ ยอมรับกันด้วยเหตุด้วยผลนี้เรียกว่าธรรม นี่เมื่อไรจะยอมรับกันได้พวกเราน่ะ ให้ไปแก้ไขตัวเองแต่ละคน ๆ นะ
มันดูไม่ได้นะเวลานี้น่ะ ยิ่งเลวเข้าไปทุกอย่าง เฉพาะวงราชการนี้เลวที่สุด เข้าในวงรัฐบาลเลวเข้าไปอีก ที่สุดเลย ตั้งแต่ตั้งรัฐบาลมากี่ชุดกี่สมัย เราไม่เคยเห็นความเลวร้ายเหมือนรัฐบาลชุดนี้ ทั้งหน้าด้านทั้งหน้ามึนทุกอย่าง ไม่ฟังเสียงใครเลย ดันทุรัง ๆ สองสามคนเท่านั้นละ มันจะเอาคนทั้งชาติเป็นอาหารเลี้ยงกินโต๊ะบนเก้าอี้กัน พวกนี้มันหยาบขนาดนั้นนะเวลานี้ นี่เนื้อมนุษย์นะไม่ใช่เนื้อสัตว์ อย่าเอาไปกินโต๊ะกันนะ เนื้อมนุษย์ในเมืองไทยเรานี้ ทั้งเนื้อพระก็มีเนื้อเณรก็มี ลงมาตั้งแต่เนื้อพระพุทธเจ้า พระสงฆ์สาวก อยู่ในวงพุทธศาสนา อย่าเอามากินเลี้ยงกันนะถ้าไม่อยากจมทั้งเป็น ๆ
อย่าท้าทายพระพุทธเจ้า อย่าท้าทายธรรม เราตัวเท่าหนูไปท้าทายธรรมได้ยังไง คำว่าธรรมนี้ก็เป็นหลักใหญ่ที่สุด หลักของกรรมออกมาจากธรรมทั้งนั้น ให้พากันรีบตั้งอกตั้งใจตั้งแต่บัดนี้นะ เวลานี้ก็กำลังจะเริ่มตั้งสภาผู้แทนราษฎร นายก นายกแปลว่าอะไร แปลว่าผู้นำ ต้องนำในทางที่ถูกที่ดี เข้าสภาเพื่อปรึกษาหารือกันหาความถูกต้องดีงามใส่บ้านใส่เมืองของเรามันถึงถูก จะไปว่านี่พวกของเรานั้นพวกคนนั้น นี้พวกคนนี้ ก็มากัดกันเหมือนหมา เหล่านี้พวกคณะหมากัดกัน ไม่ใช่คณะของลูกชาวพุทธซึ่งอยู่ในเมืองไทยเราร่วม ๘๐% ฟังเอานะ วันนี้พูดเพียงเท่านี้เสียก่อน ยุติเสียก่อน
นี่ให้น้ำหรืออะไรก็ไม่รู้นะนี่ ลงเวทีหรือยังไม่ลงก็ไม่รู้นะ ให้น้ำหรือยังไม่ให้น้ำก็ไม่รู้ หรือยังจะต่อยอีกก็ไม่รู้นะ มันโมโหว่ะ ตามีหูมีใจมีทุกคน มันทำไมไม่คิดสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่โลกแก่เรา มันไปคิดหาอะไรไฟเผาโลกนั่น มันคิดหาอะไร ความรู้เรียนมาชั้นไหน ๆ มีแต่ดอกเตอร์ดอกแต้เต็มบ้านเต็มเมือง มันดอกเตอร์ขี้หมาอะไรเรียนมาแล้วเป็นวิชาหมากัดกัน หมากัดกันก็เป็นหมาดอกเตอร์ซิ ดอกเตอร์หมากัดกันล่ะซิอย่างนั้น โห มันน่าสลดสังเวชนะ เราดูจริง ๆ เราไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับใคร ผิดถูกอะไรเราไม่มี ใครจะมาฆ่ามาฟันมาแกง อยากแกงก็แกงซีเราไม่สนใจยิ่งกว่าเรื่องธรรม ถ้าธรรมแล้วมอบเลย
