อยู่ด้วยกันให้เห็นใจกัน
วันที่ 22 กรกฎาคม. 2553 เวลา 7:55 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๒ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓

อยู่ด้วยกันให้เห็นใจกัน

 

          อันนี้ใครแปลให้ด้วยนะ เราเป็นแต่เพียงคนอ่าน ให้พี่น้องทั้งหลายแปลเองทุกคนนะ ตัวดี ฟัง ตัวดีเสนอหน้าใกล้นาง...... ตัวไหนละตัวดีตัวร้าย อ่านอีก ตัวดีเสนอหน้าใกล้นาง...... ใคร นี่ตัวดีหายากนะนี่ พึ่งได้มาอ่านวันนี้ละ ต่างคนต่างหาแทบล้มแทบตาย ทำลายหาอะไร คนทั้งศาลาเขาไม่ใช่คนแบบนี้ ถ้ามีคนแบบนี้โลกแตก ไปทำลายเขาหาอะไร หาเหตุผลมาซิ เอาอ่าน อ่านแรงๆ เอาอันนี้อ่านประกาศ คนเลวต้องประกาศ คนดีก็ประกาศ พูดแว้ดๆๆๆ ไม่มีสถานีจอดแวะใครจะฟัง หูกี่ร้อยหูมันก็ฟังไม่ได้ความ มันเป็นอย่างไรมันปากเปราะ ลูกศิษย์วัดป่าบ้านตาดมีแต่ปากเปราะๆ มันจะมาตั้งสภาหมาขึ้นนะนี่ มันจะมาตั้งสภาหมาขึ้นที่นี่ นี่สภาคนนะฟังให้ดี ฟังอะไรฟังเสียงบ้างซิ จะเอาดันทุรังแต่ตัวคนเดียวได้หรือ คนอยู่ด้วยกันฟังเสียงกันนะ เขาไม่ได้ดันทุรังนะ ทำอะไรให้ฟังหน้าฟังหลังบ้างซิ พูดเอาชนะท่าเดียว ไม่ฟังเสียงใคร หัวใจมีทุกคน มาจากหูได้ยินทุกคน ผิดถูกชั่วดีใครจะพิจารณาได้ด้วยกัน มาพูดคนเดียวแว้ดๆๆ ใช้ไม่ได้นะ

ลูกศิษย์หลวงตาบัวนี่มันเลวลงทุกวันๆ ไม่ทราบมันเป็นอย่างไร เลวลงๆ เที่ยวรื้อเที่ยวค้นกุฏิของใครไปตรวจตราพาทีหาอะไร เงินมีมากมีน้อยเป็นสมบัติของเขาส่วนตัว มันมีอยู่ด้วยกันทุกบ้านทุกเรือน ถ้าจะไปตรวจไปค้นไปหาตรวจหาค้น..ตรวจค้นเพราะเหตุผลกลไกอะไร ต้องให้มีเหตุมีผลกัน นี่เราฟังไม่ได้นะเราอยู่นี่ มันกัดกันหนาแน่นเข้าทุกวัน วัดนี้เป็นวัดอบรมหมาแล้วนะนี่ ไม่ใช่อบรมคนให้รู้จักดีจักชั่วผิดถูกชั่วดี ใครก็จะเอาดันทุรังให้เป็นไปตามใจใครใช้ไม่ได้นะ ถ้าอย่างนั้นให้หนีให้หมด เราอยู่คนเดียวก็ได้นี่ เราไม่ได้หวังจะพึ่งใครนะ อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ  พึ่งตัวเองตั้งแต่วันสร้างความดีมาจนป่านนี้ละ เอาจะจมก็ให้จม เราจะให้จมต่อหน้าต่อตาเรานี่ จะขึ้นก็ขึ้น จะไปหวังเอาชื่อเอาเสียงเอานามอะไรมาจากคนใดๆ ปลอมๆ ใช้ไม่ได้นะ

