เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๓

จิตใจอยู่ภาคปฏิบัติ

        พอพูดถึงเรื่องสนิท-อำนวยขอนแก่นแล้วทำให้มาโดนเรานะ ตอนนั้นเรากำลังเรียนหนังสืออยู่ที่วัดสุทธจินดา นครราชสีมา ทางวัดสาลวันท่านเปิดโอกาสเทศน์ ดูเหมือนสี่วันเทศน์ทีหนึ่งๆ เราก็ว่าง วัดสุทธจินดา ถ้าวันไหนว่างตรงกันกับวันฟังเทศน์ท่านแล้วไปทุกวัน เราไปวัดสาลวัน ไปคนเดียว แต่ก่อนไม่มีรถ รถหายาก แต่ก่อนไม่มีรถนะ เดินจากวัดสุทธจินดาไปวัดสาลวัน เดินคนเดียวนะ เดินตามทางไปเรื่อยๆ

พอถึงเวลาบ่ายโมงท่านก็เริ่มเทศน์ ท่านอาจารย์สิงห์ละเทศน์ เราก็นั่งใกล้ๆเลย ท่านนั่งเทศน์ข้างหน้าเราก็นั่งข้างหน้า ไม่พูด แต่ไปนั่งตรงนั้นทุกวันจนกระทั่งท่านจำได้ว่าพระหนุ่มองค์นี้ ท่านว่าอย่างนั้น ท่านจำชื่อเราไม่ได้ ท่านว่าพระหนุ่มองค์นี้แปลกอยู่นะท่านว่า ท่านไปเล่าให้พระทั้งหลายฟัง มานี้เป็นประจำ มาไม่พูดอะไรกับใครเลยละ ท่านทราบได้อย่างไร พอถึงเวลามาพระหนุ่มองค์นี้จะมาฟังตรงหน้าเรา นั่งเหมือนหัวตอ นิ่งเหมือนหัวตอ พอฟังเทศน์แล้วเราสังเกตดู พอลุกจากนี้แล้วหายเงียบเลย จะไปคุยกับพระองค์ใดๆ ไม่เห็นมีเลย ท่านว่าอย่างนั้นละ พระองค์นี้จะอยู่วัดไหนไม่รู้ พระหนุ่มองค์นี้

ความจริงเราอยู่วัดสุทธจินดา ถึงเวลาฟังเทศน์วัดสาลวันเราไป คือเราเรียนหนังสือแต่เรามุ่งต่อด้านปฏิบัติอยู่ตลอด เวลาว่างทางด้านปฏิบัติท่านเทศน์อบรมกรรมฐานกันเราต้องไปๆ จนหัวหน้าวัดท่าน ท่านอาจารย์สิงห์ท่านจำได้ พระหนุ่มองค์นี้ไม่ทราบมาจากไหน ว่าอย่างนั้นนะ ท่านคงจะสังเกตอยู่นาน เราก็ไม่ได้พูดอะไรกับท่านกับใครละ เรานั่งตรงหน้าธรรมาสน์ท่าน พอมาเห็นนั่งรออยู่แล้วเป็นประจำ ว่าอย่างนั้นนะ ท่านอาจารย์สิงห์ละพูดเอง พอเทศน์จบลงหายเงียบไปเลย หายเงียบไปเลย ท่านคงจะสังเกต

เราไปฟังด้วยความสนใจนะ เวลาเรียนหนังสือเรียนอยู่ที่วัดสุทธจินดาแต่ความมุ่งมั่นภาคปฏิบัติอยู่กับกรรมฐาน เพราะอย่างนั้นเกี่ยวกับเรื่องกรรมฐานฟังเทศน์ฟังธรรมเราต้องไป อยู่ที่วัดสาลวันเป็นวัดสำคัญเราไปทุกวันถ้าเวลาว่าง พอวันว่างมันไม่ตรงกัน คือเราว่างที่จะฟังเทศน์เราไป    อันนี้ท่านว่างหรือประชุมอะไรท่านก็ประชุม เราคอยวัดคอยเทียบกันอยู่ ตรงกับวันประชุมหรือตรงกันเป๋งๆแล้วไปได้ง่ายนิดเดียว เป็นอย่างนั้นละ ไปฟังที่วัดสาลวัน เราอยู่วัดสุทธจินดา

