เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓

อย่าเอาขวากหนามกั้นทางเดิน

          ทองคำได้ ๑๒ ตันนะ ทองคำที่เข้าคลังหลวงคราวนี้ได้ ๑๒ ตันกับ ๑๒๕ กิโลเข้าคลังหลวง ดอลลาร์ได้ ๑๐ ล้าน ๒ แสน (๑๐,๒๑๔,๖๐๐) ได้เยอะอยู่นะ ยอดเงินนั้นอะไรนั่น (ตึกสงฆ์อาพาธ ๑๐ ชั้น โรงพยาบาลอุดรธานี หลวงตากะไว้ ๕๐๐ ล้าน ได้ตอนนี้ ๓๓๑,๐๓๙,๘๒๓ บาทครับ) นี่ตึกสงฆ์อาพาธยอดเงินที่ได้แล้วนะนี่ ๓๓๑,๐๓๙,๘๒๓ บาท คิดเป็นผ้าป่าเท่านี้กอง ตึกสงฆ์มันคำนวณเท่าไร (คำนวณไว้ ๕๐๐ ล้านบาทครับ) ตอนนี้ก็ได้ ๓๓๑,๐๓๙,๘๒๓ บาท

นี่ได้รวมทางนู้นรวมทางนี้เข้าส่วนรวม เราไม่เอาอะไรละ หากดิ้น..ดิ้นเพื่อโลกนี่เราดิ้นจริงๆ ดิ้นเพื่อโลกสงสาร ความเมตตาทางไหนๆ ให้หมดเลย สำหรับวัดนี้ไม่มีเงินไม่มีวัดนี้ สมบัติอะไรไม่มี ออกหมดเลยออกช่วยโลกช่วยสงสาร ตัวเราเองเราไม่เอาอะไรละ มีแต่ความสงสาร ที่ดีดดิ้นอยู่นี้เป็นไปด้วยความเมตตาสงสารนะ ไม่ได้เป็นเพราะอะไร บืนไปๆ อย่างนั้นละทุกวัน เจ้าของจะเป็นอะไรก็เป็นหัวใจดีอยู่ ร่างกายมันจะพังด้วยกันหมดเอาพัง เวลามันไม่พังใช้มันไป เรื่องร่างกายมันไม่แข็งแรงละ อ่อนแอ แต่ใจมันไม่อ่อนนะใจ แข็งแกร่งตลอดเวลา พูดให้มันเต็มยศก็สว่างจ้าไปหมดละ

นี่ละคุณค่าแห่งการอบรม เฉพาะอย่างยิ่งจิตตภาวนาเอาจริงเอาจังภาวนา เวลามันปรากฏผลขึ้นมาก็เป็นที่พอใจ ในบางครั้งก็ยังเคยพูดนี่นะ เดินจงกรมอยู่วัดดอยหรืออะไรนะ วัดดอยธรรมเจดีย์ เดินจงกรมอยู่ตอนเช้า จิตตอนนั้นมันเข้าขั้นว่าง ว่างหมดเลย ดูจิตเจ้าของมันสว่างไสวมันว่าง ยืนรำพึงอยู่นั้น โห..จิตเราทำไมมันถึงสว่างไสวมันถึงว่าเอาขนาดนี้น้า อัศจรรย์ใจเจ้าของ สักประเดี๋ยวธรรมท่านเตือนขึ้นมา มันจะสว่างขนาดไหนถ้ามีจุดมีต่อมอยู่ที่ไหนนั้นแหละมันยังมีภพมีชาติอยู่ ไม่จัดว่าสว่างเต็มที่ ความหมายว่าอย่างนั้น สะดุดใจกึ๊กเลย

นั่นละเวลาสว่างจนเจ้าของอัศจรรย์เจ้าของ มันสว่างหมดเลย อัศจรรย์เจ้าของแล้วธรรมท่านก็เตือน ถ้ามีจุดมีต่อมอยู่ที่ไหนนั้นแลต่อมแห่งภพแห่งชาติจะกลับมาเกิดมาตายอีก จุดนั้นละจุดภพจุดชาติ สะดุดใจ นี่ก็ได้มาเล่าให้พี่น้องฟัง เพราะเราทำมาเต็มเม็ดเต็มหน่วยทุกอย่าง ไม่ได้เหยาะแหยะนะ ทำความพากความเพียรทุกด้าน เอาจริงเอาจังมากทีเดียว เหลาะๆ แหละๆ มาพิจารณาดูย้อนหลังเจ้าของไม่มี ถึงจะยากลำบากล้มลุกคลุกคลานเอาล้มลุกขึ้นซัดกันอีกตลอดมา แล้วก็ได้ผลอย่างนี้ละ ปรากฏผลเป็นที่พอใจ จิตใจสว่างไสวอยู่อย่างนั้นตลอด

นี่คุณค่าแห่งความอุตส่าห์พยายาม อย่าเหยาะแหยะนะ ให้มีความขยันหมั่นเพียรทุกอย่าง อย่าเหยาะๆ แหยะๆ ทำอะไรก็เหยาะๆ แหยะๆ จะรักษาศีลก็กลัวจะตายเสีย รักษาศีลไม่ได้มากได้ ๕ ได้ ๘ เป็นบางครั้งบางกาล เป็นวัน ๗ ค่ำ ๘ ค่ำควรจะได้ศีล ๘ มันก็ไม่ได้ ส่วนศีล ๕ ประจำตนควรจะได้นี้มันก็ไม่ได้เสีย มองดูศีลดูธรรมในเจ้าของไม่มี แล้วจะไปสวรรค์ชั้นพรหมไปนิพพานก็ไม่ทราบจะเอาอะไรพาไป ความขี้เกียจขี้คร้านมันไม่ได้พาไป มันพาจม พากันจำเอานะ ถ้าว่าความขยันหมั่นเพียรบำเพ็ญความดีงามมันถึงจะไปได้

ท่านผู้ที่หลุดพ้นเป็นคติตัวอย่างของพวกเราเป็นอย่างดีเลิศมา ก็คือพระพุทธเจ้า-พระสาวกทั้งหลาย นี่ละท่านเอาจริงเอาจัง เป็นคติตัวอย่างของพวกเราได้เป็นอย่างดี เราอย่าเอาขวากเอาหนามไปกั้นไปกันทางเดินที่ท่านสอนไว้เรียบร้อยราบรื่นดีงามให้ดำเนินตามนั้นนะ ไม่เช่นนั้นมันจะไปไม่รอด มองที่ไหนมีแต่ความขี้เกียจขี้คร้านท้อแท้อ่อนแอใช้ไม่ได้นะ ให้พากันอุตส่าห์พยายาม ทำลงไปแล้วผลมันได้แก่เรานี่ละ ลำบากขนาดไหนก็ได้แก่เรา ไม่ได้แก่ใครละ ขี้เกียจขนาดไหนก็ได้แก่เรา ได้แก่เรานั่นละ ความขยันหมั่นเพียรมากน้อยเพียงไรก็มาได้แก่เรา ให้พากันจำเอานะ เท่านั้นละไม่พูดมาก เหนื่อยนะ ให้พรละ

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

            พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