ส่วนมากผู้หญิงปากเปราะ เราเป็นผู้ชายไม่ได้เข้าผู้ชายโดยถ่ายเดียว ส่วนมากผู้หญิงปากเปราะ เปาะแปะๆๆ เถียงกันก็เก่ง กัดกันก็เก่งกว่าหมาพวกนี้น่ะ มันมาฟังเทศน์ฟังธรรมหาอะไร ใครพูดผิดถูกชั่วดีหูมีตามีใจมีมันได้ยินได้เห็นได้คิดได้อ่านด้วยกันทุกคนมาเถียงกันหาอะไร มันฟังไม่ได้นะ มันเลวลงทุกวันวัดป่าบ้านตาดนี่ ดูแล้วเลวลงทุกวัน เราผู้ปกครองอยู่นี้มันจะตายแล้วนะ อกจะแตก หากไม่พูดเฉยๆ ถ้าเวลาพูดก็พูดอย่างนี้ละให้ได้ฟังทั่วหน้ากัน

เที่ยวไปเอาแต่เรื่องของกันและกันนะ มานินทากาเลอย่างนั้นอย่างนี้ เรื่องของเจ้าของมีเท่าภูเขาไม่เอาออกมาแจงบ้างเลย เอาตั้งแต่ของเจ้าของว่าเป็นของดิบของดี แล้วมีแต่ส้วมแต่ถานเต็มอยู่ในนั้นออกแจกแจง มาได้แต่ของสกปรกกลับบ้านกลับเรือน ไม่ได้ของดิบของดีพอเป็นคติเครื่องเตือนใจจากกันเลยที่มาสมาคมกัน มันฟังไม่ได้นะ พูดนี่แว้ดๆๆๆๆ ผู้หญิงนี่พูดเร็ว ไม่ได้คิดได้อ่าน เอาแต่ชนะอย่างเดียว ไม่ได้ฟังเหตุฟังผลอะไรเลย ผู้ฟังฟังอยู่นี่ ไม่ใช่ไม่ฟัง

ให้มีศีลธรรมติดใจติดเนื้อติดตัวไปซิไปบ้านไปเรือน ไปได้แต่ความติฉินนินทา เต็มบ้านเต็มเมืองออกจากปากนั้นปากนี้ ความดีเอากวาดเข้ามาหาตัวเองทั้งๆ ที่เท่ากับส้วมกับถาน ความดีไม่มี หากอยากเอาอวดเขา อย่างนั้นใช้ไม่ได้นะ ฟังเอาทุกคนมาวัดมาวา เราอยู่ตรงกลางจุดศูนย์กลางนี่มารวมนี่มันอกจะแตกแล้วนะ ทางนั้นมาแบบนั้น ทางนี้มาแบบนี้ นี่ฟังเก็บๆ คัดเลือก ถึงเวลาพูดก็พูด ไม่ถึงเวลาไม่พูด นี่แว้ดๆๆๆ ที่ไหนเป็นอย่างนั้นละ มันเป็นอย่างไรชาวพุทธเรามาวัดมาวามาหายกโทษยกกรณ์แก่กันและกัน ไปนี้ได้แต่คำนินทากาเลจากปากนั้นจากคนนี้เอาไปโม้กันวันยังค่ำไม่จบ ความดีนิดๆหนึ่งก็ไม่ปรากฏ หาแต่ความชั่วมาอวดกันมันก็มีแต่คนชั่วซิศาลานี่เต็มศาลา ความดีมีทำไมไม่หา

ให้อภัยกันซิ อยู่ด้วยกันต้องเห็นใจกัน อย่าเอาแต่ใจตัวเองเข้าไปตีคนนั้นตีคนนี้ให้แหลกไปหมดมันใช้ไม่ได้นะ ใจเขามี ใจเรามี เขามีความคิด เรามีความคิด เครื่องรับตาหูจมูกลิ้นกายจิตรับมาไว้แล้วเอามาพิจารณา อย่าสุ่มสี่สุ่มห้ามันใช้ไม่ได้นะ โอ้ไปไหนดูไม่ได้เลย เลอะเทอะไปทุกวันๆ เราผู้อยู่ศูนย์กลางนี่ซิมันจะตาย อะไรก็เก็บเข้านี้ เก็บเข้านี้ ถึงเวลาออกมาพูดก็มาพูดบ้างอย่างนี้ละ ไม่ถึงเวลาไม่พูด พูดไปหาประโยชน์อะไร นี่แว้ดๆๆๆๆๆ เถียงกันเร็วยิ่งกว่าหมา กัดกันเร็วยิ่งกว่าแมว เป็นอย่างนั้นนะ ไปที่ไหนหาแต่เรื่องเจ็บปวดพวกส้วมพวกถานเข้ามาแจกแจงกัน ตลาดนี่เป็นตลาดส้วมตลาดถานไปล่ะ ตลาดที่จะสนทนาพาทีให้ได้ผลประโยชน์จากกันและกันไม่ค่อยมี มีแต่เรื่องใครก็อยากยกยอตัวใครแล้วเหยียบเขาลง เหยียบเขาลง หัวเขาก็หัวคนไม่ใช่หัวหมา หัวใครใครก็รักสงวนทุกคน