เรื่องชีวิตจิตใจมันตายได้ด้วยกันทุกคน เราไม่มีหนักมีเบากับมันละ สิ่งที่เราหนักมากคือหัวใจของประชาชนชาวพุทธเรากับธรรม ขอให้กลมกลืนกัน จะได้มีความสงบร่มเย็นนะ ถ้าธรรมห่างเหินจากใจแล้วไม่มีธรรม มีแต่กิเลสเผากันแหลก ชาติไทยของเรานี้เผากันได้แหลกจริง ๆ ถ้าต่างคนไม่ลงกันแล้วมีกี่คนก็ต่อยกัน เหมือนนักมวยเขาขึ้นบนเวที สองคนเท่านั้นละฟัดกันเห็นไหมล่ะ คนดูมวยเขายังดูด้วยความเฮฮาบ้าง แต่ให้คนเมืองนอกเมืองนาที่ไหนมาดูเรานี้เขาดูไม่ได้นะ เมืองไทยเรากัดกัน เมืองไทยเรารบราฆ่าฟันกัน ด้วยแย่งอำนาจบาตรหลวงซึ่งกันและกันนี้ดูไม่ได้นะ
อย่าให้เมืองนอกเขาได้เห็นได้ดูถูกเหยียดหยาม เวลานี้เขาก็เอือมระอาแล้วกับเมืองไทยเรา ตัวเท่าหนูนี่ทิฐิมานะมันจรดฟ้า ๆ มันจะมากัดกัน เรียนวิชาเตรียมพร้อมที่จะกัดกันเวลานี้น่ะ ฟังให้ดี ให้ระงับนะสิ่งเหล่านี้ อย่าให้มีในวงชาติไทยของเรา โห มันขายหน้าเอาเสียเหลือเกิน ไม่มีอะไรขายยิ่งกว่าชาติไทยของเรา โดยมีผู้นำเป็นหัวหน้าหมากัดกันในชาติไทยของเรา ให้เมืองนอกเขาดูถูกเหยียดหยามชี้หน้าชี้ตาด่าทอ การไปการมาหาสู่คบค้าสมาคมหมดศักดิ์ศรีดีงาม ไม่มีอะไรเป็นสง่าราศีแก่ชาติไทยของเราที่เรียนวิชาหมากัดกันให้เขาดู เอาละนี่ยกที่สอง พอ
โหย จริง ๆ นะเราดูจนจะดูไม่ได้ ธรรมจับนี้มันจะดูไม่ได้จริง ๆ ทนดูเอานะ เรื่องการอยู่การกินการใช้การสอย มีแต่กิเลสแห่หน้าแห่หลัง ธรรมความพอดีไม่มี นี่ที่ดูไม่ได้นะ ไม่ว่าการอยู่การกินการใช้การสอยการหลับการนอน การแต่งเนื้อแต่งตัว มีแต่กิเลสล้อมหน้าล้อมหลังจนดูไม่ได้ โถ สลดสังเวชจริง ๆ แต่ธรรมไม่ได้เหมือนโลก ดูไม่เหมือนโลก ไม่ดีใจเสียใจด้วย แต่เป็นไปด้วยความเมตตา สลดสังเวชเท่านั้นเอง