ทางพระกรรมฐานท่านเทศน์ ท่านอาจารย์สิงห์เทศน์ หลวงปู่สิงห์เทศน์ เทศน์ภายในจิต ไปทุกวันนะ ถ้าวันไหนว่างอย่างที่ว่าแล้วว่างตรงกันปั๊บๆ นี้ไปทุกวันเลย เราไม่อยู่ เราชอบฟังธรรมะภาคปฏิบัติ การเรียนเราเรียนพอเป็นปากเป็นทางนะ แต่ความมุ่งมั่นจริงๆ แล้วอยู่ภาคปฏิบัติจิตตภาวนา (กราบเรียนถามท่านเทศน์มั้ยครับหลวงปู่สิงห์) ท่านเทศน์นานอยู่ เป็นชั่วโมง อย่างนั้นละกรรมฐานเทศน์ ท่านเทศน์ท่านจะหมุนภายใน คือท่านไม่ค่อยออกข้างนอก ถ้าออกข้างนอกเป็นเวลาจะหยุด เวลาเทศน์มันจะหมุนอยู่ภายในๆ พอมันคลี่คลายออกมานี้เป็นเวลาจะหยุดเทศน์แล้วนะ ถ้าธรรมดาหมุนอยู่ภายในนี้หมุนเรื่อยเป็นชั่วโมงกว่าๆ อันนี้เราเคยแล้วมันก็เข้ากันได้การเทศน์ ถ้าเทศน์มันหมุนอยู่ภายในนี้ไม่ออกละ เทศน์นาน ถ้ามันแย็บออกมาแล้วเป็นทางที่จะออกแล้ว เหมือนว่าเปิดประตูแล้วจะออก เป็นอย่างนั้นละ

อยู่วัดสาลวัน โคราชนะ ที่เราอยู่นั้นก็คือวัดสาลวัน วัดศรัทธารวม กรรมฐาน สองวัดนี้ละ วัดที่เราอยู่เรียนหนังสือก็คือวัดสุทธจินดาอยู่ที่นั่น การไปเรียนหนังสือเพื่อออกในภาคปฏิบัตินี้เรียนอย่างนั้นละ มันจะได้อยู่ในจิตอะไรก็ตามนะมันไม่ได้ถือเป็นอารมณ์นะ จิตมันมุ่งอยู่ภาคปฏิบัติ มุ่งอยู่อย่างนั้น การอยู่การกินการขบการฉันในเวลาศึกษาเล่าเรียนอยู่มันจะอดอยากขาดแคลนอะไรไม่สนใจนะ แต่มันมุ่งอยู่ทางภาคปฏิบัติ นี่เป็นอย่างนั้นละ ใครๆ ก็ตามเถอะเป็น

เราอยู่วัดสุทธจินดาพอถึงเวลาฟังเทศน์วัดสาลวันเที่ยงแล้วออก ไปถึงนั้นก็บ่ายโมง ท่านเทศน์ดูว่าเป็นบ่ายสองโมง ไปคนเดียว คือแต่ก่อนไม่มีรถ รถอย่าไปถามหา แต่ก่อนเดินเลยจากวัดสุทธจินดาเดินไปวัดสาลวัน ไปคนเดียวนะ ไม่สนใจกับใคร เพราะมองดูมันไม่น่าจะสนใจ ว่าองค์นี้มีความสนใจกับธรรมอย่างไรๆ ก็ต้องไป ไปตามนิสัยของใครของเรา นิสัยอย่างเราไปเราก็ไปอย่างนั้น

อยู่วัดสาลวันกับวัดสุทธจินดาเป็นวัดที่เราอบรมเรียนอยู่วัดสุทธจินดา เวลาไปฟังเทศน์ทางกรรมฐานท่านเทศน์ท่านอาจารย์สิงห์นะท่านเทศน์ เทศน์อยู่วัดสาลวันเราไปๆ จนกระทั่งท่านพูดถึงว่าพระหนุ่มองค์นี้ฟังเทศน์แทบจะครบทุกครั้งที่ประชุมเทศน์ ท่านว่า คือวันไหนเราว่างทางเรียนทีนี้พอดีกับจังหวะฟังเทศน์ทางนี้เรามาทางนี้ ถ้าเราไปว่างทางนู้นเราก็อยู่ทางนู้น เพราะอย่างนั้นถึงได้เห็นเราบ่อยๆ  วัดสุทธจินดากับวัดสาลวันเป็นวัดที่เราท่องเที่ยวไปมาตลอด ฟังเทศน์

คือจิตใจมันอยู่ภาคปฏิบัตินะ การเรียนนี้พอเป็นปากเป็นทาง จิตใจมันไม่หนักแน่นนะ มันหนักแน่นอยู่ทางภาคปฏิบัติ อย่างไรก็ตามหยุดจากเรียนนี้แล้วเราจะเข้าภาคปฏิบัติโดยถ่ายเดียว ก็เข้าอย่างนั้นจริงๆ พอหยุดแล้วเข้าเลยภาคปฏิบัติ จนท่านอาจารย์คำดีท่าน ท่านจำได้นะ เราเป็นคนพูดท่านเป็นคนจำ กระผมเรียนไปอย่างนั้นแหละ แต่ภาคปฏิบัติจริงๆ อยู่ที่กรรมฐาน ออกจากนี้ผมไปกรรมฐานเลยว่าอย่างนั้น เราออกจากนั้นก็ไปกรรมฐานเลย ท่านว่าพูดมีคำสัตย์คำจริงจริงๆ ท่านมหาพูดผมจำได้ทุกคำ นี้ออกทางปฏิบัติจริงๆ ท่านว่าอย่างนั้นละ

ท่านอาจารย์คำดีท่านดัดท่านเรื่อย ท่านดัดนิสัยท่านได้นะ เหตุที่ท่านจะดัดให้เณรเอาผ้ามาตัดสบงเย็บสบง เณรเย็บสบงผิด ท่านไปดูแล้วฉีกต่อหน้าเณรเลย  ฉีกผ้าผืนนั้นละ แล้วไปเห็นเณรนั่งร้องไห้อยู่ข้างต้นเสา ท่านก็เลยเอามาสอนท่าน เออ การดุด้วยอารมณ์ตามใจเราอย่างนี้ไม่ถูก ขัดกับธรรม เณรนี้คงเสียใจถึงกับร้องไห้ ตั้งแต่นี้ต่อไปเราจะไม่ดุใคร แล้วท่านไม่ดุใครจริงๆ นะ ท่านเรียบตลอดเลย ท่านดัดของท่านได้นะ ท่านอาจารย์คำดีท่านดัดได้ แต่ก่อนผมไม่เป็นนิสัยอย่างนี้ วู่วาม ท่านว่าอย่างนั้น ฝึกหัดนิสัยอันนั้นละ ฉีกผ้านั้นแล้วเณรเสียใจไปนั่งร้องไห้อยู่ข้างต้นเสา เป็นผ้าสบงของท่านนั่นแหละ ท่านเลยเอามาสอนท่าน จากนั้นไม่ดุใครเลย แล้วไม่ดุจริงๆ นะ เรียบตลอดเลย ท่านฝึกท่านได้นะ เราไม่ลืม

ท่านอาจารย์คำดีนี้เด็ด กับเราสนิทกันอยู่กันมาก ท่านอาจารย์คำดี  แต่เวลาฝึกหัดกันแล้วเลยกลายเป็นเราเป็นอาจารย์ท่านนะ ท่านมหาบัวเป็นอาจารย์ของอาตมาท่านว่า ท่านเปิดเผยเลย พอท่านว่าอย่างนั้นแล้ว โอ๊ย ให้พูดให้ถึงใจเถอะ ท่านว่าอย่างนั้น เราก็ไม่ลืม ท่านมหาบัวเป็นอาจารย์ของอาตมาว่าอย่างนั้น ท่านเด็ด คุยกับเรานี้เอาเสียจน..ท่านอาจารย์คำดี ท่านก็ผ่านได้นะ คุยธรรมะกันจนกระทั่งถึงที่สุดเลย ท่านหมดห่วงใยแล้วนะ ไม่นานท่านก็ป่วยท่านก็เสีย ไม่นาน แต่ท่านพ้นแล้วนะ เพราะคุยธรรมะกันเรื่อยๆ กับเรา ยิ่งคุยธรรมะปฏิบัตินี้แล้วหมุนกันเลย ไปหากันแล้วไม่มีใครเข้าไปละ ท่านห้ามไม่ให้ใครเข้าไป คุยกับเราสองต่อสองเท่านั้นละ เอาเสียจนไปหาท่านทีไรนี้ โอ๊ยนานสองสามชั่วโมงกว่าจะได้ออกมา ห้ามไม่ให้ใครเข้าไป ท่านคุยธรรมะกับเราท่านคุยดี เราก็ไม่ลืม

ผ่านได้นะท่านอาจารย์คำดีผ่านได้ คุยกันถึงที่สุดเลยละ ถึงขั้นผ่านได้ ไม่นานท่านก็เสีย กับเราสองต่อสองเอากันเสียจน..เอาภาคปฏิบัติจิตตภาวนา ทางภาคปฏิบัติท่านออกปฏิบัติก่อนเราก็จริงแต่ทางด้านจิตใจรู้สึกเราจะมีหลักเกณฑ์มากกว่าท่าน เราได้แนะท่านเรื่อย แนะท่าน ท่านเลยถือเราเป็นอาจารย์ ท่านมหาบัวนั้นเป็นอาจารย์ของอาตมา ท่านว่าอย่างนั้น เราก็ตกใจ ทำไมจึงว่าอย่างนั้น ขอให้พูดอะไรถึงใจเถอะท่านว่าอย่างนั้น เราไม่ทราบว่าจะตอบท่านว่าอย่างไร ขอให้พูดให้ถึงใจเถอะท่านว่า

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

            พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