เราเกิดมานี้ตัวของเราทุกคนนี่รับผิดชอบตัวเองเต็มตัวทุกคนๆ เมื่อต่างคนต่างรักตัวเองนั้นก็ต้องให้พิจารณาหัวใจคนอื่น จะเอาแต่หัวใจตัวเองมันใช้ไม่ได้นะ เลว มาหาครูบาอาจารย์ก็ไม่มีความหมายอะไร แทนที่จะได้ของดิบของดีไปฟังไปปฏิบัติไม่ยอมปฏิบัติ ครั้นไปแล้วนินทาคนนั้นนินทาคนนี้ ปากนี้ปากนินทาเต็ม ไปที่ไหนมีแต่นินทาคนนั้น หาเรื่องคนนี้ ที่จะเอาเป็นคติอันดีมาจากการคบค้าสมาคมไม่ค่อยมี มีตั้งแต่เรื่องส้วมเรื่องถานเต็มไปหมด มันใช้ไม่ได้นะ อยู่ด้วยกันให้เห็นใจกันซิ อดทน อย่าแว้ดๆๆๆๆ เลว ควรพูดก็พูด ไม่ควรพูดอย่าพูด พูดออกไปไม่เกิดประโยชน์อย่าพูด เก็บให้ดี อันไหนที่จะเป็นประโยชน์พูดออกไปแล้วเป็นประโยชน์ก็พูดไป อย่างนั้นซิมนุษย์เรา พิจารณาใคร่ครวญเสียก่อน พากันจำเอานะนี่นะ มันอย่างไร เอาล่ะพอ เท่านี้ละ เข้าใจกันแล้วนะพูดเหล่านี้ เข้าใจกันแล้ว

(มาจากสุพรรณบุรีถวายเทียนเข้าพรรษา) เทียนเข้าพรรษาต่อไปให้เอาต้นยางสักต้นหนึ่งบรรทุกรถไฟมาเลยนะ เทียนเข้าพรรษาคนนั้นเทียนเข้าพรรษาเท่ากับต้นยางต้นหนึ่งๆ มา มันเป็นบ้ามันตื่นข่าวกัน มันตื่นข่าวหาอะไร เทียนเข้าพรรษาเท่ากับต้นยางต้นหนึ่งเอามา ต้องใส่รถไฟมา ไม่ใส่ไม่ได้ มันตื่นกันอะไรก็ไม่รู้ อ้าวจริงๆ แหละเราเคยว่าให้แล้ว แล้วเงียบไปค่อยเบาลง เดี๋ยวนี้โผล่ขึ้นมานี่ เทียน ตื่นข่าวกันหาอะไร เหตุผลกลไกมีอยู่ จับเอาเหตุเอาผลจากหลักธรรมของพระพุทธเจ้าไปใช้ก็จะเกิดประโยชน์ทั่วหน้ากัน เอาไป ไปหามาเทียนเข้าพรรษานั่นน่ะเอาให้มันเท่าต้นยางนั้นนะ ต้นยางอยู่ตามนี้เอามาแข่ง ได้เทียนพรรษามาแล้วเอาต้นยางเหล่านี้มาแข่งอันไหนจะใหญ่กว่ากัน พวกบ้าตื่นข่าวมันใช้ไม่ได้เลย

เอาล่ะพอ พูดมากนักเขาก็จะว่าหลวงตาบัวปากเปราะ เปราะบ้างซิเปราะให้เกิดประโยชน์จะเป็นอะไรไป ไม่อย่างนั้นมันไม่มีสติสตังเลย หมดแล้วทีนี้จะให้พรนะ