ควรจะแก้ไขดัดแปลงเมืองไทยเรานะ ขนบธรรมเนียมมีแต่ขนบธรรมเนียมเห่อเหิมทั้งนั้น ไม่ได้มีขนบธรรมเนียมอันดีงามแห่งธรรมของชาติไทยเราติดกิริยามารยาทจิตใจของชาวพุทธเรานะเวลานี้ มองไปไหนมีแต่ความเห่อเหิมเป็นบ้ากันทั้งโลกทั้งสงสาร นี่ละกิริยาของกิเลสออกสนาม ดูตามผู้ตามคนตามสัตว์ อยู่ในบ้านสัตว์ก็ต้องตกแต่งให้มัน มันไม่สนใจละพวกสัตว์ในบ้าน แต่เจ้าของมันก็ประดับท่านั้นประดับท่านี้ เอาอะไรแขวนคอมันพะรุงพะรัง ถ้าเราเป็นหมาจะไล่กัดมันหลงทิศไปเลย จนกระทั่งหมารำคาญพวกนี้น่ะ ความกังวลวุ่นวาย ความเห่อเหิมกัน จนกระทั่งหมารำคาญ ไปแต่งเนื้อแต่งตัวให้หมา
หมามันอยู่ดี ๆ เกิดมาแต่พ่อแต่แม่มันไม่เคยนุ่งผ้า แล้วก็ไปนุ่งผ้านุ่งกางเกงให้มัน ใส่หมวกแก๊ปให้มัน ไอ้ตัวคนมันจะปะทั้งหำทั้งหีมันไม่ดู นุ่งก็วับ ๆ แวม ๆ ดูซิน่ะ คนเป็นอย่างนั้นนะ แต่หมาไปนุ่งกางเกงให้มัน ไปใส่เสื้อให้มัน พวกบ้าว่างั้นเลย ดูเจ้าของซี แต่งเนื้อแต่งตัวจนจะดูไม่ได้ มองแวบ ๆ มันจะมองเห็นหีแล้ว มองวับ ๆ มันจะมองเห็นหำแล้ว มันไม่ปิด มันจะไปห่อให้หมา โอ๊ย มันน่าทุเรศนะพวกบ้า
เมื่อวานนี้วันที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๔๓ ทองคำได้ ๑๒ บาท ๒๘ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๐๐ ดอลล์ ทองคำที่ต้องการมอบเข้าคลังหลวงคราวนี้ ๔ พันกิโล มอบและฝากไว้ในคลังหลวง ๒ รายการนี้แล้วเป็นจำนวนทองคำน้ำหนัก ๒,๐๖๒ กิโลครึ่ง ทองคำที่ได้หลังจากฝากและมอบแล้วนั้น แต่ยังไม่ได้หลอมเวลานี้ได้ ๒๐๕ กิโล ๓๔ บาท ๓๐ สตางค์ รวมทองคำทั้งหมด ทั้งหลอมและไม่ได้หลอมเป็นจำนวนทองคำ ๒,๒๖๘ กิโลแล้วนะเวลานี้นะ ขาดเท่าไรก็บอกอยู่เรื่อยๆ นี้ขาด ๑,๗๓๒ กิโลจะครบจำนวน ๔ พันกิโลกรุณาทราบไว้ตามนี้ทุกๆ วันไป เน้นหนักเรื่อยหมุนเรื่อย ไม่อ่อนข้อนะ พี่น้องทั้งหลายดูซิหัวหน้าพี่น้องทั้งหลายอ่อนไหม ทุกอย่างไม่อ่อน จริงทุกอย่าง นี้ยิ่งอุ้มชาติไทยทั้งชาติแล้วจะอ่อนแอได้ยังไง ชาติไทยหนักขนาดไหน จะไปทำอ่อนแอท้อแท้ไม่ได้นะ พวกเราทุกคนเป็นลูกชาวไทย จะอ่อนแอก็ไม่ได้เหมือนกัน ต้องเข้มแข็งด้วยกัน เอ้า ต่อไปนี้จะให้พร
พากันกลับสวัสดีโดยทั่วกันนะ บรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่มาจากที่ต่างๆ จังหวัดต่างๆ ให้พากันกลับด้วยความสวัสดี ระลึกพุทโธติดใจไปเสมอ การขับรถอย่าประมาท อย่าเอาเวล่ำเวลามาเป็นใหญ่ยิ่งกว่าความปลอดภัย ความปลอดภัย ปลอดภัยด้วยความระมัดระวัง ด้วยความมีสติสตังไม่ลืมตัวแล้วก็ปลอดภัย เวล่ำเวลาอยู่ที่ไหน อยู่กับเรานั้นละ มืดแจ้งอยู่กับเรา ความตายถ้าประมาทไม่ได้นะ ไม่ว่ามืดว่าแจ้งตายได้ทุกแห่งทุกหน ให้ระมัดระวัง เอาละ เท่านั้นละ ไปนะ
ทองคำวันนี้ได้เท่าไร (วันนี้ได้ ๙ บาท ๑๗ สตางค์ครับผม ) ได้ไปทุกวันๆ
ลูกไปพักที่ถ้ำภูผาผึ้ง ที่หลวงพ่ออ้มเจ้าค่ะ ท่านกราบนิมนต์หลวงตาไว้ด้วยเจ้าค่ะ ถ้ำผาผึ้งที่มุกดาหารเจ้าค่ะ
เอ๋ มันอยู่ตรงไหนไอ้ถ้ำผาผึ้งนี่น่ะ
อยู่ดงหลวงเจ้าค่ะ ที่หลวงปู่กงมา
เดี๋ยวเรามันเที่ยวเสียแหลก ทำไมถ้ำผาผึ้งมาผ่านสายตาเราไปได้วะ อำเภอดงหลวง ถ้ำผาผึ้ง มันดงหลวง ก้านเหลือง ไปนี่นะ เข้าใจๆ นั่นละที่ไปหาภูทอก ที่ออกไปบ้านนาคำ จากดงหลวงก้านเหลืองออกไปนี้ เขาเรียกภูทอก และภูทอกมันเป็นเขาสองลูก น้ำมันไหลลงมาช่องนี้ พญานาคอยู่ข้างบน (ที่ท่านสิงห์ทองไปเจอ) ก็นั่นแล้ว ท่านสิงห์ทองจะตายกลางคืน จะได้เผ่นกลางคืนท่านสิงห์ทอง พญานาคมันอ้าปากขนาดนี้ คนไปเหนื่อยๆ ไปจากบ้านศรีฐาน เดิน แต่ก่อนไม่มีรถ เดินจากศรีฐาน ยโสธรจะมาหาพ่อแม่ครูจารย์มั่น ที่บ้านหนองผือนี้ พอมาถึงที่นั่นมาภูทอกเหนื่อยก็ขึ้นนอนบนถ้ำนี้ หลวงตาอยู่ถ้ำนั้น
หลวงตาองค์หนึ่งท่านอยู่ประจำมานานแล้วท่านรู้เรื่องของพญานาคนี้ได้ดี พอท่านสิงห์ทองกับพระองค์หรือสององค์ไปด้วย ก็บอกว่าคุณหลานเป็นพระแปลกหน้ามา วันนี้ญาติจะลงมาจากภูเขามาเยี่ยม กิริยาอาการเสียงเป็นลักษณะใด คุณหลานอยู่สบายๆ ไม่เป็นอะไรแหละ เขามาทักทายปราศรัยธรรมดา ตามนิสัยของสัตว์ประเภทนี้ คือพญานาค ให้นอนสบาย ๆ ทีนี้พอตกกลางคืนมา เหนื่อยก็เลยนอนอยู่บนเตียง โหยพญานาคมาจริงๆ เวลามาไม่ได้บอก ไม่ได้ยินเสียง คือแล้วแต่จะใช้เสียงไม่ใช้เสียง อยู่ ๆ ก็อ้าปาก ปรากฏว่าพญานาคตัวเท่ากับลำตาลนี่นะ ท่านสิงห์ทองนอนอยู่นี้ พญานาคก็มาอ้าปากนี้ ขู่ ฮ่อๆขึ้นนี่เลย อ้าปากนี่ ฟ่อๆ ทางนี้ โหย ร้องโก้ก
หลวงตาบอก ไม่เป็นไรไม่ต้องกลัว ไม่กลัวยังไง งูใหญ่จะกัดจะกลืนเดี๋ยวนี้น่ะ ไม่ใช่งูใหญ่แหละ อยู่เฉยๆ เถอะ ไม่ยอม เลยเรียกไปเอาพระอยู่ทางโน้นมา องค์นี้ไม่กล้าลุก กลัวพญานาคจะกลืน เลยนอนตัวแข็งอยู่นั่นละ มันฟ่อๆ อยู่เหมือนอ้าปากขนาดนี้นะ บอกให้พระจุดไฟใส่โคมไฟมา แล้วเวลาใส่โคมไฟมา ก็ให้เอาไม้ยาว ๆ เอาโคมไฟต่อใส่ไม้นี้ ให้ยื่นไปก่อน ถ้ามากลัวจะมาเหยียบงูใหญ่ ให้เอาไม้นี้สอดไปดูทาง ไปเสียก่อนแล้วค่อยมา อันนี้ก็เลยเอาโคมไฟห้อยนี้แล้วก็ถือมาเรื่อย พอมาถึงนั้นก็เงียบเสียไม่มี ดูที่ไหนก็ไม่เห็น พอกลับไปเดี๋ยวฟ่อขึ้นอีกแล้ว ท่านสิงห์ทองเกือบตาย คืนนั้น พอตื่นเช้าเผ่น เลย ไม่ทราบได้ฉันจังหันหรือไม่ฉันเราไม่ได้ถามตรงนี้นะ ไปเลย
ทีนี้ออกมาก็ท้าทาย เอา ใครว่าผีว่าสางว่าอะไรไม่มีให้มาภูเขาลูกนี้ ให้มาถ้ำนี้ กลัวจะตกภูเขาว่านะ ที่คนว่าพวกผีพวกพญานาคพวกสัตว์ต่างๆ ประเภทกายทิพย์ไม่มี แล้วให้มา ท่านบอก คือท่านได้ประจักษ์แล้วหายสงสัยทุกอย่างแล้ว ถ้าใครเก่งว่าสัตว์เหล่านี้ไม่มีแล้วให้มา เลยไม่มีใครไปละมั้ง ไม่มีใครกล้าไป นี่พญานาค บ้างทีก็ลากเหมือนต้นตาลทั้งต้น เหมือนว่าถอนทั้งรากแล้วก็ลากลงมาจากภูเขา เสียงซ่าๆ ผ่านมานี้ หลวงตาอยู่ฟากทางนั้น ตรงนี้มันเป็นร่อง ภูเขา หลวงตาอยู่ถ้ำนั้น ทางนี้อยู่ถ้ำนี้นี้เป็นช่อง เรียกกันได้อยู่ บอกนี่เวลาเขาลงมา นี้ ซ่าๆ ลงไปเรื่อย ไปถึงนู้น ส่วนมากมีแต่เวลาลงมาแหละ เขาทำฤทธิ์มาก เวลาขึ้นไม่ค่อยได้ยินเสียง เงียบ เวลาเขาลงมาเป็นอย่างงั้น ท่านสิงห์ทองจึงเข็ดนอนได้คืนเดียว ท่านว่าโอ๋ยอยู่ไม่ได้ เผ่นเลย ก็งูใหญ่จะกลืนท่าน ท่านไม่บอกพญานาค บอกงูใหญ่จะกลืน เสียงมัน ฮ่อ ๆ อยู่ตรงหัว
ทางนาตาหลิ่วบอกว่าหลวงตาเคยไปนำขุดสระอยู่ที่นั่นเจ้าค่ะ
นั่นแหละมันไม่มีน้ำจะกินมันจะตาย เขาประชุมลูกบ้านเขาทำเขาเองนะ เราไม่ได้เกี่ยวข้องเลย เขามาขอร้องให้เราเป็นหัวหน้าดูแลคอยแนะนำเขา เขาจะเป็นผู้ลงมือเองทั้งบ้าน เราก็เลยพักอยู่ร่วมเดือนนะ เขาขุดสระร่วมเดือนเหมือนกัน ไปพักอยู่ที่นั่น วัดโคกบ้านนาตาหลิ่ว บ้านโซ่ง บ้านไหนไม่รู้ละ บ้านโซ่งบ้านอะไร เขาเอาจริงเอาจังนะ คนทั้งบ้านนี้ ไม่ให้ขาดวันหนึ่ง ๆ ถ้าใครรายไหนมีความจำเป็นจะไปทำงานอะไร เขาต้องรีบมาบอกเรา วันนี้คนนั้นไม่ได้มาทำงาน นอกนั้นทำกันทั้งบ้านๆ เลย ตามคำที่เขามาขอร้องเรา เขาจะรับรองทุกอย่าง ขอแต่เราเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรดูแลให้เขาเท่านั้นเอง เป็นกำลังใจให้เขา
ประกอบกับที่นั่นไม่มีน้ำกินจริงๆ มันหมดจริงๆ เราก็เลยไปอยู่ที่นั่น แล้วเขาก็ทำ นั่นละที่ว่าบ้านนาตาหลิ่วเราทำสระให้ เข้าใจแล้วหรือ เราเองเราไม่ไปจับ แม้ก้อนดินก้อนหนึ่งเราก็ไม่เคยไปจับ เขาทำต่างหาก บ้านโซ่ง บ้านกกตูม บ้านอะไรหลายบ้านอยู่แถวนั้น โหย เขามารวมกันทำ สามัคคีกันมากนะ สมที่เขามาปฏิญาณตน มาขอเราให้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้เท่านั้นพอ เรื่องแรงงานเขาจะจัดของเขาเอง โอ๋ย คนนี้มืดทุกวันๆ ไม่นานเสร็จ สระนะ เขาไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือ รถงานไม่มี ดินขุดจอบขุดเสียมแล้วก็ใส่ปุ้งกี๋ แล้วใส่ เขาเรียกอะไรหามกันไป เทขึ้นเป็นคูสระ ดินจากนี้เทขึ้นเป็นคูสระ พอคูสระเต็ม ดินก็พอดี เรียบ
น้ำยังมีเหรอ (ลูกไม่เห็นเจ้าค่ะ) ต้องยัง ไม่ยังไม่ได้ เขาต้องระลึกถึงเรา เราเป็นผู้นำเขานี่ เขามาขอร้องเราเป็นผู้นำ เขายอมรับหมดเลยเราถึงได้ยอมรับให้นะ ก็ธรรมดาเราจะไปอะไรกับใคร นี่เขามาขอร้องกันทั้งบ้านเลยไม่ใช่ธรรมดา ขอให้เราอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นกำลังใจให้เขาเท่านั้นพอ เรื่องแรงงานเขาจะจัดการของเขาเอง ไม่ให้หนักใจแก่ท่านว่างั้น คงยังอยู่แหละทุกวันนี้ ได้สัก ๔-๕ ปีหรือไงเราไปเที่ยวกรรมฐานละท่า ผ่านไปนั้น โหย น้ำเต็มสระเลย จากนั้นมาไม่ไปอีก สระใหญ่มันจะไม่เต็มยังไง แล้วใครจะมาลบล้างได้ล่ะ เราเป็นหัวหน้าเสียด้วยสร้างสระใช่ไหม ใครมาแตะไม่ได้ว่างั้นเถอะน่า นี่สระหลวงตาบัวเขาจะว่าล่ะซี เอาละ ไปละ ไปๆ เลิก