ไม่ว่าที่ไหนๆ นะ เดี๋ยวนี้พระจะพูดกับโยมไม่ค่อยได้แล้วล่ะ โยมมันเก่งกว่าพระ ไปตักเตือนแนะนำสั่งสอนหรือดุด่าว่ากล่าวบ้างในฐานะลูกศิษย์กับอาจารย์ มันเบ่งของมันขึ้นมา เคยเข้าวัดไม่ยอมเข้า ทิฐิมานะมันสูงจรดฟ้านู่นแต่คนอยู่ใต้ก้นนรกนู่น เวลานี้เป็นอย่างนั้นนะ พระเตือนโยมเตือนไม่ได้ในฐานะลูกศิษย์กับอาจารย์เตือนกันเตือนไม่ได้ ถือทิฐิมานะสูงจรดฟ้านู่นแต่คนจมอยู่ใต้ก้นนรกนู่น เป็นอย่างนั้นนะเดี๋ยวนี้ พูดกันไม่ได้ ถือทิฐิมานะเก่งมากทีเดียว ครูบาอาจารย์กับลูกศิษย์ลูกหาทำไมจะพูดจะแนะนำสั่งสอนดุด่าว่ากล่าวกันไม่ได้ ถ้าดุด่าว่ากล่าวไม่ได้แล้วพระกับโยมก็เป็นข้าศึกกัน ไม่มีใครจะสอนใคร ศาสนาก็หมดไม่มีอะไรเหลือล่ะ นี่ฟังเอานะ

พระเตือนโยมก็เตือนไม่ได้โกรธ แนะนำสั่งสอนอะไรก็ไม่ได้โกรธ พูดอะไรก็ไม่ได้ ในฐานะลูกศิษย์กับอาจารย์บ้านเมืองเดียวกันแทนที่จะฟังเสียงกันไม่ฟัง ทิฐิมานะมันมาก่อนแล้วๆ ตักเตือนอย่างนั้นอย่างนี้ๆ ถือเป็นข้าศึกแล้วคำตักเตือน ไอ้คำที่เลวมันเอาออกหน้าเบ่งแล้วๆ เป็นอย่างนั้นละ เป็นกันไปหมดนะไม่ใช่ธรรมดา ธรรมดาลูกศิษย์กับอาจารย์ไม่แนะนำสั่งสอนดุด่าว่ากล่าวกันใครจะแนะนำสั่งสอน เราเลี้ยงลูกปลูกต้นโพธิ์มาให้มันดีเขาก็สั่งสอนแนะนำ เฆี่ยนตีก็มีบางทีเพื่อให้ดี นั่นเห็นไหม เรายิ่งเข้าไปหาศีลหาธรรมแทนที่จะฟังเสียงอรรถเสียงธรรมนำไปปฏิบัติเป็นคติเครื่องเตือนใจตัวเองไม่เอา

พระสอนไม่ได้แหละ  ทิฐิมานะมันสูง เคยเข้าวัดก็ไม่เข้า ทิฐิมานะมันกันเอาไว้ไม่ให้เข้า เปิดทางนรกเอาไว้ ปิดทางดิบทางดีทางสวรรค์-นิพพานไว้หมดไม่ให้มีทางออก ถ้าทางนรกอเวจีเปิดไว้หมดเลย เดี๋ยวนี้เป็นอย่างนั้นละ เตือนกันไมได้นะ สอนกันไม่ได้ เลวๆ มากทีเดียว คนบ้านเดียวกันไปแนะนำตักเตือนสั่งสอนดุด่าว่ากล่าวเขาลองดูซิน่ะ โห ขึงขังทิฐิมานะจรดเมฆ ไม่เข้าวัดเข้าวา การไม่เข้าวัดเข้าวาถือทิฐิมานะของตัวซึ่งเป็นของเลวนั้นเอามาอวดโลกมันเป็นของดีแล้วเหรอ พิจารณาซิ คอยฟังเสียงอันใดเป็นคติธรรมนำไปประพฤติปฏิบัติก็จะเป็นคนดี แต่ไม่ยอมเอาซี จำเอานะ พูดเท่านั้นละ

 

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

            พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ

 

 

 

         

 

 

         

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก